Τό χαιρετιστήριο μήνυμα τοῦ Πάπα Φραγκίσκου πρός τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο γιά τήν Θρονική Ἑορτή τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέα στό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως.
Ἡ ἐπίσημη ἕνωση πρό τῶν πυλῶν!
Μέσα σέ μεγάλη πνευματική χαρά καί μέσα σέ βαθειά κοινωνία πίστεως καί φιλανθρωπίας συμμετέχω στήν προσευχή τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινούπολης στό ἑορτασμό ἐπί τῇ μνήμῃ τοῦ ἱεροῦ ἱδρυτῆ της, τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέα, τοῦ Πρωτοκλήτου καί ἀδελφοῦ τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου.
Ἡ πνευματική μου ἐγγύτητα γιά μιά φορά ἀκόμη φέτος δηλώνεται μαζί μέ τήν παρουσία τῆς ἀντιπροσωπείας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης, στήν ὁποία ἐνεπιστεύθην τήν ἔκφραση τῶν πιό ἐνθέρμων χαιρετισμῶν μου καί τίς καλύτερες εὐχές μου στήν Ἁγιότητά Σας, στά μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, στόν κλῆρο, στούς Μοναχούς καί σέ ὅλο τό πιστό ἐκκλησίασμα πού συγκεντρώθηκε στήν ἱεροπρεπῆ Θεία Λειτουργία στόν Πατριαρχικό Ναό τοῦ Ἁγίου Γεωργίου.
Μέσῳ τῆς ἀντιπροσωπείας μεταφέρω τήν διαπίστευση τῆς ἀκλόνητης πρόθεσης τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας, ὅπως καί τῆς δικῆς μου, νά συνεχίσουμε τήν δέσμευσή μας νά ἐξακολουθήσουμε νά ἐργαζόμαστε γιά τήν ἐπανα-ἀποκατάσταση τῆς πλήρους κοινωνίας ἀνάμεσα στούς Χριστιανούς τῆς Ἀνατολῆς καί τῆς Δύσης.
Αὐτή ἡ χρονιά σηματοδοτεῖ τήν 40ετή ἐπέτειο τοῦ θεμελίου τῆς Μικτῆς Διεθνοῦς Ἐπιτροπῆς Θεολογικῶν Διαλόγων ἀνάμεσα στήν Καθολική Ἐκκλησία καί στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πού μέ χαρά ἐγκαινίασαν ὁ Πατριάρχης Δημήτριος, ἐγώ καί ὁ Πάπας Ἰωάννης Παῦλος ὁ 2ος κατά τήν διάρκεια τῆς ἐπισκέψεως τοῦ τελευταίου στό Φανάρι στό πρῶτο γεγονός ἑορτασμοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα. Κατά τήν διάρκεια αὐτῶν τῶν ἐτῶν ἡ Μικτή Διεθνής Ἐπιτροπή Θεολογικῶν Διαλόγων ἔχει κάνει ἀρκετά σημαντικά βήματα μπροστά. Γι’ αὐτό λοιπόν μεταφέρω τήν ἐγκάρδια εύγνωμοσύνη μου σέ ὅλα τά παρελθόντα καί τωρινά μέλη γιά τήν ἀφιερωμένη δέσμευση.
Ἱδιαιτέρως, ἐνθυμοῦμαι μέ εὐγνωμοσύνη τόν Μητροπολίτη Στυλιανό, ὁ ὁποῖος γιά ἀρκετά χρόνια ἦταν ὁ συμπρόεδρος τῆς Ἐπιτροπῆς, καί πού πέθανε νωρίτερα φέτος ἐπ’ ἐλπίδι τῆς Ἀναστημένης ὑποσχέσεως σέ ὅλους αὐτούς πού ἔχουν ἐναποθέσει τήν ἐμπιστοσύνη τους στόν Θεό. Κατά τήν διάρκεια ἐπισκέψεώς του στό Φανάρι, ὁ Πάπας Ἰωάννης Παῦλος ὁ 2ος δήλωσε πώς «ἡ ἐρώτηση πού θά ἔπρεπε νά κάνουμε στούς ἑαυτούς μας δέν εἶναι ἄν πρέπει νά ἀποκαταστήσουμε ξανά πλήρη κοινωνία, ἀλλά μᾶλλον ἄν ἔχουμε τό δικαίωμα νά παραμένουμε χωρισμένοι» (Μήνυμα στήν Ἁγιότατο Δημήτριο τόν 1ο, Ἅγιος Γεώργιος Φανάρι,, 30 Νοεμβρίου 1979). Αύτό τό ἐρώτημα, πού εἶναι μόνο ἐπιφανειακά θεωρητικό, συνεχίζει νά ἀποτελεῖ πρόκληση στίς Ἐκκλησίες μας καί ἀπαιτεῖ κάθε πιστή ἀνταπόκριση μέ ἀνανέωση καί στήν δραστηριότητα καί στήν ἐπικοινωνία.
Αύτή ἡ διερεύνηση τῆς ἐπανα-ἀποκατάστασης πλήρους κοινωνίας ἀνάμεσα σέ Καθολικούς καί Ὀρθοδόξους βεβαίως δέν ὁριοθετεῖται σέ θεολογικό διάλογο, ἀλλά εἶναι ἐπιτευκτέα μέσα ἀπό ἄλλα κανάλια ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς. Οἱ σχέσεις τρέφονται μέσα ἀπό ὅλες τίς αὐθεντικές χειρονομίες ἀμοιβαίου σεβασμοῦ καί ἐκτίμησης (Ρωμ, 12, 9). Τέτοιες ἐνέργειες δείχνουν μία ἀπό κοινοῦ ἐμπιστοσύνη σύμφωνα μέ τόν λόγο τοῦ ἴδιου μας Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, καί τήν πρόθεση νά μείνουμε μαζί ἐν ἀγάπῃ (Ἰωά. 15, 10). Αὐτή ἡ ἐλεημοσύνη εἶναι καρπός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (Γαλ. 5, 22) καί σημεῖον μίας γνησίας Χριστιανικῆς ζωῆς (Ἰωά. 13, 55).
Ἐπιπρόσθετα, φυλάσσοντας τό ἕνα βάπτισμα μέ τό ὁποῖο ἔχουμε ἀναγεννηθεῖ καί τήν μία πίστη πού μᾶς ἀναζωοποίησε, καί μέ τό ἕνα Ἅγιο Πνεῦμα πού μᾶς ὁδηγεῖ (Ἐφ. 4, 4-5), ἡ προσέγγιση ἀναπτύσσεται καί ἐντείνεται κάθε φορά πού προσευχόμαστε ὁ ἕνας γιά τόν ἄλλον (Ἰακ. 5, 16) καί πού συμπροσευχόμαστε ὡς ἀδελφοί (Ματθ. 18, 19-20).
Τέλος, ἡ σχέση μας φαίνεται νά εἶναι ὥριμη, ὅταν ὑπακούοντας στήν ἐντολή τοῦ Ἀναστημένου μας Χριστοῦ νά μαθητεύσουμε τό Εὐαγγέλιο πᾶσᾳ τῆ κτίσει καί νά θεραπεύουμε τούς ἀρρώστους (Μαρκ. 16, 15-18), οἱ Καθολικοί καί οἱ Ὀρθόδοξοι ἐργάζονται μαζί προαναγγέλοντας τήν Νέα Ἐπαγγελία καί ὑπηρετῶντας τούς ἐνδεεῖς. Ἡ Καθολική Ἐκκλησία καί ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχουν ἤδη ἐπιβιβαστεῖ σέ αὐτό τό ὑποσχόμενο ταξίδι, πού πιστοποιεῖται ἀπό τίς ἀπό κοινοῦ πρωτοβουλίες. Εἶμαι πεπεισμένος ἐπίσης, πώς ἐπί τόπου ὅλοι ἐμεῖς βαθμηδόν θά ἐνδυναμώσουμε τόν καθημερινό διάλογο τῆς ἀγάπης καί ζωῆς σέ κοινά πνευματικά, ποιμαντικά, πολιτιστικά καί φιλανθρωπικά ἔργα.
Πεφιλημένε ἀδελφέ ἐν Χριστῷ, μέ ὅσους εἶμαι δεμένος μέ εἰλικρινή καί ἀδελφική φιλία, αὐτές εἶναι μερικές ἀπό τίς ἐλπίδες καί τά αἰσθήματα πού γεμίζουν τήν καρδιά μου καί πού εὔχομαι νά μοιραστῶ μαζί σου σέ αὐτήν τήν χαρμόσυνη περίσταση. Ἑνωμένοι ἐν προσευχῇ στόν Ἀπόστολο Ἀνδρέα, ἀνανεώνω σέ ἐσένα καί σέ ὅλους ὅσους παρίστανται τίς θερμότερες εὐχές μου καί ἀνταλλάσσω μαζί σου ἕναν ἱερό ἐναγκαλισμό ἐν Χριστῷ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.
Ο ΠΑΛΗΟΣ(ΠΡΩΤΟΣ) ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΙΩΣ.
Τι έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων;Πλήρης επιβεβαίωση του τίτλου.Η πορεία προς την Ένωση ολοκληρώνεται, όπως και όλα τα υπόλοιπα.
ΑπάντησηΔιαγραφή..Λέγω δε προς εσάς τους φίλους μου· Μη φοβηθήτε από των αποκτεινόντων το σώμα και μετά ταύτα μη δυναμένων περισσότερόν τι να πράξωσι...
..υμών δε και αι τρίχες της κεφαλής είναι πάσαι ηριθμημέναι.
Μη φοβείσθε λοιπόν·
Πας όστις με ομολογήση έμπροσθεν των ανθρώπων, και ο Υιός του ανθρώπου θέλει ομολογήσει αυτόν έμπροσθεν των αγγέλων του Θεού·
Μη φοβού, μικρόν ποίμνιον· διότι ο Πατήρ σας ηυδόκησε να σας δώση την βασιλείαν.
Ας ήναι αι οσφύες σας περιεζωσμέναι και οι λύχνοι ΚΑΙΟΜΕΝΟΙ·
και σεις όμοιοι με ανθρώπους, οίτινες προσμένουσι τον Κύριον αυτών, πότε θέλει επιστρέψει εκ των γάμων, διά να ανοίξωσιν ευθύς εις αυτόν όταν έλθη και κρούση.
Μακάριοι οι δούλοι εκείνοι, τους οποίους ελθών ο κύριος θέλει ευρεί αγρυπνούντας.
Αληθώς σας λέγω, ότι θέλει περιζωσθή και καθίσει αυτούς εις την τράπεζαν, και ελθών εις το μέσον θέλει υπηρετήσει αυτούς..
Αμήν!