Αρετή, ως εν τη Γενική ηθική ωρίσθη, δύναται να ονομασθή αρμονία του ηθικού βίου προς τον έμφυτον ηθικόν νόμον, διότι συνίσταται εις την αρμονίαν των ψυχικών του ανθρώπου δυνάμεων, της γνώσεως, της βουλήσεως και της συναισθήσεως προς την θείαν βούλησιν, τον θείον νόμον, την ηθικήν ιδέαν.
Η αρετή είναι έμφυτος;
Η ερώτησις δεν είναι προσφυής· διότι η απάντησις ναι ή ου, δεν θα είναι εντελώς αληθής· διότι εάν κατανεύσωμεν, δυνατόν η αρετή να ταυτισθή μετά του ενστίκτου και να αφομοιωθή προς την αρετή των ζώων· εάν δε απονεύσωμεν, τότε ο άνθρωπος δύναται να θεωρηθή ελεύθερος και απηλλαγμένος πάσης προς την αρετή υποχρεώσεως, ως μη έχων την προς αυτήν διάθεσιν έμφυτον. Το ανακριβές της απαντήσεως μαρτυρεί το απροσφυές της ερωτήσεως.
(Άγ. Νεκτάριος, Μάθημα Χριστιανικής Ηθικής, Αθήναι 1897, σελ. 65)
Για την αντιγραφή Φαίη, από το ημερολόγιο αφιέρωμα του 1999 της Μονής του Αγίου Νεκταρίου Αιγίνης (Ιερά Μητροπόλη Ύδρας Σπετσών & Αιγίνης)
«Το μετά χείρας εγκόλπιον ημερολόγιον του 1999, αφιερωμένον εις τον επιφανέστερον του αιώνος μας Άγιον Νεκτάριον, Προστάτην και Πολιούχον της καθ’ ημάς Θεοσώστου Επαρχίας παρουσιάζει το πλούσιον συγγραφικόν έργον του μετά τον Άγιον Νικόδημον τον Αγιορείτην πολυγραφωτέρου τούτου αγίου της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, κατά τους τελευταίους αιώνας, και προσφέρει πανεύοσμα άνθη εκ του αγιοπατερικού λειμώνος των μελισταγών συγγραφών Του» (από τον Πρόλογο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου