Μπροστά σε άνθρωπο που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και έχει την αρρώστια να προσέχεις πολύ πως θα μιλήσεις. Γιατί ενόσω μιλάς, αυτός εξηγεί μέσα του τα λόγια σου όπως αγαπά και από τα αγαθά σου λόγια παίρνει αφορμή και σκανδαλίζει τους άλλους. Και αλλάζει το νόημα των λόγων σου μέσα στο μυαλό του σύμφωνα με την πνευματική του αρρώστια.
Άγιος Ισαάκ ο Σύρος
Μπροστά σε άνθρωπο που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και έχει την αρρώστια να προσέχεις πολύ πως θα μιλήσεις. Γιατί ενόσω μιλάς, αυτός εξηγεί μέσα του τα λόγια σου όπως αγαπά και από τα αγαθά σου λόγια παίρνει αφορμή και σκανδαλίζει τους άλλους. Και αλλάζει το νόημα των λόγων σου μέσα στο μυαλό του σύμφωνα με την πνευματική του αρρώστια.Ή «ἐγκυρότης» τῶν μυστηρίων ἐντός τῆς αἱρέσεως ἰσχύει μόνον διά τούς ἔχοντας ἄγνοιαν -- Του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητού Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων
Μήν διαστρέφετε αὐθαιρέτως τίς θέσεις τῶν ἄλλων. Δέν ὑπάρχει κανείς ἀπό τούς ἀποτειχισμένους πού νά ἰσχυρίζεται ὅτι ἡ αἵρεσις δῆθεν σώζει, ὅτι ὁ μασόνος «ἀρχιερεύς» εἶναι δῆθεν φορεύς Θείας Χάριτος, ὅτι ὅλα τά μυστήρια πού τελεῖ εἶναι δῆθεν «ἔγκυρα» κ.λπ. Κατά τά τελευταῖα 6-7 χρόνια, ἔχουμε ἐπισημάνει χιλιάδες φορές ὅτι, κατά τήν διδασκαλίαν τῶν Ἁγίων, γι’ αὐτούς πού γνωρίζουν ὅτι εὑρίσκονται εἰς αἵρεσιν καί, παρά ταῦτα, κοινωνοῦν ἐν γνώσει των μέ αὐτήν, αὐτοί ὄχι μόνον δέν λαμβάνουν «ἔγκυρα μυστήρια», δηλαδή Χριστόν πού σώζει, ἀλλά τοὐναντίον λαμβάνουν Χριστόν πού καταδικάζει! «Τοῖς κοινωνοῦσιν ἐν γνώσει τοῖς ὑβρίζουσι καί ἀτιμάζουσι τάς σεπτάς Εἰκόνας, Ἀνάθεμα γ´» (Συνοδικόν τῆς Ὀρθοδοξίας, Τριώδιον, Ἐκδ. Φῶς, σελ. 161). Εἰς αὐτό τό χωρίον, ἄς προσέξουμε τό «ἐν γνώσει». Ὅσοι κοινωνοῦν μέ τούς Οἰκουμενιστάς καί τούς ἄλλους αἱρετικούς, κεκριμένους καί μή κεκριμένους, ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ των ὅτι αὐτοί εἶναι αἱρετικοί, ἡ τοιαύτη κοινωνία εἶναι εἰς κρῖμα καί κατάκριμα, κατά τό Εὐαγγελικόν «ὁ γνούς καί μή ποιήσας δαρήσεται πολλάς», ὅπως ἀκριβῶς καί οἱ σπεύδοντες πρός Θείαν Κοινωνίαν χωρίς μετάνοιαν καί χωρίς ἐξομολόγησιν. Συνεπῶς, ἡ «ἐγκυρότης» τῶν μυστηρίων ἐντός τῆς αἱρέσεως ἰσχύει μόνον διά τούς ἔχοντας ἄγνοιαν, εἴτε ἐπειδή εἶναι παιδία ἤ ἄτομα μή δυνάμενα ν' ἀντιληφθοῦν τί συμβαίνει σήμερα στήν Ἐκκλησίαν, εἴτε ἐπειδή δέν ἔτυχε νά πληροφορηθοῦν γιά τήν αἵρεσιν καί πιστεύουν βαθειά ὅτι εὑρίσκονται εἰς Ὀρθόδοξον ἔδαφος. Αὐτά τά ἄτομα λαμβάνουν εὐλογίαν, κατά τό Εὐαγγελικόν «ὁ μή γνούς καί μή ποιήσας δαρήσεται ὀλίγας». Ὁ Θεός οὐ πάντας χειροτονεῖ, ἀλλά διά πάντων ἐνεργεῖ, λέγει ὁ ἱερός Χρυσόστομος.
orthodox-voice
ΠΩΣ ΞΕΦΥΓΕ ΑΥΤΟΣ Ο ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΕ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ; ΙΣΩΣ ΝΤΥΘΗΚΕ ΘΕΟΥΣΑ. ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΥΚΟΛΑ.
ΠΩΣ ΞΕΦΥΓΕ ΑΥΤΟΣ Ο ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΕ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ; ΙΣΩΣ ΝΤΥΘΗΚΕ ΘΕΟΥΣΑ. ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΥΚΟΛΑ.
Αντιμετωπίζετε τον κ. Χατζηνικολάου με ΕΙΡΩΝΕΙΕΣ και ΟΧΙ ΜΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ αγαπητέ Αμέθυστε. Καλό σας ξημέρωμα και Καλή Σαρακοστή να έχετε.
ΑπάντησηΔιαγραφήTόμ λυπάμαι τόν άμοιρο καί απλώς τόν ειρωνεύομαι. Ο λόγος τού Αγίου Ισαάκ φτάνει. Εχει μεγάλο νοητικό κενό ο άμοιρος.
ΑπάντησηΔιαγραφή3/3/20 4:41 π.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι οι περισσότεροι Ορθόδοξοι Χριστιανοί έχουν άγνοια της Πίστεώς των, αλλά τουλάχιστον είναι βαπτισμένοι και κάτω από την Πρόνοια του Θεού και Πατρός. Αλλο αυτή η άγνοια των Ορθοδόξων, που σε κάνει επιπόλαιο και ασύνετο και άλλο η "άγνοια" μέσα και κάτω από μίαν αίρεση. Και ποιό το νόημα αυτής της συμμετοχής στα Μυστήρια της Ορθόδοξης Εκκλησίας (όπως του Γάμου και της Θείας Μετάληψης), επειδή κάπως έτσι "συμμετέχουν" και οι Ορθόδοξοι και φαντάζει το ίδιο;;;
Δεν καταλαβαίνετε, πως έτσι καταργείται η Ορθόδοξη Εκκλησία;;;
Μείναμε στις άχρωμες και "αγαπησιάρικες" ευχές και ξεχάσαμε την σημασία που έχουν για τον Χριστιανό και την πνευματική πορεία που εξαγγέλλουν.
4.41 Αγαπητέ/-ή, δεν χρειάζονται ιδιαίτερα επιχειρήματα. Αρκεί να διαβάσει κάποιος τα σχόλια της ανάρτησης στο Orthodox-voice, για να καταλάβει το αδιέξοδο και το παράλογο όλων αυτών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως π.χ. αυτό το σχόλιο (αντιγράφω):
O ('τάδε') που ανήκει;Στην παράταξη των έγκυρων (Σημάτης-Τσακίρογλου), στην παράταξη των άκυρων (Ρίζος) ή στην παράταξη των εγκυροάκυρων (Τρικαμηνάς);
Μαρία Π. τα έχεις μπλεγμενα πολύ στο μυαλό σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί σχέση έχουν τα λεγόμενα του κ. Χατζηνικολάου με τα σχόλια άσχετων;;;
Ουδεμία σχέση.
Δεν κρίνεται ο κ. Χατζηνικολάου απο τα σχόλια άσχετων, άγνωστης προέλευσης και πίστης.
Eυτυχώς. Γιατί τά λόγια τού κ. καθηγητή ξεπερνούν τά όρια τού ανθρώπινου λόγου. Είναι ιερογλυφικά από εξωγήινες μετεωριζόμενες δυνάμεις. Στ' αλήθεια είναι ο πιό μορφωμένος παλαιοημερολογίτης; Τότε δικαιούται μιά σωματο-φυλακή. Κατανοούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφή4.20 Αγαπητέ/-ή, καλύτερα κάποια πράγματα απλά να μην τ΄αγγίζουμε. Το επαναλαμβάνω παρακαλώ. Να μην τα αγγίζουμε. Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο Θεός είναι πάνω απ΄όλους μας. Πάνω από τα δικά μας έργα-σχήματα-ιδεολογήματα.Το τι διαδραματίζεται ανάμεσα στον Θεό και την ανθρώπινη ψυχή, (μέσα από την μετάνοια και τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας, που είναι του Κυρίου και δια Πνεύματος Αγίου) είναι πολύ αλαζονικό να θέλουμε εμείς να το καθορίσουμε, πόσο μάλλον να μιλάμε έτσι κατηγορηματικά για έγκυρα, άκυρα, ή όταν μας βολεύει έγκυρα, και όταν δεν μας βολεύει άκυρα, ή 'λίγο έγκυρα' αφού υποτίθεται ότι 'ελαττώνεται η Θεία Χάρη', όπως κάνουν οι αποτειχισμένοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι αυτοί που αμφισβητούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα Μυστήρια, από την άλλη δέχονται τους εαυτούς τους ως βαπτισμένους, και ως χειροτονημένους τους αποτειχισμένους ιερείς που ακολουθούν. Πως γίνεται; Επιμέρους δεχόμαστε ή απορρίπτουμε;
Ανέφερα τα σχόλια γιατί είναι ένα δείγμα του τι μπορεί να συμβεί μέσα στο κεφάλι μας, όταν στηριζόμαστε στην αυτοδικαίωση και τον νομικισμό μας. Γιατί από εκεί ξεκινούν όλα.
Καθένας θέλει να αποδείξει ότι έχει δίκιο, και ότι ακολουθεί την σωστή ομάδα που 'θα τον σώσει'.
Ο κ. Χατζηνικολάου βέβαια ανήκει στο Παλαιό.Πιθανόν κι εσείς. Λοιπόν, επειδή έχουν καταστραφεί άνθρωποι με όλα αυτά, που ανάλωσαν τον καιρό τους ψάχνοντας που να ενταχθούν για 'να σωθούν', και να βρουν που είναι η Εκκλησία (και πολλοί καταλήγουν στην μία ή στην άλλη ομάδα του Παλαιού, οι οποίες όμως ας μην ξεχνάμε ότι αλληλοαναθεματίζονται), καλό θα ήταν να προχωράμε με βάση τον δρόμο των αγίων μας.
Ο Κύριός μας, που μας προείπε τα πάντα, μας έδωσε ένα μεγάλο αλάθητο κανόνα. Όταν δυσκολευόμαστε να ξεδιαλύνουμε τις καταστάσεις, να αναγνωρίζουμε το δέντρο απ΄τους καρπούς. Οι καρποί του εξω- και παρά-εκκλησιαστικού χώρου είναι πολύ πικροί.Δυστυχώς.
Γράφει ο κ. Χατζηνικολάου:« Δέν ὑπάρχει κανείς ἀπό τούς ἀποτειχισμένους πού νά ἰσχυρίζεται ὅτι ἡ αἵρεσις δῆθεν σώζει, ὅτι ὁ μασόνος «ἀρχιερεύς» εἶναι δῆθεν φορεύς Θείας Χάριτος, ὅτι ὅλα τά μυστήρια πού τελεῖ εἶναι δῆθεν «ἔγκυρα» κλπ..».
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό που ν΄αρχίσουμε και που να τελειώσουμε.
1.Θεωρεί «αίρεση» το Νέο Ημερολόγιο.
2. Θεωρεί ότι «τον σώζει» η ομάδα του. Η Σωτηρία όμως είναι ο Χριστός («Εγώ ειμί η Αλήθεια και η Ζωή», και βρίσκεται στην οδό των Αγίων μας (ορθό Δόγμα και Νέο Κτίσμα, παραδομένο στα χέρια του Θεού, χωρίς εγώ, χωρίς αυτοδικαίωση). Στην Επ. προς Γαλάτας, ο Απ. Παύλος μας λέει ότι όποιος κηρύττει «άλλο Ευαγγέλιο» (ότι ο άνθρωπος σώζεται απ΄τον ¦Νόμο, επομένως στηρίζεται σε κάποιους πνευματικούς «τύπους», σε όσα ανθρωπίνως θεωρεί ότι κατάφερε να βρει μόνος του) ας είναι ανάθεμα.
3.Θεωρεί ότι ο δικός του αρχιερέας (στο Παλαιό) είναι «φορέας της Θείας Χάριτος», και αυτός «καθιστά έγκυρα» τα Μυστήρια (!). Ξεκάθαρα παπικές αντιλήψεις. Λέει ο Απ. Παύλος:
«Επειδή ο Αγιάζων και οι αγιαζόμενοι εξ Ενός είναι πάντες, δι τούτο δεν επαισχύνεται να καλεί αυτούς αδελφούς..». Επομένως ο Κύριος είναι που μας αγιάζει όλους εφόσον έχουμε μετανοημένη και συντετριμμένη καρδιά.
Επιπλέον ο Απ. Παύλος στην Επ. προς Εβραίους μας λέει ότι ο Κύριος είναι ο Μέγας Αρχιερέας των ψυχών μας.
Τηρούμε όσα μας παραδόθηκαν, κάνουμε τις χειροτονίες ώστε να οριοθετείται πνευματικά η Λειτουργική ζωή της Εκκλησίας και η τέλεση των Μυστηρίων, αλλά ο Κύριος είναι αυτός που δίνει την Θεία Του Χάρη και μας αγιάζει όλους.
Είτε είναι άγιος ο ιερέας (άρα και κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος) είτε δεν είναι, αλλά τελεί ένα Μυστήριο ως Λειτουργός, τον Κύριο ικετεύουμε όλοι, γιατί Εκείνος κάνει το παν. «Κατάπεμψον το Πνεύμα Σου, εφ ημάς, (σε όλους μας), και επί τα προκείμενα δώρα ταύτα, και ποίησον τον μεν Άρτον τούτον Τίμιον Αίμα του Χριστού σου...».
Η Θεία Χάρη είναι «η τα ασθενή θεραπεύουσα και τα ελλείποντα αναπληρούσα».
Οι ευχές που διαβάζονται είναι ικεσία και παράκληση για όλους μας.
Η Θεία Χάρη έρχεται στον μετανοημένο συντετριμμένο και προσευχόμενο άνθρωπο, όπου και αν βρίσκεται, και ιδιαίτερα στο «ταμείο» του.
Η «εγκυρότητα» δεν είναι «θέμα ανθρώπου», δεν είναι δηλ. «δικό του έργο» το έγκυρο Μυστήριο, σαν κάτι που «παρασκεύασε». Η εγκυρότητα υπάρχει γιατί ενεργεί ο Κύριος όπου υπάρχει Ορθό Δόγμα, Πίστη, και υπακοή και ταπείνωση που μαρτυρείται με την τήρηση όσων μας παραδόθηκαν (όπως και η χειροτονία). Και φυσικά δεν είναι κάτι «μαγικό» που «αγιάζει παθητικά». Από τον άνθρωπο εξαρτάται αν προσέρχεται μετανοημένος ή αν εμπαίζει τον Θεό.