Η κάλπικη διάσωση της Ιρλανδίας

Η αντιμετώπιση της χώρας μας από την ΕΚΤ, η οποία μας έχει κλείσει στην απομόνωση όπως τον ασθενή που πάσχει από λέπρα, είναι κάτι περισσότερο από εγκληματική – αποτελώντας έναν από τους βασικούς λόγους που θα έπρεπε να μισούν κυριολεκτικά οι Έλληνες τη γερμανική Ευρωζώνη.

«Στην Ιρλανδία αυτή την στιγμή υπάρχουν 2.500 παιδιά άστεγα – ενώ το να μείνει κανείς άστεγος στη συγκεκριμένη χώρα είναι ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε έναν άνθρωπο, επειδή όχι μόνο βρέχει συνέχεια, αλλά και κάνει πολύ κρύο (άλλο να είσαι άστεγος στην Ιταλία ή στην Ελλάδα και άλλο στην Ιρλανδία). Κανένας πολιτικός δεν φαίνεται να είναι σε θέση να λύσει αυτό το πρόβλημα, κρίνοντας από το ότι παραμένει άλυτο διαχρονικά – ενώ ο συνολικός αριθμός των αστέγων, ενηλίκων και ανηλίκων, ευρίσκεται σε συνεχή άνοδο από το 2013.

Από την άλλη πλευρά, στην Ιρλανδία που πέτυχε δήθεν το θαύμα της εξόδου από την κρίση, η αστυνομία είναι βυθισμένη στη διαφθορά, μαζί με τους δικηγόρους και τους δικαστές – ενώ οι πολιτικοί κατέχουν τα σκήπτρα τόσο στη διαπλοκή, όσο και στη διαφθορά. Μόλις πρόσφατα δόθηκε η άδεια από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, σε μία δημοσιογράφο και σε ορισμένους άλλους, να δημοσιεύουν επίσημα στα κοινωνικά μέσα μαζικής δικτύωσης (twitter, face book κλπ) τα βρώμικα σκάνδαλα των προαναφερθέντων, έτσι ώστε οι Πολίτες να αντιδράσουν – κάτι που όμως δεν το πιστεύω, αφού η διαφθορά στην Ιρλανδία είναι πάρα πολύ καλά δικτυωμένη. Πόσο μάλλον αφού εάν προβούν σε αποκαλύψεις θα χάσουν τις δουλειές τους, θα τους απειλήσουν κοκ.

Λόγω του διαδικτύου πάντως, οι μισοί Πολίτες έχουν πεισθεί πια πως δεν αξίζει να ασχολούνται με το διεφθαρμένο σύστημα, αφού δεν αλλάζει – ενώ οι άλλοι μισοί είναι το διαφθαρμένο σύστημα. Κανένας δεν πιστεύει στη δήθεν ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, στη δήθεν δίκαιη εκκλησία, στη δήθεν ικανότητα και σοφία της άρχουσας τάξης. Γιατί λοιπόν ένας φυσιολογικός άνθρωπος να αναμετρηθεί με τη βρωμιά, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι θα είναι άνιση η μάχη και θα τη χάσει;

Αντίθετα, οι ελίτ της Ελλάδας έχουν να χάσουν πολλά ακόμη, πολύ περισσότερα από τους φτωχούς Έλληνες, παρά το ότι πιστεύουν πως θα έχουν μερίδιο στη λεηλασία της χώρας – ειδικά όσον αφορά τους Γερμανούς που δεν αφήνουν ούτε ψίχουλο στο πιάτο αυτών που κατακτούν, ενώ ταυτόχρονα μισούν την εθνική μειοδοσία και τους προδότες όσο τίποτα άλλο. Ο μεγάλος κίνδυνος πάντως για την Ελλάδα δεν είναι οι ξένοι, οι οποίοι απλά εκμεταλλεύονται καταστάσεις με γνώμονα το δικό τους συμφέρον, αλλά οι ίδιοι οι Έλληνες – ιδίως η άπατρις εγχώρια κομματική και οικονομική ελίτ, η οποία ενδιαφέρεται μόνο για τα δικά της ιδιοτελή συμφέροντα και τίποτα άλλο, παρά τα μεγάλα λόγια των πολιτικών που σχεδόν ποτέ δεν συνοδεύονται από αντίστοιχες πράξεις (Μαρίνα Α., με παρεμβάσεις).

Άποψη    

Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, όποιο Έθνος νομίζει πως ο καπιταλισμός λειτουργεί δίκαια, με ηθικούς παίχτες και κανόνες, κάνει μεγάλο λάθος – ενώ, εάν οι Πολίτες του έχουν τη συνήθεια να κατηγορούν μονότονα τον εαυτό τους, αναλαμβάνοντας ευθύνες που δεν τους αναλογούν ή χρέη που δεν μπορούν να πληρώσουν, επειδή έχουν πεισθεί πως ο οφειλέτης έχει μόνο την ευθύνη και όχι εξίσου ο δανειστής, τότε είναι καταδικασμένοι. Εκτός αυτού, υπενθυμίζουμε τα τα εξής:

«Η πολιτική δεν υπάρχει για να λέει αλήθειες. Η πολιτική υπάρχει για να εκμεταλλεύεται τους ευκολόπιστους, όπως κάποιες θρησκείες. Αν εσύ είσαι ενήλικος, δεν έχεις καταλάβει ούτε αυτό και ασχολείσαι με την πολιτική, είσαι επικίνδυνος για την ανθρωπότητα”.

Περαιτέρω όσον αφορά την Ιρλανδία, μία χώρα που ουσιαστικά ανήκει στις αμερικανικές κυρίως πολυεθνικές που έχουν εγκατασταθεί λόγω των χαμηλών φόρων που πληρώνουν (πολύ λιγότερους από τον επίσημο φορολογικό συντελεστή του 12,5%), κυβερνάται και επιβιώνει από αυτές, έχουμε αναλύσει τη σκανδαλώδη στατιστική απάτη που έχει χρησιμοποιηθεί (πηγή) – αφενός μεν για να παραμείνει φορολογικός παράδεισος, αφετέρου επειδή ανέλαβαν οι δύστυχοι Πολίτες της τα χρέη των ιδιωτικών τραπεζών, καθώς επίσης για να υπερηφανευθεί η Τρόικα ότι κατάφερε να βγει μία χώρα από την κρίση, επειδή εφάρμοσε ακριβώς τα μέτρα που της επιβλήθηκαν!

Εν προκειμένω, για να μην επαναλαμβανόμαστε, παραθέτουμε το κατωτέρω γράφημα της εξέλιξης του χρέους της Ιρλανδίας ως προς το ΑΕΠ (μπλε στήλες, αριστερή κάθετος), σε σχέση με το ΑΕΠ της (διακεκομμένη γραμμή, δεξιά κάθετος) – από τα οποία διαπιστώνεται πως μετά το 2012, αφού η χώρα είχε οδηγηθεί στο ΔΝΤ, συνέβη ένα θαύμα, μοναδικό στην παγκόσμια ιστορία.  

Ειδικότερα, το ΑΕΠ της Ιρλανδίας εκτοξεύθηκε από τα 220 δις $ περίπου το 2012 στα σχεδόν 340 δις $ το 2017 – αυξήθηκε δηλαδή κατά 55% (!), με εύλογο αποτέλεσμα το δημόσιο χρέος της να πέσει από το 120% του ΑΕΠ που οδηγήθηκε από την κρίση το 2012/13 (γύρω στο 40% προ κρίσης), σε λιγότερο από το 70% το 2017! Το θαύμα αυτό, το οποίο δεν έχει επιτευχθεί ποτέ, από καμία χώρα στον πλανήτη, είχε φυσικά θετικά αποτελέσματα στο επιτόκιο δανεισμού της, στο δείκτη ιδιωτικού χρέους ως προς το ΑΕΠ  κοκ. – κάτι που όμως δεν φαίνεται να έχει ωφελήσει τα μεσαία και κατώτερα εισοδηματικά στρώματα της κοινωνίας, κρίνοντας από την εισαγωγή του κειμένου.

Σε κάθε περίπτωση, το χρέος της Ιρλανδίας σε απόλυτο μέγεθος έχει μειωθεί ελάχιστα, στα 240 δις $ περίπου, από 264 δις $ το 2012 – με τη βοήθεια όμως της ΕΚΤ που έχει μειώσει το επιτόκιο δανεισμού της στο 0,90% από 12% στις αρχές του 2012 (γράφημα), καθώς επίσης των Ευρωπαίων αποταμιευτών που ουσιαστικά επιδοτούν τα μηδενικά βασικά επιτόκια της ΕΚΤ. Εκτός αυτού, η Ιρλανδία συμμετέχει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) που αυξάνει τη ρευστότητα (=πιο χαλαρές πιστώσεις) στην πραγματική οικονομία της – ενώ η μοναδική χώρα που δεν απολαμβάνει το συγκεκριμένο προνόμιο είναι η Ελλάδα, η οποία το έχει ανάγκη περισσότερο από όλα τα άλλα κράτη.

Η αντιμετώπιση λοιπόν της χώρας μας από τη γερμανική ΕΚΤ, η οποία έχει κλειστεί στην απομόνωση όπως ο ασθενής που πάσχει από λέπρα, είναι κάτι περισσότερο από εγκληματική – αποτελώντας έναν από τους βασικούς λόγους που θα έπρεπε να μισούν κυριολεκτικά οι Έλληνες τη γερμανική Ευρωζώνη, εκτός από τα μαρτύρια, στα οποία έχουν καταδικαστεί, τα σχέδια υφαρπαγής της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας τους κοκ.

Δυστυχώς όμως η Ελλάδα έχει εγκλωβιστεί στη νομισματική ένωση από τις ανίκανες, δειλές ή/και διεφθαρμένες κυβερνήσεις της μετά το 2010 (ανάλυση), οι οποίες την έχουν αλυσοδέσει με τα δεσμά των δανειακών συμβάσεων – αδιαφορώντας για τη μετατροπή των Πολιτών σε σκλάβους χρέους στο διηνεκές, αρκεί να διατηρούν τις καρέκλες και τα προνόμια τους.

Εν τούτοις, επειδή η Ελλάδα είναι μία πλούσια, πολλαπλά προικισμένη χώρα, θα καταφέρει τελικά να επιβιώσει – εάν οι Έλληνες εκμεταλλευθούν κάποια στιγμή τον τεράστιο πλούτο και τα μεγάλα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα των βασικών πυλώνων της οικονομίας τους, επιλέγοντας μία έντιμη, ικανή κυβέρνηση που δεν θα τους πουλήσει ξανά. Βασικό στοιχείο είναι να αντιμετωπιστούν ως «boutique» υψηλής ποιότητας και υπηρεσιών ορισμένοι κλάδοι, όπως ο πρωτογενής τομέας και ο τουρισμός – αφού η Ελλάδα αδικείται όταν επιλέγει τη μαζική παραγωγή/υπηρεσίες, έχοντας πλεονεκτήματα που δεν διαθέτει καμία άλλη χώρα.

Βασίλης Βιλιάρδος

analyst