«Τὰ κάστρα πέφτουν πάντα ἀπὸ μέσα»! Αὐτὸς ὁ λόγος – ἀπόσταγμα πείρας αἰώνων – ἔρχεται νὰ ἀποδειχθεῖ ἀληθινὸς γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, ἴσως τὴ χειρότερη ἀπ᾿ ὅλες, ἀφοῦ ἀκόμη καὶ ἐπίσκοποι ἐμφανίζονται ἐπηρεασμένοι ἀπὸ τὴν ὁμοφυλοφιλικὴ προπαγάνδα καὶ ἀποδέχονται τὶς ἀντιευαγγελικές της ἀντιλήψεις.
Ἔτσι μὲ θλίψη πολλὴ καὶ ἔκπληξη μεγάλη διαβάσαμε τὶς ἀπόψεις ποὺ διατύπωσε ὁ πολὺ γνωστὸς Ὀρθόδοξος Ἄγγλος Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Γουέαρ (Ware) στὸ περιοδικὸ «The Wheel» (Ὁ τροχός), στὸ ἀφιερωματικὸ τεῦχος 13-14 (Ἄνοιξη – Καλοκαίρι 2018) μὲ θέμα: «Embodiment and Anthropology. Sex, Marriage and Theosis» (Ἐνσωμάτωση καὶ Ἀνθρωπολογία. Φύλο, Γάμος καὶ Θέωση).
Ἐκεῖ ὁ Πανιερώτατος, προλογίζοντας τὸ ἀφιερωματικὸ τεῦχος, ἀναφέρεται ἐκτενῶς στὸ ζήτημα τῆς ὁμοφυλοφιλίας καὶ γράφει ὅτι βλέπει «τουλάχιστον τρεῖς ἀνωμαλίες στὴν τρέχουσα θεραπευτικὴ ἀντιμετώπιση τῶν ὁμοφυλοφίλων» μέσα στὴν Ἐκκλησία.
Ποιὲς εἶναι αὐτές; Πρῶτον ὅτι «οἱ ὁμοφυλόφιλοι ἄνδρες καὶ γυναῖκες» εἶναι ἀδικημένοι, ἀφοῦ, κατὰ τὴ γνώμη του, «δὲν εἶναι προσωπικὰ ἔνοχοι τοῦ προσανατολισμοῦ τους, ἐπειδὴ αὐτὸ δὲν εἶναι κάτι ποὺ ἔχουν ἐπιλέξει». Γενικεύοντας σὲ ὅλους τοὺς ὁμοφυλόφιλους τὸ εἰδικὸ πρόβλημα κάποιων ἀπὸ αὐτοὺς καταλήγει στὸ ἑξῆς σκεπτικό:
«Οἱ ὁμοφυλόφιλοι δὲν αἰσθάνονται ἕλξη γιὰ ἄτομα ἄλλου φύλου, ὥστε νὰ ἔρθουν σὲ γάμο μὲ κάποιο ἀπὸ αὐτά. Τί θὰ κάνουν; Θὰ μείνουν ἄγαμοι; Ἀλλὰ τότε ἀδικοῦνται». Στὸ σημεῖο αὐτὸ ἐπικαλεῖται τὰ λόγια τοῦ π. Βασιλείου Θερμοῦ: «Ἕνα ὁμοφυλοφιλικὸ ἄτομο καλεῖται νὰ βαδίσει μία ζωὴ ἀγαμίας χωρὶς νὰ νιώθει μία κλήση γι᾿ αὐτό». Καὶ διερωτᾶται ὁ Ἐπίσκοπος: «Εἶναι σωστὸ νὰ ἐπιβάλουμε αὐτὸ τὸ βαρὺ φορτίο στὸν ὁμοφυλόφιλο;»
Τὴ δεύτερη ἀνωμαλία τὴν ἐντοπίζει «στὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο οἱ ὁμοφυλόφιλοι ἀντιμετωπίζονται συνήθως στὸ μυστήριο τῆς ἐξομολόγησης», ὅπου «ὁ ὁμοφυλόφιλος ποὺ ἔχει δεσμευθεῖ σὲ μία σταθερὴ σχέση ἀγάπης ἀντιμετωπίζεται πιὸ σκληρὰ ἀπὸ ὅ,τι ὁ ὁμοφυλόφιλος» ποὺ ἐνεργεῖ τὸ πάθος περιστασιακὰ μόνο γιὰ ἡδονή. Στὸν δεύτερο οἱ πνευματικοὶ ἐπιβάλλουν μικρότερο ἐπιτίμιο καὶ κάποτε τὸν ἀφήνουν νὰ κοινωνεῖ. «Κάτι ἔχει πάει στραβὰ ἐδῶ», σημειώνει.
Δηλαδὴ τὸ ἴσιο ποιὸ εἶναι; Νὰ καθιερώσει ἡ Ἐκκλησία γάμο ὁμόφυλων ζευγαριῶν;
Ἡ τρίτη ἀνωμαλία βρίσκεται, κατὰ τὴ γνώμη του, στὸ ὅτι, ἐνῶ ἀναγνωρίζουμε ὅτι ἄτομα τοῦ ἴδιου φύλου μποροῦν νὰ εἶναι στενοὶ φίλοι, δὲν δεχόμαστε ὅτι μποροῦν νὰ ἔχουν σεξουαλικὲς σχέσεις: «Γιατί δίνουμε τόσο μεγάλη ἔμφαση στὸ φύλο τῶν γεννητικῶν ὀργάνων; Γιατί προσπαθοῦμε νὰ διερευνήσουμε τί τὰ ἐνήλικα ἄτομα τοῦ ἴδιου φύλου κάνουν στὴν ἰδιωτικότητα τῶν ὑπνοδωματίων τους;» «Εἶναι ἀναξιοπρεπὲς νὰ κοιτάζει κανεὶς ἀπὸ τὴν κλειδαρότρυπα»!
Ἂν ἀκόμη κάποιοι δὲν ἔχουμε φρίξει μὲ τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ ἐπισκόπου Καλλίστου, εἴμαστε ἤδη νεκροί…
«Τὰ κάστρα πέφτουν πάντα ἀπὸ μέσα»!
Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ Διαβάστε τις βλασφημίες του Μητροπολίτη Διοκλείας Κάλλιστου Γουέαρ (Ware) :
Άλλος ένας "ευσεβής" επίσκοπος και θα τον καλούν να επιμορφώνει ιερείς, Τρομάρα μας!
ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ
ΚΑΙ Ο ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ ΣΤΟ ΚΥΚΛΩΜΑ ΤΟΥ ΓΟΥΕΑΡ ΚΙΝΕΙΤΑΙ. ΕΙΝΑΙ ΧΑΜΕΝΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ. ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ.
καποιοι ισχυριζονται πως ειναι ψευδες..δεν μπορει ρε φιλε τετοιες βλασφημες ιδεες..παραειναι...αλλα δεν μου κανει και εκπληξη αν αληθευει,εδω που εχουμε φθασει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεννήθηκε καί μεγάλωσε σέ Αγγλικανικό περιβάλλον, στό οποίο ο ναρκισσισμός θεωρείται αρετή καί ταλέντο. Γι' αυτόν ορθοδοξία είναι η λατρεία, οι ακολουθίες, η εξομολόγηση. Η ορθοδοξία του δέν μεταμορφώνει τόν άνθρωπο. Οπως καί σέ μάς πλέον.
ΑπάντησηΔιαγραφήKαι όλα αυτά βαφτίζονται ανθρωπισμός.. Και αν ήταν από άσχετους θα το καταλαβαίναμε, αλλά από ανθρώπους που υποτίθεται ότι γνωρίζουν την μεταπτωτική κατάσταση και το πνευματικό παρασκήνιο;Τι φαινόμενα είναι αυτά!..
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποτίθεται μόνον. Κατ' αρχάς ανήκει ο ίδιος στό παρασκήνιο. Δέν τό γνωρίζει διότι τό παρασκήνιο είναι η πίστη του καί η πατρίδα του. Επειτα η ίδια η ορθοδοξία σήμερα δέν γνωρίζει τήν μεταπτωτική κατάσταση. Στηρίζεται σέ ένα ιεροποιημένο ίδιον θέλημα. Στό οποίο στηρίζουμε τήν ταυτότητά μας. Αφήσαμε έξω από τήν οδό τής σωτηρίας τήν Μετάνοια, τήν ουσία τού Ευαγγελίου. Καί μείναμε φυλακισμένοι στό εσωτερικό εγώ. Τακτοποιούμε λίγο μέ δεξιό λογισμό τό εξωτερικό εγώ καί αισθανόμαστε ολοκληρωμένοι καί σωσμένοι μέσα στό ομαδικό πνεύμα, στήν ανατολίτικη αυτοκρατορία τού αίματος, στίς ομάδες αίματος. Ακόμη καί η εκκλησία σήμερα, ακόμη καί η εκσυγχρονιστική εκδοχή τού Ζηζιούλα στηρίζεται στήν ενότητα τού αίματος τού Κυρίου. Εχουμε φτάσει στό σημείο νά πιστεύουμε ότι κληρονομείται τό Αγιο Πνεύμα. Δέν είναι πλέον στόχος μας η γνώση τού Κυρίου. Η ορθοδοξία κατέληξε αντι-αιρετική. Η αντι-αίρεση είναι τό δόγμα τής αληθείας καί οι κανόνες η προστασία της. Χάσαμε τόν Κύριο όπως καί η Δύση αλλά μέ διαφορετικό τρόπο. Καταργώντας λοπόν τήν αντι-αιρετική νοοτροπία ο οικουμενισμός είναι βέβαιος ότι μπαίνουμε κατευθείαν στά σαλόνια τής ιστορίας όπου παίρνονται οι αποφάσεις. Καί ίσως έχει δίκαιο. Είμαστε αδέσποτοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το χειρότερο απ΄όλα είναι ότι αυτός ο λόγος δεν έχει μόνο ένα δικαιωματικό υπόβαθρο υποτιθέμενης ανθρώπινης ελευθερίας (που πιθανόν θα γινόταν αντιληπτό), αλλά θεωρείται "παρηγορητικός προς τον σύγχρονο άνθρωπο", "λόγος αγάπης και ενίσχυσης", "λόγος ψυχικής ανόρθωσης", "λόγος εποικοδομητικός και ποιμαντικός"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας αντί-χριστος (αντί του Χριστού, και στη θέση Του) λόγος...
Παλιοκακέ!ζηλιαρόγατε! πάψε να πιάνεις το Λουλούκο, στο στόμα σου!
ΑπάντησηΔιαγραφή