Το σκίτσο του 18χρονου από την Ηλεία που αποτυπώνει την κόλαση της τραγωδίας

O Δημήτρης Ρογγίτης είναι ένα παιδί με καλλιτεχνική φλέβα, ένα γνήσιο ταλέντο της ζωγραφικής που έχει βραβευτεί στο παρελθόν για τα σκίτσα του.

Ο 18χρονος από την Ηλεία, έχοντας ως καλλιτέχνης μία ιδιαίτερη ευαισθητοποίηση απέναντι στον ανθρώπινο πόνο και στην τραγωδία που έζησε τις τελευταίες μέρες η χώρα μας, δεν θα μπορούσε να μην επηρεαστεί από όλο αυτό το δράμα, με τους ανθρώπους να καίγονται ζωντανοί, δίνοντας μάχη με τις φλόγες για να σωθούν, χάνοντας σπίτια και περιουσίες.

Έφτιαξε έτσι μία ζωγραφιά που αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο αυτό το ανθρώπινο δράμα, την απελπισία και την αγωνία του ανθρώπου, την στιγμή που όλα γύρω του μοιάζουν να καίγονται. Το σκίτσο του μοιάζει σαν ένα τραγικό ποίημα που βγαίνει μέσα από όλη αυτή την τραγωδία, με τον νεαρό καλλιτέχνη να εκφράζει μέσα από την τέχνη του τον δικό του πόνο, μπροστά σε αυτό το δράμα.

Ο ίδιος γράφει στο facebook: «Όλο το τοπίο ξαφνικά μια μορφή πήρε. Το κόκκινο κυριεύει μέσα σε όλο αυτό. Σαν η κόλαση μορφή γήινη να πήρε. Κόκκινες βίαιες φλόγες ξεπετάγονται παντού. Η θάλασσα καθρεφτίζει το μοιραίο συμβάν κι ο ουρανός αιχμαλωτίζεται από την αγριότητα αυτού.

Ο πόνος των ανθρώπων τεράστιος. Κι ο θάνατος ολοένα κι πληθαίνει. Τα ουρλιαχτά του ανθρώπου δεν χρειάζονται να ακουστούν, το θλιβερό θέαμα τα προδίδει. Μα όλο το τοπίο, την φρίκη του ανθρώπου απεικονίζει. Μα όλο το τοπίο, την τραγικότητα αυτή δεν μπορεί να κρύψει».

Το σκίτσο του έγινε θέμα στα διεθνή ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, προκαλώντας εντύπωση, μπροστά σε αυτή την τραγωδία. Μάλιστα, το greekcitytimes, ένα από τα μεγαλύτερα ηλεκτρονικά portal του κόσμου με θέμα της την Ελλάδα, έχει αφιερώσει στον νεαρό καλλιτέχνη και στο σκίτσο που αποτυπώνει την τραγωδία, ολόκληρο άρθρο με τίτλο «18-year-old artist Dimitris Roggitis Dedicates Painting to Wildfire Victims».

Ο νεαρός καλλιτέχνης, πάντως, δέχτηκε κριτική από ορισμένους κύκλους που υποστήριζαν ότι τέτοιου είδους τραγωδίες δεν πρέπει να είναι προϊόν καλλιτεχνικής «εκμετάλλευσης». Λες και η τέχνη πρέπει να μένει έξω από την ζωή και η ζωή δεν χωράει δράματα και τραγωδίες.

Δυστυχώς όμως ακόμα και τέτοιου είδους τραγωδίες, όπως αποδείχτηκε, είναι μέσα στην ζωή, όσο και αν είναι δύσκολo να τις αποδεχτούμε, όσο και αν δεν χωράει στον μυαλό του ανθρώπινου νου. Γιατί η ζωή και η τέχνη μαζί είναι πάνω από όλα πόνος. Κι μέσα από τον πόνο έρχεται και η ελπίδα…

Πηγή: patrasevents.gr

diakonima