«Ὁ ἔρωτας κυριεύει τίς ψυχές πού εἶναι ἄδειες ἀπό τόν ἔρωτα τοῦ Θεοῦ»

Ἁγίου Νεκταρίου Αἰγίνης

''Ὁ ἔρωτας εἶναι πάθος μίας ψυχῆς πού εἶναι ἀπερίσκεπτη, καί γεννιέται ἀπό τά μάτια πού βλέπουν, μέ περιέργεια καί ἐπιμονή. Ὁ ἔρωτας φανερώνεται σάν μία ὑπερβολική καί ἀλόγιστη ἐπιθυμία, πού γεννιέται γρήγορα μέσα στήν ψυχή, σβήνει ὅμως πολύ ἀργά καί μέ μεγάλη δυσκολία. Ὁ ἔρωτας, μία κι' ἀνάψει σάν φλόγα μέσα στήν καρδιά, τήν πυρώνει καί τήν κατακαίει καί δέν σβήνει εὔκολα. Γιατί ζωντανεύει κι ἀναρριπίζεται ἀπό τήν φαντασία, πού φέρνει πάντα ὁλοζώντανο μπροστά του τό εἴδωλο τοῦ ἀγαπημένου του προσώπου. Γί αὐτό ἅμα κυριέψει τήν ψυχή, τήν κάνει νά...ἀπαρνηθεῖ καί τήν τροφή ἀκόμη.

Ὁ ἔρωτας ἅμα βρεῖ μία ψυχή ἀφρούρητη καί τρυπώσει μέσα τῆς τήν αἰχμαλωτίζει καί τήν καταδουλώνει. Καί τήν κάνει νά καταφρονᾶ τά πάντα καί μόνο γί αὐτό νά γνοιάζεται. Καί πολλές ἀλόγιαστες ψυχές πέφτουν σέ ἀληθινή τρέλα καί μανία, ἐπειδή ἡ ἀχαλίνωτη φαντασία τούς ὅλο καί τροφοδοτεῖ τήν φλόγα του, καί κάνει τόν νοῦ τους νά παραλογιάζει. Σάν τύχει ὅμως νά συναπαντήσει μία ψυχή λογική καί καλοσυγκρατημένη, σβήνει ἡ φλόγα του, προτοῦ νά κάνει ζημιά στό μυαλό. Γιατί μία τέτοια ψυχή αὐτοκυριαρχεῖται. καί δέν παραδίνεται στή φαντασία γιά νά τήν σέρνει ὅπου θέλει.

Ὁ ἔρωτας κυριεύει τίς ψυχές πού εἶναι ἄδειες ἀπό τόν ἔρωτα τοῦ Θεοῦ, καί εἶναι γεμάτες ἀπό ἀνία μέσα στή μοναξιά τους, γιατί ἡ καρδιά τοῦ ἀνθρώπου εἶναι πλασμένη γιά νά ἀγαπᾶ, καί δέν μπορεῖ νά μένει ἀδιάφορη στήν ἀγάπη, ἄν δέν προλάβει νά τήν κυριεύσει ὁ θεῖος ἔρωτας. Γί αὐτό ὁ ἔρωτας εἶναι ἀνήμπορος, μπροστά στίς καρδιές πού εἶναι συνερπαμένες ἀπό τόν θεῖον ἔρωτα. Γιατί εἶναι ὁλόγιομες ἀπ' αὐτόν, καί δέ μπορεῖ νά βρεῖ μέσα τούς καμιά θέση.

Ὁ Πλούταρχος λέει γιά τόν ἔρωτα, πώς εἶναι θηρίο πού ἔχει σουβλερά νύχια καί δόντια, πού μ' αὐτά κατασπαράζει τήν καρδιά, γιατί τῆς ξυπνά τή ζηλοτυπία καί τίς ὑποψίες. Καί νά τί παθαίνουν ὅσοι εἶναι ἐρωτευμένοι, ἀγαποῦνε καί μισοῦνε μαζί. Καί τό ἴδιο πρόσωπο πού ὅταν εἶναι μακρυά τό λαχταροῦνε, ὅταν εἶναι κοντά τρεμοκαρδίζουν γί αὐτό. Καί μία τό κολακεύουν, μία τό βρίζουν. Ἀπό τό ἕνα μέρος πεθαίνουν κυριολεκτικά γί αὐτό, κι ἀπό τό ἄλλο τό σκοτώνουν. Παρακαλοῦνε νά σβήσει ἡ φλόγα τῆς ἀγάπης τους, κι ἀντίθετα τρέμουν μήπως παύσουνε νά ἀγαποῦνε. Θέλουν νά ἐξουσιάζουν τόν ἀγαπημένο τους, μά καί νά εἶναι σκλάβοι του. Γί αὐτά ὅλα, τό πάθος τοῦ ἔρωτα λογιάζεται σάν τρέλλα καί σάν μανία.''

Ἀπό τό βιβλίο "Τό γνώθι σαυτόν." σέλ. 34

orthodoxia-ellhnismos