Γράφει ὁ Ἀσωνίτης Ἀλέξανδρος, συγγραφέας
Ὅλοι θυμόμαστε τὴ ἐπεισοδιακὴ ἐπίσκεψη Ἐρντογάν στὴν Ἀθήνα καὶ τοὺς διαξιφισμούς του μὲ τὸν Πρόεδρο Παυλόπουλο καὶ τὸν πρωθυπουργὸ Τσίπρα. Στὴ θέση τοῦ πρώτου, ἂς φαντασθοῦμε τὴν κὰ Σακελλαροπούλου. Ἐν μέσω τοῦ ταπεινωτικοῦ ἀποκλεισμοῦ μας ἀπὸ τὴν διάσκεψη στὸ Βερολίνο καὶ τὴν πρόσκληση στὴν Ἀθήνα τοῦ στρατηγοῦ Χαφτὰρ (σωστὴ κίνηση) φαντάζει ἀκόμα πιὸ προβληματικὴ ἡ ἐπιλογὴ τοῦ πρωθυπουργοῦ γιὰ τὴν Προεδρία τῆς Δημοκρατίας.Ἡ προτεινόμενη δὲν ἔχει καμία δημόσια παρουσία, ἐκτός του ἐπαγγελματικοῦ της χώρου. Δὲν ἔχει καταθέσει ποτὲ τὶς ἀπόψεις της γιὰ ὅσα ταλανίζουν τὴν χώρα, παρὰ μόνο μέσω ἀποφάσεων τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, ἀποφάσεις ἔντονα ἀμφιλεγόμενες γιὰ νὰ εἴμαστε ἐπιεικεῖς. Ἡ ἐπιλογή της, λοιπόν, προκαλεῖ τουλάχιστον σκεπτικισμό. Μὲ τί οὐσιαστικὸ πολιτικὸ ὑπόβαθρο, μὲ ποιὸ εἰδικὸ πολιτικὸ βάρος καὶ ὑπόσταση θὰ ἀντιμετωπίσει ἡ μέλλουσα Πρόεδρος τοὺς ὁμολόγους της;
Δυστυχῶς, γιὰ μία ἀκόμη φορᾶ τὸ ἑλλαδικὸ πολιτικὸ σύστημα παίζει ὄχι μόνο μὲ τὰ κομματικά του συμφέροντα, ἀλλὰ καὶ μὲ τὰ ἐθνικὰ θέματα, μὲ τὸ μέλλον τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Στὴν πιὸ δύσκολη φάση ἀπὸ τὴν Μεταπολίτευση, μὲ τὴν Τουρκία στὴν οὐσία νὰ.... καταλαμβάνει ἑλληνικὴ θαλάσσια περιοχή, σὲ μία ἐποχὴ ποὺ ὅλα εἶναι ρευστὰ καὶ ἐπικίνδυνα, ὁ πρωθυπουργὸς διάλεξε νὰ παίξει μικροπολιτικὸ παιχνίδι.
Ὁ κ. Μητσοτάκης ὄφειλε νὰ ἐπιλέξει ἕνα πρόσωπο ποὺ θὰ εἶχε πολιτική, κοινωνικὴ δράση καὶ παρουσία, ποὺ κάτι θὰ συμβόλιζε, ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ σταθεῖ ἐπὶ ἴσοις ὄροις μὲ ἡγέτες δύσκολους καὶ μακρυὰ ἀπὸ τὰ δυτικὰ πρότυπα. Ἐν ὀλίγοις, ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ἐκπροσωπήσει ἐπαρκῶς τὴν Ἑλλάδα στὴν διεθνῆ κοινότητα. Ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἄποψη, ἠ υποψηφιότητα τῆς κ. Σακελλαροπούλου εἶναι προβληματική. Γιὰ νὰ εἶμαι εἰλικρινής, μοιάζει μὲ ἐμπαιγμὸ τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Δὲν θὰ σχολιάσω τὰ σχετικὰ μὲ πολλές, καθοριστικῆς σημασίας ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας ὑπὸ τὴν προεδρία της.
Τὸ καίριο εἶναι ὅτι μέλλουσα Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας δὲν συμβολίζει κάτι, δὲν ἔχει δημόσιο ἀποτύπωμα, δὲν ἔχει κάποιο δημιουργικὸ ἔργο. Ἔχει ἄριστα ἴσως τεχνικὰ-νομικὰ προσόντα. Ἀλλὰ ἡ Προεδρία δὲν εἶναι δικαστήριο. Εἶναι ἡ διεθνὴς φωνὴ τῆς χώρας. Φυσικὰ εἶναι ἄχαρο νὰ γράφει κανεὶς ἀρνητικὰ γιὰ ἕναν ὑποψήφιο Πρόεδρο Δημοκρατίας, καὶ μάλιστα μία γυναίκα γιὰ πρώτη φορά. Μὲ εὐαισθησίες γιὰ τὰ δικαιώματα, γιὰ τὴν οἰκολογία κλπ. Ἀλλὰ δὲν εἶναι αὐτὸ τὸ ζητούμενο.
Ἡ εὐθύνη τοῦ πρωθυπουργοῦ
Τὸ ζητούμενο εἶναι ἕνα πρόσωπο μὲ διεθνὲς ἢ ἐσωτερικὸ κύρος ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ προασπίσει τὰ συμφέροντα τῆς χώρας ἀπέναντι στὴν Τουρκία, στὴν Γερμανία, στὴν ΕΕ. Σὲ ἐχθρικὸ περιβάλλον δηλαδή, ἐκτὸς ἂν οὔτε καὶ τώρα κατανοοῦμε τὴν διαχρονικώς εχθρικη στάση τῆς Γερμανίας, τὴν ἀνυπαρξία τῆς ΕΕ καὶ τὰ συμφέροντα ποὺ ἔχουν μὲ τὴν Τουρκία.
Κατὰ τὰ δεδομένα, ἡ κὰ Σακελλαροπούλου δὲν φαίνεται νὰ μπορεῖ νὰ ἀνταποκριθεῖ σὲ τόσο ἀπαιτητικὸ ἔργο. Πιστεύω θὰ ἦταν πολὺ γενναῖο καὶ σοφὸ ἐκ μέρους της νὰ εἶχε ἀποποιηθεῖ τὴν πρόταση καὶ νὰ μὴν ἐμπλέξει τὴν χώρα καὶ τὸν ἑαυτό της σὲ μία περιπέτεια, σὲ τόσο κρίσιμη στιγμή.
Ἀλλὰ ὁπωσδήποτε ἡ κύρια εὐθύνη εἶναι τοῦ πρωθυπουργοῦ καὶ τῆς μικροπολιτικῆς νοοτροπίας. Εἶναι ἡ ἐθελοτύφλωση ὅλου του πολιτικοῦ συστήματος ποὺ δείχνει πάλι ἔλλειψη σοβαρότητας καὶ ἀνευθυνότητα. Ἀποδεικνύεται μὲ τὴν πρόταση Βαρουφάκη. Καὶ μὲ τὴν ἀγνόηση, γιὰ δεύτερη φορά, τοῦ Βασίλη Μαρκεζίνη, ἑνὸς προσώπου μὲ διεθνὲς κύρος καὶ δράση καὶ μὲ δεδηλωμένη τὴν θέληση νὰ συνδράμει. Σήμερα ποὺ ἡ κατάσταση εἶναι πολὺ χειρότερη ἀπ’ τὸ 2015 καθὼς ὑπάρχει ἀκόμα τὸ χρέος καὶ φυσικὰ ἡ ἐπεκτατικότητα τῆς Τουρκίας.
Δὲν πρέπει ἐπίσης νὰ ξεχνᾶμε πὼς ὅσα γίνονται μὲ τὴ Λιβύη, ὀφείλονται στὸ ὅτι ἡ ἑλληνικὴ πολιτικὴ τάξη δὲν ἀνακηρύσσει τὴν ΑΟΖ, οὔτε καν τώρα, καὶ δὲν καταθέτει χάρτες καὶ συντεταγμένες στὸν ΟΗΕ, ὥστε νὰ γίνει ἐπιτέλους σεβαστη. Αὐτὴ ἡ πολιτικὴ τάξη ἐπέλεξε τὴν κὰ Σακελλαροπούλου προϊδεάζοντάς μας, μᾶλλον, γιὰ ὅσα μᾶς ἐπιφυλάσσει στὸ μέλλον.
Σύμφωνα μὲ τὶς δηλώσεις Δένδια-Μητσοτάκη, προκύπτει ὅτι ἡ νέα στρατηγική της ἐξωτερικῆς πολιτικῆς μᾶς εἶναι "In Merkel we trust our hopes". Καὶ κατὰ τὴν κ. Μέρκελ ἡ συμφωνία Λιβύης-Ἐρντογᾶν δὲν ἐπηρεάζει τὴν εἰρήνη, ἄρα ἡ Ἑλλάδα θὰ διαταράξει τὴν εἰρήνη ἂν ἀντιδράσει στὶς ἐπισήμως προαναγγελθεῖσες τούρκικες ἐνέργειες στὴν ΑΟΖ μᾶς. Τὸ ἀποδέχθηκε αὐτὸ ὁ πρωθυπουργός;
orthodoxia-ellhnismos
Όλο το τελευταίο διάστημα έγιναν τόσες αναλύσεις (και αναφορές από τον Μητσοτάκη) σχετικά με τις απαιτήσεις ως προς τον νέο Πρόεδρο Δημοκρατίας λόγω των ημερών που ζούμε , και τώρα βάζουν αυτό το πρόσωπο... Πάντα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε εικονικό ρόλο, (όταν αντίθετα υποτίθεται ότι είναι ο τελικός επικυρωτής των αποφάσεων, και διασφαλιστής της ομαλής λειτουργίας του Κράτους), και τώρα που υποτίθεται ότι λόγω των γεγονότων θα έπρεπε να αναλάβει πραγματικά ουσιαστικό ρόλο με διαρκείς επαφές και δράσεις σε παγκόσμιο επίπεδο, βάζουν αυτό το πρόσωπο, με τα δείγματα που έχει δώσει.Τι να πούμε;...
ΑπάντησηΔιαγραφή