Με αφορμή τη δημοσίευση του Γιώργου Γκόντζου στο f/b που την παραθέτουμε, καθώς και την εκπομπή του Δρ. Mihali Nevradaki, "Η Σπηλιά του Πλάτωνα" της ΕΡΤ Open 106.7 FM, με τον δημοσιογράφο Περικλή Δανόπουλο, για τα πολλά ερωτήματα που αφορούν την ουδετερότητα και το παρελθόν του "ειδικού μεσολαβητή" του ΟΗΕ για το Μακεδονικό, Μάθιου Νίμιτς, που τείνουν προς αμφισβήτηση την Συμφωνία των Πρεσπών, θυμηθήκαμε το ξαναγράψιμο των βιβλίων ιστορίας για τα Βαλκάνια.
Στην εκπομπή συμμετέχουν η Άννα Στάικου και ο Λεωνίδας Αποσκίτης.
Μπορείτε να βρείτε τις δύο συνεντεύξεις στο podcast (αρχείο συνεντεύξεων) μας, και στο YouTube:
Του Γιώργου Γκόντζου
Βενεζουέλα, Κούβα, Βαλκάνια, Ελλάδα –Επιλεκτικές ευαισθησίες, διεθνιστές –αντιεθνικιστές, και άλλα τινά.. Περί USAID ο λόγος...
Είδα την αναφορά στην USAID, σε κείμενο καταδίκης των Αμερικάνικων «παρεμβάσεων» στις εξελίξεις στην Βενεζουέλα…στο οποίο γίνεται αναφορά στην συνεργασία «με την αμερικανική πρεσβεία στην Μποκοτά και την USAID (την υπηρεσία αρωγής των ΗΠΑ που έχει εμπλακεί σε ουκ ολίγες επιχειρήσεις ανατροπής κυβερνήσεων σε όλο τον κόσμο).»
| Μάθιου Νίμιτς πρωταγωνιστής και συμμέτοχος όλων αυτών των φιλανθρωπικών ιδρυμάτων. Άνθρωπος του SOROS και ενεργός δεκαετίες τώρα για την εφαρμογή του σχεδίου ΑΝΑΝ στην Κύπρο και της ονοματοδοσίας των ΣΚΟΠΙΩΝ |
Αρχικά θυμήθηκα μια ενδιαφέρουσα παρέμβαση από το παρελθόν του Κώστα Ήσυχου, πρώην μέλους του Π.Γ του ΣΥΡΙΖΑ, με καίριες επισημάνσεις σε σωστή κατεύθυνση για μια σειρά διεθνή θέματα )για την ''πρόσφατη ανακάλυψη ότι η περίφημη και διαβόητη ''κρατική'' ΜΚΟ των ΗΠΑ ''USAID'', σε συνεργασία με τις μυστικές υπηρεσίες της Ουάσιγκτον, οργάνωσε και χρηματοδότησε ένα δαιδαλώδες δίκτυο, χρηματοπιστωτικό και διαδικτυακό, με εταιρείες που έχουν έδρα φορολογικούς παραδείσους, αλλά και διαδικτυακές εταιρείες βιτρίνας που στόχευαν σε μεθοδική διάχυση ψευδών ειδήσεων σε εκατοντάδες Κουβανούς πολίτες μέσω Twitter και facebook...''
Αυτό που έχει σημασία ,πέρα από την καίρια ανάδειξη των μεθοδεύσεων των ΗΠΑ, μέσω συγκεκριμένων Οργανισμών και ΜΚΟ είναι το γεγονός πως στην εγχώρια αριστερά, κατά περίσταση, οι πρωτοβουλίες των ίδιων ΜΚΟ δεν ..τυγχάνουν της ..ανάλογης προσοχής, και αυτή είναι η πλέον ανώδυνη και ήπια εκδοχή....
Ας θυμηθούμε λοιπόν την εν λόγω ΜΚΟ και τον ρόλο της ή πιο ευγενικά, την πρωτοβουλία της, στον τομέα των εκπαιδευτικών συγγραμμάτων, σε μια περίοδο που η «επανεγγραφή» της ιστορίας επιβάλλεται εσχάτως...
Το καθοδηγούμενο από τους Αμερικανούς CDRSEE (Κέντρο για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη) το οποίο έκανε παρέμβαση στον χώρο των εκπαιδευτικών ,δημιούργησε το Πρόγραμμα Κοινής Ιστορίας (Joint History Project, JHP) που, προσέξτε την διατύπωση, «φέρνει κοντά καθηγητές απ’ όλες τις χώρες τις Ν.Α. Ευρώπης, οι οποίοι συζητούν τους τρόπους με τους οποίους η ιστορία χρησιμοποιείται για να επηρεάσει τις πολιτικές και κοινωνικές σχέσεις στην περιοχή της Ν.Α. Ευρώπης». Αυτό το πρόγραμμα, χρηματοδοτείτο κυρίως από την αμερικανική κυβερνητική υπηρεσία USAID, (ναi ΤΟ ΙΔΙΟ ΟΝΟΜΑ), και ακόμη από το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών, αλλά και από το ίδιο το αμερικανικό (Department of State) και το βρετανικό (Foreign Office) ΥΠΕΞ, και άλλα «ευαγή» ιδρύματα, όπως το… καζίνο Hyatt, η δε εναρκτήρια συνάντηση είχε πραγματοποιηθεί στη Χάλκη, το 1999...
Το πρόγραμμα αφορούσε 11 χώρες: Αλβανία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Κροατία, Κύπρο, Ελλάδα, ΠΓΔΜ, Σερβία-Μαυροβούνιο-Κοσσυφοπέδιο, Σλοβενία και Τουρκία. Εστίαζε στους καθηγητές Ιστορίας στα δημόσια και τα ιδιωτικά σχολεία, τους μαθητές, καθηγητές πανεπιστημίου, προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που ενεργοποιούνται στους τομείς της Ιστορίας και της εκπαίδευσης, και τα υπουργεία Παιδείας, με πολυάριθμα σεμινάρια ,καθώς και με μια σειρά από εκδόσεις και εγχειρίδια που αφορούσαν την αντίληψη της Ιστορίας που προωθεί το CDRSEE την Οθωμανική Αυτοκρατορία, τους Βαλκανικούς Πολέμους, τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς και τα «Έθνη και Κράτη στη Ν.Α. Ευρώπη».
Ποιες ''ιστορικές'' αντιλήψεις προωθούνταν και ποιοι από το πολιτικό, πανεπιστημιακό, εκπαιδευτικό προσωπικό στη χώρα μας είτε συμμετείχαν είτε συμφωνούσαν και προπαγάνδιζαν αυτές τις ''απόψεις '' :
Τι λέτε έχει ενδιαφέρον ή πρόκειται για μια ουδέτερη, αταξική,'' εκπαιδευτική'' και μόνο διαδικασία;
Οι διεθνιστές της αριστεράς που ορθώς καταγγέλλουν τις «ιμπεριαλιστικές» επεμβάσεις, με ποικίλους τρόπους και τον ρόλο ΜΚΟ σε άλλες χώρες, γιατί σιωπούν, στα καθ’ ημάς;
Γιώργος Γκόντζος
Η ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΒΙΒΛΙΩΝ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΣΤΗ ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΡΑΚΙΑ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ SOROS
Γιώργος Τασιόπουλος
Παρουσιάζουμε μέσα από τις ανακοινώσεις του ιδρύματος, καθώς και από τα εκδοθέντα εγχειρίδια ασχολίαστα αποσπάσματα και αφήνουμε τον αναγνώστη να βγάλει τα συμπεράσματά του για τους σχεδιασμούς των προστατών μας, για την αποικιοποίηση του συλλογικού φαντασιακού των εθνών και των λαών των Βαλκανίων.
Όπως μας πληροφορούν στην ιστοσελίδα του ιδρύματος: http://cdrsee.org/projects/education-projects/joint-history-project
"Αυτό το εγχείρημα θα είναι, βεβαίως, αναγνωρίσιμο τόσο από την κοινή πάθηση όσο και από τα επιτεύγματα της περιοχής. Με αυτό τον τρόπο, πιστεύω ότι μπορεί να συμβάλει πολύτιμα στην υπερνίκηση των οδυνηρών κληροδοτημάτων του παρελθόντος και στην παροχή βοήθειας στις νεότερες γενιές για να κατανοήσουν τη σημασία της μετάβασης προς την ΕΕ ». Federica Mogherini, Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας, σχετικά με το JHP
Το Κοινό Πρόγραμμα Ιστορίας ήταν το αρχικό πρόγραμμα CDRSEE και παραμένει στο επίκεντρο όλων που κάνουμε. Το JHP ξεκίνησε το 1999, σε μια προσπάθεια να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο διδάσκεται η ιστορία στα σχολεία στα Βαλκάνια. Οι ιδρυτές - ιστορικοί, διπλωμάτες, φιλάνθρωποι - αισθάνονται πολύ έντονα ότι για να επιτευχθεί πραγματική συμφιλίωση στην περιοχή, πρέπει να φτάσετε στις ρίζες του χορταριού, τη νεολαία. Ως εκ τούτου, το πρόγραμμα επικεντρώνεται στην εκπαίδευση, στην παροχή υλικού διδασκαλίας ιστορίας για εκπαιδευτικούς που μεταδίδουν πολλαπλές προοπτικές για τα ίδια γεγονότα και στη διασφάλιση της χρήσης αυτών των υλικών στην περιοχή....
Οι τόμοι του της τετράτομης έκδοσης στα ελληνικά (κλικ στους συνδέσμους για να δείτε σε ηλεκτρονική μορφή τα βιβλία):
Όπως μας πληροφορούν από τη σ. 7 στην παρουσίαση του βιβλίου:
"Η σύλληψη αυτού του καινοτόμου σχεδίου οφείλεται κατ’αρχήν στον Κώστα Καρρά και η ολοκλήρωσή του επιτεύχθηκε χάρη στη δική του αφοσίωση και ακαταπόνητη δραστηριότητα. Του είμαστε πραγματικά ευγνώμονες για τη γενική επίβλεψη του όλου εγχειρήματος καθώς και για το ρόλο που διαδραμάτισε ως κριτικός αναγνώστης των εγχειριδίων για λογαριασμό του Διοικητικού Συμβουλίου. Το συγκεκριμένο εγχείρημα του Κέντρου μας, το Πρόγραμμα για τη Διδασκαλία της Νεότερης Ιστορίας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, ενισχύθηκε γενναιόδωρα από την Υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτειών για την Διεθνή Ανάπτυξη (United States Agency for International Development) και το Υπουργείο Εξωτερικών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Είμαστε ευγνώμονες και στους δυο φορείς για την οικονομική τους υποστήριξη, υποστήριξη καίριας σημασίας. Οι λειτουργοί τους, με τους οποίους συνεργαστήκαμε, αποδείχθηκαν πάντοτε πρόθυμοι να μας συνδράμουν και να μας υποστηρίξουν. Επίσης, θα θέλαμε να αναφέρουμε το Υπουργείο Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας (Foreign and Commonwealth Office) του Ηνωμένου Βασιλείου, το οποίο πρώτο στήριξε το Κοινό Σχέδιο Ιστορίας και προετοίμασε το έδαφος για τη δημιουργία αυτών των εγχειριδίων. Ευχαριστούμε επίσης, τοΣύμφωνο Σταθερότητας για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, το οποίο υπό την οξυδερκή ηγεσία του δόκτορα Έρχαρντ Μπούσεκ κατανόησε τη σημασία του εγχειρήματός μας και μας προσέφερε την υποστήριξή του. Ιδιαίτερη μνεία αξίζουν οι Χορηγοί Επιχειρήσεων. Χωρίς την εμπιστοσύνη που έδειξαν στο Κέντρο και χωρίς τη γενναιόδωρη οικονομική τους στήριξη, το έργο μας δεν θα μπορούσε να ολοκληρωθεί. Οι χορηγοί αυτοί είναι οι επιχειρήσεις: Coca-Cola HBC, Alpha Bank και Τιτάν ΑΕ. Όλα όσα πέτυχαν το προσωπικό μας και οι συνεργάτες του Κοινού Σχέδιου Ιστορίας, δεν θα είχαν επιτευχθεί χωρίς την υποστήριξη των χορηγών και των χρηματοδοτών μας. Είμαστε ιδιαίτερα ευγνώμονες στο Ίδρυμα Α. Γ. Λεβέντη που γενναιόδωρα ανέλαβε το πλήρες κόστος της μετάφρασης των τεσσάρων Βιβλίων Εργασίας από τα αγγλικά στα ελληνικά καθώς και αυτό της έκδοσής τους. Πάνω απ’ όλα όμως, πρέπει να εξαρθεί η συμβολή του Κώστα Καρρά. Το όλο εγχείρημα ήταν κατ’ αρχήν δική του έμπνευση και χάρη στη δική του αφοσίωση και τον ακάματο ζήλο επιτεύχθηκε η συμμετοχή των συνεργατών και έγινε εφικτή η ολοκλήρωση αυτού του πρωτοποριακού έργου. Τον ευχαριστούμε ειλικρινά. Ρίτσαρντ Σίφτερ Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη"
Στην παρουσίαση της έκδοσης του 1ου τεύχους, σ. 9 του βιβλίου, τονίζουν:
Η δημιουργία εναλλακτικού εκπαιδευτικού υλικού για τη διδασκαλία της ιστορίας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη αποτελεί ένα φιλόδοξο και προκλητικό εγχείρημα, δεδομένου ότι η ερμηνεία του συλλογικού παρελθόντος και το περιεχόμενο της σχολικής ιστορίας έχουν προκαλέσει οξείες αντιπαραθέσεις, όχι μόνο μεταξύ γειτονικών χωρών αλλά και στο εσωτερικό της ίδιας χώρας. Η ανάγκη για μια παρόμοια έκδοση έχει καταστεί προφανής μέσω όλων των ερευνητικών προγραμμάτων που επιχείρησαν στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας να αναλύσουν τα σχολικά εγχειρίδια και τα αναλυτικά προγράμματα, τις απόψεις των εκπαιδευτικών και την κοινή γνώμη στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Αποφασίσαμε τότε να προχωρήσουμε πέρα από την καταγραφή των ελλείψεων και την κριτική της παρούσας κατάστασης και να σχεδιάσουμε μια θετική πρόταση για τη διδασκαλία της ιστορία... Ο σχεδιασμός του έργου έλαβε υπ’όψιν του καταρχήν τους ακόλουθους παράγοντες:
1. Τα διαφορετικά κατά χώρα αναλυτικά προγράμματα και τον εθνοκεντρισμό που χαρακτηρίζει τη διδασκαλία της ιστορίας σε όλες τις χώρες∙
2. Το γεγονός ότι, στις περισσότερες χώρες της ΝΑ Ευρώπης, οι αλλαγές στα σχολικά εγχειρίδια εξαρτώνται από τον συγκεντρωτικό έλεγχο των υπουργείων παιδείας τα οποία αποφασίζουν για το περιεχόμενο αναλυτικών προγραμμάτων και βιβλίων∙
3. Την επιθυμία των εκπαιδευτικών να ανανεώσουν τη διδασκαλία τους με εύχρηστα εκπαιδευτικά υλικά στα οποία να μπορούν να έχουν εύκολη πρόσβαση∙
4. Την άποψη ότι δεν είναι δυνατό να συνταχθεί μια ενιαία και ομογενοποιητική ιστορία της ΝΑ Ευρώπης η οποία να περιέχεται σε ένα και μόνο εγχειρίδιο και να διδάσκεται σε όλες τις χώρες...
...Έχουν ωστόσο γνωστικούς και ηθικούς στόχους και προτείνουν μεθόδους και εργαλεία για τη διδασκαλία της ιστορίας. Η ιστορία επιχειρείται να ξαναγραφτεί μέσα από ένα μάθημα μεθόδου μάλλον παρά περιεχομένου.
...Προτείνονται λοιπόν δύο μείζονες αλλαγές:
Αλλαγή της ιστοριογραφικής προσέγγισης
• Η ιστορία που διδάσκεται στο σχολείο δεν θα είναι εθνικιστική ιστορία. Δεδομένου ότι η κυρίαρχη μορφή της ιστορίας που διδάσκεται είναι η εθνική ιστορία και ότι η ιστορία των γειτονικών λαών διδάσκεται επίσης μέσα από μια εθνοκεντρική προοπτική, δεν προτείνουμε να καταργηθεί ούτε να αντικατασταθεί η εθνική ιστορία, αλλά να αλλάξει ο τρόπος που διδάσκεται.
• Η περιφερειακή ιστορία της ΝΑ Ευρώπης δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αυτοτελής και αυτάρκης αλλά ως μέρος της ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας ιστορίας. Αυτό σημαίνει ότι και η άποψη της «ιδιαίτερης» ιστορικής εξέλιξης των Βαλκανίων απορρίπτεται εξαρχής ως στερεοτυπική και ιδεολογικά προκατειλημμένη.
• Η ιστορία κάθε έθνους ξεχωριστά και της περιοχής συνολικά δεν αντιμετωπίζεται ως συνεχής, ομοιογενής και αρμονική. Οι διχασμοί, οι συγκρούσεις και οι διαφορετικές προοπτικές παρουσιάζονται εξίσου με τα κοινά, ενοποιητικά στοιχεία. Αντί να προβάλλουμε μια ψευδή εικόνα αρμονίας, είναι προτιμότερο να υποδεικνύουμε τρόπους για να διδάξουμε στους μαθητές τη διαφορά και τη σύγκρουση.
Αλλαγή της παιδαγωγικής προσέγγισης
• Διδασκόμαστε την ιστορία για να γνωρίσουμε και να κατανοήσουμε το παρελθόν μας. Αν το συλλογικό υποκείμενο της εθνικής ιστορίας που διδάσκεται στο σχολείο είναι το έθνος, επιχειρείται να δειχτεί ότι το έθνος δεν αποτελεί και τη μοναδική δυνατή ταυτότητα του ατόμου. Οι μαθητές καλούνται να υπερβούν το έθνος και να ταυτιστούν με στενότερα ή ευρύτερα σύνολα, κατανοώντας ότι υπάρχουν πολλές ταυτότητες που συμπληρώνουν η μία την άλλη.Οι έμφυλες ταυτότητες, η τοπική ταυτότητα, η ταυτότητα του οπαδού μιας ποδοσφαιρικής ομάδας ή η ευρωπαϊκή ταυτότητα μπορούν να προβληθούν ως παραδείγματα ταυτοτήτων που είναι δυνατό να συνυπάρχουν, χωρίς βεβαίως να έχουν και ισοδύναμη ισχύ για το άτομο που τις έχει. Οι μαθητές ενθαρρύνονται συνεπώς να ενισχύσουν την αυτογνωσία τους διευρύνοντας τους ορίζοντες του παρελθόντος πέρα από τα σύνορα της πολιτικής γεωγραφίας.
• Η ανάπτυξη της κριτικής σκέψης είναι ένας άλλος μείζων στόχος της διδασκαλίας της ιστορίας. Αυτός ο στόχος μπορεί να επιτευχθεί πιο αποτελεσματικά χρησιμοποιώντας τεκμήρια που παρουσιάζουν διαφορετικές εκδοχές του ίδιου γεγονότος. Άλλωστε και μόνη η παράθεσή τους υπονομεύει τη βεβαιότητα της μίας και μοναδικής αλήθειας.
• Η μαθητεία στη χρήση των ιστορικών πηγών προσφέρει την εξοικείωση με τη δουλειά του ιστορικού.
...Ωστόσο, η διδασκαλία της ιστορίας θα πρέπει να τους οχυρώσει απέναντι σε στερεοτυπικές ερμηνείες του παρελθόντος, οι οποίες αφορούν κυρίως πολιτικές και κοινωνικές συγκρούσεις. Η λύση βρίσκεται μάλλον σε μια καινούργια προσέγγιση. Είναι πράγματι δυνατό να διδαχτεί ο πόλεμος χωρίς να υμνείται και χωρίς κουραστικές λεπτομέρειες, αριθμούς και ημερομηνίες. Ο πόλεμος μπορεί να διδαχτεί ως μέρος της κοινής ανθρώπινης εμπειρίας, στα χαρακώματα και στα μετόπισθεν, μέσα από τα μάτια των παιδιών, μέσα από την πείνα, τη φτώχεια, τον ξεριζωμό, τις στρατηγικές επιβίωσης και τα ηθικά διλήμματα. Αυτή είναι και η προσέγγιση που επιλέξαμε για τα Βιβλία Εργασίας. Ταυτόχρονα επιχειρήσαμε να δώσουμε φωνή στους σιωπηλούς πρωταγωνιστές της ιστορίας, στις γυναίκες και τα παιδιά, που παραδοσιακά απουσιάζουν από τα σχολικά εγχειρίδια. ...Προσπαθήσαμε να φωτίσουμε, όχι μόνο τις αρνητικές αλλά και τις θετικές όψεις της ιστορικής εμπειρίας, όσες βρίσκονται στις ανθρώπινες στιγμές της φιλίας, της αλληλεγγύης και της διασκέδασης....
.... Αν και διδάσκεται σε όλες τις χώρες της περιοχής, η προοπτική είναι πάντα εθνοκεντρική – από τη σκοπιά του εκάστοτε αφηγητή. Συνεπώς, η γνώση γι’ αυτή τη μεγάλη αυτοκρατορία που κυριάρχησε στη ΝΑ Ευρώπη και την Ανατολική Μεσόγειο για πολλούς αιώνες είναι ελλιπής και ιδεολογικά φορτισμένη. Οι απόψεις για την Οθωμανική Αυτοκρατορία ταλαντεύονται ανάμεσα στην πρόοδο και την οπισθοδρόμηση, τον πολυπολιτισμικό παράδεισο και την καταπίεση, την απελευθέρωση και την καταστροφή. Αυτές οι αντιθετικές ερμηνείες αντανακλώνται επίσης στη δυτική ιστοριογραφία για τη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο. Παρουσιάζοντας την Οθωμανική Αυτοκρατορία ως κοινό ιστορικό υπόστρωμα δε σημαίνει ότι τη θεωρούμε ταυτόχρονα ως μια «χρυσή εποχή» αρμονικής συνύπαρξης των βαλκανικών λαών. Όπως ήδη επισημάνθηκε, η κοινή ιστορική εμπειρία περιέχει εξίσου τη συνύπαρξη και τη σύγκρουση. Εξάλλου, η Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν υπήρξε στατική και ομοιογενής. Όπως συνέβη και με άλλες πολυ-θρησκευτικές και πολυ-εθνοτικές αυτοκρατορίες, σφραγίστηκε από εσωτερικές αντιθέσεις και διαμάχες και εξελίχθηκε μέσα στο χρόνο, μέσα από φάσεις ανάπτυξης και κρίσης. Τέλος, η βαθύτερη γνώση αυτής της αυτοκρατορίας μας επιτρέπει να ανατρέψουμε ένα στερεότυπο εξαιρετικά διαδεδομένο τόσο στη Δυτική όσο και στη ΝΑ χριστιανική Ευρώπη: αυτό που αφορά την πολιτισμική της «καθυστέρηση»....
... Συμπερασματικά
Τα βιβλία αυτής της σειράς είναι το αποτέλεσμα έντονων συζητήσεων και διαφωνιών, αλλά και της ευχάριστης έκπληξης ότι η δουλειά του ιστορικού μπορεί να καταλύσει τα κρατικά σύνορα. Υπάρχει σήμερα στα Βαλκάνια μια κρίσιμη μάζα καθηγητών ιστορίας που αγαπούν τη δουλειά τους και είναι πρόθυμοι για αλλαγές. Η πρωτοβουλία μας απευθύνεται σ’ αυτούς ακριβώς τους καθηγητές που αναζητούν τα μέσα και την καθοδήγηση. Αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να λειτουργήσουν ως πολλαπλασιαστές για την ανανέωση της διδασκαλίας της ιστορίας, η οποία διέρχεται μια αναμφισβήτητη κρίση σε όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Ο μεγαλύτερος αντίπαλος σε αυτή την προσπάθεια δεν θα είναι η πολιτική ή ιδεολογική αντίδραση, αλλά η απάθεια και η αδιαφορία. Το στοίχημα λοιπόν για μας έγκειται στο να ξυπνήσουμε στα παιδιά το ενδιαφέρον να μάθουν για την περιοχή, όπου βρίσκεται η χώρα τους και να προσφέρουμε τα μέσα για να καταλάβουν την πολυπλοκότητα του παρόντος. Αυτό το εγχείρημα δεν αποτελεί μια απλή επιστημονική άσκηση∙ συνδέεται με την πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι χώρες της ΝΑ Ευρώπης απέναντι στο κοινό τους μέλλον....
Νίμιτς και Soros πάνε πακέτο – Ποια είναι τα τσιράκια του Soros στην Ελλάδα;[ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ]
«Ο κύριος Νίμιτς είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου του "CDRSEE" το οποίο κέντρο χρηματοδοτείται από το γνωστό ‘Open Society Fund – Macedonia’ του κύριου Σόρος και το οποίο έχει έδρα την Θεσσαλονίκη.
Ο σκοπός του CDRSEE [CENTER FOR DEMOCRACY AND RECONCILIATION IN SOUTHEAST EUROPE] είναι με δυο λόγια, να ξαναγράψει την ιστορία στην νοτιοανατολική Ευρώπη, στην περιοχή μας, για την «ειρήνη», την «δημοκρατία» και την «αγάπη».
Δεν είναι όμως μόνο αυτοί που εμπλέκονται σε αυτόν τον οργανισμό, είναι και πολύ άλλοι, συμπεριλαμβανομένου και του υπ. εξ. της Ελλάδος, των ΗΠΑ, της Γερμανίας και άλλων χωρών, πληθώρα ΜΚΟ, εταιρειών και μεγαλοεπιχειρηματιών, στελεχών τραπεζών και πάει λέγοντας. Παραθέτουμε πιο κάτω όλη την λίστα. Και αυτό που θα δείτε φανταστείτε το για κάθε οργανισμό/ΜΚΟ σε κάθε γωνιά του κόσμου. Όλοι δικτυωμένοι αναμεταξύ τους και δικτυωμένοι επίσης με τους πρόθυμους εγχώριους γενίτσαρους της εκάστοτε χώρας. Όλοι για να διαμορφώσουν την κάθε γωνιά του κόσμου στο πρότυπο μιας ομοιογενούς «κοινωνίας των πολιτών».
Οι χρηματοδότες από την ιστοσελίδα του CDRSEE
http://cdrsee.org/donors
Προσέξτε το «Foundation open society for Macedonia” του George Soros…
Private Sector
Erste Stiftung
Coca Cola HBC
National Bank of Greece
Titan
Samaras & Associates – Consultants Engineers
ING
Hyatt Regency Thessaloniki
Alpha Bank
Individuals
Mr. Stathis Potamitis
Mr. Pekin Baran
Mr. John Brademas
Mr. Nikos Efthymiadis
Mr. Matthew Nimetz
Mr. Stacey A. Polites
Mr. A.G. Spanos
Mr. Rigas Tzelepoglou
Mr. Spiros Voyadzis
USA anonymous donor since 1998
Foundations, Organizations and Institutions
European Fund for the Balkans
Friedrich Ebert Stiftung
Balkan Trust for Democracy
Pro Victimis
Central European Initiative
United States Institute of Peace
Institute for Sustainable Communities
Open Society Foundations
A.G. Leventis Foundation
Dr. Mahringer Peter Fonds
The Cyprus Federation of America
The Greek-Turkish Business Council, Mr.Osman Kavala
IREX
The Winston Foundation for World Peace
Central European University
Sabanci University
Open Society Institute Sofia
University of Bucharest
Government, Governmental Organizations
The European Commission
DG Enlargement (Instrument for Pre-Accession)
The United States Agency for International Development
Austrian Development Agency (ADA)
National Endowment for Democracy
UNDP in Cyprus
The Austrian Government, Ministry for Education and Cultural Affairs
CARDS Destabilization and Stabilization Programme
The European Initiative for Democratic and Human Rights
AENAS Programme
European Agency for Reconstruction
The German Ministry of Foreign Affairs
Stability Pact for Southeast Europe
Dimos Thessaloniki
The Hellenic Republic, Ministry of Foreign Affairs
Institut für Auslandsbeziehungen
KulturKontakt Austria
The Principality of Liechtenstein
The Norwegian Government, Royal Ministry of Foreign Affairs
The Swedish Government, Ministry of Foreign Affairs
Swiss Agency for Development and Cooperation
IrishAid
The United States Government, Department of State
The United Kingdom, Foreign and Commonwealth Office
Norwegian People’s Aid Regional Office Southeast Europe
Η αείμνηστη Μαλβίνα Κάραλη πριν από 25 χρόνια μιλούσε για το Σκοπιανό και έλεγε τα πράγματα με το όνομά τους
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://trelogiannis.blogspot.com/2019/02/25.html