Ας δούμε και τα θετικά

Τάκης Θεοδωρόπουλος

Ας δούμε και τα θετικά. Η Ελλάδα όχι μόνο αναγνωρίζει την ύπαρξη χερσαίων και θαλασσίων συνόρων, αλλά κάνει ό,τι μπορεί για να τα προστατεύσει. Αυτό δεν ήταν αυτονόητο το 2015. Επικαλείται τις υποχρεώσεις των υπολοίπων εταίρων, οι οποίοι το 2015 εξάντλησαν την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη απέναντι στους πρόσφυγες και στους μετανάστες και δεν τους περίσσεψε για τον εταίρο τους – την Ελλάδα εν προκειμένω. Κινητοποιεί τις δικές της δυνάμεις, ενώ συγχρόνως ζητεί έμπρακτη βοήθεια από τους μηχανισμούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως ο Frontex. Δεν διστάζει να απωθήσει όσους προσπαθούν να διασχίσουν λαθραία τα σύνορά της. Οσοι τα καταφέρνουν συλλαμβάνονται και φυλακίζονται. Εγινε στον Εβρο, θα πρέπει να γίνει και στα νησιά. Είναι η ικανή συνθήκη στην απόδειξη ότι τα σύνορά της έχουν κλείσει. Το 2015 τα σύνορα του Εβρου ήταν ορθάνοιχτα και τα νησιά είχαν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους. Τους προωθούσαν στην Αθήνα και από εκεί στην Ειδομένη. Ωσπου η Βόρεια Μακεδονία έκλεισε τα σύνορά της και μαζί της και η υπόλοιπη Ευρώπη. Ο κρατικός μηχανισμός, στον βαθμό που λειτούργησε, λειτούργησε ως βοηθός των ΜΚΟ – καλών και κακών, στραβών κι ανάποδων.

Το δεύτερο θετικό είναι ότι δεν μιλάμε πια για πρόσφυγες. Είναι μετανάστες από την Αφρική και την Ασία. Οι πρόσφυγες έχουν δικαιώματα που δεν έχουν οι μετανάστες. Οι δεύτεροι είναι υποχρεωμένοι να φέρουν ταξιδιωτικά έγγραφα. Τώρα ξέρουμε πως είναι ταλαίπωροι τους οποίους εκμεταλλεύεται ο θρασύδειλος δυνάστης της Τουρκίας Ερντογάν για να υπηρετήσει τα μεγαλομανή του σχέδια. Ο τουρκικός κρατικός μηχανισμός συμπεριφέρεται σαν ή ως δουλέμπορος. Τώρα ξέρουμε πως το περίφημο επεισόδιο στο Αιγαίο, που εν τη αφελεία τους ορισμένοι το θεωρούσαν «θερμό», είναι σε πλήρη ανάπτυξη. Το ουσιώδες είναι ότι η «ανθρωπιστική» ρητορεία που ενοχοποιούσε όποιον τολμούσε να αντιδράσει είναι πλέον άκυρη. Οι ντόπιοι αντιλαμβάνονται το φαινόμενο ως απειλή και δεν διστάζουν να αντιδράσουν. Στα θετικά της υπόθεσης να προσθέσω και το Silver Alert που έχει εκδοθεί για τον κ. Τσίπρα. Χάθηκε στη λαβυρινθώδη διαδρομή του εγκεφάλου του ενώ προσπαθούσε να συνδυάσει τα δικαιώματα των μεταναστών με τα δικαιώματα του κυρίαρχου ελληνικού λαού.

Αυτό που βαραίνει περισσότερο στα αρνητικά είναι η ευρωπαϊκή βραδύνοια. Και δεν αναφέρομαι μόνο στη Γερμανία και στη διπλωματία της. Η Γερμανία είναι υπεύθυνη για την εισβολή το 2015. Η Ελλάδα ήταν απλώς ο χρήσιμος ηλίθιος. Αναφέρομαι σε ένα μεγάλο μέρος της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης που έχει ταυτίσει την οποιαδήποτε αντίδραση στο μεταναστευτικό με τον λαϊκισμό της Ακροδεξιάς. 



Προστατευμένοι από τα δικά τους σύνορα, ονειρεύονται έναν κόσμο χωρίς σύνορα. Μια προοδευτική σάλτσα σοσιαλδημοκρατίας και φιλελευθερισμού που έχει αντιδράσεις σκύλου του Παβλόφ μόλις μυριστεί δικαιώματα.

Η λατρεία του μετανάστη

Δύο μεγάλες παρατάξεις ξεχωρίζουν στην επικράτεια της προοδευτικής διανόησης. Της πρώτης ηγείται γνωστός επιστήμονας - ιστορικός, ο οποίος έπειτα από χρόνια έρευνας στο εργαστήριό του κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ελληνική κοινωνία έχει ανάγκη από 1 εκατ. μετανάστες για να γλιτώσει τη δημογραφική πανωλεθρία. Δεδομένου, δε, ότι ο δικτάτορας της γείτονος μέχρι στιγμής έχει συγκεντρώσει μόλις 150.000 στα σύνορα, ο επιστήμων καταλήγει στο συμπέρασμα ότι μπορούμε να τους δεχθούμε με χαρά. Θα πρότεινα ο καθένας τους να κυκλοφορεί με τον αριθμό του σε ευκρινή θέση ώστε να μπορούν ανά πάσα στιγμή οι Αρχές να γνωρίζουν σε ποιο σημείο βρισκόμαστε, μη γίνει κάνα λάθος.

Αν μάλιστα έχει τεκνοποιήσει, να υπάρχει ειδικό σήμα που θα του παρέχει κάποια προνόμια – κυρίως ηθικής φύσεως. Κακώς, λοιπόν, καταδικάστηκαν σε φυλάκιση όσοι πέρασαν παρανόμως τα σύνορα. Στη φυλακή αποκλείεται η τεκνοποιία, άρα μας είναι άχρηστοι. Το ερώτημα είναι τι θα γίνει όταν φθάσουν στο όριο του 1 εκατ. – δεδομένου ότι ο δικτάτωρ έχει στο οπλοστάσιό του 3 εκατ. Στο σημείο αυτό ο επιστήμων - ιστορικός υπενθυμίζει πως είναι αριστερός. Και ως αριστερός δεν ενδιαφέρεται για τους αριθμούς. Τον ενδιαφέρει ο άνθρωπος.

Η δεύτερη παράταξη είναι ισχυρότερη, διότι το επιχείρημά της είναι θεολογικής φύσεως – κάτι που αγγίζει την ψυχή του κάθε αριστερού. Είναι οι ζηλωτές των «ανοιχτών συνόρων». Το credo τους μπορεί να μην είναι διατυπωμένο με τόση σαφήνεια, όπως η επιστημονική θεωρία του 1 εκατ., όμως διατρέχει τη σκέψη τους και πάντα βρίσκει τον τρόπο να σκάσει μύτη. Πότε κατηγορούν τα ΜΑΤ που υπερασπίζονται τα σύνορα, πότε την κυβέρνηση για φασισμό. Στην όλη υπόθεση βλέπουν το δράμα των προσφύγων και γενικά τους φταίνε όλοι εκτός από τον Ερντογάν. Απεχθάνονται τους φράχτες με πείσμα καταπατητή και δεν κολλάνε σε αριθμούς, διότι τους ενδιαφέρει ο άνθρωπος, αρκεί να είναι μετανάστης. Και ένα και δύο και τρία εκατομμύρια. Αν πάει έτσι, ο πληθυσμός της Ελλάδας θα πλησιάσει τα εκατό εκατομμύρια σε μερικές γενιές. Ευτυχώς, δεν θα υπάρχουν σύνορα και αν γίνουμε πολλοί και δεν χωράμε θα σπρώξουμε λίγο προς Βορρά, λίγο προς Ανατολή, λίγο προς Δύση, λίγο προς Νότο. Χωρίς σύνορα ο κόσμος είναι εύκολος.

Δεν έχει σημασία ποια από τις δύο παρατάξεις θα επικρατήσει. Η Aριστερά εδώ και χρόνια ψάχνει τον εαυτό της και το πιθανότερο είναι να τον ξαναβρεί στο μικρό σπιτάκι στον κήπο της πολιτικής ζωής. Κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν ότι το «θερμό επεισόδιο» στο Αιγαίο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και νομίζουν ότι επειδή παριστάνουν ότι δεν το καταλαβαίνουν, όλοι οι άλλοι σκέφτονται σαν κι αυτούς – τυπική Aριστερά. Θα μου πείτε, τα θερμά επεισόδια γίνονται στα σύνορα, τα οποία πρέπει να καταργηθούν.

Πηγή