Σε κατανυκτική ατμόσφαιρα τελέστηκε απόψε, Σάββατο, 24 Φεβρουαρίου, στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό, στο Φανάρι, ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός για την εορτή της Κυριακής της Ορθοδοξίας, χοροστατούντος του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου.
Αμέσως μετά ο Οικουμενικός Πατριάρχης απένειμε το Οφφίκιο του Άρχοντος Υπομιμνήσκοντος στον Καθηγητή Συμεών Πασχαλίδη, Πρόεδρο του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του Α.Π.Θ. και Διευθυντή του Πατριαρχικού Ιδρύματος Πατερικών Μελετών, που εδρεύει στην Θεσσαλονίκη.
«Από της σήμερον, Εντιμολογιώτατε Άρχων, συγκαταλέγεσθε μεταξύ των οφφικιαλίων του Οικουμενικού Θρόνου, οι οποίοι, καθ᾿ όλην την ιστορίαν της Μητρός Εκκλησίας, είχον ανεκτίμητον προσφοράν, την οποίαν συνεχίζουν, ευόρκως και αποτελεσματικώς, οι σύγχρονοι Άρχοντες, οι συγκροτούντες την ιδρυθείσαν υπό της ημετέρας Μετριότητος, άμα τη αναρρήσει ημών εις την καθέδραν Ανδρέου του Πρωτοκλήτου, Αδελφότητα «Παναγία η Παμμακάριστος», μέλη της οποίας είναι οι ανά την οικουμένην οφφικιάλιοι του Οικουμενικού Πατριαρχείου, πλην των εν Ηνωμέναις Πολιτείαις Αμερικής, οι οποίοι ανήκουν εις το «Τάγμα του Αγίου Ανδρέου». Οι Άρχοντες είναι πολύτιμοι συνεργάται ημών εις τα έργα διακονίας του ανθρώπου και του κόσμου, και υπερασπισταί των Δικαίων της Πρωτοθρόνου Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως. Είμεθα βέβαιοι, ότι και υμείς, Εντιμολογιώτατε, ο καθηγητής της Πατρολογίας και της Αγιολογίας εν τη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με αξιόλογον ερευνητικόν, συγγραφικόν, εκδοτικόν και διοικητικόν έργον και με διεθνή παρουσίαν, συνεργάτης Ιερών Μητροπόλεων και Μονών, κεκοσμημένος πλέον με το υψηλόν οφφίκιον του Άρχοντος Υπομιμνήσκοντος, θα αναδειχθήτε άξιος της κλήσεως της Μητρός Εκκλησίας και της εμπιστοσύνης του Προκαθημένου της, και θα συνεχίσητε «καλών έργων προίστασθαι», και δη από την πολυεύθυνον θέσιν του Διευθυντού του Πατριαρχικού ημών Ιδρύματος Πατερικών Μελετών», επισήμανε ο Οικουμενικός Πατριάρχης απευθυνόμενος προς τον τιμώμενο Καθηγητή Συμεών Πασχαλίδη.
«Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον είναι ο ύπατος θεσμός της Ορθοδοξίας. Φυλάσσει ως κόρην οφθαλμού την ιεράν παρακαταθήκην της αποστολικής και πατερικής ορθοδόξου πίστεως, ανεκτιμήτους παραδόσεις φιλοθείας και φιλανθρωπίας, επιτελεί θεοστηρίκτως και αποτελεσματικώς την διορθόδοξον και διαχριστιανικήν διακονίαν του, προωθεί τον διάλογον των θρησκειών, την ειρήνην και την αλληλεγγύην, δίδει ευθαρσώς την καλήν μαρτυρίαν έναντι των σημείων των καιρών, έναντι όλων των προκλήσεων και εξελίξεων, αι οποίαι απειλούν την ιερότητα του ανθρωπίνου προσώπου και την ακεραιότητα της καλής λίαν δημιουργίας του Θεού. Αυτήν την Εκκλησίαν καλείσθε και υμείς να διακονήσητε», πρόσθεσε, μεταξύ άλλων, ο Οικουμενικός Πατριάρχης και σημείωσε ότι με την απονομή της ιδιαίτερα τιμητικής διακρίσεως αναγνωρίζεται η προσφορά του τιμωμένου Πανεπιστημιακού Καθηγητή ενώ, συνάμα, αποτελεί και «πρόσκλησις, προτροπή και ενίσχυσις προς συνέχισιν και αύξησιν της θεαρέστου καρποφορίας και της ενθέου διακονίας της Εκκλησίας και του Γένους».
Στην αντιφώνησή του, ο Καθηγητής Συμεών Πασχαλίδης, ευχαρίστησε τον Οικουμενικό Πατριάρχη για τη δεύτερη μεγάλη τιμή που του επιφύλαξε, ύστερα και από τον διορισμό του ως Διευθυντή του Πατριαρχικού Ιδρύματος Πατερικών Μελετών.
«Εν εξομολογήσει Σας καταθέτω, Παναγιώτατε, τούτη την ιερή όσο και ύψιστη για την ελαχιστότητά μου στιγμή, ότι κάθε φορά που εισέρχομαι στον περίβολο του ιερού Φαναρίου, αφήνοντας δεξιά μου τη σφαλισμένη Πόρτα του μαρτυρικού Πατριάρχη, και συναντώ τους εργάτες του ιερού αμπελώνος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, και πρωτίστως Εσάς, Παναγιώτατε, που με σπάνια, ακαταπόνητη αίσθηση της ευθύνης Σας έναντι της Εκκλησίας και του σύγχρονου κόσμου διακονείτε καθημέραν το γεγονός της σωτηρίας του ανθρώπου και του κόσμου, αναφωνώ το του Πέτρου· «Καλόν εστίν ημάς ώδε είναι»! Εδώ όπου βιώνεται το Μαρτύριο της συνειδήσεως και η μαρτυρία του Ονόματος του Χριστού από μία Εκκλησία «που η ιστορία την συνέτριψε, αλλά η οποία, για όποιον βλέπει με την καρδιά, ξέρει να δίνει στην Ανάσταση απεριόριστη σπουδαιότητα», για να δανειστώ τους λόγους του μεγάλου Γάλλου Ορθόδοξου θεολόγου του εικοστού αιώνος Olivier Clement στο βιβλίο, Η αλήθεια ελευθερώσει υμάς, Παναγιώτατε», είπε ο νέος Άρχων, Καθ.Συμεών Πασχαλίδης και συνέχισε: «Και αισθάνομαι ιδιαίτερη την ευλογία που επιλέξατε το γεγονός της χειροθεσίας μου να τελεσθεί, Παναγιώτατε, στο Κέντρο της κατά την Οικουμένην Ορθοδοξίας, τον Ιερό Πατριαρχικό Ναό, κατά την εορτή της Κυριακής της Ορθοδοξίας.[…] Παναγιώτατε, θα επαναλάβω ενώπιόν Σας ότι η ανάθεση της διευθύνσεως του Πατριαρχικού Ιδρύματος Πατερικών Μελετών, μετά από πενήντα χρόνια αδιάκοπης λειτουργίας και ποικίλης επιστημονικής και εκκλησιαστικής προσφοράς, συνιστά για την ελαχιστότητά μου όλως ιδιαίτερη τιμή αλλά και πολυεύθυνη αποστολή, την οποία αποδέχθηκα και στην οποία θα ανταποκριθώ, συν Θεώ, με όλες μου τις δυνάμεις, σε αγαστή συνεργασία με τον Θεοφιλέστατο Καθηγούμενο της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής των Βλατάδων και Πρόεδρο του Ιδρύματος, Επίσκοπο Αμορίου κ. Νικηφόρο, και με ακλόνητη αφοσίωση και πίστη προς την Μητέρα Εκκλησίαν και τους σκοπούς του Πατριαρχικού Ιδρύματος.».
Κατά τον Μ.Εσπερινό παρέστησαν συμπροσευχόμενοι οι Μητροπολίτες Γέρων Δέρκων Απόστολος, Καλλιουπόλεως και Μαδύτου Στέφανος, Προύσης Ελπιδοφόρος, Κυδωνιών Αθηναγόρας, ο Επίσκοπος Αλικαρνασσού Αδριανός, Άρχοντες Οφφικιάλιοι του Θρόνου, η σύζυγος και τα παιδιά του νέου Άρχοντος, καθώς και πλήθος πιστών.
pemptousia
ΣΧΟΛΙΟ: ΠΟΙΟΥ ΟΦΘΑΛΜΟΥ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΦΥΛΑΣΣΕΙ; ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΟΦΘΑΛΜΟΥ; ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΕΙ ΜΟΝΟΝ ΤΗΝ ΤΡΙΧΑ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ; ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΤΡΙΧΑ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΕ ΑΛΛΟΣ, ΤΟΧΟΥΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ;
Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΦΥΛΑΣΣΕΙ ΩΣ ΚΟΡΗΝ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΟΦΘΑΛΜΟΥ, ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ, ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ, ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ.
ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΡΙΧΕΣ.
Αμέθυστος
ΦΕΡΝΕΙ ΛΙΓΟ ΣΤΟΝ ΚΡΟΣΤΟΦΕΡ ΛΗ Ο ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ όμως τον ρόλο του μαγου Σαρουμαν τον έχει άλλος...
ΔιαγραφήΣοβαρός άνθρωπος. Νομίζει ότι δέν βλέπουμε τίς τρίχες...γύρω από τά μάτια του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιές τρίχες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιός είναι ο Σαρουμαν;
ΑπάντησηΔιαγραφή7.38 Συγγνώμη φίλε. Εκανα ένα άτυχο παιχνίδι μέ τόν λόγο τού Κυρίου ότι βλέπουμε τήν τρίχα στό μάτι τού άλλου αλλά δέν βλέπουμε τό παλούκι στό μάτι τό δικό μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά! Δεν υπάρχει ανάγκη συγγνώμης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέθεσα ότι μιλούσες για κάτι άλλο που φαίνεται στο πρόσωπό του!
ΑπάντησηΔιαγραφήO Σάρουμαν είναι η προσωποποίηση τού κακού σέ μιά μυθολογική γερμανικής εμπνεύσεως μυθολογία τήν οποία μετέφεραν καί στόν κινηματογράφο μέ τόν τίτλο The Lord of the rings.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράφει κάποιος Κυριακίδης: "ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς Κένυας, Μακάριος ἀπὸ τὴ Λεμεσό. σπουδασμένος στὴν Ὀξφόρδη, πνευματικὸ παιδὶ τοῦ Σωφρονίου τοῦ Ἔσσεξ(...)..
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?time_continue=53&v=dmvg7l9Sgi0
Ευκαίρως-ακαίρως.. πετάνε κάποιοι τα "καρφάκια" τους για τον γ. Σωφρόνιο..
Να τους πω λοιπόν ότι και ο π. Ν.Λουδοβίκος που συμμετέχει στους οικουμενικούς διαλόγους ήταν πνευματικό παιδί του Αγίου Πορφυρίου (όπως και άλλοι).
Αυτό τι σημαίνει;; ότι ο Άγιος Πορφύριος ήταν υπέρ του οικουμενισμού;; Επειδή δεν μίλησε πολύ γι αυτά τα θέματα;;
Καταλαβαίνω τις συκοφαντίες για την γερόντισσα Γαβριηλία γιατί όντως το βιβλίο που κυκλοφόρησε ήταν "κακογραμμένο" (με την έννοια της αλλοίωσης της ερμηνείας των γεγονότων), αλλά για τους άλλους, γιατί κολλάνε σε κάποια πράγματα, σαν άλλοι "πρεσβύτεροι υιοί", λες και ευχαριστιούνται ΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ! ["EXPECT NO MERCY"!!!]
Να κάνω κι ένα σχόλιο για το βίντεο.
Βλέπουμε κάποιους ανθρώπους κυριολεκτικά ημιάγριους, απολίτιστους, εξαθλιωμένους, ημίγυμνους, μια κλασσική εικόνα Αφρικανών (σχεδόν του επιπέδου της ζούγκλας)..
Άλλοι κάνουν τον σταυρό τους σαν Καθολικοί και άλλοι σαν Ορθόδοξοι.
Έχουν κατηχηθεί αυτοί οι άνθρωποι; έχουν αναγεννηθεί; Ή απλώς άκουσαν και βαπτίστηκαν (ίσως βιαστικά);
Κατανοώ ότι αυτά είναι λεπτά θέματα, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για μικρά παιδιά, γιατί "οι δρόμοι του Κυρίου είναι ανεξιχνίαστοι".. Αλλά απ΄την άλλη δεν πρέπει να υπάρχει προσοχή (και ο απαιτούμενος χρόνος);
Τους βλέπουμε σε αυτό το βίντεο να χορεύουν:
https://www.youtube.com/watch?time_continue=2&v=TsuiMJjhgx4
Οι Αφρικανοί έχουν το χορό αναπόσπαστο μέρος της ζωής τους. Μπορεί να πεινάνε, να πεθαίνουν αλλά ο χορός δεν σταματάει. Είναι μέσα στο αίμα τους.
Οι προτεστάντες ιεραπόστολοι, συμπεριλαμβάνουν έτσι κι αλλιώς το χορό στην "λατρεία"..
Στην Ορθοδοξία όμως δεν μπορεί να χωρέσει αυτό το πράγμα που βλέπουμε στο βίντεο..
Έστω, μπορεί να κατανοήσουμε την κουλτούρα αυτών των ανθρώπων, αλλά υποτίθεται ότι όταν ο άνθρωπος αναγεννηθεί, λατρεύει τον Θεό "εν πνεύματι και αληθεία¨.
Θα μπορούσαμε να καταλάβουμε ακόμα και το χορό ενός Ορθόδοξου ιεραπόστολου ή επισκόπου, αν βρεθεί ανάμεσα σε μαύρα παιδάκια που χορεύουν μέσα στην τόση δυστυχία της ζωής τους (εκατομμύρια πεθαίνουν ή είναι θύματα πολέμων, εχθροπραξιών, βιασμών, ασθενειών και ακρωτηριασμών).. Να χορέψει μαζί τους για να τα προσεγγίσει, όχι όμως στα πλαίσια "λατρείας" όπως κάνουν οι προτεστάντες. Στην αληθινή λατρεία ο άνθρωπος στέκεται με δέος και σεβασμό ενώπιον του Αγίου Θεού.Η αληθινή πνευματικότητα δεν κολλάει με αυτό που βλέπουμε.
Δεν ξέρουμε όμως και τι είναι αυτό. Αν είναι υποτιθέμενη "λατρεία", ή κάποια άλλη εκδήλωση.
Καλημέρα. Μέ ωδίνες τοκετού λέει ο Παύλος σάς γέννησα στήν εκκλησία. Τούς έμαθε νά προσεύχονται καί νά ακούγεται η προσευχή τους. Αυτό είναι τό πνευματικοπαίδι. Ο Αγιος Πορφύριος ομολόγησε τό παράπονό του ότι κανένας δέν τού ζήτησε τόν Χριστό. Σήμερα είναι όλα τυπικά ειδωλοποιημένα. Τό πρόβλημα τής Ιεραποστολής σήμερα είναι ο λόγος. Ο νούς. Αυτό ήταν τό έργο τού Αλέξανδρου. Εμπότισε τήν ανθρωπότητα μέ τήν ανάγκη τού νού , τού υποδοχέα τού λόγου. Μπορεί νά αποκτήσει ο μαθητής, ο έχων ώτα, νού, όπως διδάσκει ο Αγιος Μάξιμος. Αλλά σήμερα δέν υπάρχει πλέον πνεύμα μαθητείας καί γι αυτό δέν φτιάχνει ο Κύριος Δασκάλους. Σήμερα λειτουργούμε μέ κατηγορικές προσταγές οι οποίες γεννούν τήν γνωστή μας κατάκριση. Οσον αφορά τήν Γερόντισα Γαβριηλία καί τό βιβλίο τής κόρης της πρέπει νά γνωρίζουμε τήν συκοφαντική πράξη τού παπα Σαράντη. Η οποία μάς στέρησε τήν αγαθή ανάγνωση, τήν απρουπόθετη. Ολοι διαβάζουν τό ευαγγέλιο αλλά τό χρησιμοποιούν σάν όπλο εναντίον τών άλλων. Τό πνεύμα υπάρχει ανάμεσα στίς λέξεις, δέν κατοικεί στό γράμμα. Ζούμε στό βασίλειο τής αμφιβολίας καί τής κατακρίσεως. Ούτε τό Γεροντικό δέν μπορούμε νά διαβάσουμε μέ συμμόρφωση πλέον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα.."Σήμερα είναι όλα τυπικά ειδωλοποιημένα... σήμερα δέν υπάρχει πλέον πνεύμα μαθητείας καί γι αυτό δέν φτιάχνει ο Κύριος Δασκάλους.." Έτσι είναι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι να πω ακόμα κάτι [άσχετο με το θέμα (εξωτερικά) αλλά σχετικό με την ουσία του].
Λέμε (και σωστά) γιατί να αλλάζει το μάθημα των θρησκευτικών και να εκκοσμικεύεται.
Θεωρούμε ότι ένα εκκοσμικευμένο μάθημα δεν μεταδίδει τον Χριστό στα παιδιά.
Κάποιοι εξεγείρονται με τα τραγούδια, θεωρώντας ότι θα προκαλέσουν ασέβεια στα παιδιά απέναντι στον Θεό. Σωστό είναι αυτό. Το μάθημα πρέπει να αλλάξει προς το καλύτερο, όχι προς το χειρότερο. Δεν άκουσα όμως κανένα να κάνει μια αυτοκριτική, να πει αυτό που συμβαίνει δεκαετίες στην ελληνική κοινωνία. Ότι πολύ χειρότερα τραγούδια ήταν και είναι στο νούμερο ένα των προτιμήσεων των Ελλήνων σε (κάθε είδους) γιορτές και διασκεδάσεις, που τα χόρευαν πολλές φορές ημίγυμνοι με τσιγάρο και μαγκιά, και τα παιδιά τους από πολύ μικρά έχουν αυτές τις εικόνες και τα ακούσματα, όπως "πότε Βούδας πότε Κούδας, πότε Ιησούς και Ιούδας", "στου παράδεισου την πόρτα κάποιος φύτεψε δυο χόρτα.. κι όσο πάνε και φουντώνουν, κι οι αγγέλοι ξεφαντώνουν και αφήνουν τα βαγγέλια και αρχίζουν τσιφτετέλια.."
"Μία είναι η ουσία, δεν υπάρχει αθανασία, νά σουνα Θεέ μου πότης να σωθεί η ανθρωπότης.."
Συγγνώμη αν κάποιος ενοχλήθηκε αλλά αυτή είναι η αλήθεια..
Επιπλέον τα ξένα ραπ που ακούνε ακόμα και παιδιά Δημοτικού έχουν βρισιές και αισχρόλογα.
Και τα ελληνικά που ακούνε π.χ. Μιχάλης Σταβέντο ή Παπαρίζου ή Φουρέιρα, είναι εξίσου γεμάτα
ασέλγεια και αισχρότητα.. Τι να πεις από κει και πέρα; Εμείς βλέπουμε μόνο την κορυφή του παγόβουνου.