Του Μάνου Χατζηγιάννη
“Λαγός” του Φαναρίου για μια ακόμη φορά ο θεολόγος καθηγητής κατέχων την θέση του Μ. Ιερομνήμονα του Οικουμενικού Πατριαρχείου κ. Αριστείδης Πανώτης. Το νέο άρθρο παρέμβασή του για το ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα είναι ενδεικτικό του τι ετοιμάζονται να πράξουν οι παρασκηνιακοί διάδρομοι του Φαναρίου και τι επιχειρήματα θα μας σερβίρουν, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα την ενότητα της Ορθοδοξίας.
Ο κ. Πανώτης λοιπόν στο άρθρο του, το οποίο βρίθει αναλυτικών ιστορικών αναφορών-με ακρίβεια ή μη είναι άλλη συζήτηση- επιδιώκει να δικαιώσει τον σχισματικό Φιλάρετο αποκαλώντας τον “πατριώτη” και σημειώνοντας πως “ηπροσπάθειά του όμως αυτή προσέκρουσε στην «αυτοκρατορική Εκκλησιολογία» που από το 1686 συνέστησε το τσαρικό «εκκλησιαστικό status» στη Ρωσία και ο Κιέβου καταδιώχθηκε και καθαιρέθηκε το 1992”.
Μιλάμε βέβαια για τον άνθρωπο που όπως μόλις χθες ανέφερε το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ δήλωσε πως “Ο Θεός επέτρεψε τον πόλεμο στην Ντονμπάς για να επικρατήσει το «Πατριαρχείο Κιέβου»”
Στη συνέχεια ο θεολόγος του Φαναρίου κατηγορεί τον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο για “τις «πανρωσικές»» δοξοκοπίες του” και συμπληρώνει: “ Έτσι, χρόνια τώρα σοβεί η σοβαρότατη τετραπλή διχοστασία του Ορθοδόξου πληρώματος της Ουκρανίας, που μεγεθύνεται στις μέρες μας από την προσπάθεια της Μόσχας να παρέμβει στην ουκρανική κρίση με επίκληση της ανιστόρητης και πλαστής εξαρχικής αναθέσεως το 1684 από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Διονύσιο Δ΄ στον Μόσχας Ιωακείμ (1674-1690)”.
Με χαρακτηρισμούς όπως “σφετερισμός”, “ποιμνιοκλεψία” ,“απάτη”, “βίαιη υπεξαίρεση δικαιώματος” σφυροκοπάει όσους αντιδρούν στις αιτιάσεις του Φαναρίου και προειδοποιεί όσους “επιδιώκουν την υποκλοπή του κανονικού προνομίου του Οικουμενικού Πατριάρχη για τις χειροτονίες των νέων αρχιερέων του κλίματός του”.
Καταλήγει δε λέγοντας: “ Η μεθοδευμένη διασπορά φοβίας από διάφορους ωνητούς ελλαδικούς ιστότοπους περί δήθεν προκλήσεως σχίσματος δεν επιτρέπεται να κάμψει τη μητρική στοργή της Μητρός Εκκλησίας για να επιτελέσει το καθήκον της και στην ουκρανική διάσταση των τριών Ουκρανών αρχιερέων Φιλαρέτου, Μακαρίου και Ονουφρίου, όπως το έπραξε και προ ετών κατά τη γνωστή Βουλγαρική ακαταστασία. «Εκάς οι βέβηλοι» που «ad placitym» – κατά το δοκούν – από ιδεοληψίες και σκοτεινά συμφέροντα διενεργούν εορτασμούς για παμπόνηρες διαβουλεύσεις και παρασύρουν αφελείς και αδιάβαστους ομόδοξους με τις περιποιήσεις, τις χορηγίες και τα δώρα τους για να συμπαραταχθούν σε αντικανονικά θελήματα και να κλονίσουν την πάγια πατριαρχική βούληση της Αποστολικής Μητρικής Καθέδρας μήπως πετύχουν κάτι τα ανακλάσματα της φιλοτάραχης μεγαλομανίας του”
Βέβαια ο “πολύς” κύριος Πανώτης δεν μας εξηγεί, αν ισχύουν όλα αυτά, γιατί –όπως το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ ανέφερε σε προηγούμενο άρθρο του– πριν από 2,5 χρόνια ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος στην Σύναξη των Προκαθημένων στην Γενεύη τον Ιανουάριο του 2016, διερρήγνυε τα ιμάτιά του τόσο με διαβεβαιώσεις στον Πατριάρχη Μόσχας όσο και στον Ουκρανίας Ονούφριο ότι δεν τίθεται θέμα Αυτοκεφαλίας των Σχισματικών και πως αναγνωρίζει μόνο την Ουκρανική Εκκλησία του Πατριαρχείου Μόσχας;
Τα εσά εμά και τα εμά εμά δεν γίνεται….
Και όταν μιλάμε για τον κ. Πανώτη μιλάμε για τον άνθρωπο που χαρακτήρισε “Έξαρχο” του οικουμενικού θρόνου και τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο…
Τα συμπεράσματα δικά σας ….
Νευρικότητα και “αποκεφαλισμοί “ στο Κίεβο
Στο μεταξύ καίγονται τόσο στην ουκρανική πολιτική ηγεσία για την αυτοκεφαλία που άρχισαν τους …αποκεφαλισμούς στελεχών δείγμα της νευρικότητας που επικρατεί!
Έχουμε ξαναγράψει πως στόχος των Ουκρανών ήταν να έχει υπάρξει εξέλιξη μέχρι τους εορτασμούς του βαπτίσματος των Ρως, κάτι που όμως δεν συνέβη.
Την εξέλιξη αυτήν την χρεώθηκε ο εκ των συνεργατών του προέδρου Ποροσένκο, Ροστόσλαβ Παβλένκο ο οποίος αποπέμφθηκε με εντολή Ποροσένκο με την μέθοδο της “μετάταξης”. Ο Pavlenko αντικατέστησε τον Vladimir Gorbulin στη θέση του διευθυντή του Εθνικού Ινστιτούτου Στρατηγικής Έρευνας.
Τα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι στην κυβέρνηση του Ποροσένκο, ο Pavlenko ήταν εμπνευστής της ιδέας της παροχής αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία. Σύμφωνα με τον διαδικτυακό τόπο Strana.ua, με πρόταση του Pavlenko ο Πόροσενκο εξέφρασε την πεποίθηση ότι η Ουκρανία θα λάβει τον Τόμο της αυτοκεφαλίας μέχρι την Ημέρα του Ρωσικού Βαπτίσματος… Και εκτέθηκε…
«Ήταν σαφές ότι μια τόσο περίπλοκη ερώτηση δεν μπορούσε να διευθετηθεί σε λίγους μήνες σε μια τόσο συντηρητική δομή όπως η Εκκλησία, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη την αντιπολίτευση της Μόσχας και της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας», ανέφερε πηγή της διοίκησης στον Strana.ua.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, υπήρξε μια ομάδα ανθρώπων με επικεφαλής τον Παβλένκο στο περιβάλλον του προέδρου που αποφάσισε να δώσει στον Ποροσένκο ένα “υπερόπλο”-όπως χαρακτηρίστηκε- για την εκλογική νίκη.
«Τον έπεισαν ότι ήταν δυνατό να αποκτήσει γρήγορα αυτοκεφαλία από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και να το “πουλήσει” στους ψηφοφόρους ως κολοσσιαία νίκη.»
“Λαγός” του Φαναρίου για μια ακόμη φορά ο θεολόγος καθηγητής κατέχων την θέση του Μ. Ιερομνήμονα του Οικουμενικού Πατριαρχείου κ. Αριστείδης Πανώτης. Το νέο άρθρο παρέμβασή του για το ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα είναι ενδεικτικό του τι ετοιμάζονται να πράξουν οι παρασκηνιακοί διάδρομοι του Φαναρίου και τι επιχειρήματα θα μας σερβίρουν, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα την ενότητα της Ορθοδοξίας.
Ο κ. Πανώτης λοιπόν στο άρθρο του, το οποίο βρίθει αναλυτικών ιστορικών αναφορών-με ακρίβεια ή μη είναι άλλη συζήτηση- επιδιώκει να δικαιώσει τον σχισματικό Φιλάρετο αποκαλώντας τον “πατριώτη” και σημειώνοντας πως “ηπροσπάθειά του όμως αυτή προσέκρουσε στην «αυτοκρατορική Εκκλησιολογία» που από το 1686 συνέστησε το τσαρικό «εκκλησιαστικό status» στη Ρωσία και ο Κιέβου καταδιώχθηκε και καθαιρέθηκε το 1992”.
Μιλάμε βέβαια για τον άνθρωπο που όπως μόλις χθες ανέφερε το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ δήλωσε πως “Ο Θεός επέτρεψε τον πόλεμο στην Ντονμπάς για να επικρατήσει το «Πατριαρχείο Κιέβου»”
Στη συνέχεια ο θεολόγος του Φαναρίου κατηγορεί τον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο για “τις «πανρωσικές»» δοξοκοπίες του” και συμπληρώνει: “ Έτσι, χρόνια τώρα σοβεί η σοβαρότατη τετραπλή διχοστασία του Ορθοδόξου πληρώματος της Ουκρανίας, που μεγεθύνεται στις μέρες μας από την προσπάθεια της Μόσχας να παρέμβει στην ουκρανική κρίση με επίκληση της ανιστόρητης και πλαστής εξαρχικής αναθέσεως το 1684 από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Διονύσιο Δ΄ στον Μόσχας Ιωακείμ (1674-1690)”.
Με χαρακτηρισμούς όπως “σφετερισμός”, “ποιμνιοκλεψία” ,“απάτη”, “βίαιη υπεξαίρεση δικαιώματος” σφυροκοπάει όσους αντιδρούν στις αιτιάσεις του Φαναρίου και προειδοποιεί όσους “επιδιώκουν την υποκλοπή του κανονικού προνομίου του Οικουμενικού Πατριάρχη για τις χειροτονίες των νέων αρχιερέων του κλίματός του”.
Καταλήγει δε λέγοντας: “ Η μεθοδευμένη διασπορά φοβίας από διάφορους ωνητούς ελλαδικούς ιστότοπους περί δήθεν προκλήσεως σχίσματος δεν επιτρέπεται να κάμψει τη μητρική στοργή της Μητρός Εκκλησίας για να επιτελέσει το καθήκον της και στην ουκρανική διάσταση των τριών Ουκρανών αρχιερέων Φιλαρέτου, Μακαρίου και Ονουφρίου, όπως το έπραξε και προ ετών κατά τη γνωστή Βουλγαρική ακαταστασία. «Εκάς οι βέβηλοι» που «ad placitym» – κατά το δοκούν – από ιδεοληψίες και σκοτεινά συμφέροντα διενεργούν εορτασμούς για παμπόνηρες διαβουλεύσεις και παρασύρουν αφελείς και αδιάβαστους ομόδοξους με τις περιποιήσεις, τις χορηγίες και τα δώρα τους για να συμπαραταχθούν σε αντικανονικά θελήματα και να κλονίσουν την πάγια πατριαρχική βούληση της Αποστολικής Μητρικής Καθέδρας μήπως πετύχουν κάτι τα ανακλάσματα της φιλοτάραχης μεγαλομανίας του”
Βέβαια ο “πολύς” κύριος Πανώτης δεν μας εξηγεί, αν ισχύουν όλα αυτά, γιατί –όπως το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ ανέφερε σε προηγούμενο άρθρο του– πριν από 2,5 χρόνια ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος στην Σύναξη των Προκαθημένων στην Γενεύη τον Ιανουάριο του 2016, διερρήγνυε τα ιμάτιά του τόσο με διαβεβαιώσεις στον Πατριάρχη Μόσχας όσο και στον Ουκρανίας Ονούφριο ότι δεν τίθεται θέμα Αυτοκεφαλίας των Σχισματικών και πως αναγνωρίζει μόνο την Ουκρανική Εκκλησία του Πατριαρχείου Μόσχας;
Τα εσά εμά και τα εμά εμά δεν γίνεται….
Και όταν μιλάμε για τον κ. Πανώτη μιλάμε για τον άνθρωπο που χαρακτήρισε “Έξαρχο” του οικουμενικού θρόνου και τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο…
Τα συμπεράσματα δικά σας ….
Νευρικότητα και “αποκεφαλισμοί “ στο Κίεβο
Στο μεταξύ καίγονται τόσο στην ουκρανική πολιτική ηγεσία για την αυτοκεφαλία που άρχισαν τους …αποκεφαλισμούς στελεχών δείγμα της νευρικότητας που επικρατεί!
Έχουμε ξαναγράψει πως στόχος των Ουκρανών ήταν να έχει υπάρξει εξέλιξη μέχρι τους εορτασμούς του βαπτίσματος των Ρως, κάτι που όμως δεν συνέβη.
Την εξέλιξη αυτήν την χρεώθηκε ο εκ των συνεργατών του προέδρου Ποροσένκο, Ροστόσλαβ Παβλένκο ο οποίος αποπέμφθηκε με εντολή Ποροσένκο με την μέθοδο της “μετάταξης”. Ο Pavlenko αντικατέστησε τον Vladimir Gorbulin στη θέση του διευθυντή του Εθνικού Ινστιτούτου Στρατηγικής Έρευνας.
Τα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι στην κυβέρνηση του Ποροσένκο, ο Pavlenko ήταν εμπνευστής της ιδέας της παροχής αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία. Σύμφωνα με τον διαδικτυακό τόπο Strana.ua, με πρόταση του Pavlenko ο Πόροσενκο εξέφρασε την πεποίθηση ότι η Ουκρανία θα λάβει τον Τόμο της αυτοκεφαλίας μέχρι την Ημέρα του Ρωσικού Βαπτίσματος… Και εκτέθηκε…
«Ήταν σαφές ότι μια τόσο περίπλοκη ερώτηση δεν μπορούσε να διευθετηθεί σε λίγους μήνες σε μια τόσο συντηρητική δομή όπως η Εκκλησία, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη την αντιπολίτευση της Μόσχας και της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας», ανέφερε πηγή της διοίκησης στον Strana.ua.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, υπήρξε μια ομάδα ανθρώπων με επικεφαλής τον Παβλένκο στο περιβάλλον του προέδρου που αποφάσισε να δώσει στον Ποροσένκο ένα “υπερόπλο”-όπως χαρακτηρίστηκε- για την εκλογική νίκη.
«Τον έπεισαν ότι ήταν δυνατό να αποκτήσει γρήγορα αυτοκεφαλία από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και να το “πουλήσει” στους ψηφοφόρους ως κολοσσιαία νίκη.»
Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ.
ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ Ο ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ "ΘΕΟΛΟΓΟΣ" ΟΤΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΙΚΗΣ ΣΤΟΡΓΗΣ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΦΡΟΥΔΙΚΗΣ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗΣ;
ΣΧΟΛΙΟ: Φυσικά η θεολογία απουσιάζει, μετοίκησε εκεί πού υπάρχει ακόμη τό θεμέλιο τής πίστης.Τό Φανάρι ταυτίζει αυθαίρετα τήν θεολογία μέ τήν πολιτική. Διότι κατάγεται από τήν πολιτική επανάσταση τού Διαφωτισμού. Είναι ένα απόσπασμα εξουσίας, ένα κόμμα, τό οποίο διεκδικεί τό όλον μέ όχημα τόν χρόνο, τήν εξέλιξη τού πνεύματος τής εποχής, τού κοσμικού φρονήματος.Μέ τήν εκκοσμίκευση αυτή κατόρθωσε νά ξεφύγει από τήν ηθικολογία, στήν οποία είχε παραδοθεί η χριστιανική ζωή μέσω τών προτεσταντικών ιεραποστολών, οι οποίες μπόλιασαν τήν ορθοδοξία μέ τό οργανωσιακό σύστημα.
Σήμερα παρακολουθούμε αυτή τήν Μανιχαιστική μάχη η οποία μαίνεται στό πεδίο τής νεοελληνικής εκκλησίας, ανάμεσα στήν παλαιά ηθικολογία καί τήν νέα εκκοσμικευση, τήν πολιτική θεολογία, μέ συνεχή τάση αποκλίσεως από τήν Πατερική ορθοδοξία. Η οποία είναι ο κοινός τους εχθρός. Ο Ησυχασμός. Μάλιστα δέ οι ταγοί τού παλαιού οι οποίοι ταυτίζουν τό πνευματικό μέ τό ηθικό, προσπαθούν νά αποσπάσουν μέ πάθος τόν Αγιο Νικόδημο από τό κίνημα τών κολλυβάδων καί νά τόν ντύσουν μέ τό οργανωσιακό τους ένδυμα φωτός. Μέ τήν ανόητη κενοδοξία τους καί τήν ανυπόφορη κενολογία τους.
Αμέθυστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου