Πιο χαζός... αυτοαναφλέγεσαι!

Του Θοδωρή Γιάνναρου 

"Σε κάθε αποτυχημένη κυβέρνηση υπάρχει πάντοτε και ένας άρχων-βλαξ. Αν μέσα σε μια ολόκληρη τετραετία δεν έχεις καταλάβει ποιος είναι και τον ξαναεπιλέξεις... τότε βλάκας πρέπει να είσαι και εσύ ο ίδιος...”.

Είπε ο φουκαράς ο "απερχόμενος”, σε προεκλογική συγκέντρωση: "Η εκλογική ανατροπή είναι βέβαιη" (!!!), υπογραμμίζοντας με στόμφο, πως... ο λαός (αλήθεια, ποιον λαό εννοεί;), "δεν είπε ακόμη την τελευταία του λέξη!" και αντικρίζοντας τους μετά βίας 1.000 κολαούζους, μεταξύ των οποίων παρευρισκόταν και σύσσωμη η Πακιστανό-μπαγκλαντεσιανή κοινότητα της περιοχής, κρατώντας δύο δύο τα ροζουλί τα σημαιάκια... αναφώνησε, έτοιμος να λιποθυμήσει απ’ τη συγκίνηση και την έκσταση: "Ήμουν περίεργος...” είπε, "...να δω αν μπορούσε η παρουσία μου εδώ, να είναι ακόμη πιο δυνατή και μαζική από την αντίστοιχη του περασμένου Μάη. Δεν το περίμενα πως αυτό θα μπορούσε να συμβεί κατακαλόκαιρο. Κι όμως σήμερα βλέπω στα πρόσωπά σας την... αποφασιστικότητα και το... πείσμα. Τώρα είστε πιο... πεισμωμένοι να μην αφήσουμε την Ελλάδα να γυρίσει πίσω...” και με αφέλεια συνέχισε το παρακαλετό παραλήρημα... προς άγραν "ηλιθίων”, αλλά περί τα τέλη αυτού, ακόμα και το ατάλαντο αυτό άνδρείκελο αντελήφθη... έστω και με πολύ κόπο, πως κάτι τέτοιοι έχουν πλέον εκλείψει από την ειδική αυτή αγορά στην οποία είχε μάθει να ψωνίζει...

Συνέχισε λοιπόν ακάθεκτος και με πάθος την ονείρωξή του: "Έχουμε μπροστά μας την πιο κρίσιμη εβδομάδα. Την... τελική ευθεία (προς τον γκρεμό, ήθελε να πει, αλλά το απέφυγε!). Δεν κυνηγάμε ανεμόμυλους. Η ανατροπή θα έρθει εφόσον ο καθένας και η καθεμία από μας φέρει στην κάλπη... άλλον έναν άνθρωπο που θέλει να ζήσει καλύτερα σε αυτό τον τόπο και θα μας ψηφίσει. (Ξαφνικά μετέτρεψε τον προεκλογικό αγώνα σε... Multi Level Marketing).

"Για αυτό θα πάμε στην κάλπη”..., είπε, "έχοντας στο νου: "Πρώτα τη ζωή μας-Πρώτα το μέλλον των παιδιών μας-Πρώτα την πατρίδα μας. Αν όλοι σκεφτούμε έτσι, τότε, ναι, η μεγαλύτερη πολιτική και εκλογική ανατροπή μετά τη Μεταπολίτευση είναι βέβαιη...”.

Μίλησε με σθένος για τη ζωή των πολιτών, με 300 ευρώ στον οικογενειακό κορβανά και τη μολότοφ στο χέρι, να καίνε τους εργοδότες... μίλησε για το μέλλον των παιδιών... που έριξαν μαύρη πέτρα πίσω τους, να μην τον ξαναδούν μπροστά τους και τέλος, τιτίβισε εμβατήρια για μια πατρίδα που πούλησε για μια χούφτα αργύρια και μια κουτσή καρέκλα...

"Και ενώ οι ονειρώξεις καλά κρατούν, κάποιοι καλούνται να προϋπαντήσουν τη μοίρα τους, στο μονοπάτι που τόσο καιρό με πείσμα, πάλευαν να αποφύγουν...”.

Ο δύστυχός μας ον "απερχόμενος” συνεχίζει να επιμένει στην ίδια "βαρετή” ρητορική: ότι η Ν.Δ. θα γυρίσει τη χώρα στις μαύρες μέρες του ΔΝΤ. Συνεχίζει να ποντάρει στην καταστροφολογία για τον αντίπαλό του, που θα γίνει πρωθυπουργός και θα πίνει λέει... το αίμα του κόσμου!

Οσες παροχές είχε στην κωλότσεπη να δώσει τις έδωσε πριν από τις ευρωεκλογές. Τι άλλο θα μπορούσε να προσφέρει αυτό το δυστυχές ον για να δωροδοκήσει; 

Να μιλήσει μήπως για τις επενδύσεις που θα φέρουν νέες θέσεις εργασίας, τη στιγμή που, καθ’ όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησής του, τις μποϊκοτάρισε πεισματικά και με κάθε τρόπο που σκαρφιζόταν το θολωμένο του μυαλό;

Να μιλήσει μήπως, για τη διαχείριση του κράτους και των οργανισμών του, όταν εσκεμμένα κατακρεούργησε τις υποδομές που το σχηματοποιούν;

Τελευταία, μετά τη συντριβή των ευρωεκλογών άρχισε να τιτιβίζει κάποιες ασυναρτησίες για τη μεσαία τάξη και για πιθανές φοροελαφρύνσεις του κ..... που έχει κατά νου. Αλλά κανείς πια δεν τον πιστεύει. Και πώς να τον πιστέψει άλλωστε, όταν μέχρι πριν από μερικές εβδομάδες, επέμενε μετά βδελυγμίας πως δεν θα… χαράμιζε την επιδοματική του πολιτική προς τους ημετέρους επαγγελματίες προλετάριους, για να μειώσει τους φόρους;

Στις πολυπαθείς Υγεία και Παιδεία, τα πράγματα είναι τρισχειρότερα. Οι "τυφώνες ”Γαβρόγλου/Πολάκη έχουν δημιουργήσει ένα άνευ προηγουμένου πολυεπιπεδικό μπάχαλο στην κοινωνία που πασχίζει να συνέλθει, εναποθέτοντας τις όποιες ελπίδες στον Θεό, που όμως ο "απερχόμενος” έθεσε σε δυσμένεια.

Στην πραγματικότητα ο "απερχόμενός” μας, έχει πλήρως και με τη βούλα αποδεχθεί την ήττα του. Ακόμα και οι επιθέσεις του κατά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν αφορούν στο "κεντρικό παιχνίδι”, αλλά στην προσπάθεια να συγκρατήσει τις διαρροές του συνονθυλεύματος που προεδρεύει ακόμα, προς τ’ αριστερά... και τον Γιάννννη. Γιατί, το μεγάλο στοίχημα πλέον για τον "απερχόμενο” είναι να καταφέρει να "πιάσει” πάλι, τουλάχιστον το ποσοστό των ευρωεκλογών, καθώς τρέμει μπας και υποχωρήσει ακόμα πιο χαμηλά... και τότε θα βρεθεί εκτεθειμένος στους συντρόφους του οι οποίοι τον περιμένουν με άγριες διαθέσεις στη… γωνία! Μάλλον το αριστερό αφήγημα... τύπου αδελφών Γκριμ, με τον φέρελπι νεανία που μ’ ένα μόνο βλέμμα, θα άλλαζε συθέμελα τον κόσμο... μας τελείωσε σχετικά άδοξα και δακρύβρεχτα!

Γιατί πιστεύει άραγε ο "απερχόμενος”, πως το συνονθύλευμα άτακτων συνιστωσών που έχει την εντύπωση πως διοικεί... ήταν για κάποιο λόγο το "πεπρωμένο” του λαού και άρα έπρεπε με τη σειρά του ο λαός να επικροτεί ό,τι κάνει αυτή η απροσδιορίστου ηθικής κυβέρνηση... δηλαδή... να δέχεται αδιαμαρτύρητα κάθε επαίσχυντο μέτρο που παίρνει και να το επιδοκιμάζει ζητοκραυγάζοντας, άσχετα αν στρέφεται ενάντια στην πλειοψηφία των πολιτών αυτής της χώρας.

Η απάντηση στο ερώτημα είναι απλή: Γιατί μόνος του ως ψώνιο, έχει τοποθετήσει τον εαυτό του στο κεντρικό εικονοστάσι της γιάφκας και καταγγέλλει όσους δεν του αποδίδουν τις δέουσες νερώνειες τιμές...

Γιατί ο ίδιος κουνά το δάκτυλο στους ψηφοφόρους... επειδή έκαναν πράξη το αυτονόητο και συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα, να τον αποδοκιμάσουν εκλογικά μαζί με την κυβέρνηση, που τους τσάκισε και παρ’ όλ’ αυτά ο ίδιος πανηγυρίζει χαρωπά, σαν να ζει σε άλλο πλανήτη... 

Ας κάνει πλέον, ό,τι τον φωτίσει ο Θεός, στον οποίο άλλωστε... δεν πιστεύει, αλλά να ξέρει κιόλας, πως αυτά τα καραγκιοζιλίκια που επινοεί, είναι απλώς ο σίγουρος δρόμος για την καταστροφή τη δικιά του, αλλά επιτέλους και για τη δική μας τη λύτρωση!

Capital
kostasxan