Κορώνα-ομόλογα ή Κορώνα-μνημόνια;

Όπως είπε ο κ. υπουργός είμαστε τόσο άχρηστοι που όχι μόνο δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε κερδοφόρα τη ΔΕΗ, αλλά ούτε καν να κατασκευάσουμε μάσκες προστασίας. Απορώ γιατί τότε δέχεται να κυβερνάει μία τόσο άχρηστη χώρα. Όσον αφορά τώρα το λανθασμένο οικονομικό μας μοντέλο που δεν κατάλαβε, ούτε πως δεν έχουμε ανάγκη άλλες υποδομές όπως το Ελληνικό ή τα καζίνα που προωθεί, είναι προφανές πως η πανδημία θα πλήξει πολύ σοβαρά την ελληνική οικονομία, όπως ακριβώς η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 – αν και σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, αφού πλήττει ταυτόχρονα πολλές άλλες χώρες. Η βασική αιτία είναι το αποτυχημένο οικονομικό μας μοντέλο που συνεχίζει να στηρίζεται στους δύο βασικούς πυλώνες που προκαλούν τεράστιες ζημίες σε περιόδους διεθνών κρίσεων και υφέσεων: στον τουρισμό (18,2 δις € άμεσα έσοδα το 2019) και στη ναυτιλία (17,3 δις €).

Κοινοβουλευτική Εργασία

Πριν ξεκινήσω την εισήγηση μου, επιτρέψτε μου να αναφερθώ για μία ακόμη φορά στο Diesel Gate, με την ευκαιρία της χθεσινής προσπάθειας απάντησης του κ. Γεωργιάδη, σε επίκαιρη ερώτηση μου σχετικά με το γιατί δεν ζητάει η Ελλάδα αποζημίωση όπως πολλές άλλες χώρες, ενώ απειλείται από την ίδια την ΕΕ με πρόστιμο επειδή δεν το κάνει – όπου κατέθεσα στα πρακτικά την ανάλογη απόδειξη.

Επίσης γιατί δεν στηρίζει τους ιδιώτες κατόχους αυτοκινήτων της γερμανικής βιομηχανίας να απαιτήσουν την αποζημίωση που τους οφείλεται, όταν υπάρχει ήδη απόφαση ελληνικού δικαστηρίου που κατοχυρώνει 5.200 € σε ιδιοκτήτη αυτοκινήτου της VW – την οποία επίσης κατέθεσα στα πρακτικά.

Η απάντηση βέβαια που δεν μου έδωσε, παρά το ότι με είχε διαβεβαιώσει πριν ότι έχω δίκιο είναι πολύ απλή: ο φόβος και το σκυμμένο κεφάλι, με το οποίο αντιμετωπίζει η κυβέρνηση τη Γερμανία. Θυμίζω εδώ πως ο αρμόδιος υπουργός Δικαιοσύνης των εκάστοτε ελληνικών κυβερνήσεων δεν έχει ακόμη υπογράψει τη δικαστική απόφαση αποζημίωσης για τα εγκλήματα των ναζί στο Δίστομο – με αποτέλεσμα να αναζητούν το δίκιο τους οι Έλληνες απόγονοι των θυμάτων, μέσω της Ιταλίας.

Εκτός αυτού είμαι υποχρεωμένος να απαντήσω στο προσβλητικό σχόλιο του υπουργού στη δευτερολογία του, επειδή δεν είχα τη δυνατότητα από τον κανονισμό – σύμφωνα με το οποίο χάνω τη σοβαρότητα μου όταν λέω ανοησίες σχετικά με το ξεπούλημα της ΔΕΗ, επειδή έχει ζημίες 1 δις € και δεν μπορεί καν να την πουλήσει. Για να μην σπαταλάω άδικα το χρόνο στην Ολομέλεια, θα καταθέσω στα (πρακτικά) άρθρο του πρώην διοικητή της ΔΕΗ, του κ. Αθανασόπουλου, σχετικά με την κακοδιαχείριση από την τότε (2008) και νυν κυβέρνηση, καθώς επίσης εάν πρέπει να είναι ιδιωτική ή δημόσια, παρακαλώντας τον να το διαβάσει – λέγοντας μόνο πως είναι αδύνατον να χρεοκοπεί μία μονοπωλιακή επιχείρηση, παρά μόνο από ανίκανες κυβερνήσεις, γεγονός που τεκμηριώνεται και από την απάντηση του υπουργού, σύμφωνα με την οποία δεν βρίσκει καν αγοραστή! Για παράδειγμα, εάν υπήρχε ένα μόνο περίπτερο σε ολόκληρη την Αθήνα, άρα μονοπώλιο, μόνο ένας ανόητος θα μπορούσε να το χρεοκοπήσει.

Από την άλλη πλευρά δεν αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν σε μία αντίστοιχη χώρα, όπως η Πορτογαλία, να λειτουργεί η ΔΕΗ της με μεγάλα ετήσια κέρδη και να αξιολογείται με 13,5 δις € χθες όπως θα καταθέσω στα (πρακτικά); Λόγω ανικανότητας πρέπει να πουλάμε τέτοιες επιχειρήσεις μας κοινής ωφελείας; Αλήθεια πότε θα γίνει η εξεταστική που υποσχέθηκε η ΝΔ προεκλογικά για το σκάνδαλο των ΝΟΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ; Ποτέ φυσικά, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ θα απαιτούσε εξεταστική για το δικό της, της ρήτρας ρύπων που υπέγραψε το 2013, προκαλώντας διπλάσιες ζημίες στην επιχείρηση από τα ΝΟΜΕ.

Όπως είπε πάντως ο κ. υπουργός είμαστε τόσο άχρηστοι που όχι μόνο δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε κερδοφόρα τη ΔΕΗ, αλλά ούτε καν να κατασκευάσουμε μάσκες προστασίας. Απορώ γιατί τότε δέχεται να κυβερνάει μία τόσο άχρηστη χώρα.

Όσον αφορά τώρα το λανθασμένο οικονομικό μας μοντέλο που δεν κατάλαβε, ούτε πως δεν έχουμε ανάγκη άλλες υποδομές όπως το Ελληνικό ή τα καζίνα που προωθεί, είναι προφανές πως η πανδημία θα πλήξει πολύ σοβαρά την ελληνική οικονομία, όπως ακριβώς η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 – αν και σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, αφού πλήττει ταυτόχρονα πολλές άλλες χώρες.

Η βασική αιτία είναι το αποτυχημένο οικονομικό μας μοντέλο που συνεχίζει να στηρίζεται στους δύο βασικούς πυλώνες που προκαλούν τεράστιες ζημίες σε περιόδους διεθνών κρίσεων και υφέσεων: στον τουρισμό (18,2 δις € άμεσα έσοδα το 2019) και στη ναυτιλία (17,3 δις €).

Καμία άλλη χώρα δεν παράγει το 21% περίπου του ΑΕΠ της από τον τουρισμό, όταν της Ιταλίας είναι στο 13% και της Ισπανίας στο 14% όπως θα καταθέσω στα (πρακτικά) – χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει πως δεν τον στηρίζουμε, αλλά ότι πρέπει να αναπτυχθούν και οι άλλοι κλάδοι της οικονομίας μας, ιδιαίτερα ο πρωτογενής, η μεταποίηση και η βιομηχανία.

Εν προκειμένω, μία πτώση των τουριστικών εσόδων μας κατά 30% ή κατά 5,46 δις € άμεσα και 11 δις € έμμεσα, θα προκαλούσε ύφεση μόνο από τον τουρισμό 5,85% – αν και υπάρχει ελπίδα να μη συμβεί, εάν τυχόν διατηρηθούν χαμηλά τα κρούσματα και οι όποιοι τουρίστες επιλέξουν την Ελλάδα αντί την Ιταλία, την Ισπανία ή την Τουρκία που πλήττονται περισσότερο.

Με δεδομένο όμως το ότι, οι περισσότεροι τουρίστες μας προέρχονται από τη Γερμανία, τη Μ. Βρετανία και την Ιταλία, είναι δύσκολο να προβεί κανείς σε προβλέψεις – ενώ είναι εντελώς ασαφής η εξέλιξη της πανδημίας, αφού μία σχετικά αντίστοιχη, όπως η ισπανική γρίπη του 1918, επαναλήφθηκε τρεις φορές, με φονικότερη την τελευταία.

Από την άλλη πλευρά, σε αντίθεση με όλες τις άλλες χώρες, η Ελλάδα έχει στην «πλάτη» της μία δεκαετή βαθιά ύφεση της τάξης του 25% από την εγκληματική διαχείριση της κρίσης του 2010 συν τουλάχιστον 10% που αναπτύχθηκαν οι άλλες χώρες, καθώς επίσης τρία μνημόνια και ένα τέταρτο άτυπο όπως το σημερινό – ενώ είναι χρεωμένη «έως το λαιμό» τόσο όσον αφορά το δημόσιο, όσο και τον ιδιωτικό τομέα κυρίως ( από 10% του ΑΕΠ κόκκινα δάνεια το 2009 στο 180% σήμερα), οι τράπεζες της είναι σε άσχημη κατάσταση με το ρυθμό αύξησης των κόκκινων δανείων να έχει τριπλασιαστεί μετά την πανδημία κοκ.

Σαν να μην έφτανε μόνο αυτό, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιός θα δαπανήσει περισσότερα – με μία απίστευτη πλειοδοσία για μία χώρα σε μία τόσο δύσκολη στιγμή. Εκτός του ότι δε προτείνουν μέτρα σαν να έχουν ανακαλύψει κάπου κρυφά αποθέματα χρυσού, αφενός μεν δεν κάνουν την παραμικρή σκέψη για νέες πηγές εσόδων, αφετέρου δεν υπολογίζουν καθόλου τις απώλειες λόγω του «κλειδώματος» της οικονομίας και της ύφεσης.

Για παράδειγμα, με δεδομένο το ότι, ο μηνιαίος ΦΠΑ που εισπράττει το δημόσιο είναι της τάξης του 1,5 δις €, δεν είναι καθόλου απίθανο να μειωθεί στα μισά – με ζημία μόνο από αυτόν στα 750 εκ. € μηνιαία! Εάν εδώ προσθέσουμε το κόστος της ανεργίας (300.000 είναι οι νέοι άνεργοι στη Φινλανδία ενώ αναμένονται ακόμη 100.000 τον Απρίλιο), συν πολλά άλλα, θα καταλάβουμε καλύτερα πόσες θα είναι οι συνολικές απώλειες – για τις οποίες δεν γίνεται η παραμικρή πρόβλεψη.

Ιδίως η κυβέρνηση πρώτα εξαγγέλλει μέτρα καταναλώνοντας τις ταμειακές ρεζέρβες της που απέκτησε με δανεικά ή που ανήκουν σε άλλους, στους δημόσιους οργανισμούς και μετά σχεδιάζει να βγει στις αγορές για νέα δανεικά, όπως θα καταθέσω στα (πρακτικά) – σε μία εποχή που η ρευστότητα διεθνώς είναι μειωμένη, ενώ πολλές άλλες χώρες με υγιείς οικονομίες θα αναζητήσουν κάτι ανάλογο.

Εκτός αυτού εφαρμόζει ένα μείγμα σοβιετικού τύπου επιδοματικής πολιτικής και δήμευσης της ιδιωτικής περιουσίας (για παράδειγμα καταναγκαστική μείωση των ενοικίων χωρίς αποζημίωση των ιδιοκτητών των ακινήτων, σαν να ζούμε στη Βόρεια Κορέα), παράλληλα με το νεοφιλελεύθερο μοντέλο του ξεπουλήματος των δημοσίων επιχειρήσεων και της διάλυσης του κράτους προνοίας – περιμένοντας επί πλέον να στηριχθεί από τη γερμανική Ευρώπη που μας χρεοκόπησε, μας ληστεύει, μας μετέτρεψε σε γερμανική αποικία και πρόσφατα μας προορίζει για αποθήκη παράνομων μεταναστών.

Εν προκειμένω, η πλειοδοσία της κυβέρνησης μας θυμίζει το «λεφτά υπάρχουν» του Γ. Παπανδρέου το 2009, όπου γνωρίζουμε όλοι πού μας οδήγησε – ενώ το ίδιο κόμμα, υπό τον Κ. Καραμανλή τότε, υπερχρέωσε την Ελλάδα το 2004-2009, με τις απίστευτες σπατάλες του.

Καταλαβαίνουμε βέβαια πως με τα προβλήματα που βιώνουμε δεν είναι καθόλου ευχάριστη η αλήθεια – αλλά θα είναι πολύ πιο δυσάρεστο εάν μας επιβληθεί ένα επόμενο εξοντωτικό μνημόνιο από τη Γερμανία, για να πληρωθούν τα νέα δανεικά που σχεδιάζουμε να πάρουμε, μαζί με τις ζημίες, με το δημόσιο έλλειμμα δηλαδή που προβλέπεται από την ύφεση. Κατά την άποψη μας, μία τέτοια ανεξέλεγκτη οικονομική πολιτική είναι εντελώς ανεύθυνη, στοχεύοντας αποκλειστικά και μόνο στη νομή της εξουσίας.

Σε σχέση τώρα γενικότερα με τα μέτρα που χρειάζεται η Οικονομία μας, έχουμε δημοσιεύσει ήδη τις δικές μας προτάσεις επιγραμματικά – ενώ σε γενικές γραμμές πιστεύουμε πως πρέπει να λαμβάνουν υπ’ όψιν τα εξής:

(α) Τις συνθήκες «Κορώνα» βραχυπρόθεσμα, όπου το επίπεδο των τιμών ο πληθωρισμός δηλαδή μειώνεται και το ΑΕΠ, ο ρυθμός ανάπτυξης δηλαδή μειώνεται ακόμη περισσότερο – τόσο από την πλευρά της ζήτησης, όσο και από την πλευρά της προσφοράς.

Εν προκειμένω, η σωστή οικονομική πολιτική είναι η εξής: η σταθεροποίηση της προσφοράς, μέσω της στήριξης των επιχειρήσεων για να μη χρεοκοπήσουν, με τη βοήθεια της παροχής ρευστότητας. Από την πλευρά της τόνωσης της ζήτησης δεν πρέπει να ληφθεί κανένα μέτρο, αφού οι άνθρωποι μένουν σπίτι – εκτός από την παροχή των μισθών των εργαζομένων ή μέρους τους με εισοδηματικά κριτήρια, για την κάλυψη των βασικών τους αναγκών.

(β) Τις συνθήκες «Κορώνα» μακροπρόθεσμα, όπου το επίπεδο των τιμών αυξάνεται και το ΑΕΠ αυξάνεται λιγότερο από προηγουμένως ή μειώνεται. Εν προκειμένω, η σωστή οικονομική πολιτική είναι η εξής: διαρθρωτικά μέτρα, όπως η μείωση του φόρου εισοδήματος, των ασφαλιστικών εισφορών, οι επιδοτήσεις του προσωπικού κλπ., με τη βοήθεια των οποίων θα ισχυροποιούνται οι επιχειρήσεις.

Από την πλευρά της ζήτησης καμία τόνωση της – αφού η αύξηση της θα προκαλούσε την ακόμη μεγαλύτερη άνοδο του πληθωρισμού σε συνθήκες ύφεσης (στασιμοπληθωρισμό). Ήδη το βλέπουμε στην Ελλάδα με την άνοδο κατά 6% της τιμής του καλαθιού της νοικοκυράς μέσα σε χρόνο μηδέν – ενώ αυτός είναι μεταξύ άλλων ο λόγος που προτείναμε με το πρόγραμμα μας μείωση του ΦΠΑ στα βασικά είδη διατροφής κατά 50%.

Όσον αφορά τη σημερινή ΠΝΠ που έτσι και αλλιώς συζητείται προσχηματικά, αφού έχει ήδη δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της κυβερνήσεως, στο άρθρο 2 που αφορά τη μείωση των μισθωμάτων, είπαμε πως τουλάχιστον πρέπει να απαλλαγεί ο ιδιοκτήτης του ακινήτου από τον ΕΝΦΙΑ που πληρώνει για τους μήνες αυτούς και η διαφορά να καταχωρείται ως ζημία στη φορολογική του δήλωση – αν και το σωστό θα ήταν να αποζημιωθεί από το κράτος, αφού διαφορετικά είναι σαν να δημεύει την ιδιωτική περιουσία, όπως με τις επιτάξεις στα νησιά.

Η κυβέρνηση πρέπει επιτέλους να αποφασίσει εάν είναι υπέρ της ελεύθερης αγοράς ή όχι – αφού το να θέλει να πατάει σε δύο βάρκες, να είναι αριστερή με γραβάτα δηλαδή, θα αποδειχθεί καταστροφικό για την οικονομία μας.

Το κυριότερο όλων, απαιτήσαμε να αποσύρει το άρθρο 6, με το οποίο θέλει να στηρίξει τις επιχειρήσεις με το ΠΔΕ. Το ΠΔΕ θα πρέπει να χρησιμοποιείται για αναπτυξιακούς σκοπούς και να μην αντιμετωπίζεται ως μία δημοσιονομική ένεση. Ουσιαστικά με τα μέτρα αυτά των 5 δις € εξαϋλώνεται το ΠΔΕ, το οποίο είναι μόλις 6,75 δις € συνολικά – εκ των οποίων τα 6 δις συγχρηματοδοτούμενα των ΕΣΠΑ και τα 750 εκ. € εθνικό σκέλος. Εκτός αυτού, εάν χρησιμοποιηθεί το συγχρηματοδοτούμενο μέρος, κινδυνεύουμε να μας επιβάλει πρόστιμα η ΕΕ για τη μη έγκαιρη προώθηση των έργων – μέσα οποία υπάρχουν σημαντικά σε εξέλιξη, όπως η σιδηροδρομική γραμμή Αθήνας-Πάτρας και ο Ε65.

Στο άρθρο 8 αναρωτηθήκαμε για ποιόν πραγματικά σκοπό αποφασίσθηκε η διενέργεια σεμιναρίων – όπου η απάντηση που δεν πήραμε είναι αυτονόητη σε όλους.

Στο άρθρο 17 αναφέραμε πως το ότι θα επιβληθεί δελτίο σε απολυμαντικά από μία χώρα της ΕΕ δεν το περιμέναμε ποτέ.  Θα έπρεπε πάντως να υπήρχε εναλλακτική παραγωγή αιθυλικής αλκοόλης από άλλα προϊόντα – όπως από την ΕΒΖ που παράγει ήδη στη Σερβία και οι κυβερνήσεις μας χρεοκόπησαν επίσης με την απίστευτη κακοδιαχείριση τους.

Στο άρθρο 21 είπαμε πως παγιώνεται το περιθώριο κέρδους, ως μέτρο περιορισμού της αισχροκέρδειας. Εν τούτοις δεν σημαίνει κάτι σε ανοιχτές αγορές, αφού η αισχροκέρδεια μπορεί να γίνεται από το εξωτερικό – όπως από τους μεσάζοντες για εισαγωγές μασκών από τις ΗΠΑ που από 0,5$ ζητούν σήμερα 5 $, δηλαδή το δεκαπλάσιο.

Γνωρίζουμε όλοι άλλωστε τις τριγωνικές συναλλαγές που δύσκολα ελέγχονται. Το σημαντικό θα ήταν η στήριξη της εγχώριας παραγωγής, ακόμη και για μάσκες ή για μηχανήματα τεχνητής αναπνοής που σήμερα η ΕΕ επιτρέπει την επιδότηση τους (πρακτικά).

Είναι μια ευκαιρία να τονωθεί η παραγωγή, χωρίς το φόβο των νόμων περί «ανταγωνισμού» της ΕΕ. Γιατί αλήθεια δεν γίνεται; Για να το εκμεταλλεύονται οι μεσάζοντες; Γιατί να μείνουμε μια χώρα εξαρτημένη από τον τουρισμό που θα επιδοτείται για εκ περιτροπής εργασία εφέτος;

Όσον αφορά τώρα τα άρθρα του τρίτου τμήματος που συνεχίζουν την ψηφιοποίηση της κεντρικής διοίκησης, αναρωτηθήκαμε γιατί είναι απαραίτητο να γίνουν αυτή την εποχή της πανδημίας και με ΠΝΠ.

Στο άρθρο 33 για τις τηλεδιασκέψεις, προτείναμε να περιορισθούν αφού θεωρούνται αντιπαραγωγικές με βάση την εμπειρία από τις επιχειρήσεις – ενώ δεν μπορεί και δεν πρέπει  να υποκαταστήσουν τις δημοκρατικές διεργασίες με τη φυσική παρουσία. Εκτός αυτού είναι σημαντική η παρουσία στην Βουλή, ειδικά σε δύσκολες στιγμές, έτσι ώστε να νιώθει ο κόσμος ότι η ζωή συνεχίζεται – να παίρνει κουράγιο.

Στο άρθρο 34 διαπιστώσαμε πως πρόκειται για απευθείας αναθέσεις, όπως και σε κάποια άλλα. Γενικά δεν επικροτούμε αυθαιρεσίες, ούτε θεωρούμε ότι η παρούσα είναι μια κατάσταση τόσο μεγάλης έκτακτης ανάγκης, ώστε να παρακάμπτονται οι νόμοι. Πόσο μάλλον όταν ο Πρωθυπουργός επικρίνει τη συγκέντρωση εξουσιών από τον Ορμπαν! Δεν θα έπρεπε να υπήρχε ένα χρηματικό όριο στις αναθέσεις;

Στο άρθρο 59 δεν είχαμε αντίρρηση στο βαθμό που αφορά πανεπιστημιακές κλινικές και εργαστήρια – ενώ αρκετά εργαστήρια έχουν προσφερθεί για διενέργεια τεστ. Ζητήσαμε όμως να μας δοθεί το κόστος των εξετάσεων όπως και της νοσηλείας, κυρίως στα ιδιωτικά ιδρύματα. Στην επιστολή των πανεπιστημίων που θα καταθέσουμε στα (πρακτικά) αναφέρεται κάτι για μία  σκανδαλώδη σύμβαση 30 εκ. € που θα θέλαμε να απαντηθεί. Είναι κάτι σαν αυτή των 11 εκ. € για τα ΜΜΕ, μεταξύ άλλων για να προβαίνουν σε χειραγώγηση υπέρ της ΝΔ μέσω των δημοσκοπήσεων;

Συνεχίζοντας, πρέπει να αλλάξει το άρθρο 62. Πρόκειται για μία σκανδαλώδη διάταξη για τη  διασπορά δημοσίου χρήματος σε ΜΜΕ, όσον αφορά την ενημέρωση για τον κορονοϊο, η οποία θα έπρεπε να είναι δωρεάν. Η δε διάθεση γίνεται με απόφαση του Υφυπουργού επικοινωνίας και του Υπουργού Οικονομικών – γεγονός που είναι σκάνδαλο, πόσο μάλλον όταν η κυβέρνηση παρακαλάει για δωρεές στα νοσοκομεία.

Καταλαβαίνουμε βέβαια πως ο τύπος πρέπει να υποστηριχτεί – ειδικά ο έντυπος που πλήττεται τώρα, όπως και ο περιφερειακός. Όμως, αυτό δεν πρέπει να γίνεται με υπουργική απόφαση! Αποτελεί μεγάλη  εξάρτηση από την εξουσία και δολοφονεί την αντικειμενικότητα.

Στο άρθρο 65 επικροτούμε την υιοθέτηση της πρότασής μας για εκπαιδευτική τηλεόραση. Θα θέλαμε να σημειώσουμε όμως ότι, είναι μια ευκαιρία να βελτιωθούν οι υποδομές και το περιεχόμενο της διδασκαλίας – έτσι ώστε να αγκαλιάσει και τους μαθητές της ομογένειας στο εξωτερικό που θα θέλουν να κρατήσουν επαφή με την Ελλάδα.

Τέλος, στο άρθρο 71, είναι πολύ θετικό το ότι συνεχίζεται η κατασκευή του φράχτη στον Έβρο αφού, αν μη τι άλλο, δίνει ένα μήνυμα. Θα θέλαμε να επεκταθεί σε όλη τη συνοριακή γραμμή, καθώς επίσης να αντικατασταθεί αργότερα με έναν  τσιμεντένιο τοίχο όπως έχουν οι Τούρκοι στα σύνορα τους με τη Συρία – ενώ θεωρείται πως  η ΕΕ έχει δώσει μέρος των χρημάτων αυτών. Το ΠΑΣΟΚ πάντως κατασκεύασε  το φράχτη – μπράβο του και ελπίζουμε το ΚΙΝΑΛ να συνεχίσει στην ίδια γραμμή. Κλείνοντας, θεωρούμε ότι πολύ δύσκολα θα εκδοθούν κόρωνα-ομόλογα. Πιο πιθανόν είναι πάντως τα κορώνα μνημόνια.

 Βασίλης Βιλιάρδος9 Απριλίου 2020

https://analyst.gr/2020/04/09/korona-omologa-i-korona-mninonia/