Η Κύπρος πρέπει να διώξει τις βρετανικές βάσεις: Πιο επικίνδυνοι και από τους Τούρκους οι Άγγλοι

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Για τους ολίγους, η Βρετανία είναι ο «παράδεισος», ενώ στην πραγματικότητα είναι μίαμουντή χώρα χωρίς κοινωνικές ή άλλες ευαισθησίες. Πρόκειται για τα ολιγάριθμα μέλη της κυπριακής ελίτ, η οποία υπηρέτησε τους στρατηγικούς σκοπούς της πρώην αυτοκρατορίας, και κερδοσκόπησε εις βάρος του κυπριακού λαού, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.
Λίγο-πολύ αποτελούν και τον κορμό του πολιτικού και οικονομικού συστήματος. Και αυτός είναι ο λόγος που ποτέ και κανείς εξ αυτών δεν αγγίζουν τη Βρετανία. Διότι τους κρατά στο χέρι. Δυστυχώς, επηρεάζουν και «κόσμο» στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Όσοι κατά καιρούς ασκήσαμε κριτική στους Εγγλέζους, δεχθήκαμε άθλιες επιθέσεις, με «βίαιη» γλώσσα, από συγκεκριμένους κονδυλοφόρους. Όλοι αυτοί, εκπρόσωποι της ελίτ και οι λοιποί, είναι το όχημα για την επικράτηση της Βρετανίας ως της «νονάς» της Κύπρου μας.

• Για τους πολλούς, τη μεγάλη μάζα του κυπριακού λαού, οι Βρετανοί είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί της Κύπρου. Πιο επικίνδυνοι και από τους Τούρκους. Δεν θα ξεπεράσουν ποτέ ότι έχασαν κατά κράτος από τα παιδιά της ΕΟΚΑ και πάντα θα είναι τα χέρια τους κατακόκκινα από τις δολοφονίες των Ελληνοκυπρίων στη διάρκεια του αγώνα του 1955-59.

Η σχέση της Κύπρου με τη Βρετανία είναι ερμαφρόδιτη, ενώ έπρεπε να ήταν καθαρή: είναι οι αποικιοκράτες που εκδικήθηκαν την Κύπρο και το λαό της παραδίδοντας στην ουσία το νησί στις διαθέσεις της κατοχικής δύναμης. Ευθύνονται για όλα τα δεινά των Ελλήνων της Κύπρου. Είναι ερμαφρόδιτη επειδή οι Εγγλέζοι κρατάνε στο χέρι την κυπριακή ελίτ. Είναι τυχαίο ότι έχουν σχέσεις ακόμα και με δυνάμεις, οι οποίες υποτίθεται είναι αντι-ιμπεριαλιστικές; Είναι τυχαίο ότι ελέγχουν και πολιτικούς που κατά τα άλλα, ιδεολογικά και εθνικά, καμώνονται πως βρίσκονται απέναντι στους Εγγλέζους; Προφανώς τους εκβιάζουν. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση.
Η στάση της Βρετανίας στο θέμα της τουρκικής εισβολής στην κυπριακή ΑΟΖ -όπως πολύ σωστά την περιέγραψε ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας- είναι εξωφρενική και ακραία αντικυπριακή. Είναι γνωστός ο Άλαν Ντάνκαν και όσοι καλύψαμε τις συνομιλίες στο Κραν Μοντανά τον μάθαμε από την καλή και την ανάποδη. Απορούσαμε για ποιο λόγο βρίσκονταν εκεί ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου και ο κατοχικός ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί. Διότι ο «περίεργος» Ντανκαν έκανε καλύτερα τη δουλειά της κατοχικής δύναμης από τους αντιπροσώπους της Τουρκίας.
Όπως μου περιέγραψε ένας εκ των παρισταμένων, ένιωσε ότι ο κ. Αναστασιάδης ήθελε να τον …δαγκώσει και ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Νίκος Κοτζιάς, εάν δεν ήταν ευγενής και ψύχραιμος θα μπορούσε να του δώσει ένα χαστούκι και να είναι όλο δικό του. Η λέξη προκλητικός δεν περιγράφει τη στάση του. Σαν «πληρωμένο πιστόλι» έμοιαζε στην Ελβετία, εκεί που μαγείρεψε μαζί με τον Νορβηγό Έιντε την απαράδεκτη λύση εις βάρος των συμφερόντων του κυπριακού λαού. Και στη συνέχεια συμμετείχε στο παιγνίδι της επίρριψης ευθυνών στον πρόεδρο της Κύπρου και την Ελλάδα, στο οποίο έλαβαν μέρος Κύπριοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι. Δυστυχώς.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

greeknation