Γιατί σήμερα φοβούνται οι Ελληνίδες και οι Έλληνες, όταν έχουν απέναντι τους έναν εχθρό που μπορούν σίγουρα να νικήσουν εάν τους επιτεθεί, όπως την Τουρκία; Γιατί έχουν σκύψει το κεφάλι με δουλοπρέπεια στους Γερμανούς και στα μνημόνια που τους επιβάλλουν; Έχουν πάψει να υπάρχουν Έλληνες, έχοντας αντικατασταθεί από δειλούς και ηττοπαθείς Ελληνόφωνους; Γιατί θέλουμε να επιτρέψουμε τα τζαμιά στη χώρα μας, όταν οι Τούρκοι καταστρέφουν τις δικές μας εκκλησίες, πριν από όλες την Αγιά Σοφιά; Γιατί τόση ανεκτικότητα, τόση δειλία και τόση δουλοπρέπεια; Γιατί τόση ανοχή απέναντι στην παράνομη μετανάστευση; Γιατί, γιατί, γιατί; Δεν καταλαβαίνουμε πως με όλα αυτά θα χαθούμε εντελώς ως Έθνος από το πρόσωπο της γης;
Άποψη
Ως κοινωνία αποφασίσαμε πως ο γάμος δεν ήταν σημαντικός. Έτσι σήμερα τα ποσοστά γάμου έχουν υποχωρήσει σημαντικά, ενώ τα ποσοστά διαζυγίου αυξήθηκαν.
Ως κοινωνία αποφασίσαμε ότι τα παιδιά δεν ήταν σημαντικά. Έτσι τα ποσοστά των γεννήσεων μας έχουν πέσει κάτω από το επίπεδο αντικατάστασης και τα περισσότερα παιδιά ζουν σε σπίτια χωρίς πατέρα. Ταυτόχρονα, τα ποσοστά των θανάτων έγιναν πολύ μεγαλύτερα από τις γεννήσεις, οι νέοι μας εγκατέλειψαν μαζικά την πατρίδα τους για να μην αναγκαστούν να επωμισθούν τις συνέπειες της χρεοκοπίας εργαζόμενα σκληρά και το κενό που η φύση πάντοτε αντιπαθεί, καλύπτεται σταδιακά με παράνομους μετανάστες.
Ως κοινωνία, με κριτήριο αυτούς που ψηφίσαμε και ψηφίζουμε, αποφασίσαμε να μη χρεοκοπήσουμε επίσημα. Προφανώς για να μην υποστούμε τις συνέπειες των λαθών μας, προτιμώντας να παραδώσουμε αμαχητί την εθνική μας κυριαρχία και να αποθηκεύσουμε τα πάντα στους Γερμανούς.
Ως κοινωνία αποφασίσαμε πως ο πατριωτισμός δεν ήταν σημαντικός. Λοιδορούσαμε αυτούς που ύψωναν την ελληνική σημαία στα σπίτια τους και οι περισσότεροι δεν έχουμε διαβάσει ποτέ ολόκληρο το Σύνταγμα μας, ούτε γνωρίζουμε την ιστορία μας. Έτσι δεν δίναμε καμία σημασία στις τουρκικές προκλήσεις στον εναέριο και θαλάσσιο χώρο μας, φοβηθήκαμε να επεκτείνουμε την υφαλοκρηπίδα των νησιών μας στα 12 μίλια και δεν ανακηρύξαμε την ΑΟΖ που μας ανήκει, μετατρέποντας τα νησιά μας σε αεροπλανοφόρα, ικανά να αντισταθούν σε κάθε επιβουλή της γειτονικής Τουρκίας. Έτσι έχουμε καταληφθεί από αισθήματα δειλίας (άρθρο) και κινδυνεύουμε σήμερα με πόλεμο, διαθέτοντας ελάχιστα μέσα για την αντιμετώπιση του αιώνιου εχθρού μας που μας εποικίζει με τα μεταναστευτικά κύματα που δρομολογεί.
Ως κοινωνία αποφασίσαμε ότι ο Θεός δεν είναι σημαντικός. Έτσι εκθρέψαμε κάθε μορφή κακού που μπορεί να φανταστεί κανείς, από τη διαφθορά και τη διαπλοκή έως τη βία και την εγκληματικότητα, με κίνδυνο να εκραγεί η κοινωνία μας ευρισκόμενη σε ένα μονοπάτι που οδηγεί στην εθνική αυτοκτονία. Αδιαφορήσαμε επί πλέον απέναντι στο γεγονός ότι, η έλλειψη θρησκείας αλλοτριώνει ακόμη και τις πιο πλούσιες κοινωνίες, όπως στο παράδειγμα της Σουηδίας (άρθρο) που έχει μετατραπεί σε μία από τις βιαιότερες περιοχές του πλανήτη.
Τι μας έχει συμβεί αλήθεια; Η Ελλάδα κάποτε απαρτιζόταν από σφιχτά συνδεδεμένες κοινότητες που ενωνόταν από την οικογένεια, την πίστη και τον πατριωτισμό. Από έντιμα, υπερήφανα και θαρραλέα άτομα που δεν δίσταζαν να δώσουν ακόμη και τη ζωή τους για να υπερασπίσουν τα παιδιά τους, τη θρησκεία τους και την πατρίδα τους. Ούτε καν όταν η ήττα ήταν εκ των προτέρων δεδομένη, όπως με τους Γερμανούς το 1940.
Γιατί σήμερα φοβούνται οι Ελληνίδες και οι Έλληνες, όταν έχουν απέναντί τους έναν εχθρό που μπορούν σίγουρα να νικήσουν εάν τους επιτεθεί, όπως την Τουρκία; Γιατί έχουν σκύψει το κεφάλι με δουλοπρέπεια στους Γερμανούς και στα μνημόνια που τους επιβάλλουν; Έχουν πάψει να υπάρχουν Έλληνες, έχοντας αντικατασταθεί από δειλούς και ηττοπαθείς Ελληνόφωνους;
Γιατί θέλουμε να επιτρέψουμε τα τζαμιά στη χώρα μας, όταν οι Τούρκοι καταστρέφουν τις δικές μας εκκλησίες, πριν από όλες την Αγιά Σοφιά; Γιατί τόση ανεκτικότητα, τόση δειλία και τόση δουλοπρέπεια; Γιατί τόσο ανοχή απέναντι στην παράνομη μετανάστευση; Γιατί, γιατί, γιατί; Δεν καταλαβαίνουμε πως με όλα αυτά θα χαθούμε εντελώς ως Έθνος από το πρόσωπο της γης;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου