Η ύψιστη μορφή διαφθοράς

Μήπως αλήθεια η ανάλγητη και αδιάφορη συμπεριφορά της κυβέρνησης προς τους Πολίτες δεν είναι αδικαιολόγητη, αλλά τεκμηριώνει πως έχει πάψει πια να τους σέβεται και να τους υπολογίζει, ακριβώς επειδή δεν επαναστατούν σε όλα αυτά που τους επιβάλλει κατ’ εντολή της πρωσικής κυβέρνησης;   (ηχητικό)

«Η Ελλάδα είναι ίσως η μοναδική χώρα διεθνώς, όπου μετά από μία βιβλική καταστροφή το κράτος απεκδύεται των ευθυνών του και δεν παραιτείται κανείς – ούτε πολιτικός παράγων ούτε διοικητικός. Αυτό είναι ηθικά η ύψιστη μορφή διαφθοράς» (Δ.Μ.)

Επικαιρότητα

Όπως έχουμε αναφέρει πολλές φορές, η μη διενέργεια επενδύσεων παγίου εξοπλισμού εκ μέρους τόσο του ιδιωτικού, όσο και του δημοσίου τομέα, λόγω της πολιτικής των μνημονίων τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα να μην συντηρούνται, να μην επιδιορθώνονται και να μην ανανεώνονται μηχανήματα, υποδομές κοκ., αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της χώρας μας – το οποίο δυστυχώς δεν αξιολογείται σωστά και δεν κατανοείται από τους Έλληνες, επειδή δεν παρουσιάζεται αμέσως, αλλά όταν μετά από χρόνια καταρρέουν μαζί τα πάντα.

Ενδεχομένως όμως να έχει γίνει πλέον κατανοητό από τις δύο πρόσφατες φονικές πυρκαγιές, καθώς επίσης από τις συνεχόμενες πλημμύρες στην Αττική – όπου φάνηκε τι ακριβώς μπορεί να προκαλέσει η μη συντήρηση του δικτύου από τη ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ και την τοπική αυτοδιοίκηση. Ουσιαστικά λόγω υπερχρέωσης της ΔΕΗ, προσπαθειών απαξίωσης για να ξεπουληθούν οι δύο πρώτες κοινωφελείς επιχειρήσεις, καθώς επίσης έλλειψης κονδυλίων από την πολιτική προστασία (πρόσφατα περικόπηκαν 34 εκ. €) και τους δήμους – σε συνδυασμό βέβαια με την ανικανότητα, την έλλειψη συντονισμού και τη διαφθορά τους.

Σε κάθε περίπτωση, ο συνδυασμός της απίστευτης πολιτικής ανικανότητας και των κοινωνικών αυθαιρεσιών (=μέτρα προστασίας που δεν εφαρμόζονται, αυθαίρετα που έχουν πλημμυρίσει τα δάση, κλείσιμο των ρεμάτων ή δόμηση που δυσκολεύει τη μετακίνηση και εμποδίζει την πρόσβαση στη θάλασσα σε πολλές περιοχές), με την κατάρρευση των υποδομών και του ανθρώπινου δυναμικού από τα μνημόνια, αποτελεί μία βραδυφλεγή βόμβα μεγατόνων στα θεμέλια της πατρίδας μας  – οπότε αυτά που βιώνουμε είναι δυστυχώς μόνο η αρχή.

Περαιτέρω, είναι αρκετοί εκείνοι οι Πολίτες που αναρωτιούνται σχετικά με το τι μπορούν να κάνουν για να αποφευχθεί η πλήρης κατάρρευση της χώρας – η οποία κατά την άποψη μας είναι αναπόφευκτη, εάν εφαρμοσθεί το νέο τεσσαρακονταετές μνημόνιο που έχει δρομολογηθεί (ανάλυση).

Ξεκινώντας από το ότι πρέπει να ψηφίζουν με λογικά κριτήρια, σε καμία περίπτωση ανθρώπους ή κόμματα που δεν είναι ικανοί και επαρκείς για να διαχειρισθούν τα κοινά (για παράδειγμα ο δήμαρχος του Μαραθώνα, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με το αντικείμενο του), η ενεργοποίηση των 160.000 που υπέγραψαν σε χρόνο μηδέν το ψήφισμα για την εφαρμογή του νόμου περί αναδάσωσης, αποδεικνύει πως είναι πράγματι σε θέση να κάνει πολλά ένας υπεύθυνος Πολίτης – χωρίς να περιμένει να αντιδράσει την τελευταία στιγμή, στην άκρη του γκρεμού και όταν είναι πλέον πολύ αργά.

Ειδικότερα, η αντίδραση των εν λόγω Πολιτών προκλήθηκε από τις θρασείς δηλώσεις του δημάρχου, ο οποίος παραδέχθηκε ότι ζήτησε από την κυβέρνηση να μην κηρυχθεί αναδασωτέα η καμένη δασική έκταση στο δήμο του! Ενώ δηλαδή όλοι ασχολούνταν με το τραγικό γεγονός, πριν από όλα οι συγγενείς των απανθρακωμένων θυμάτων, με αυτούς που κάηκαν τα σπίτια τους να αναζητούν εναγωνίως λύσεις, καθώς επίσης με πολλούς άλλους να αναρωτούνται πώς δεν θα επαναληφθεί κάτι ανάλογο στο μέλλον (με εξαίρεση την κυβέρνηση που προσπαθεί καθημερινά να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, με έναν υπουργό της να δηλώνει το εξής αμίμητο: «Προσπαθώ και για λόγους συνειδησιακούς να βρω λάθη, αλλά επιχειρησιακά δεν βρίσκω μεγάλα λάθη»), ο δήμαρχος αδιαφορεί εντελώς – προφανώς εξυπηρετώντας κάποιους που θέλουν να κερδίσουν από την τραγωδία.

Απαίτησαν λοιπόν οι 160.000 Πολίτες που αυξάνονται συνεχώς την τήρηση του νόμου, υπογράφοντας όλοι μαζί το εξής κείμενο: «Σας καλούμε να χαρακτηρίσετε αμέσως τις καμένες δασικές εκτάσεις ως αναδασωτέες, όπως ορίζει ο νόμος. Χωρίς εξαιρέσεις και παραθυράκια για τους καταπατητές. Στη μνήμη αυτής της τραγωδίας: κάντε τη στάχτη, δάσος».

Βέβαια οι ίδιοι αυτοί Πολίτες, καθώς επίσης όλοι οι κάτοικοι του Μαραθώνα θα έπρεπε επί πλέον να απαιτήσουν την άμεση παραίτηση του δημάρχου, όχι μόνο λόγω των απαράδεκτων δηλώσεων του και της χρονικής στιγμής που επέλεξε να τις κάνει αλλά, κυρίως, επειδή αποδείχθηκε πως είναι εντελώς ανίκανος να φέρει εις πέρας τα καθήκοντα του – κρίνοντας από το ότι ο δήμος της Αθήνας κατάφερε να προστατεύσει τόσο τα 600 παιδιά, όσο και τις κατασκηνώσεις, απλά και μόνο κάνοντας υπεύθυνα τη δουλειά του.

Ολοκληρώνοντας, τόσο όσον αφορά το κράτος, όσο και την τοπική αυτοδιοίκηση, η μη παραίτηση κανενός τουλάχιστον από ευθιξία ή από σεβασμό στα θύματα της τραγωδίας, αποτελεί πράγματι την ύψιστη μορφή διαφθοράς – την οποία δεν πρέπει να επιτρέψουν οι Πολίτες, αντιδρώντας έστω όπως οι 160.000 που υπέγραψαν το ψήφισμα.

Οφείλουν δηλαδή να κατανοήσουν επιτέλους πως όταν δεν αντιδρούν αποτελεσματικάστα μνημόνια, στη διεθνή επαιτεία, στην κατάργηση του Συντάγματος και της Δημοκρατίας, στις διαδοχικές κυβιστήσεις των κυβερνήσεων τους, στην εξοντωτική φορολόγηση, στο ξεπούλημα της χώρας, στην υφαρπαγή της περιουσίας τους, στην παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας κοκ., τότε είναι φυσικό να τους κάψουν, να τους πνίξουν και να τους ληστέψουν – ενώ η αδιάφορη συμπεριφορά της κυβέρνησης για τους Πολίτες ίσως τεκμηριώνει πως έχει πάψει πια να τους σέβεται και να τους υπολογίζει, ακριβώς επειδή δεν επαναστατούν σε όλα αυτά που τους επιβάλλει κατ’ εντολή της πρωσικής κυβέρνησης. Ακολουθεί η σημερινή συζήτηση του κ. Σαχίνη με τον κ. Βιλιάρδο:

analyst