"Σήμερα το να είναι ο ιερέας αυτό που πρέπει να είναι, αποτελεί ένα τολμηρό έργο μέσα στην κοινωνία, που δίνει έμφαση όχι στο "να είσαι" αλλά στο "να έχεις". Για να διατηρήσουμε ισορροπίες στην επαφή μας με τον κόσμο, απαιτείται διάκριση. Πολλές φορές και στην ποιμαντική μας αντιμετωπίζουμε τον πειρασμό να είμαστε περισσότερο με αυτούς που θέλουν "να έχουν" παρά " να είναι". Για παράδειγμα, θέλουμε να βλέπουμε άμεσους καρπούς των έργων μας, ξεχνώντας ότι " άλλος εστίν ο σπείρων και άλλος ο θερίζων". Γι’ αυτό και θα πρέπει να προσέχουμε να μη θεωρούμε κτήμα μας τα πνευματικά μας τέκνα. Πρέπει να τα βοηθήσουμε να αναπτύξουν μια αληθινή πνευματική ελευθερία".
π. Μιχαήλ Queno
ΒΡΥΕΝΙΟΣ
Η ΒΑΣΙΚΗ ΑΙΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ.
ΤΑ ΓΕΝΝΗΣΕΣ;
ΚΑΙ ΦΕΡΕΣΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΠΩΣ ΣΤΑ ΣΑΡΚΙΚΑ ΣΟΥ ΠΑΙΔΙΑ. ΜΕ ΑΓΑΠΗ.
Αμέθυστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου