ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ
ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΜΕ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΌ ΤΟΝ
ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΣΕΡΒΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΖΑΝΗΣ
ΔΙΟΝΥΣΙΟ (+1998)
Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΣΟΔΟΣ Διάκονος
Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΣΟΔΟΣ
Διάκονος
14 Πάντων ἡμῶν μνησθείη Κύριος ὁ Θεὸς ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ, πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Χορὸς Ἀμήν. Ἱερεὺς Πάντων τῶν ἐπ᾿ ἐλπίδι ἀναστάσεως ζωῆς αἰωνίου κεκοιμημένων μνησθείη Κύριος ὁ Θεὸς ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ· πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Χορὸς Ἀμήν.
Ὅλους ἐμᾶς μακάρι νὰ μᾶς θυμηθῆ Κύριος ὁ Θεὸς στὴ βασιλεία του, τώρα καὶ πάντα καὶ στοὺς ἀτελεύτητους αἰῶνες. Χορὸς Ἀμήν. Ἱερεὺς Ὅλους, ποὺ κοιμήθηκαν μὲ τὴν ἐλπίδα τῆς ἀνάστασης καὶ τῆς αἰώνιας ζωῆς, μακάρι νὰ τοὺς θυμηθῆ Κύριος ὁ Θεὸς στὴ βασιλεία του· τώρα καὶ πάντα καὶ στοὺς ἀτελεύτητους αἰῶνες. Χορὸς Ἀμήν.
isagiastriados
ΟΛΑ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΜΠΡΟΣ ΜΑΣ .
ΠΟΙΟΣ ΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΟΜΩΣ!!!!
ΜΑΣ ΔΙΕΛΥΣΕ Η ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑ.
62
142
Ψαλμὸς τῷ Δαυΐδ, ὅτε αὐτὸν ὁ υἱὸς καταδιώκει. - ΚΥΡΙΕ, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τὴν δέησίν μου ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου· 2 καὶ μὴ εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετὰ τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. 3 ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τὴν ζωήν μου, ἐκάθισέ με ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκροὺς αἰῶνος· 4 καὶ ἠκηδίασεν ἐπ᾿ ἐμὲ τὸ πνεῦμά μου, ἐν ἐμοὶ ἐταράχθη ἡ καρδία μου. 5 ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. 6 διεπέτασα πρὸς σὲ τὰς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι. (διάψαλμα). 7 ταχὺ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τὸ πνεῦμά μου· μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ᾿ ἐμοῦ, καὶ ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. 8 ἀκουστὸν ποίησόν μοι τὸ πρωΐ τὸ ἔλεός σου, ὅτι ἐπὶ σοὶ ἤλπισα· γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδόν, ἐν ᾗ πορεύσομαι, ὅτι πρὸς σὲ ἦρα τὴν ψυχήν μου· 9 ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρὸς σὲ κατέφυγον. 10 δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου· τὸ πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ. 11 ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με, ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τὴν ψυχήν μου· 12 καὶ ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἐγὼ δοῦλός σού εἰμι.
Οὐδεὶς ἄξιος τῶν συνδεδεμένων ταῖς σαρκικαῖς ἐπιθυμίαις καὶ ἡδοναῖς προσέρχεσθαι ἢ προσεγγίζειν ἢ λειτουργεῖν σοι, Βασιλεῦ τῆς δόξης· τὸ γὰρ διακονεῖν σοι μέγα καὶ φοβερὸν καὶ αὐταῖς ταῖς ἐπουρανίαις δυνάμεσιν. Ἀλλ᾿ ὅμως, διὰ τὴν ἄφατον καὶ ἀμέτρητόν σου φιλανθρωπίαν, ἀτρέπτως καὶ ἀναλλοιώτως γέγονας ἄνθρωπος καὶ ἀρχιερεὺς ἡμῶν ἐχρημάτισας καὶ τῆς λειτουργικῆς ταύτης καὶ ἀναιμάκτου θυσίας τὴν ἱερουργίαν παρέδωκας ἡμῖν, ὡς Δεσπότης τῶν ἁπάντων. Σὺ γὰρ μόνος, Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, δεσπόζεις τῶν ἐπουρανίων καὶ τῶν ἐπιγείων, ὁ ἐπὶ θρόνου χερουβικοῦ ἐποχούμενος, ὁ τῶν Σεραφεὶμ Κύριος καὶ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, ὁ μόνος ἅγιος καὶ ἐν ἁγίοις ἀναπαυόμενος. Σὲ τοίνυν δυσωπῶ τὸν μόνον ἀγαθὸν καὶ εὐήκοον· ἐπίβλεψον ἐπ᾿ ἐμὲ τὸν ἁμαρτωλὸν καὶ ἀχρεῖον δοῦλόν σου, καὶ καθάρισόν μου τὴν ψυχὴν καὶ τὴν καρδίαν ἀπὸ συνειδήσεως πονηρᾶς· καὶ ἱκάνωσόν με τῇ δυνάμει τοῦ Ἁγίου σου Πνεύματος, ἐνδεδυμένον τὴν τῆς ἱερατείας χάριν, παραστῆναι τῇ ἁγίᾳ σου ταύτῃ τραπέζῃ καὶ ἱερουργῆσαι τὸ ἅγιον καὶ ἄχραντον σῶμά σου καὶ τὸ τίμιον αἷμα. Σοὶ γὰρ προσέρχομαι κλίνας τὸν ἐμαυτοῦ αὐχένα καὶ δέομαί σου· μὴ ἀποστρέψῃς τὸ χωρὶς κατάκριση καὶ νὰ ἀξιωθοῦν τὴν ἐπουράνια βασιλεία σου.Γιὰ νὰ μᾶς φυλάσση καὶ νὰ μᾶς προστατεύη πάντα ἡ δύναμή σου, καὶ νὰ δοξάζουμε ἐσένα, τὸν Πατέρα, τὸν Υἱὸ καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τώρα καὶ πάντα καὶ στοὺς ἀτελεύτητους αἰῶνες. Χορὸς Ἀμήν.
Ὁ Χερουβικὸς ὕμνος
Οἱ τὰ Χερουβεὶμ μυστικῶς εἰκονίζοντες, καὶ τῇ ζωοποιῷ Τριάδι τὸν τρισάγιον ὕμνον προσᾴδοντες, πᾶσαν τὴν βιωτικὴν ἀποθώμεθα μέριμναν, ὡς τὸν Βασιλέα τῶν ὅλων ὑποδεξόμενοι, ταῖς ἀγγελικαῖς ἀοράτως δορυφορούμενον τάξεσιν. Ἀλληλούϊα.
Ἐμεῖς, ποὺ μυστικὰ εἰκονίζομε τὰ χερουβεὶμ καὶ ψάλλομε στὴ ζωοποιὸ Τριάδα τὸν τρισάγιο ὕμνο, ἂς ἀφήσουμε κάθε βιοτικὴ μέριμνα, γιὰ νὰ ὑποδεχθοῦμε τὸν Βασιλέα τῶν ὅλων, ποὺ ἀόρατα συνοδεύεται ἀπὸ τὶς ἀγγελικὲς τάξεις. Ἀλληλούϊα.
Εὐχὴ Χερουβικοῦ ὕμνου
Ἱερεὺς
Κανένας ἀπὸ κείνους ποὺ εἶναι δεμένοι μὲ τὶς σαρκικὲς ἐπιθυμίες καὶ ἡδονές, δὲν εἶναι ἄξιος νά ᾿ρχεται καὶ νὰ πλησιάζη καὶ νὰ σὲ λειτουργῆ, ἔνδοξε Βασιλέα. Γιατὶ εἶναι μεγάλο καὶ φοβερὸ νὰ σὲ ὑπηρετοῦν καὶ σ᾿ αὐτὲς τὶς ἐπουράνιες δυνάμεις. Ἀλλ᾿ ὅμως γιὰ τὴν ἀνέκφραστη καὶ ἀμέτρητη φιλανθρωπία σου, χωρὶς νὰ πάψης νὰ εἶσαι Θεὸς καὶ χωρὶς νὰ ἀλλάξης, ἔγινες ἄνθρωπος καὶ ὑπῆρξες ἀρχιερέας μας καὶ μᾶς ἄφησες αὐτὴν ἐδῶ τὴ λειτουργία καὶ τὴν ἱερουργία τῆς ἀναίμακτης θυσίας, σὰν Δεσπότης ποὺ εἶσαι τῶν ὅλων. Γιατὶ ἐσὺ μόνος, Κύριε καὶ Θεέ μας, ἐξουσιάζεις τὰ ἐπουράνια καὶ τὰ ἐπίγεια, ἐσὺ ποὺ ἔχεις τὸ θρόνο σου ἐπάνω στὰ Χερουβείμ, ποὺ εἶσαι ὁ Κύριος τῶν Σεραφεὶμ κι ὁ Βασιλέας τοῦ Ἰσραήλ, ὁ μόνος ἅγιος, ποὺ βρίσκεις ἀνάπαυση στοὺς ἁγίους. Ἐσένα λοιπὸν θερμὰ παρακαλῶ, ποὺ ἐσὺ μόνον εἶσαι ὅλο καλωσύνη καὶ πρόθυμος νὰ ἀκούσης· ρίξε τὴ ματιά σου ἐπάνω σὲ μένα τὸν ἁμαρτωλὸ καὶ τιποτένιο δοῦλο σου, καὶ καθάρισε τὴν ψυχὴ καὶ τὴν καρδιά μου ἀπὸ κάθε πονηρία μέσα μου, καὶ κάνε με ἱκανό, ντυμένο μὲ τὴ χάρη τῆς ἱερωσύνης, νὰ σταθῶ μπροστὰ σὲ τούτη τὴν ἁγία σου Τράπεζα καὶ νὰ ἱερουργήσω τὸ ἅγιο καὶ ἄχραντο σῶμα σου καὶ τὸ τίμιο αἷμα. Γιατὶ σὲ σένα τώρα ἔρχομαι, σκύβω τὸ κεφάλι μου καὶ σὲ 13 πρόσωπόν σου ἀπ᾿ ἐμοῦ, μηδὲ ἀποδοκιμάσῃς με ἐκ παίδων σου, ἀλλ᾿ ἀξίωσον προσενεχθῆναί σοι ὑπ᾿ ἐμοῦ τοῦ ἁμαρτωλοῦ καὶ ἀναξίου δούλου σου τὰ δῶρα ταῦτα.
Σὺ γὰρ εἶ ὁ προσφέρων καὶ προσφερόμενος καὶ προσδεχόμενος καὶ διαδιδόμενος, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Νίψομαι ἐν ἀθῴοις τὰς χεῖράς μου καὶ κυκλώσω τὸ θυσιαστήριόν σου, Κύριε, τοῦ ἀκοῦσαί με φωνῆς αἰνέσεώς σου καὶ διηγήσομαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου· Κύριε, ἠγάπησα εὐπρέπειαν οἴκου σου καὶ τόπον σκηνώματος δόξης σου. Μὴ συναπολέσῃς μετὰ ἀσεβῶν τὴν ψυχήν μου καὶ μετὰ ἀνδρῶν αἱμάτων τὴν ζωήν μου, ὧν ἐν χερσὶν αἱ ἀνομίαι· ἡ δεξιὰ αὐτῶν ἐπλήσθη δώρων, ἐγὼ δὲ ἐν ἀκακίᾳ μου ἐπορεύθην· λύτρωσαί με, Κύριε, καὶ ἐλέησόν με. Ὁ πούς μου ἔστη ἐν εὐθύτητι, ἐν ἐκκλησίαις εὐλογήσω, Κύριε. Ἀδελφοί, συγχωρήσατέ μοι τῷ ἁμαρτωλῷ. Τοῖς μισοῦσι καὶ τοῖς ἀγαπῶσιν ἡμᾶς συγχώρησον, Κύριε. Ὁ Θεός, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ τὸν οὐράνιον ἄρτον, τὴν τροφὴν τοῦ παντὸς κόσμου, τὸν Κύριον ἡμῶν καὶ Θεὸν Ἰησοῦν Χριστόν, ἐξαποστείλας σωτῆρα καὶ λυτρωτὴν καὶ εὐεργέτην, εὐλογοῦντα καὶ ἁγιάζοντα ἡμᾶς· αὐτὸς εὐλόγησον τὴν πρόθεσιν ταύτην καὶ πρόσδεξαι αὐτὴν εἰς τὸ ὑπερουράνιόν σου θυσιαστήριον· μνημόνευσον, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος, τῶν προσενεγκόντων καὶ δι᾿ οὓς προσήγαγον καὶ ἡμᾶς ἀκατακρίτους διαφύλαξον ἐν τῇ ἱερουργίᾳ τῶν θείων σου μυστηρίων. Ὅτι ἡγίασται καὶ δεδόξασται τὸ πάντιμον καὶ μεγαλοπρεπὲς ὄνομά σου, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. παρακαλῶ· μὴ μοῦ γυρίσης τὸ πρόσωπό σου καὶ μὴ μὲ ξεχωρίσης ἀπὸ τὰ παιδιά σου, ἀλλὰ ἀξίωσέ με τὸν ἁμαρτωλὸ καὶ ἀνάξιο δοῦλο σου νὰ σοῦ προσφέρω τοῦτα τὰ δῶρα. Γιατὶ ἐσὺ εἶσαι ἐκεῖνος ποὺ προσφέρεις καὶ προσφέρεσαι, ἐκεῖνος ποὺ δέχεσαι τὰ δῶρα καὶ ὁ ἴδιος ποὺ μοιράζεσαι Χριστὲ Θεέ μας, κι ἐμεῖς ἐσένα δοξάζομε μαζὶ μὲ τὸν ἄναρχο Πατέρα σου καὶ τὸ πανάγιο καὶ ἀγαθὸ καὶ ζωοποιὸ Πνεῦμα, τώρα καὶ πάντα καὶ στοὺς ἀτελεύτητους αἰῶνες. Ἀμήν. Κύριε, πλένω τὰ χέρια μου μὲ ἀθωότητα καὶ πατῶ τὸν ἱερὸ χῶρο γύρω ἀπὸ τὴν ἁγία σου Τράπεζα. Μέσα στὴ σύναξη τῆς Ἐκκλησίας σὲ δοξολογεῖ ἡ φωνή μου καὶ διηγοῦμαι ὅλα τὰ θαυμάσια ἔργα σου. Κύριε, ἀγάπησα τὴν τάξη καὶ τὴν ὀμορφιὰ τοῦ σπιτιοῦ σου καὶ τὸν τόπο ἐδῶ ποὺ μένει ἡ δόξα σου. Φύλαξέ με, κι ἂς μὴν πάω κι ἐγὼ μαζὶ μὲ τοὺς ἀσεβεῖς, κι ἂς μὴ χαθῆ ἡ ζωή μου μὲ κείνους, ποὺ τὰ χέρια τους εἶναι γεμάτα αἵματα, ἀνομίες καὶ δωροδοκίες. Λυπήσου με καὶ γλύτωσέ με, γιατὶ ἐγὼ πορεύτηκα στὴ ζωή μου μὲ ἀκακία· Κύριε, περπατῶ στὸν ἴσιο δρόμο κι εἶναι χαρὰ (γιὰ μένα) νὰ σὲ ὑμνῶ μέσα στὴ σύναξη τῆς Ἐκκλησίας. Ἀδελφοί, συγχωρῆστε με τὸν ἁμαρτωλό. Ἐκείνους ποὺ μᾶς μισοῦν κι ἐκείνους ποῦ μᾶς ἀγαποῦν συγχώρησέ τους, Κύριε. Θεέ μας, Θεέ μας, ἐσὺ ποὺ ἔστειλες τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, τὸν οὐράνιο ἄρτο, ποὺ εἶναι ἡ τροφὴ ὅλου τοῦ κόσμου, γιὰ νὰ εἶναι ὁ σωτήρας καὶ λυτρωτὴς καὶ εὐεργέτης, νὰ μᾶς εὐλογῆ καὶ νὰ μᾶς ἁγιάζη· ἐσὺ εὐλόγησε κι αὐτὴν ἐδῶ τὴν πρόθεση καὶ δέξου την στὸ ὑπερουράνιο θυσιαστήριό σου. Ἔτσι καλὸς ποὺ εἶσαι κι ἀγαπᾶς τοὺς ἀνθρώπους, θυμήσου ἐκείνους ποὺ πρόσφεραν αὐτὰ τὰ δῶρα κι ἐκείνους γιὰ τοὺς ὁποίους τὰ ἔφεραν ἐδῶ, κι ἐμᾶς τοὺς ἱερεῖς φύλαξέ μας ἀπὸ κάθε κρίμα, τώρα ποὺ ἱερουργοῦμε τὰ θεῖα σου μυστήρια. Γιατὶ εἶναι ἁγιασμένο καὶ δοξασμένο τὸ ὁλοτίμητο καὶ μεγαλόπρεπο ὄνομά σου, τοῦ Πατέρα καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τώρα καὶ πάντα καὶ στοὺς ἀτελεύτητους αἰῶνες. Ἀμήν.
Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΣΟΔΟΣ Διάκονος
Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΣΟΔΟΣ
Διάκονος
14 Πάντων ἡμῶν μνησθείη Κύριος ὁ Θεὸς ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ, πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Χορὸς Ἀμήν. Ἱερεὺς Πάντων τῶν ἐπ᾿ ἐλπίδι ἀναστάσεως ζωῆς αἰωνίου κεκοιμημένων μνησθείη Κύριος ὁ Θεὸς ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ· πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Χορὸς Ἀμήν.
Ὅλους ἐμᾶς μακάρι νὰ μᾶς θυμηθῆ Κύριος ὁ Θεὸς στὴ βασιλεία του, τώρα καὶ πάντα καὶ στοὺς ἀτελεύτητους αἰῶνες. Χορὸς Ἀμήν. Ἱερεὺς Ὅλους, ποὺ κοιμήθηκαν μὲ τὴν ἐλπίδα τῆς ἀνάστασης καὶ τῆς αἰώνιας ζωῆς, μακάρι νὰ τοὺς θυμηθῆ Κύριος ὁ Θεὸς στὴ βασιλεία του· τώρα καὶ πάντα καὶ στοὺς ἀτελεύτητους αἰῶνες. Χορὸς Ἀμήν.
"ΠΑΝΤΩΝ ΥΜΩΝ ..."
«Πάντων υμών μνησθείη Κύριος ο Θεός εν τη βασιλεία
Αυτού πάντοτε…»
Καθώς ο ιερέας περνά μέσα από το λαό, κρατώντας τα τίμια δώρα, μεταφέροντάς τα από την πρόθεση στην αγία τράπεζα, εκφωνεί αργά τα πιο πάνω λόγια.
Όλοι καλούνται να πορευτούν προς τη βασιλεία του Θεού. Όλους μπορεί ο ιερέας να ανεβάσει, όπως ανέρχεται τα σκαλοπάτια του ιερού, προς το ουράνιο θυσιαστήριο.
Ο Κύριος «δορυφορούμενος αοράτως» από τ’ αγγελικά τάγματα, «προσέρχεται σφαγιασθήναι και δοθήναι εις βρώσιν τοις πιστοίς».
Δεν είναι αυτή η θυσία για τους λίγους. Δεν είναι μόνο για τους παρόντες. Ο Κύριος, ως θεός αγάπης και προσφοράς, προσκαλεί όλους, θυμάται όλους, θυσιάζεται για όλους.
Η Βασιλεία Του θα γεμίσει! Μόνο οι αμετανόητοι, σκληροί αμαρτωλοί, θα στερηθούν τη χαρά της συμμετοχής, κάνοντας κακή χρήση της ελευθερίας τους.
Όσοι με μετάνοια και πίστη πορεύονται, ελπίζοντας στη μνήμη του Θεού που καταργεί την απομόνωση, αυτοί, ζωοποιούμενοι από αυτή τη «μνήμη», βιώνουν από τώρα τη Βασιλεία πούναι αιώνια. «Ευλογία Κυρίου και έλεος…»
Από το βιβλίο ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ, έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου Αγίας Τριάδος – Μετόχι Ι. Μονής Μαχαιρά. Τηλ. 00357-99607871
ΟΛΑ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΜΠΡΟΣ ΜΑΣ .
ΠΟΙΟΣ ΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΟΜΩΣ!!!!
ΜΑΣ ΔΙΕΛΥΣΕ Η ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑ.
62
Ψαλμὸς τῷ Δαυΐδ ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆς ᾿Ιουδαίας. - 2 Ο ΘΕΟΣ ὁ Θεός μου, πρὸς σὲ ὀρθρίζω· ἐδίψησέ σε ἡ ψυχή μου, ποσαπλῶς σοι ἡ σάρξ μου ἐν γῇ ἐρήμῳ καὶ ἀβάτῳ καὶ ἀνύδρῳ. 3 οὕτως ἐν τῷ ἁγίῳ ὤφθην σοι τοῦ ἰδεῖν τὴν δύναμίν σου καὶ τὴν δόξαν σου. 4 ὅτι κρεῖσσον τὸ ἔλεός σου ὑπὲρ ζωάς· τὰ χείλη μου ἐπαινέσουσί σε. 5 οὕτως εὐλογήσω σε ἐν τῇ ζωῇ μου καὶ ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀρῶ τὰς χεῖράς μου. 6 ὡς ἐκ στέατος καὶ πιότητος ἐμπλησθείη ἡ ψυχή μου, καὶ χείλη ἀγαλλιάσεως αἰνέσει τὸ στόμα μου. 7 εἰ ἐμνημόνευόν σου ἐπὶ τῆς στρωμνῆς μου, ἐν τοῖς ὄρθροις ἐμελέτων εἰς σέ· 8 ὅτι ἐγενήθης βοηθός μου, καὶ ἐν τῇ σκέπῃ τῶν πτερύγων σου ἀγαλλιάσομαι. 9 ἐκολλήθη ἡ ψυχή μου ὀπίσω σου, ἐμοῦ δὲ ἀντελάβετο ἡ δεξιά σου. 10 αὐτοὶ δὲ εἰς μάτην ἐζήτησαν τὴν ψυχήν μου, εἰσελεύσονται εἰς τὰ κατώτατα τῆς γῆς· 11 παραδοθήσονται εἰς χεῖρας ρομφαίας, μερίδες ἀλωπέκων ἔσονται. 12 ὁ δὲ βασιλεὺς εὐφρανθήσεται ἐπὶ τῷ Θεῷ, ἐπαινεθήσεται πᾶς ὁ ὀμνύων ἐν αὐτῷ, ὅτι ἐνεφράγη στόμα λαλούντων ἄδικα.
Ψαλμὸς τῷ Δαυΐδ ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆς ᾿Ιουδαίας. - 2 Ο ΘΕΟΣ ὁ Θεός μου, πρὸς σὲ ὀρθρίζω· ἐδίψησέ σε ἡ ψυχή μου, ποσαπλῶς σοι ἡ σάρξ μου ἐν γῇ ἐρήμῳ καὶ ἀβάτῳ καὶ ἀνύδρῳ. 3 οὕτως ἐν τῷ ἁγίῳ ὤφθην σοι τοῦ ἰδεῖν τὴν δύναμίν σου καὶ τὴν δόξαν σου. 4 ὅτι κρεῖσσον τὸ ἔλεός σου ὑπὲρ ζωάς· τὰ χείλη μου ἐπαινέσουσί σε. 5 οὕτως εὐλογήσω σε ἐν τῇ ζωῇ μου καὶ ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀρῶ τὰς χεῖράς μου. 6 ὡς ἐκ στέατος καὶ πιότητος ἐμπλησθείη ἡ ψυχή μου, καὶ χείλη ἀγαλλιάσεως αἰνέσει τὸ στόμα μου. 7 εἰ ἐμνημόνευόν σου ἐπὶ τῆς στρωμνῆς μου, ἐν τοῖς ὄρθροις ἐμελέτων εἰς σέ· 8 ὅτι ἐγενήθης βοηθός μου, καὶ ἐν τῇ σκέπῃ τῶν πτερύγων σου ἀγαλλιάσομαι. 9 ἐκολλήθη ἡ ψυχή μου ὀπίσω σου, ἐμοῦ δὲ ἀντελάβετο ἡ δεξιά σου. 10 αὐτοὶ δὲ εἰς μάτην ἐζήτησαν τὴν ψυχήν μου, εἰσελεύσονται εἰς τὰ κατώτατα τῆς γῆς· 11 παραδοθήσονται εἰς χεῖρας ρομφαίας, μερίδες ἀλωπέκων ἔσονται. 12 ὁ δὲ βασιλεὺς εὐφρανθήσεται ἐπὶ τῷ Θεῷ, ἐπαινεθήσεται πᾶς ὁ ὀμνύων ἐν αὐτῷ, ὅτι ἐνεφράγη στόμα λαλούντων ἄδικα.
142
Ψαλμὸς τῷ Δαυΐδ, ὅτε αὐτὸν ὁ υἱὸς καταδιώκει. - ΚΥΡΙΕ, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τὴν δέησίν μου ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου· 2 καὶ μὴ εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετὰ τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. 3 ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τὴν ζωήν μου, ἐκάθισέ με ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκροὺς αἰῶνος· 4 καὶ ἠκηδίασεν ἐπ᾿ ἐμὲ τὸ πνεῦμά μου, ἐν ἐμοὶ ἐταράχθη ἡ καρδία μου. 5 ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. 6 διεπέτασα πρὸς σὲ τὰς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι. (διάψαλμα). 7 ταχὺ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τὸ πνεῦμά μου· μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ᾿ ἐμοῦ, καὶ ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. 8 ἀκουστὸν ποίησόν μοι τὸ πρωΐ τὸ ἔλεός σου, ὅτι ἐπὶ σοὶ ἤλπισα· γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδόν, ἐν ᾗ πορεύσομαι, ὅτι πρὸς σὲ ἦρα τὴν ψυχήν μου· 9 ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρὸς σὲ κατέφυγον. 10 δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου· τὸ πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ. 11 ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με, ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τὴν ψυχήν μου· 12 καὶ ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἐγὼ δοῦλός σού εἰμι.
ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΑΙΡΙΑΞΕΙ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ-ΙΕΡΕΑ;;;
ΚΑΙ Η ΑΝΟΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟ!!!
Εὐχὴ Χερουβικοῦ ὕμνου
Ἱερεὺς Οὐδεὶς ἄξιος τῶν συνδεδεμένων ταῖς σαρκικαῖς ἐπιθυμίαις καὶ ἡδοναῖς προσέρχεσθαι ἢ προσεγγίζειν ἢ λειτουργεῖν σοι, Βασιλεῦ τῆς δόξης· τὸ γὰρ διακονεῖν σοι μέγα καὶ φοβερὸν καὶ αὐταῖς ταῖς ἐπουρανίαις δυνάμεσιν. Ἀλλ᾿ ὅμως, διὰ τὴν ἄφατον καὶ ἀμέτρητόν σου φιλανθρωπίαν, ἀτρέπτως καὶ ἀναλλοιώτως γέγονας ἄνθρωπος καὶ ἀρχιερεὺς ἡμῶν ἐχρημάτισας καὶ τῆς λειτουργικῆς ταύτης καὶ ἀναιμάκτου θυσίας τὴν ἱερουργίαν παρέδωκας ἡμῖν, ὡς Δεσπότης τῶν ἁπάντων. Σὺ γὰρ μόνος, Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, δεσπόζεις τῶν ἐπουρανίων καὶ τῶν ἐπιγείων, ὁ ἐπὶ θρόνου χερουβικοῦ ἐποχούμενος, ὁ τῶν Σεραφεὶμ Κύριος καὶ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, ὁ μόνος ἅγιος καὶ ἐν ἁγίοις ἀναπαυόμενος. Σὲ τοίνυν δυσωπῶ τὸν μόνον ἀγαθὸν καὶ εὐήκοον· ἐπίβλεψον ἐπ᾿ ἐμὲ τὸν ἁμαρτωλὸν καὶ ἀχρεῖον δοῦλόν σου, καὶ καθάρισόν μου τὴν ψυχὴν καὶ τὴν καρδίαν ἀπὸ συνειδήσεως πονηρᾶς· καὶ ἱκάνωσόν με τῇ δυνάμει τοῦ Ἁγίου σου Πνεύματος, ἐνδεδυμένον τὴν τῆς ἱερατείας χάριν, παραστῆναι τῇ ἁγίᾳ σου ταύτῃ τραπέζῃ καὶ ἱερουργῆσαι τὸ ἅγιον καὶ ἄχραντον σῶμά σου καὶ τὸ τίμιον αἷμα. Σοὶ γὰρ προσέρχομαι κλίνας τὸν ἐμαυτοῦ αὐχένα καὶ δέομαί σου· μὴ ἀποστρέψῃς τὸ χωρὶς κατάκριση καὶ νὰ ἀξιωθοῦν τὴν ἐπουράνια βασιλεία σου.Γιὰ νὰ μᾶς φυλάσση καὶ νὰ μᾶς προστατεύη πάντα ἡ δύναμή σου, καὶ νὰ δοξάζουμε ἐσένα, τὸν Πατέρα, τὸν Υἱὸ καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τώρα καὶ πάντα καὶ στοὺς ἀτελεύτητους αἰῶνες. Χορὸς Ἀμήν.
Ὁ Χερουβικὸς ὕμνος
Οἱ τὰ Χερουβεὶμ μυστικῶς εἰκονίζοντες, καὶ τῇ ζωοποιῷ Τριάδι τὸν τρισάγιον ὕμνον προσᾴδοντες, πᾶσαν τὴν βιωτικὴν ἀποθώμεθα μέριμναν, ὡς τὸν Βασιλέα τῶν ὅλων ὑποδεξόμενοι, ταῖς ἀγγελικαῖς ἀοράτως δορυφορούμενον τάξεσιν. Ἀλληλούϊα.
Ἐμεῖς, ποὺ μυστικὰ εἰκονίζομε τὰ χερουβεὶμ καὶ ψάλλομε στὴ ζωοποιὸ Τριάδα τὸν τρισάγιο ὕμνο, ἂς ἀφήσουμε κάθε βιοτικὴ μέριμνα, γιὰ νὰ ὑποδεχθοῦμε τὸν Βασιλέα τῶν ὅλων, ποὺ ἀόρατα συνοδεύεται ἀπὸ τὶς ἀγγελικὲς τάξεις. Ἀλληλούϊα.
Εὐχὴ Χερουβικοῦ ὕμνου
Ἱερεὺς
Κανένας ἀπὸ κείνους ποὺ εἶναι δεμένοι μὲ τὶς σαρκικὲς ἐπιθυμίες καὶ ἡδονές, δὲν εἶναι ἄξιος νά ᾿ρχεται καὶ νὰ πλησιάζη καὶ νὰ σὲ λειτουργῆ, ἔνδοξε Βασιλέα. Γιατὶ εἶναι μεγάλο καὶ φοβερὸ νὰ σὲ ὑπηρετοῦν καὶ σ᾿ αὐτὲς τὶς ἐπουράνιες δυνάμεις. Ἀλλ᾿ ὅμως γιὰ τὴν ἀνέκφραστη καὶ ἀμέτρητη φιλανθρωπία σου, χωρὶς νὰ πάψης νὰ εἶσαι Θεὸς καὶ χωρὶς νὰ ἀλλάξης, ἔγινες ἄνθρωπος καὶ ὑπῆρξες ἀρχιερέας μας καὶ μᾶς ἄφησες αὐτὴν ἐδῶ τὴ λειτουργία καὶ τὴν ἱερουργία τῆς ἀναίμακτης θυσίας, σὰν Δεσπότης ποὺ εἶσαι τῶν ὅλων. Γιατὶ ἐσὺ μόνος, Κύριε καὶ Θεέ μας, ἐξουσιάζεις τὰ ἐπουράνια καὶ τὰ ἐπίγεια, ἐσὺ ποὺ ἔχεις τὸ θρόνο σου ἐπάνω στὰ Χερουβείμ, ποὺ εἶσαι ὁ Κύριος τῶν Σεραφεὶμ κι ὁ Βασιλέας τοῦ Ἰσραήλ, ὁ μόνος ἅγιος, ποὺ βρίσκεις ἀνάπαυση στοὺς ἁγίους. Ἐσένα λοιπὸν θερμὰ παρακαλῶ, ποὺ ἐσὺ μόνον εἶσαι ὅλο καλωσύνη καὶ πρόθυμος νὰ ἀκούσης· ρίξε τὴ ματιά σου ἐπάνω σὲ μένα τὸν ἁμαρτωλὸ καὶ τιποτένιο δοῦλο σου, καὶ καθάρισε τὴν ψυχὴ καὶ τὴν καρδιά μου ἀπὸ κάθε πονηρία μέσα μου, καὶ κάνε με ἱκανό, ντυμένο μὲ τὴ χάρη τῆς ἱερωσύνης, νὰ σταθῶ μπροστὰ σὲ τούτη τὴν ἁγία σου Τράπεζα καὶ νὰ ἱερουργήσω τὸ ἅγιο καὶ ἄχραντο σῶμα σου καὶ τὸ τίμιο αἷμα. Γιατὶ σὲ σένα τώρα ἔρχομαι, σκύβω τὸ κεφάλι μου καὶ σὲ 13 πρόσωπόν σου ἀπ᾿ ἐμοῦ, μηδὲ ἀποδοκιμάσῃς με ἐκ παίδων σου, ἀλλ᾿ ἀξίωσον προσενεχθῆναί σοι ὑπ᾿ ἐμοῦ τοῦ ἁμαρτωλοῦ καὶ ἀναξίου δούλου σου τὰ δῶρα ταῦτα.
Σὺ γὰρ εἶ ὁ προσφέρων καὶ προσφερόμενος καὶ προσδεχόμενος καὶ διαδιδόμενος, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Νίψομαι ἐν ἀθῴοις τὰς χεῖράς μου καὶ κυκλώσω τὸ θυσιαστήριόν σου, Κύριε, τοῦ ἀκοῦσαί με φωνῆς αἰνέσεώς σου καὶ διηγήσομαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου· Κύριε, ἠγάπησα εὐπρέπειαν οἴκου σου καὶ τόπον σκηνώματος δόξης σου. Μὴ συναπολέσῃς μετὰ ἀσεβῶν τὴν ψυχήν μου καὶ μετὰ ἀνδρῶν αἱμάτων τὴν ζωήν μου, ὧν ἐν χερσὶν αἱ ἀνομίαι· ἡ δεξιὰ αὐτῶν ἐπλήσθη δώρων, ἐγὼ δὲ ἐν ἀκακίᾳ μου ἐπορεύθην· λύτρωσαί με, Κύριε, καὶ ἐλέησόν με. Ὁ πούς μου ἔστη ἐν εὐθύτητι, ἐν ἐκκλησίαις εὐλογήσω, Κύριε. Ἀδελφοί, συγχωρήσατέ μοι τῷ ἁμαρτωλῷ. Τοῖς μισοῦσι καὶ τοῖς ἀγαπῶσιν ἡμᾶς συγχώρησον, Κύριε. Ὁ Θεός, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ τὸν οὐράνιον ἄρτον, τὴν τροφὴν τοῦ παντὸς κόσμου, τὸν Κύριον ἡμῶν καὶ Θεὸν Ἰησοῦν Χριστόν, ἐξαποστείλας σωτῆρα καὶ λυτρωτὴν καὶ εὐεργέτην, εὐλογοῦντα καὶ ἁγιάζοντα ἡμᾶς· αὐτὸς εὐλόγησον τὴν πρόθεσιν ταύτην καὶ πρόσδεξαι αὐτὴν εἰς τὸ ὑπερουράνιόν σου θυσιαστήριον· μνημόνευσον, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος, τῶν προσενεγκόντων καὶ δι᾿ οὓς προσήγαγον καὶ ἡμᾶς ἀκατακρίτους διαφύλαξον ἐν τῇ ἱερουργίᾳ τῶν θείων σου μυστηρίων. Ὅτι ἡγίασται καὶ δεδόξασται τὸ πάντιμον καὶ μεγαλοπρεπὲς ὄνομά σου, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. παρακαλῶ· μὴ μοῦ γυρίσης τὸ πρόσωπό σου καὶ μὴ μὲ ξεχωρίσης ἀπὸ τὰ παιδιά σου, ἀλλὰ ἀξίωσέ με τὸν ἁμαρτωλὸ καὶ ἀνάξιο δοῦλο σου νὰ σοῦ προσφέρω τοῦτα τὰ δῶρα. Γιατὶ ἐσὺ εἶσαι ἐκεῖνος ποὺ προσφέρεις καὶ προσφέρεσαι, ἐκεῖνος ποὺ δέχεσαι τὰ δῶρα καὶ ὁ ἴδιος ποὺ μοιράζεσαι Χριστὲ Θεέ μας, κι ἐμεῖς ἐσένα δοξάζομε μαζὶ μὲ τὸν ἄναρχο Πατέρα σου καὶ τὸ πανάγιο καὶ ἀγαθὸ καὶ ζωοποιὸ Πνεῦμα, τώρα καὶ πάντα καὶ στοὺς ἀτελεύτητους αἰῶνες. Ἀμήν. Κύριε, πλένω τὰ χέρια μου μὲ ἀθωότητα καὶ πατῶ τὸν ἱερὸ χῶρο γύρω ἀπὸ τὴν ἁγία σου Τράπεζα. Μέσα στὴ σύναξη τῆς Ἐκκλησίας σὲ δοξολογεῖ ἡ φωνή μου καὶ διηγοῦμαι ὅλα τὰ θαυμάσια ἔργα σου. Κύριε, ἀγάπησα τὴν τάξη καὶ τὴν ὀμορφιὰ τοῦ σπιτιοῦ σου καὶ τὸν τόπο ἐδῶ ποὺ μένει ἡ δόξα σου. Φύλαξέ με, κι ἂς μὴν πάω κι ἐγὼ μαζὶ μὲ τοὺς ἀσεβεῖς, κι ἂς μὴ χαθῆ ἡ ζωή μου μὲ κείνους, ποὺ τὰ χέρια τους εἶναι γεμάτα αἵματα, ἀνομίες καὶ δωροδοκίες. Λυπήσου με καὶ γλύτωσέ με, γιατὶ ἐγὼ πορεύτηκα στὴ ζωή μου μὲ ἀκακία· Κύριε, περπατῶ στὸν ἴσιο δρόμο κι εἶναι χαρὰ (γιὰ μένα) νὰ σὲ ὑμνῶ μέσα στὴ σύναξη τῆς Ἐκκλησίας. Ἀδελφοί, συγχωρῆστε με τὸν ἁμαρτωλό. Ἐκείνους ποὺ μᾶς μισοῦν κι ἐκείνους ποῦ μᾶς ἀγαποῦν συγχώρησέ τους, Κύριε. Θεέ μας, Θεέ μας, ἐσὺ ποὺ ἔστειλες τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, τὸν οὐράνιο ἄρτο, ποὺ εἶναι ἡ τροφὴ ὅλου τοῦ κόσμου, γιὰ νὰ εἶναι ὁ σωτήρας καὶ λυτρωτὴς καὶ εὐεργέτης, νὰ μᾶς εὐλογῆ καὶ νὰ μᾶς ἁγιάζη· ἐσὺ εὐλόγησε κι αὐτὴν ἐδῶ τὴν πρόθεση καὶ δέξου την στὸ ὑπερουράνιο θυσιαστήριό σου. Ἔτσι καλὸς ποὺ εἶσαι κι ἀγαπᾶς τοὺς ἀνθρώπους, θυμήσου ἐκείνους ποὺ πρόσφεραν αὐτὰ τὰ δῶρα κι ἐκείνους γιὰ τοὺς ὁποίους τὰ ἔφεραν ἐδῶ, κι ἐμᾶς τοὺς ἱερεῖς φύλαξέ μας ἀπὸ κάθε κρίμα, τώρα ποὺ ἱερουργοῦμε τὰ θεῖα σου μυστήρια. Γιατὶ εἶναι ἁγιασμένο καὶ δοξασμένο τὸ ὁλοτίμητο καὶ μεγαλόπρεπο ὄνομά σου, τοῦ Πατέρα καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τώρα καὶ πάντα καὶ στοὺς ἀτελεύτητους αἰῶνες. Ἀμήν.
Υπάρχουν πολλά Ιερατικά Αμέθυστε (πολλές εκδόσεις δηλαδή), που αναφέρουν το «πάντων υμών».
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μιλάμε για συνοδικές εκδόσεις. Πολλοί παπάδες το έχουνε συνηθίσει.
Καί τό γεγονός ότι δέν ταιριάζει μέ τίς ευχές καί τά αιτήματα τού ιερέως δέν μάς προβληματίζει; Ακόμη καί τού Εσσεξ μέ τό υμών εκδίδεται. Αφού σώζεται λοιπόν μόνο μέ τήν χειροτονία ο κλήρος άς χειροτονηθούμε όλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://youtu.be/4N6aZrQ9dXY
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι πρώτοι διδαξαντες.
Ναι, το λέει πράγματι. Και το τονίζει, και στο κήρυγμα (σαν τον σεβαστό παπά προχθές).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά, όχι μόνο οι θεολόγοι της ΜΕ, όχι μόνο οι παπάδες, εδώ μιλάμε για καθηγητές με μεγάλη υπόληψη στην Εκκλησία, μεγάλα ονόματα, αντιοικουμενιστές, οι δοκούντες στύλοι είναι, που το διδάσκουν σαν την ορθόδοξη διδασκαλία.
Ευχαριστούμε φίλε.