Του Αρχιμ. Γεράσιμου Φραγκουλάκη
Αννόβερο Γερμανίας
Η Εορτή του Αγίου, Ενδόξου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου αποτελεί την Θρονική Εορτή της Μητέρας Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, του Οικουμενικού Πατριαρχείου μας.
Στο βίο του Αγίου Ανδρέα διαβάζουμε ότι, ο ανθύπατος της Αχαΐας Αιγεάτης οδήγησε τον Απόστολο Ανδρέα στο μαρτύριο του σταυρικού θανάτου εκνευρισμένος διότι ο Άγιος θαυματουργικώς θεράπευσε τη σύζυγό του Μαξιμίλλα, η οποία μετά το θαύμα πίστεψε και έγινε χριστιανή.
Οποία ομοιότης! Στην φετινή Θρονική Εορτή αρκετοί είναι εκείνοι που εκνευρισμένοι από την Μητέρα Εκκλησία προσπαθούν να την "σταυρώσουν". Γιατί είναι εκνευρισμένοι; Διότι έχοντας συναίσθηση του ρόλου της ως Μήτηρ Εκκλησία και κινούμενη από θυσιαστική αγάπη για τα παιδιά της αποφάσισε να ανυψώσει άλλη μια θυγατέρα της και να την κάνει αδελφή της για το καλό των παιδιών της!
Αντιλαμβάνεσθε πως αναφερόμαστε στην εκχώρηση Αυτοκεφαλίας στην Εκκλησία της Ουκρανίας. Αυτή την θυσιαστική αγάπη δεν μπορεί να κατανοήσει η επίσης εκ των θυγατέρων προερχόμενη αδελφή Εκκλησία της Ρωσίας και εκνευρίζεται. Γιατί; Επειδή έχει μάθει να τα θέλει όλα δικά της. Ίσως γιατί την άφησαν να είναι ένα "κακομαθημένο παιδί". Από την πρώτη στιγμή της παρουσίας της στο εκκλησιαστικό στερέωμα η Εκκλησία της Ρωσίας άρχισε να δημιουργεί προβλήματα, προβλήματα που έχουν να κάνουν με την προσπάθεια κυριαρχίας της επί όλων των Εκκλησιών. Η Μητέρα Εκκλησία, το Οικουμενικό Πατριαρχείο κάνοντας υπομονή και για το καλό του συνόλου της Εκκλησίας, σε κάποιες διεκδικήσεις του Πατριαρχείου της Μόσχας υποχώρησε, όπως π.χ. στην αναγνώρισή του ως Πατριαρχείο, σε άλλες ακραίες περιπτώσεις αντιστάθηκε προασπίζοντας το κύρος και την εκκλησιαστική τάξη όπως στις περιπτώσεις της Εκκλησίας της Τσεχίας, της Εσθονίας αλλά και σε άλλες που το Πατριαρχείο της Μόσχας προσπάθησε να διεκδικήσει κυριαρχικά δικαιώματα και να επιβάλει τα θέλω του. Τελευταία προέκυψε το θέμα της Ουκρανίας. Σε ξεκάθαρα θέματα το Πατριαρχείο Μόσχας προσπαθεί να δημιουργήσει θολούρα. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο εν τέλει είναι εκείνο που από πλευράς αριθμών και κυριαρχίας χάνει με το να παρέχει Αυτοκεφαλία σε εκκλησιαστικές του περιοχές. Όμως το κάνει από αγάπη πραγματική, θυσιαστική. Δίδοντας Αυτοκεφαλία στην Εκκλησία της Ουκρανίας την αφήνει να αναπνέει ελεύθερα από πλευράς θρησκευτικής, πνευματικής, την ίδια στιγμή που ως κράτος η Ουκρανία ουσιαστικά στραγγαλίζεται από το κράτος της Ρωσίας.
Αλήθεια, γιατί η Εκκλησία της Ρωσίας εφόσον θεωρεί ότι η Ουκρανία εκκλησιαστικώς της ανήκει, δεν παρεμβαίνει στην κρατική εξουσία για να σταματήσει το μαρτύριο των ουκρανών; Μια χαρά τα πάνε ο Μακαριώτατος Πατριάρχης κ. Κύριλλος με τον πρόεδρο Πούτιν, τουλάχιστον αυτό αφήνουν να φαίνεται προς τα έξω. Ή ισχύει αυτό που είχε πει προ ετών σε Σύναξη Προκαθημένων στο Φανάρι, ότι "είμαστε πρώτα για το έθνος"! Ας σταματήσει επομένως να ασχολείται με τους αλλοεθνείς ουκρανούς και ας αφήσει το Οικουμενικό Πατριαρχείο να φροντίζει γι' αυτούς, που έτσι κι αλλιώς τους θεωρεί και είναι παιδιά του εφόσον ανήκουν στο Γένος των Ορθοδόξων.
Η πορεία της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, του Οικουμενικού Πατριαρχείου ήταν και συνεχίζει να είναι πορεία θυσίας, σταυραναστάσιμη, όπως ήταν και η πορεία του Αγίου, Ενδόξου Αποστόλου Ανδρέου του και ιδρυτή του, του οποίου και τις ικεσίες προς Κύριον επικαλούμεθα, για την ενίσχυση στην πορεία της αγάπης και της θυσίας του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου μας κ.κ. Βαρθολομαίου προς όφελος και δόξα της Αγίας μας Εκκλησίας. Είναι συνηθισμένοι Οικουμενικό Πατριαρχείο και Οικουμενικός Πατριάρχης στις ανάδελφες συμπεριφορές οι οποίες καλό θα ήταν να μην υπήρχαν και ας ευχηθούμε οι τωρινές να είναι οι τελευταίες!
Εφρύαξαν διότι εσφάγισαν.
Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι δυστυχώς οι οποίοι διεκδικούν τήν κληρονομιά τού Φλωράκη καί σφάζουν τήν πραγματικότητα μέ τό κονσερβοκούτι.
Αμέθυστος
ΔΕς ΕΔΩ αμεθυστε, εχουμε χασει τα αυγα και τα πασχαλια. Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΦΡΑΓΚΟΥΛΑΚΗΔΩΝ.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://paterikos.blogspot.com/2018/11/blog-post_831.html
Χαλια. ΑΛΛΑ Ο ΦΕΙΔΑΣ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΦΙΔΙ.
ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ ΕΛΕΓΕ
ο θεσμός του Πρώτου καθιερώθηκε από τους αποστολικούς ήδη χρόνους ως θεμελιώδης και απαραίτητη καταστατική αρχή για την ίδρυση, την οργάνωση και τη λειτουργία της Εκκλησίας σε τοπική, περιφερειακή και οικουμενική προοπτική
ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΑΛΙΑ ΑΠΟ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ, ΠΡΙΝ ΦΟΡΕΣΕΙ ΤΟ ΦΑΚΙΟΛΙ
Η διαφοροποίηση του πρώτου από τους λοιπούς έχει σαφώς εξωτερικόν, περιφερειακόν και διοικητικόν χαρακτήρα (διά το εν τη μητροπόλει συντρέχειν πάντας τους τα πράγματα έχοντας) … Ούτως ο μητροπολίτης-επίσκοπος ήτο διοικητική κεφαλή των τοπικών Εκκλησιών της επαρχίας και ουδεμία είχε εξάρτησιν εξ ετέρας αυθεντίας, η οποία ευρίσκετο εκτός των ορίων της επαρχίας. Ο χαρακτήρ της κανονικής εννοίας του πρώτου είναι διοικητικός, εκφράζεται εντός των πλαισίων της συνοδικής συνειδήσεως της εκκλησίας, αποτελεί εκκλησιαστικήν και όχι εκκλησιολογικήν βάσιν διακονίας της ενότητος της κοινωνίας των τοπικών εκκλησιών και ουδεμίαν εισάγει διαφοροποίησιν εξουσίας του πρώτου έναντι των λοιπών επισκόπων
ΦΕΙΔΑΣ ΄Η ΦΙΔΙ;;;
ΡΕ ΓΛΕΙΦΤΕΣ ΔΕΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ!!!
μιλαμε για δαιμονισμενους ΗΛΙΘΙΟΙΙΙΙΙΙ.....
Καί εκτός τής κακής προθέσεως καί προαιρέσεως πιστεύουν ότι η σημερινή εκκλησία καί πίστη είναι η συνέχεια τής Βυζαντινής καί ότι η σύνοδος τών φλώρων τού Βαρθολομαίου ισούται μέ τίς αρχαίες συνόδους. Οπως λέγαμε μέχρι χτές ότι είμαστε η συνέχεια τών αρχαίων καί απεδείχθη ότι απλώς ζούμε στόν ίδιο τόπο, στήν ίδια χώρα, χωρίς πατρίδα, ούτε ουράνια, ούτε γήινη. Γι' αυτό δυσκολευόμαστε ακόμη καί νά κατανοήσουμε ότι η διαφορά συντηρητικού καί μεταρρυθμιστού ή η διαφορά δεξιού καί αριστερού είναι η ύπαρξη ή όχι τής πατρίδος. Καί πατρίδα σημαίνει πατέρας, Νούς καί εν τέλει Θεός. Σήμερα ακόμη καί η ορθόδοξη πίστη μας καθορίζεται από τήν μητέρα εκκλησία η οποία στήν θέση τών ασκητών καί τών αγίων καί τών μαρτύρων παράγει θεούσες καί μαμόθρεφτα. Στά αγγλικά λέγεται motherfucker.Τό μοναδικό αντικείμενο ερεύνης τής ψυχολογίας καί τής ψυχαναλύσεως. Τής επιστήμης η οποία αποκορυφώνεται σήμερα στίς έμφυλες ταυτότητες.
ΑπάντησηΔιαγραφή