Η κατεστραμμένη ελληνική οικονομία που παρέδωσε το 2009, το διεφθαρμένο, διογκωμένο κομματικό-πελατειακό κράτος και το χρεοκοπημένο κόμμα, με υποχρεώσεις ύψους 290.000.000 €, δεν ταιριάζουν με την ξαφνική εμφάνιση του πρώην πρωθυπουργού στο ρόλο του λευκού ιππότη – η οποία τεκμηριώνει πως δεν έχει καν το θάρρος να κάνει την αυτοκριτική του και δεν έχει διδαχτεί απολύτως τίποτα από τα θηριώδη λάθη του. Το θέμα όμως δεν είναι ποιος κάνει τα λάθη, αλλά ποιος τα πληρώνει – κάτι που οφείλουν να σκεφθούν πολύ σοβαρά οι Έλληνες, εάν έχουν μάθει έστω κάτι μετά από δέκα χρόνια βαθιάς κρίσης και λεηλασίας τους.
«Ο Κώστας Καραμανλής ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στη διακυβέρνηση της χώρας με την αλήστου μνήμης «απογραφή». Ήταν μια καλοσχεδιασμένη πολιτική απάτη. Κατά την οκταετία Σημίτη η Ελλάδα προχώρησε σε μεγάλες παραγγελίες οπλικών συστημάτων. Σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς κανόνες, η εγγραφή των εξοπλιστικών δαπανών στον προϋπολογισμό μπορεί να γίνει είτε κατά το έτος παραγγελίας είτε κατά το έτος παραλαβής των όπλων.Η κυβέρνηση Σημίτη, έχοντας επωμιστεί μεταξύ άλλων και την ευθύνη διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων, προτίμησε τη δεύτερη επιλογή. Άλλωστε το ίδιο έκαναν οι περισσότερες κυβερνήσεις της Ευρωζώνης. Η κυβέρνηση Καραμανλή βρέθηκε αναγκασμένη να παραλάβει οπλικά συστήματα και να εγγράψει στους προϋπολογισμούς των ετών 2004-2007 εξοπλιστικές δαπάνες της τάξης των 10 δις € (πάνω από 2% του ΑΕΠ τον χρόνο).Με δαπάνη ύψους 2% του ΑΕΠ ετησίως «εγκλωβισμένη» στην εξυπηρέτηση αμυντικών παραγγελιών, δεν περίσσευε παρά μόνο 1% για κοινωνικές παροχές προτού αγγίξει η κυβέρνηση το επιτρεπόμενο από τους ευρωπαϊκούς κανόνες όριο ελλείμματος ύψους 3% του ΑΕΠ. Κατά συνέπεια η κυβέρνηση Καραμανλή δεν θα είχε πρακτικά κανένα περιθώριο για παροχές. Θα μετατρεπόταν σε αυτό που φοβόταν ο κ. Καραμανλής και οι συνεργάτες του – δηλαδή σε μια απαξιωμένη «δεξιά παρένθεση».Για να υπερβούν το πρόβλημα αξιοποίησαν το δικαίωμα να μεταβάλουν την επιλογή του κανόνα και να εγγράψουν τις δαπάνες για οπλικά συστήματα (αλλά και αρκετές δαπάνες Υγείας) στα παρελθόντα έτη. Παρουσίασαν έτσι μια νέα «φουσκωμένη» εικόνα για τους προϋπολογισμούς των ετών 1999-2003, πλαστογραφώντας την ιστορία. Στη συνέχεια άρχισαν να δανείζονται (πάνω από 10 δις € ως το 2008), για να πληρώνουν τα όπλα που παρελάμβαναν. Και τουλάχιστον άλλα τόσα για να χρηματοδοτήσουν παροχές. Κι έτσι κέρδισαν με άνεση τις εκλογές του 2007″ (πηγή).
Συνεχίζοντας τη σειρά «Οι δολοφόνοι της Ελλάδας», υπενθυμίζουμε πως το δημόσιο χρέος της χώρας μας το 2003, όπου λίγο μετά ανέλαβε την κυβέρνηση ο Κ. Καραμανλής ήταν στο 101,5% του ΑΕΠ, της Ιταλίας στο 100,5% και της Γερμανίας στο 63,1% – σε απόλυτο μέγεθος στα 180 δις €, ενώ το 2009 εκτοξεύθηκε στα 301 δις €, έχοντας αυξηθεί κατά 121 δις €. Σήμερα, παρά το PSI και τα δέκα σχεδόν χρόνια εξαντλητικής λιτότητας έχει φτάσει στο 194% του ΑΕΠ (359 δις €), ενώ της Ιταλίας στο 132% του ΑΕΠ και της Γερμανίας μειώθηκε στο 61% – όπου όμως, ως αποτέλεσμα των μνημονίων, το κόκκινο ιδιωτικό χρέος έχει επί πλέον εκτοξευθεί από περίπου 20% το 2009 στο 180% του ΑΕΠ ή πάνω από 330 δις €.
Την αμέσως προηγούμενη κυβερνητική περίοδο, από το 1996 έως το 2003, το δημόσιο χρέος είχε αυξηθεί από τα 100 δις € στα 180 δις € (γράφημα) – κατά 80 δις € δηλαδή μέσα σε οκτώ χρόνια ή 40 δις € λιγότερα από τα επόμενα έξι. Κατά πόσο είχε πλαστογραφηθεί και το χρέος της περιόδου 1999-2003 όπως τα ελλείμματα των προϋπολογισμών, δεν είναι γνωστό – ξεκάθαρο είναι όμως το ότι, η απογραφή της ΝΔ ήταν μία καλοσχεδιασμένη απάτη. Πως ήταν ένας από τους λόγους που υπερχρεώθηκε ανεύθυνα η Ελλάδα το 2009, ενώ οδηγήθηκε στο ΔΝΤ το 2010 για ένα ακόμη λάθος της προηγούμενης κυβέρνησης – για το βραχυπρόθεσμο δανεισμό της (μέσης διάρκειας μόλις 7,9 έτη).
Αφού τώρα τόσο ο κ. Καραμανλής, όσο και ο υπουργός οικονομικών του είχαν εξαφανιστεί για πάρα πολλά χρόνια, γνωρίζοντας προφανώς τις τεράστιες ευθύνες τους για το κατάντημα της Ελλάδας, ενώ είχαν αφήσει εντελώς ακάλυπτο και αβοήθητο τον κ. Σαμαρά που δημιούργησε μαζί με τον κ. Βενιζέλο (PSI), παρέλαβε και παρέδωσε ένα άλλου είδους χάος, εμφανίζονται ξαφνικά στην επικαιρότητα – με τον κ. Αλογοσκούφη να δημοσιεύει ένα εκτενές άρθρο για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και για να ξεπλύνει τα εγκλήματα του (ανάλυση), μεταξύ των οποίων τα θηριώδη ελλείμματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών (γράφημα).
Από την άλλη πλευρά, ο Κ. Καραμανλής επέλεξε την ομιλία του στη Θεσσαλονίκη, σε ακροατήριο του κόμματος του, καθώς επίσης τις περιοδείες του στη Μακεδονία – την παράδοση του ονόματος της οποίας ο ίδιος προετοίμασε το 2008, κυρίως όμως το κόμμα του ήδη από το 1993 (εικόνα). Όπως λέγεται δε, ο στόχος του είναι η προεδρία το 2020, όπου τελειώνει η θητεία του προηγούμενου – του ανθρώπου που κατηγορείται πως προσέλαβε επί κυβέρνησης ΝΔ περί τους 200.000 δημοσίους υπαλλήλους, τινάζοντας στον αέρα τον προϋπολογισμό.
Περαιτέρω, εύλογα αναρωτιέται κανείς γιατί έχουν το θράσος οι δύο βασικοί πρωτεργάτες της καταστροφής της χώρας, να εμφανίζονται ξαφνικά σήμερα στην επικαιρότητα – αυτοί που εκτόξευσαν τις δημόσιες δαπάνες για μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές στα ύψη, από 26,4% του ΑΕΠ του 2004, στο 33,7% (γράφημα) – με σταθερά ουσιαστικά τα έσοδα του Δημοσίου. Εν προκειμένω, η απάντηση είναι απλή: η άνοδος των ποσοστών της ΝΔ στις Ευρωεκλογές και στις δημοσκοπήσεις, επειδή το συγκεκριμένο κόμμα «ξεπλύθηκε» από το ΣΥΡΙΖΑ, παρά το ότι στην ουσία πρόκειται για ψήφο διαμαρτυρίας των Ελλήνων και όχι για τη στήριξη τους.
Σε συνδυασμό βέβαια με τη κατάφωρη μανία του κ. Μητσοτάκη να κυβερνήσει, η οποία τεκμηριώνεται από την απορρόφηση στο κόμμα του ενός ετερόκλητου πλήθους υποψηφίων βουλευτών κάθε πολιτικής απόχρωσης και με στόχο την καρέκλα – με κριτήριο όχι τις ικανότητες ή την ηθική τους, αλλά τις ψήφους που θα καταφέρουν να συλλέξουν. Για μία ακόμη φορά λοιπόν φαίνεται πως ένας μεγάλος αριθμός Ελλήνων θα επιλέξει μία κυβέρνηση χωρίς καμία λογική – υποκινούμενος από το θυμικό του και θεωρώντας πως έτσι θα επιδείξει τη διαμαρτυρία του! Η ψήφος διαμαρτυρίας όμως δεν οδήγησε ποτέ καμία χώρα σε ένα καλύτερο μέλλον, αλλά απλά επιδείνωσε την κατάσταση της.
Εάν τώρα συμβεί κάτι τέτοιο, παράλληλα με το ξέπλυμα του κ. Κ. Καραμανλή, ο οποίος επιδιώκει να βραβευτεί για τα οικονομικά του εγκλήματα που έχουν οδηγήσει σε εθνικά με την προεδρία της χώρας, αντί να τιμωρηθεί, οι Έλληνες θα είναι άξιοι της μοίρας τους – ενώ το λιγότερο που θα έπρεπε να καταλάβουν αυτοί που παρακολούθησαν την ομιλία του είναι το ότι, δεν είχε το παραμικρό ίχνος αυτοκριτικής. Ντροπή και θλίψη μαζί για έναν άνθρωπο που κάποτε ήταν πρωθυπουργός της χώρας – ενώ δεν παρέδωσε μόνο καμένη γη, όσον αφορά την Ελλάδα, αλλά και ένα χρεοκοπημένο κόμμα στις επόμενες ηγεσίες του, αφού στα τέλη του 2018 η ΝΔ χρωστάει μόνο στις τράπεζες 278.951.569 € από 250.634.064 το 2017 (πηγή), έχει αγωγή εναντίον της από την Τράπεζα Πειραιώς ύψους 160.000.000 και δεν μπορεί να πληρώσει ούτε τους τόκους.
Το ελάχιστο λοιπόν που θα έπρεπε να αναρωτηθούν οι Έλληνες είναι το πώς ένα κόμμα που επιδοτείται από το κράτος με σχεδόν 5.300.000 € κάθε χρόνο, άρα από τους ίδιους, συν επιδοτήσεις για εκλογές και Ευρωεκλογές, όχι μόνο δεν πληρώνει τα χρέη του, αλλά τα αυξάνει – έχοντας πλημμυρίσει τη χώρα με διαφημιστικά μηνύματα και με καταχωρήσεις για τις εκλογές, τα οποία χρηματοδοτούνται με δανεικά και αγύριστα. Επίσης το πώς είναι δυνατόν ένα τέτοιο κόμμα να σώσει τη χώρα που προηγουμένως κατέστρεψε, όταν δεν μπορεί να σώσει ούτε τον εαυτό του.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, το κληροδότημα του κ. Κ. Καραμανλή, η κατεστραμμένη οικονομία της Ελλάδας δηλαδή, το διεφθαρμένο, διογκωμένο κομματικό-πελατειακό κράτος και το χρεοκοπημένο κόμμα, δεν ταιριάζει με τις ξαφνικές εμφανίσεις του στο ρόλο του λευκού ιππότη – οι οποίες τεκμηριώνουν πως δεν έχει καν το θάρρος να κάνει την αυτοκριτική του και δεν έχει διδαχτεί απολύτως τίποτα από τα θηριώδη λάθη του. Το θέμα όμως δεν είναι ποιος κάνει τα λάθη, αλλά ποιος τα πληρώνει – κάτι που οφείλουν να σκεφθούν πολύ σοβαρά οι Έλληνες, εάν έχουν μάθει έστω κάτι μετά από δέκα χρόνια βαθιάς κρίσης και λεηλασίας τους.
Υστερόγραφο: Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο Κώστας Καραμανλής οδήγησε τη χώρα σε πρόωρες εκλογές το 2009, εν μέσω της χειρότερης χρηματοπιστωτικής κρίσης στην ιστορία και ενώ είχε στερέψει η ρευστότητα παγκοσμίως, με τα γνωστά τεράστια δίδυμα ελλείμματα του προϋπολογισμού και του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών – έχοντας ουσιαστικά αποδράσει από τις ευθύνες του που γνώριζε επακριβώς, μεταξύ άλλων κρίνοντας από το ότι κρύφτηκε μετά στο καβούκι του, αδιαφορώντας εντελώς για τα μαρτύρια που υφίστανται έκτοτε οι Έλληνες και που φυσικά δεν αγγίζουν τον ίδιο (αφού εξασφάλισε τη βουλευτική του αμοιβή και τη σύζυγο του, με πτυχία που μόνο ως αξιοκρατικά δεν μπορούν να θεωρηθούν).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου