Ξεκίνησαν οι περιοδείες των ρασοφόρων της σχισματικής εκκλησίας της Ουκρανίας στο Άγιον Όρος,πάντα με τις ευλογίες του Πατριάρχου Βαρθολομαίου, όπως ήτανε αναμενόμενο. Όπως οι λύκοι περιοδεύουν κατά αγέλες,έτσι και αυτοί, ως «λύκοι βαρεῖς»[1] περιοδεύουν, κατά τον Απόστολο Παύλο. Οι μεν πρώτοι, για να εντοπίσουν τα θηράματά τους, που είναι κυρίως πρόβατα,ώστε να τα κατασπαράξουν και να χορτάσουν με σάρκα και αίμα, οι δε δεύτεροι, να κατασπαράξουν συνειδήσεις,κυρίως Αγιορειτών Πατέρων, για να ισχυροποιήσουν τη μολυσματική τους πλάνη.
Δυστυχώς,έχει ήδη την ισχύ της αυτή η πλάνη,διότι καλύπτεται με τις ευλογίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Μάλιστα, ακούμε αρκετούς αγιορείτες να λένε: «εμείς είμαστε πατριαρχικοί»!,νιώθοντας με αυτό το σκεπτικό μια σιγουριά και ασφάλεια, ότι είναι σε σωστό δρόμο! Ενώ κατακρίνουν όσους δε συμφωνούν με την απόφαση του Πατριάρχου, μια απόφαση που από την αρχή έδειξε,πως δε συνάδει με το θέλημα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και αρχηγού της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας.
Όμως, μυστηριώδες ενδιαφέρον μας προκάλεσε η αγωνία του Αμερικανού πρέσβη στην Ελλάδα κ. Πάιατ. Όντως είχε μεγάλη αγωνία ο άνθρωπος, έως ότου παρεδόθη ο τόμος της αυτοκεφαλίας στην σχισματική εκκλησία. Το έδειξε αυτό με την δήλωση του: «Ο Πατριάρχης έδειξε κουράγιο και τόλμη!»! Δεν έπεσε έξω από την αλήθεια ο κ. Πάιατ. Όντως θέλει μεγάλο κουράγιο και τόλμη να έχει έναςΠατριάρχης, όταν πρόκειται να κάνει μια ανορθόδοξη πράξη, σαν αυτή της Ουκρανίας.
Σύγχρον οι αναλυτές, λένε πως ο ψυχρός πόλεμος Αμερικής-Ρωσίας αναζωπυρώθηκε για τα καλά, με αφορμή το ουκρανικό θέμα. Ένας ψυχρός πόλεμος, που χρονιά κρυφοέκαιγε, ενώ τώρα ξανάναψε,αφού και οι δύο υπερδυνάμεις,έχουν μεγάλα ωφέλη, ανάλογα με την κατάληξη που θα έχει η υπόθεση της Ουκρανίας.Άλλωστε δεν είναι μονάχα εκκλησιαστικό ζήτημα.
Υπάρχει κι ένα άλλο πρόσωπο που πανηγύρισε για την παράδοση της αυτοκεφαλίας στην σχισματική εκκλησία, το οποίο δε θα μπορούσε να λείπει από αυτήν την υπόθεση. Αλλά νομίζω,πως μάλλον είναι το κύριο πρόσωπο της υποθέσεως, αφού απολαμβάνει τιμές μοναδικού θρησκευτικού και πολιτικού ηγετίσκου στον πλανήτη μας. Δεν είναι άλλος από τον Πάπα Φραγκίσκο. Όπως έχω τονίσει και σε παλαιότερα κείμενά μου, ο ρόλος του Πάπα είναι να στηρίζει την ανομία! Αφού στην ουσία, είναι το αντίγραφο και η προτύπωση του μιαρού αντιχρίστου. Έτσι ώστε,έως ότου εμφανιστεί ο μιαρός, να προετοιμάσει πλήρως την οδό για το αντίχριστο έργο του. Έτσι,έχουμε υποστηρικτές για τη «νέα εκκλησία» της Ουκρανίας, την Αμερική με το όλο σινάφι της και τον Πάπα. Αλήθεια, ποιός είναι αυτός που έχει «σώας τὰς φρένας» και θα ασπαστεί το φρόνημα των Αμερικανών και του Πάπα;Ας κοιτάξουν καλά οι Αγιορείτικες Μονές, που δε θέλουν να χαλάσουν το χατίρι του Πατριάρχου, πως την πράξη του την επικροτούν μονάχα οι μεγάλοι παράνομοι και οι εγκληματίες της ανθρωπότητας: η Αμερική με τον Πάπα. Κανένα άλλο Πατριαρχείο δεν συμφωνεί με την απόφαση του Πατριάρχου. Είναι τυχαίο πως η Αμερική και ο Πάπας,επικρότησαν την Σύνοδο της Κρήτης και για Πανορθόδοξο Σύνοδο, που ζητούν τα πατριαρχεία για το θέμα της Ουκρανίας, δε θέλουν να ακούσουν και δε θέλουν κουβέντα; Μήπως οι ίδιοι πάλι, δεν έστειλαν συγχαρητήρια στον προδότη Τσίπρα, για την προδοσία τη Μακεδονίας μας;
Επίσης, να πούμε πως εκτός από καθηρημένοι και αχειροτόνητοι, που είναι στην νέα εκκλησία της Ουκρανίας,συνάμα είναι και Ουνίτες! Αυτό, οι ίδιοι το ομολογήσαν με την πράξη τους,αφού παραχωρήσανε το Ναό της Αγίας Σοφίας στο Κίεβο και λειτούργησε ο αρχιεπίσκοπος των Ουνιτών της Ουκρανίας.
Αυτούς τους αλλοπρόσαλλους θα δεχτείτε Αγιορείτες Πατέρες στις Ιερές Μονές σας; Δεν φοβόσαστε την τιμωρία που έλαβαν οι παλαιοί Αγιορείτες, που συλλειτούργησαν με τους παπικούς και τα σώματά τους είναι ακόμη τυμπανιαία;Εκείνη την εποχή, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Ιωάννης Βέκκος, πρωταγωνίστησε να γίνει η θεήλατη ένωση με τους παπικούς. Σε τί τους ωφέλησε τους Αγιορείτες Πατέρες, που είχαν τις ευλογίες του Πατριάρχου και συλλειτούργησαν με τους παπικούς; Δεν κολάστηκαν και τα σώματά τους είναι μέχρι σήμερα τυμπανιαία; Έτσι και σήμερα, ακούμε πολλούς Αγιορείτες Πατέρες να λένε: «εμείς κάνουμε υπακοή στον Πατριάρχη μας και δεχόμαστε αυτούς που δέχεται ο ίδιος». Μήπως και αυτοί οι επί Βέκκου Αγιορείτες Πατέρες τα ίδια δε λέγανε; Σε τί τους ωφέλησε η υπακοή στον πατριάρχη Βέκκο; Γιατί δεν τους έσωσε η υπακοή τους, από τα αιώνια άλυτα δεσμά και την παραδειγματική τιμωρία με τυμπανισμό των σωμάτων τους, που προκαλούν φρίκη σε όσους τους αντικρύζουν;
«Στῶμεν καλῶς»λοιπόν και «στῶμεν μετὰ πολύ φόβου». Ας εργαστούμε για το πολυπόθητο θέλημα του Κυρίου μας ΙησούΧριστού και όχι για το θέλημα του εκάστοτε Οικουμενικού Πατριάρχου, όταν αυτό δε συνάδει με το θέλημα του αρχηγού της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, του «Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστού,ᾧ πρέπει πάσα δόξα, τιμή καὶ προσκύνησις εἰς τοὺς ἀπεράντους αἰώνας. Ἀμήν».
Ἀρσένιος μοναχὸς
Σκήτη Κουτλουμουσίου
Ἅγιον Ὄρος
«Ο Πατριάρχης έδειξε κουράγιο και τόλμη!»
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτα είναι της συνεσεως. Η τολμη ειναι το αποκορύφωμα της συνεσεως που επιζητα το αγαθο.
Εδω ο Αρχοντωνης τα εχει κανει ολα κουλουβαχατα. Τι αγαθό να δεις εδω μεσα;
Υστεροβουλια, μικροπρεπεια, εγω ατομικο και συνοδικο, αν-επισκοπισμος. Και οτι αλλο θες. Αυτα γεννουν αλαζονεια και παραφροσυνη. Η τολμη ειναι στα ΚΑΡΟΥΛΙΑ.