Δευτέρα 4 Ιουνίου 2018

Το βέτο τώρα δικαιώνεται!

Η Ιστορία στο Βουκουρέστι το 2008 έγραψε και δεν αλλάζει
Εικόνα: Μανώλης ΚοττάκηςΑπό τον
Μανώλη Κοττάκη
Οι διαπραγματεύσεις Ελλάδας - Σκοπίων έχουν εισέλθει στην τελική φάση τους και ως εκ τούτου η... θερμοκρασία στο εσωτερικό των δύο χωρών ανεβαίνει. Ειδικά τώρα, που όλα δείχνουν ότι οι ανησυχίες μας περί παρελκυστικής πολιτικής της γείτονος μπορεί να οδηγήσουν σε ναυάγιο τις συνομιλίες. Υπό αυτή την έννοια είναι απολύτως κατανοητή η πίεση που νιώθουν οι αρμόδιοι χειριστές σε ημερήσια βάση. Ειδικά στην Αθήνα. 
Το όνομα της Μακεδονίας δεν είναι η προσωπική τους ατομική περιουσία. Ούτε δική μας, ασφαλώς. Είναι εθνική μας περιουσία. Και αυτοί που φέρουν το βάρος των αποφάσεων συνομιλούν με την Ιστορία. Κατανοητή η πίεση, λοιπόν. Οχι, όμως, και η νευρικότητα. Διότι, όταν έχεις νεύρα, αποκαλύπτονται πολλά. Δεν φταίμε εμείς αν δεν τα υπολόγισαν σωστά. Αν πέφτουν έξω στους υπολογισμούς τους. Η εφημερίδα μας αυτές τις μέρες ασκεί τεκμηριωμένη κριτική με επιχειρήματα για το είδος της διαπραγμάτευσης που έκανε η κυβέρνηση στη βάση πληροφοριών που δυστυχώς έρχονται μόνο από τα Σκόπια.
Οι κεραίες μας, ωστόσο, συλλαμβάνουν δυσαρέσκειες και εκνευρισμούς που δεν δικαιολογούνται. Συλλαμβάνουν διαρροές του ΣΥΡΙΖΑ ότι τάχα μου δήθεν υπερασπιζόμαστε «ανύπαρκτα βέτο» και ότι... υπονομεύουμε τη λύση. Λοιπόν, επειδή οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους, ας ξεκαθαρίσουμε τη στάση μας. Αν μπορεί η Ελλάς και διαπραγματεύεται σήμερα με τα Σκόπια για να τους επιβάλει σύνθετη ονομασία, σε αυτά τα «ανύπαρκτα βέτο» το οφείλει. Αυτά ανάγκασαν τους Σκοπιανούς να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τον Νίκο Κοτζιά, αυτά απεδείχθησαν ως ο game changer. Με 140 αναγνωρίσεις στο ενεργητικό έως το 2008 κανένα κίνητρο δεν είχαν να καθίσουν και να μιλήσουν μαζί μας για σύνθετη ονομασία. Ο πολικός χειμών της απομόνωσης της περιόδου 2008-2018, εκτός ΝΑΤΟ - Ε.Ε., έκανε τα άτακτα παιδιά της συμμαχίας να... αναθεωρήσουν.

Οποιοι, λοιπόν, από τον ΣΥΡΙΖΑ μέσα στα νεύρα τους σχολιάζουν την κριτική μας με επιχείρημα ότι υπερασπιζόμαστε «ανύπαρκτα βέτο», στην πραγματικότητα προσφέρουν -άθελά τους- καλή υπηρεσία στους συμμάχους. Μόνο αυτοί θέλουν να ξεχάσουν ότι ασκήθηκε βέτο στο Βουκουρέστι. Μόνο αυτοί θέλουν να σκεπάσουν το βέτο, γι' αυτό πίσω από την τότε ηγεσία της χώρας μας στοιχήθηκαν και άλλες επτά χώρες προκειμένου να καταγραφεί στα πρακτικά ως συλλογική απόφαση. Αλλά την αλήθεια την ξέρουν όλοι. Ενας στύλωσε τα πόδια προτού μπουν οι ηγέτες των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ στην αίθουσα συνεδριάσεων στο παλάτι του Τσαουσέσκου. Εάν τυχόν καταγραφόταν στα πρακτικά ότι μια μικρή χώρα εμπόδισε με βέτο απόφαση υπερδύναμης, θα δημιουργείτο επί της αρχής προηγούμενο. Και αυτό δεν το ήθελε κανείς.

Μπορεί, λοιπόν, να διαβάζει κανείς πρακτικά όσο θέλει. Μπορεί και να τα δημοσιεύσει, αν θέλει. Ιδού η Ρόδος. Η Ιστορία, όμως, έγραψε και δεν αλλάζει. Αλλωστε, αν το βέτο ήταν ανύπαρκτο, τότε γιατί μας καταδίκασε το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης; Αν ήταν αχρείαστο, γιατί πάλι κάνουν πίσω οι Σκοπιανοί; Συνιστούμε, λοιπόν, στο κυβερνών κόμμα και στους αρμόδιους χειριστές ψυχραιμία. Στο Βουκουρέστι ασκήθηκε βέτο επειδή δεν υπήρξε συμβιβασμός. Και από ό,τι φαίνεται θα ξαναβάλουμε βέτο τον Ιούνιο, γιατί ούτε τώρα θα υπάρξει. Ούτε αυτοί αντέχουν ούτε εμείς!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου