Διδαχὴ τὴν ΙΒ´ Κυριακὴ τοῦ Ματθαίου
γιὰ τὴν σωτηρία
(Ματθ. ιθ´ 16-26)
ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ,
ἐπισκόπου Καυκάσου καὶ Μαύρης Θάλασσας,
«Ἀσκητικὲς ὁμιλίες Α´» [Ἔργα-7],
ἔκδ. Ἱ. Μονῆς Παρακλήτου,
Ὠρωπὸς Ἀττικῆς 2015, σελ. 342-347
«Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;» (Ματθ. ιθ´ 16)
. «Ἀγαθὲ Διδάσκαλε», ρώτησε τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ κάποιος νεαρός, «τί καλὸ νὰ κάνω γιὰ ν’ ἀποκτήσω τὴν αἰώνια ζωή;». Δηλαδή: “Τί νὰ κάνω γιὰ νὰ σωθῶ;”. Ἐρώτημα πολὺ σοβαρό. Ἐρώτημα γιὰ ἕνα ζήτημα ποὺ πρέπει ν’ ἀπασχολεῖ κάθε ἄνθρωπο σ’ ὅλη τὴ διάρκεια τοῦ ταξιδιοῦ τῆς ἐπίγειας ζωῆς του.
. Ὅπως ὁ ταξιδιώτης, ποὺ διαπλέει μία μεγάλη καὶ φουρτουνιασμένη θάλασσα, δὲν συλλογίζεται παρὰ ἕνα ἥσυχο λιμάνι, ἔτσι κι ἐμεῖς, ποὺ ταλαιπωρούμαστε μέσα στὰ κύματα τῆς θάλασσας τοῦ βίου, πρέπει ἀκατάπαυστα νὰ ἔχουμε μπροστὰ στὰ μάτια τοῦ νοῦ μας τὴν αἰωνιότητα καί, ὅσο βρισκόμαστε στὴν πρόσκαιρη τούτη ζωή, νὰ φροντίζουμε γιὰ τὴ μεταθανάτια κατάσταση τῆς ψυχῆς μας. Τί εἶναι αὐτὸ ποὺ μποροῦμε νὰ τὸ ἀποκτήσουμε στὴ γῆ καὶ νὰ τὸ διατηρήσουμε παντοτινὰ ὡς ἀναφαίρετο κτῆμα μας; Μόνο ἡ σωτηρία μας!
. Ὅποιος χρησιμοποιεῖ τὴν ἐπίγεια ζωὴ γιὰ νὰ συγκεντρώσει πλούτη, αὐτὸς θ’ ἀφήσει ἐδῶ τὰ πλούτη κατὰ τὸ πέρασμά του στὴν αἰωνιότητα. Ὅποιος χρησιμοποιεῖ τὴν ἐπίγεια ζωὴ γιὰ ν’ ἀποκτήσει τιμὲς καὶ δόξα, αὐτὸς θὰ χάσει καὶ τὶς τιμὲς καὶ τὴ δόξα ἀπὸ τὸν πικρὸ θάνατο. Ὅποιος, ὅμως, χρησιμοποιεῖ τὴν ἐπίγεια ζωὴ γιὰ ν’ ἀποκτήσει τὴ σωτηρία, αὐτὸς θὰ πάρει τὴ σωτηρία μαζί του στὴν αἰωνιότητα καὶ θὰ εὐφραίνεται παντοτινὰ στὸν οὐρανὸ μὲ τὸ ὑπέρτατο ἀγαθὸ ποὺ κέρδισε στὴ γῆ.
. Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί! Τί πρέπει νὰ κάνουμε γιὰ νὰ σωθοῦμε; Τὴν ἀπάντηση σ’ αὐτὸ τὸ ἐρώτημα, τὴν πιὸ ἱκανοποιητικὴ ἀπάντηση, τὴ βρίσκουμε στὸ Εὐαγγέλιο. Ὁ Κύριος δήλωσε ὅτι γιὰ νὰ σωθοῦν ὅσοι δὲν πιστεύουν στὸν Χριστό, πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ πιστέψουν σ’ Αὐτόν· καὶ γιὰ νὰ σωθοῦν ὅσοι πιστεύουν στὸν Χριστό, πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ ζοῦν σύμφωνα μὲ τὶς ἐντολές Του. Αἰώνια θὰ χαθεῖ ὅποιος δὲν πιστεύει στὸν Χριστό. Αἰώνια θὰ χαθεῖ καὶ ὅποιος λέει μὲ τὰ χείλη του ὅτι πιστεύει στὸν Χριστό, ἀλλὰ μὲ τὰ ἔργα του Τὸν ἀρνεῖται, δηλαδὴ δὲν τηρεῖ τὶς ἁγίες ἐντολές Του. Μ’ ἄλλα λόγια: Γιὰ τὴ σωτηρία χρειάζεται ζωντανὴ πίστη στὸν Χριστό. Ὅταν οἱ Ἰουδαῖοι ρώτησαν τὸν Κύριο, «Τί πρέπει νὰ κάνουμε, γιὰ νὰ ἐκτελοῦμε τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ;», Ἐκεῖνος τοὺς ἀπάντησε: «Τὸ ἔργο τοῦ Θεοῦ εἶναι νὰ πιστέψετε στὸν Ἀπεσταλμένο Του» (Ἰω. ϛ´ 28-29).
. Ἡ ζωντανὴ πίστη στὸν Χριστὸ εἶναι ἔργο, ἔργο θεῖο καὶ μεγάλο τόσο, ποὺ μ’ αὐτὸ ἐκπληρώνεται ἡ σωτηρία. Ἡ ζωντανὴ πίστη ἐκφράζεται μὲ τὴν ὅλη ζωή, μὲ τὴν ὅλη ὕπαρξη τοῦ ἀνθρώπου. Περιλαμβάνει τὶς σκέψεις του, τὰ αἰσθήματά του, τὴ διαγωγή του. «Ὅποιος πιστεύει» μὲ τέτοια πίστη, «ἔχει τὴν αἰώνια ζωή». «Καὶ νὰ ποιὰ εἶναι ἡ αἰώνια ζωή: Ν’ ἀναγνωρίζουν οἱ ἄνθρωποι Ἐσένα ὡς τὸν μόνο ἀληθινὸ Θεό, καθὼς κι Ἐκεῖνον ποὺ ἔστειλες, τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ» (Ἰω. ιζ´ 3). Ἡ ζωντανὴ πίστη εἶναι θέαση καὶ γνώση τοῦ Θεοῦ (Βλ. Ἑβρ. ια´ 27). Ἡ ζωντανὴ πίστη εἶναι ζωὴ ἀφιερωμένη ὁλοκληρωτικὰ στὴν εὐσέβεια καὶ νεκρωμένη γιὰ τὸν κόσμο. Ἡ ζωντανὴ πίστη εἶναι δωρεὰ τοῦ Θεοῦ. Αὐτὴ τὴ μεγάλη δωρεὰ ζητοῦσαν ἀπὸ τὸν Κύριο οἱ ἀπόστολοί Του, ὅταν Τοῦ ἔλεγαν: «Αὔξησε τὴν πίστη μας». Μόνο μέσῳ τῆς ζωντανῆς πίστεως μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος ν’ ἀπαρνηθεῖ τὰ δῆθεν καλά τῆς πεσμένης φύσεώς του καὶ νὰ γίνει μαθητὴς καὶ ἀκόλουθος τοῦ Κυρίου μὲ σκέψη, καρδιὰ καὶ διαγωγὴ ταιριαστὲς στὴν ἀνακαινισμένη ἀπ’ Αὐτὸν φύση.
. Τὸ πνευματικὸ θησαυροφυλάκιο, στὸ ὁποῖο φυλάσσεται καὶ ἀπὸ τὸ ὁποῖο ἀφειδώλευτα προσφέρεται ὁ θησαυρὸς τῆς ἀληθινῆς πίστεως, εἶναι ἡ ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ μόνο αὐτή. Εἶναι, λοιπόν, ἀπαραίτητο, προκειμένου νὰ σωθοῦμε, νὰ ἀνήκουμε στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ὅποιος δὲν ὑπακούει στὴν Ἐκκλησία, «ἂς εἶναι γιὰ σένα ὅπως ὁ εἰδωλολάτρης ἢ ὁ τελώνης» (Ματθ. ιη´ 17), εἶπε ὁ Κύριος.
. Μάταια κάποιοι θεωροῦν τὴν ἁμαρτία ποὺ διαπράττεται μὲ τὸν νοῦ, μὲ τὸ πνεῦμα, ἐλαφριὰ ἢ καὶ μηδαμινή. Ὅσο ἀνώτερο εἶναι τὸ πνεῦμα ἀπὸ τὸ σῶμα, τόσο ἀνώτερη εἶναι ἡ ἀρετὴ ποὺ ἐπιτελεῖται μὲ τὸ πνεῦμα, ἀπὸ τὴν ἀρετὴ ποὺ ἐπιτελεῖται μὲ τὸ σῶμα, ἀλλὰ καὶ τόσο βαρύτερη εἶναι ἡ ἁμαρτία ποὺ διαπράττεται μὲ τὸ πνεῦμα, ἀπὸ τὴν ἁμαρτία ποὺ διαπράττεται μὲ τὸ σῶμα. Ἡ ἁμαρτία ποὺ διαπράττεται μὲ τὸ σῶμα εἶναι φανερή. Ἡ ἁμαρτία ποὺ διαπράττεται μὲ τὸ πνεῦμα συνήθως εἶναι ἐλάχιστα ἀντιληπτή, κάποτε μάλιστα καὶ τελείως ἀπαρατήρητη ἀπὸ τοὺς βυθισμένους στὶς βιοτικὲς μέριμνες ἀνθρώπους. Ἀλλά, ὅσο λιγότερο αἰσθητὴ εἶναι, τόσο μεγαλύτερο κακὸ κάνει, τόσο πιὸ καίρια χτυπήματα καταφέρει, τόσο πιὸ βαθιὲς πληγὲς προξενεῖ.
. Μολυσμένος ἀπὸ μίαν ἁμαρτωλὴ σκέψη, ἕνας φωτεινὸς ἄγγελος ἔγινε σκοτεινὸς δαίμονας, διώχθηκε ἀπὸ τὰ οὐράνια σκηνώματα καὶ γκρεμίστηκε στὴν ἄβυσσο. Ἐκεῖ ἔσυρε ὄχι μόνο πλῆθος ἀγγέλων, ἀλλὰ καὶ πλῆθος ἀνθρώπων, ποὺ ἄφησαν τὸν νοῦ τους νὰ μολυνθεῖ μὲ ἁμαρτωλὲς σκέψεις, μὲ ἀπατηλὲς ἰδέες. Ὁ Κύριος ὀνόμασε τὸν πεσμένο ἄγγελο πατέρα τοῦ ψεύδους καὶ συνάμα ἀνθρωποκτόνο, γιατί δὲν μπόρεσε νὰ σταθεῖ μέσα στὴν ἀλήθεια. Τὸ ψεῦδος εἶναι ἡ πηγὴ καὶ ἡ αἰτία τοῦ αἰώνιου θανάτου. Ἀπεναντίας, ἡ ἀλήθεια εἶναι ἡ πηγὴ καὶ ἡ αἰτία τῆς σωτηρίας, σύμφωνα μὲ τὸν ἴδιο τὸν Κύριο.
. Τὴν ἀνόθευτη θεία ἀλήθεια τὴ διαφυλάσσει ἡ ἁγία Ἐκκλησία μας. Ὅποιος ἀνήκει καὶ ὑπακούει σ’ αὐτήν, μπορεῖ νὰ σκέφτεται σωστὰ γιὰ τὸν Θεό, τὸν ἄνθρωπο, τὸ καλό, τὸ κακὸ καί, ἑπομένως, τὴ σωτηρία. Εἶναι προφανὲς ὅτι, ὅποιος δὲν διαθέτει τὴ σωστὴ σκέψη γιὰ τὴ σωτηρία, δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει καὶ τὴν ἴδια τὴ σωτηρία. Ἀρχὴ τῆς σωτηρίας εἶναι ἡ ἀλήθεια! Ἀρχὴ τῆς σωτηρίας εἶναι ἡὀρθὴ σκέψη! Ἀρχὴ τῆς ἀπώλειας εἶναι ἡ ἀποστασία ἀπὸ τὴν ἀλήθεια μὲ κάποια λανθασμένη σκέψη. Κάθε παρέκκλιση ἀπὸ τὴ διδασκαλία τῆς θείας ἀλήθειας, κάθε ἀποδοχὴ σκέψεως ἀντίθετη σ’ αὐτὴ τὴ διδασκαλία, συνεπάγεται τὴν πτώση στὴ φοβερὴ ἁμαρτία τῆς βλασφημίας καὶ τῆς ἀρνήσεως τοῦ Θεοῦ. Ἔμπρακτη ἀπόδειξη ἀποτελεῖ ἡ πτώση τῶν πρωτοπλάστων, ποὺ ὀφείλεται στὴν ἀποδοχὴ μίας ἐσφαλμένης σκέψεως. Ἔμπρακτες ἀποδείξεις ἀποτελοῦν ὅλες οἱ αἱρέσεις, μὲ τὶς ὁποῖες βλασφημεῖται ὁ Θεός.
. Κάποιοι αἱρετικοὶ βλασφήμησαν τὸν Θεὸ μὲ τὴν ἄρνηση τῆς θεότητας τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἄλλοι μὲ τὴν ἀπόδοση θεϊκῶν ἰδιοτήτων στὸν ἄνθρωπο [Αὐτὸ ἔκαναν οἱ παπικοὶ ποὺ ἀπέδωσαν θεϊκὲς ἰδιότητες, ὅπως τὸἀλάθητο, στὸν πάπα], ἄλλοι μὲ τὸ νὰ θεωρήσουν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα κτίσμα, ἄλλοι μὲ τὴν ἄρνηση τῆς παρουσίας καὶ ἐνέργειας τῆς θείας Χάριτος στὰ ἱερὰ Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, τὰ ὁποῖα θεωροῦν ἀνθρώπινες ἐπινοήσεις [Αὐτὸπιστεύουν καὶ διδάσκουν οἱ προτεστάντες]. Τέλος, κάποιοι βλασφήμησαν τὸν Θεὸ ὄχι μὲ τὴν ἄρνηση δογμάτων τῆς πίστεως, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀπαίτηση τῆς ἀθετήσεως ὁρισμένων ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ. Γιατί ἡ πίστη διατηρεῖται ζωντανὴ ὄχι μόνο μὲ τὴν ὁμολογία τῶν ὀρθῶν δογμάτων, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴ συνεπῆ εὐαγγελικὴ ζωή. Μ’ ἄλλα λόγια, γιὰ νὰ ζήσει ἡ πίστη, χρειάζεται τὰ ἔργα τῆς πίστεως. «Ἡ πίστη χωρὶς τὰ ἔργα εἶναι νεκρή», λέει ὁ ἀπόστολος Ἰάκωβος.
. Πρὶν ἀπὸ τὸ τέλος τοῦ κόσμου, ἡ πιὸ μεγάλη δυστυχία θὰ βρεῖ τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι, ὅπως διδάσκει ὁ ἀπόστολος, «δὲν ἀγάπησαν τὴν ἀλήθεια γιὰ νὰ σωθοῦν». Γι’ αὐτὸ «ὁ Θεὸς θὰ ἐπιτρέψει νὰ ἐνεργήσει σ’ αὐτοὺς ἡ πλάνη», νὰ τοὺς παρασύρει, δηλαδή, ὁ μεγάλος ἄνομος, ὁ Ἀντίχριστος, «γιὰ νὰ πιστέψουν στὸ ψέμα. Ἔτσι, θὰ τιμωρηθοῦν ὅλοι ὅσοι δὲν πίστεψαν στὴν ἀλήθεια καὶ δέχτηκαν ὁλόψυχα τὴν ἀδικία». Μὲ τὴν ἀποδοχὴ ὅλων αὐτῶν τῶν παραχαράξεων τῆς ἀλήθειας τοῦ Θεοῦ, τὶς ὁποῖες ἀποτολμοῦν οἱ ἐχθροί Του, οἱ ἄνθρωποι ἀποκαλύπτουν καὶ ὁμολογοῦν τὴν ἀξία τῆς κρίσεώς τους, τὴν ἀξία τῆς καρδιακῆς τους διαθέσεως. Ἡ σκέψη μας μπορεῖ νὰ εἶναι πνευματική, μόνο ὅταν παραμένει ὁλοκληρωτικὰ στὴν ἀλήθεια μὲ τὴ ζωντανὴ πίστη στὸν Χριστό. Ἡ ἀποστασία, ἔστω καὶ μερική, ἀπὸ τὴν ἀλήθεια εἶναι πτώση ἀπὸ τοὺς πνευματικοὺς οὐρανοὺς στὴ γήινη σοφιστεία, στὴν ψευδώνυμη φρόνηση, στὴν καταστροφή.
. Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί! Ἂς προσφέρουμε στὸν Κύριο ὁλόθερμη προσευχή, ὅπως ἔκαναν οἱ ἀπόστολοι, ζητώντας Του νὰ μᾶς χαρίσει τὸ μοναδικὸ μέσο τῆς σωτηρίας μας, τὴ ζωντανὴ πίστη. Μαζὶ μὲ τὴν προσευχή, ἂς Τοῦ προσφέρουμε καὶ τὸν πνευματικό μας ἀγώνα, μὲ τὸν ὁποῖο θὰ Τοῦ ἀποδείξουμε τὴν εἰλικρίνεια τῆς ἐπιθυμίας μας γιὰ τὴ λήψη τῆς ἀνεκτίμητης δωρεᾶς Του. «Ἂς ἀπομακρυνθοῦμε ἀπὸ τὸ κακὸ καὶ ἂς κάνουμε τὸ καλό». Τώρα, μέσα στὸν ἱερὸ τοῦτο ναό, στεκόμαστε μπροστὰ στὸν ἀόρατο Θεὸ καὶ ἔχουμε τὴ δυνατότητα νὰ Τοῦ ζητήσουμε καθετὶ τὸ ἀναγκαῖο γιὰ τὴ σωτηρία μας. Θὰ ἔρθει καὶ ἡ μέρα ἐκείνη, ποὺ μαζὶ μὲ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα θὰ σταθοῦμε μπροστά Του, προκειμένου ν’ ἀπολογηθοῦμε γιὰ τὴν ἐπίγεια ζωή μας. Ἂς προσέξουμε, ὥστε νὰ μὴν Τοῦ παρουσιάσουμε τότε κενὸ τὸ ὄνομα τοῦ χριστιανοῦ, ποὺ φέρουμε, χωρὶς νὰ τὸ συμπληρώνουν καὶ νὰ τὸ ἀποδεικνύουν τὰ ἔργα ποὺ θέλει Ἐκεῖνος. Ἔχει διαβεβαιώσει ὅτι στοὺς ὑποκριτὲς χριστιανοὺς θὰ δώσει φοβερὴ ἀπάντηση —καὶ θὰ τὴ δώσει: «Ποτὲ δὲν σᾶς ἤξερα. Φύγετε μακριά μου ἐσεῖς, ποὺ καταπατούσατε τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ!». Ἀμήν.
ΠΗΓΗ ἠλ. κειμ.: alopsis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου