Η φωτογραφία του "πατερούλη" Στάλιν είναι από τα Ιωάννινα, από τις αρχές του 1945, όταν την πόλη ήλεγχε ο ΕΛΑΣ
Παναγιώτης Μπαλακτάρης
Η Ελλάδα ήταν τυχερή και δεν διακυβερνήθηκε από κομμουνιστικό καθεστώς, όταν αυτό το προϊόν του φασισμού έθαλλε ιστορικά. Έζησε στο πετσί της, με τον αιματηρότατο και επώδυνο εμφύλιο σπαραγμό, τι ακριβώς σήμαινε κομμουνισμός και «εναλλαγή μορφών πάλης» για την κατάκτηση της εξουσίας από το συλλογικό ιστορικό υποκείμενο, δηλαδή από την προλεταριακή τάξη, αλλά δεν της επιβλήθηκε ποτέ. Από το 1943, που ο ΕΛΑΣ του Άρη Βελουχιώτη μαχόταν κυρίως εναντίον των λοιπών αντιστασιακών οργανώσεων και λιγότερο κατά του κατακτητή, ήταν σαφές που οδηγούνταν τα πράγματα. Το ΚΚΕ είχε στα σκαριά τον μηχανισμό κατάληψης της εξουσίας πάνω στην αναταραχή. Αυτόν τον μηχανισμό έθεσε σε λειτουργία το 1944 με τα Δεκεμβριανά, το 1946 στις εκλογές και έως το 1949 στον τελευταίο και χειρότερο γύρο του εμφυλίου.
Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες πολίτες, στα αστικά κέντρα και στην ύπαιθρο, βίωσαν την κόκκινη τρομοκρατία, η οποία στόχευε στον εκφοβισμό των μαζών και αποσκοπούσε στη λείανση του δρόμου προς την εξουσία. Αντίδραση στις μαζικές σφαγές και δολοφονίες της ΟΠΛΑ και λοιπών εγκληματικών οργανώσεων ήταν η περίοδος της λεγομένης λευκής τρομοκρατίας.
Το 1944 στα Δεκεμβριανά επιδιώχθηκε η κατάληψη των Αθηνών. Αν έπεφτε η Αθήνα, θα καταλαμβανόταν ολόκληρη η Ελλάδα. Αν είχε επιτευχθεί αυτό, η Ελλάδα θα βυθιζόταν σε δεκαετίες σκότους, με ανεπούλωτες πληγές. Το 1946-1949 το ΚΚΕ δεν μπορούσε να καταλάβει την Ελλάδα, αλλά αγωνιζόταν γνήσια για να ακρωτηριάσει μέρος της, στη Μακεδονία και τη Θράκη. Είναι γνωστό πλέον ότι ο Νίκος Ζαχαριάδης επέβαινε σε αυτοκίνητο στο Πισοδέρι όταν ξεκινούσε η Μάχη της Φλώρινας στις 11-12/2/1949. Ανέμενε τη νίκη του «ΔΣΕ» και την ανακήρυξη της Φλώρινας σε πρωτεύουσα της «Μακεδονίας» τους.
Ευτυχώς, αυτό δε συνέβη. Ο «ΔΣΕ» ηττήθηκε κατά κράτος στη Φλώρινα και αλλού και το ΚΚΕ άρχισε να οργανώνει τη φυγή των μαχητών του στις κομμουνιστικές χώρες. Η Ελλάδα απέκρουσε τους ολοκληρωτισμούς κάθε είδους και παρέμεινε ελεύθερη.
Εν τούτοις, 66 χρόνια μετά την απομάκρυνση του κινδύνου στην Ελλάδα οι πολίτες επέλεξαν να τους διακυβερνήσει μια αριστερή κυβέρνηση και μάλιστα της ριζοσπαστικής αριστεράς. Έχοντας ξεχάσει τι σημαίνει Αριστερά, στην Ελλάδα και διεθνώς, και μη έχοντας πασχίσει κάτω από τη δολοφονική μπότα του κομμουνισμού, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες ψήφισαν με οικονομικό σκοπό τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Στο κόμμα αυτό η ιεραρχία αποτελείται από παλιούς και νέους κομμουνιστές, οι οποίοι δεν ξέχασαν την ήττα του 1949. Οι πολιτικές που ακολούθησε αυτή η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή είχαν ως στόχο την αποδυνάμωση της εκπαίδευσης, της εθνικής συνείδησης και γενικά των παραδόσεων που σεμνά διαφύλασσαν οι Έλληνες από αρχαιοτάτων χρόνων. Η κατάργηση της αριστείας, ο πολιτισμός του χυδαίου και η δημιουργία εχθρών είναι το εγχειρίδιο συμπεριφοράς των κυβερνώντων. Δεν υπάρχει θεσμός ή κοινωνική δραστηριότητα που να μην έχει επηρεαστεί από το κακό που ενέσκηψε στη χώρα το 2015. Σύνταγμα, δικαιοσύνη, μέσα ενημέρωσης, ένοπλες δυνάμεις, αστυνομία, έχουν δεχθεί επίθεση για να μεταλλαχθούν σε κάτι άλλο. Η κοινωνική ειρήνη, η τάξη και ασφάλεια και κυρίως τα εθνικά θέματα έχουν κακοποιηθεί.
Όποιος εκφράζει αντιρρήσεις στην εφαρμοζόμενη πολιτική χαρακτηρίζεται εχθρός. Όποιος δεν συμφωνεί τίθεται εκποδών. Αν έχεις τη δική σου άποψη δεν χωράς στους κόλπους της κυβερνώσας αριστεράς. Και κάτι χειρότερο. «Γίνεσαι» ακραίος, φασίστας.
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ήρθε στην εξουσία για να ναρκοθετήσει τα επόμενα χρόνια και το μέλλον των επόμενων γενεών στην Ελλάδα. Ήρθε για να μείνει. Μπορεί το 2015 να γλυτώσαμε το πραξικόπημα που μελετούσαν, κατά την ομολογία Δραγασάκη, αλλά ο δρόμος προς τις κάλπες δεν θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα.
Λίγοι είναι εκείνοι που βλέπουν τις επικίνδυνες παραμέτρους της ασκούμενης πολιτικής και ακόμη λιγότεροι όσοι αντιλαμβάνονται πως με τον τρόπο αυτόν η κυβέρνηση διαλύει τη Δημοκρατία μας. Οι βολές κατά των θεσμών και της λαϊκής κυριαρχίας πλήττουν τον πυρήνα του πολιτεύματός μας. Η καταστρατήγηση της διάκρισης των εξουσιών είναι ίδια ως προς τις συνέπειες με μια απόπειρα επιβολής δικτατορίας. Βέβαια, για την κυβερνώσα αριστερά δεν υφίσταται διάκριση των εξουσιών, διότι υποκείμενο της Ιστορίας είναι η εργατική τάξη που πρέπει πάση θυσία να επικρατήσει. Ακόμη και ενόπλως.
Μέχρι τις εκλογές θα ζήσουμε μικρές θεσμικές εκτροπές που όλες μαζί μπορούν να οδηγήσουν σε εκτροχιασμό.
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δηλητηριάζει καθημερινά το νερό στο κοινό μας πηγάδι.* Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι το κακό που πρέπει να διώξουμε στις εκλογές.
*Στον εμφύλιο πόλεμο της Σομαλίας στις αρχές της δεκαετίας του 1990 εστάλη ελληνική δύναμη με την ονομασία ΕΛΛΔΣΟΜ. Ένας Έλληνας αξιωματικός, όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, διηγήθηκε πως ήταν τόσο μεγάλο το μίσος μεταξύ των αντιπάλων ομάδων που όταν μία ομάδα καταλάμβανε ένα χωριό που ανήκε στον αντίπαλο, το πρώτο που έκανε ήταν να μολύνει το νερό του κοινού πηγαδιού. (Ι. Βαρβιτσιώτης, «Όπως τα έζησα: 1981-1993»).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου