Ο μυστικός διάλογος του Μεγάλου Αλεξάνδρου με τον Διογένη

Όποιον και να ρωτήσεις, τι είπε ο Διογένης στον Αλέξανδρο, θα σου απαντήσει εκείνο…..το χιλιοειπωμένο «μη μου κρύβεις τον ήλιο» ή «μη μου στερείς αυτό που δεν μπορείς να μου χαρίσεις».

Νομίζεις λέει στον Μέγα Αλέξανδρο πως είναι ηνίοχος εκείνος που δεν μπορεί να κρατήσει τα ηνία; Ή εκείνος που δεν ξέρει να κυβερνήσει είναι κυβερνήτης; Ο Αλέξανδρος τότε, ανήσυχος μήπως θεωρηθεί ότι δεν γνωρίζει να βασιλεύει, ρωτά πολύ εύστοχα: Ποιος διδάσκει την βασιλική τέχνη που πρέπει να μεταβεί κανείς για να την μάθει;

Στο ερώτημα ο Διογένης απαντά, πως η μόρφωση είναι δυο ειδών. Εκείνη που διαθέτει ο άνθρωπος από την φύση, την «θεία», και εκείνη που αποκτά από τους ανθρώπους την «ανθρώπινη». Δηλαδή η έμφυτη και η επίκτητη. Για να γίνει όμως κάποιος σωστά μορφωμένος, είναι απαραίτητο να προστεθεί η ανθρώπινη στην θεια.

Δηλαδή ο κυβερνήτης ο βασιλεύς ο ιατρός πρέπει να έχει το ταλέντο, την έμφυτο κλίση να κυβερνήσει να βασιλεύει να ιατρεύει κλπ. . Ο Διογένης βεβαιώνει τον Αλέξανδρο, ότι όποιος έχει την θεϊκή-έμφυτη μόρφωση, εύκολα αποκτά και την άλλη, την ανθρώπινη, αφού ακούσει λίγα και λίγες φορές.

Απορίας άξιο είναι, γιατί περιορίζουν τον Διογένη στα αστεία και στα πειράγματά του και «αγνοούν» την προσφορά του στην επιστήμη της πολιτικής κοινωνιολογίας. Άλλωστε δεν είπε τυχαία στο τέλος την κουβέντα ο Αλέξανδρος, πως, «Αν δεν ήμουν Αλέξανδρος θα ήθελα να ήμουν Διογένης».

Ολοκληρώνοντας τον διάλογό του ο Διογένης, με τον Μέγιστο της οικούμενης, λέει:

«Ακόμη κι αν κατακτήσεις όλον τον κόσμο, ακόμη κι αν περάσεις τις ηράκλειες στήλες και κατακτήσεις την μεγάλη ήπειρο που βρίσκεται πέρα από τον μεγάλο ωκεανό που είναι μεγαλύτερη από την Ασία, δεν θα είσαι μεγάλος βασιλιάς, αν πρώτα δεν είσαι καλός άνθρωπος. «Μείζω της Ασίας ήπειρον, τον Ωκεανόν διανηξάμενος».

apocalypsejohn

ΣΧΟΛΙΟ : Μιά σύντομη περιγραφή τής ανθρωπολογικής καταστροφής
"Γνωρίζουμε πως με το Cogito ο Καρτέσιος εννοούσε το ιδίωμα τής πνευματικής ουσίας ή res cogitans, το οποίο δεν μπορεί ποτέ του να τεθεί σε αμφιβολία και γι' αυτόν τον λόγο μπορεί να αποτελεί θεμέλιο της υποκειμενικής βεβαιότητος τής υπάρξεως και το μέτρο κάθε άλλης δυνατής βεβαιότητος".

"Στο ερώτημα ο Διογένης απαντά, πως η μόρφωση είναι δυο ειδών. Εκείνη που διαθέτει ο άνθρωπος από την φύση, την «θεία», και εκείνη που αποκτά από τους ανθρώπους την «ανθρώπινη»".

ο Καρτέσιος λοιπόν τοποθέτησε τό "εγώ", τό Cogito, τήν σκέψη στήν θέση τής θείας μορφώσεως (μορφής)

Άγιος Μάξιμος τόμος 14 Β Μερετάκης σελ 49.

Ο άνθρωπος λαμβάνων τό σώμα, έλαβε καί τήν ζωοποιόν δύναμιν, η οποία είναι ζωή τού σώματος [αυτό είναι τό συναμφότερον, ο μοντέρνος ορισμός τού ανθρώπου σάν σύνθεση ψυχής καί σώματος].

Η ψυχή είναι κατ`ενέργειαν δεκτική τών εναντίων, είτε αγαθότητος είτε κακίας, έτσι η λογική καί νοερά ψυχή είναι σύνθετος.

Ο Νούς είναι ανεπίδεκτος τών εναντίων, ως μή έχων τήν αγαθότητα ως ποιότητα, αλλ`ως ουσίαν.

Ο Νούς είναι αχώριστος τού λόγου καί τού πνεύματος αυτού.

Δέν έχουν όμως τά τρία αυτά υποστατικό χαρακτήρα.

Ο Λόγος είναι έμφυτος τώ Νώ, ως αεί συνυπάρχουσα αυτώ γνώσις. 

Τό Πνεύμα ή ό "έρωτας" είναι πρός τήν παρ` αυτού καί εν αυτώ διηνεκώς υπάρχουσαν γνώσιν. Ο άνθρωπος διαθέτει τό ζωοποιόν πνεύμα τό οποίο είναι νοερός έρως.

Η γνώσις προσίγνεται κατ`αναλογίαν τής καθαρότητος τής ψυχής.[τών αρετών τής ψυχής]

Μέ τό εγώ στή θέση τού Νού είναι αδύνατον να κατανοηθούν οι Πατέρες. Γίναμε καί είμαστε πλέον ένας άλλος ανθρωπολογικός τύπος χαμένος στόν ναρκισσισμό καί στήν αυτοεπιβεβαίωση.

Αμέθυστος