Ο πανδημικός έλεγχος των μαζών

Ενώ χρειάστηκαν αιώνες για να εδραιωθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ανθρώπινες ελευθερίες, ήταν αρκετές μόνο λίγες ήμερες για καταλυθούν, με τη βοήθεια της πανδημίας – γεγονός που δεν μπορεί παρά να μας προβληματίσει πολύ σοβαρά, σχετικά με τις αιτίες της και με τις μεθόδους διαχείρισης της. Φάνηκε δε καθαρά πως όποιος καταφέρει να ελέγξει «πανδημικά» το φόβο των ανθρώπων για το θάνατο, μπορεί να ελέγξει ολόκληρη την ανθρωπότητα: να καταλύσει τα ανθρώπινα δικαιώματα, να επιβάλει το αστυνομικό κράτος, να φυλακίσει τους πάντες στα σπίτια τους, να κλειδώσει τις οικονομίες, να κλείσει τις εκκλησίες και να εξουδετερώσει ταυτόχρονα τη θρησκεία, αφού θέτει σε αμφιβολία τη θεία. Με απλά λόγια, εάν κάποιος έχει τη δυνατότητα να εξαπολύσει ένα βιολογικό όπλο, έναν ιό, έχοντας προηγουμένως ανακαλύψει ο ίδιος το αντίδοτο για να μην προσβάλλεται, μπορεί να επιβάλει ότι θέλει στις σημερινές κοινωνίες που φοβούνται όσο ποτέ στο παρελθόν το θάνατο – κυρίως επειδή δεν πιστεύουν πραγματικά στην Ανάσταση και στην ύπαρξη ενός άλλου κόσμου παύοντας να είναι θρησκευόμενες, οπότε έχουν την άποψη πως ο θάνατος είναι το οριστικό και αμετάκλητο τέλος τους. Συμπεραίνεται δε εύκολα πως για τον υγειονομικό έλεγχο των μαζών στο μέλλον, με καταναγκαστικά από τις κυβερνήσεις εμβόλια που δεν θα τολμούν να πάνε αντίθετα στο ρεύμα, με την τοποθέτηση τσιπ εντός τους, με τα κινητά για την υγειονομική δήθεν παρακολούθηση τους «για το δικό τους καλό» κοκ. δεν θα είναι απαραίτητη μια πανδημία, αλλά ο φόβος της – σήμερα με την επανάληψη του COVID-19 για κάποιες φορές στο μέλλον. Εύχομαι σε όλους Καλή Μεγάλη Εβδομάδα, χωρίς περιττούς φόβους και με το πνεύμα τους να παραμένει ελεύθερο, όπως αρμόζει σε Έλληνες  – ανεπηρέαστο από τις φασιστικές μεθόδους ελέγχου της προσωπικής τους ζωής και των ατομικών τους ελευθεριών.

Ανάλυση

Ως οικονομολόγος και άτομο με κοινή λογική, απεχθάνομαι τις θεωρίες συνωμοσίας – όχι όμως τις απόψεις πολιτικών οικογενειών που είναι γνωστοί για τις ανθρωπιστικές θέσεις τους, όπως του R. Kennedy. Όταν λοιπόν κατηγορεί επίσημα τον Bill Gates για το θέμα των εμβολίων (πηγή), με κάνει τουλάχιστον να αμφιβάλω για τη φυσική ή μη προέλευση της πανδημίας – χωρίς βέβαια να μπορώ να τεκμηριώσω εάν πρόκειται για τη δοκιμή ενός βιολογικού πολέμου ή όχι. Γνωρίζω όμως πως το χρηματοπιστωτικό σύστημα θα είχε ήδη καταρρεύσει παταγωδώς, με τρομακτικά αποτελέσματα για τη Δύση, εάν δεν μεσολαβούσε η πανδημία – η οποία του προσέφερε μία πρώτης τάξεως δυνατότητα και δικαιολογία για να επιβιώσει.

Εν προκειμένω, είναι σαφές πως η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 δεν καταπολεμήθηκε ποτέ, αλλά απλά επιμηκύνθηκε διογκούμενη στο μέλλον – με τη βοήθεια της ανεξέλεγκτης παροχής ρευστότητας (=τύπωμα νέων χρημάτων πάνω από 20 τρις $, γράφημα) εκ μέρους των κεντρικών τραπεζών. Όμως το περιγράψαμε, ήταν σαν να δίνει κανείς ενέσεις κορτιζόνης σε έναν ετοιμοθάνατο – διατηρώντας τον μεν στη ζωή, αλλά χωρίς καμία δυνατότητα «ανάκαμψης» του.

Αντίθετα, το πρόβλημα επιδεινώθηκε, αφού οι εισοδηματικές ανισορροπίες αυξήθηκαν περισσότερο και τα χρέη απογειώθηκαν σε όλες τις χώρες της Δύσης, μαζί με την Κίνα – του δημοσίου, των τραπεζών, των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών. Ακόμη και σε πλούσια κράτη όπως η Ελβετία (πρωταθλήτρια στα χρέη των νοικοκυριών, πηγή), η Σουηδία, η Αυστραλία (φούσκα 1,7 τρις $, πηγή) ή ο Καναδάς, τα χρέη των νοικοκυριών έφτασαν στη στρατόσφαιρα, παράλληλα με τη δημιουργία τεράστιων φουσκών στις αγορές ακινήτων – τυχόν σπάσιμο των οποίων θα προκαλούσε μαζικές χρεοκοπίες κρατών, τραπεζών, επιχειρήσεων και νοικοκυριών.

Όσον αφορά δε τα διεθνή μεγάλα χρηματιστήρια, ειδικά της Wall Street, η φούσκα που είχε δημιουργηθεί, μέσω κυρίως της επαναγοράς μετοχών εκ μέρους των εισηγμένων επιχειρήσεων με τη χρήση των νέων χρημάτων της Fed, δεν είχε κανένα προηγούμενο στην παγκόσμια ιστορία – γεγονός που είχαμε πολλές φορές επισημάνει, γράφοντας πως το κραχ είναι νομοτελειακό (πηγή), ενώ όσο πιο πολύ αργεί, τόσο καταστροφικότερο θα είναι. Επιβεβαιωθήκαμε φυσικά, αφού η πτώση των τιμών των μετοχών σε λιγότερο από ένα μήνα ήταν μεγαλύτερη της αντίστοιχης του κραχ του 1929 που διήρκεσε όμως σχεδόν τρία χρόνια – ακολουθούμενο από τη Μεγάλη Ύφεση και από το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Έτσι το δυτικό σύστημα του χρέους (πηγή), το δολάριο και οι Η.Π.Α. (ανάλυση: το καρτέλ, το δολάριο και ο στρατός) κινδύνευαν όσο ποτέ στην ιστορία τους – όταν την ίδια εποχή η παγκοσμιοποίηση ήταν στο ζενίθ και η ισχύς της Κίνας αυξανόταν συνεχώς. Αρκεί να γνωρίζει κανείς πως όταν εμφανίσθηκε ο ιός SARS το 2003, η συμμετοχή της Κίνας στο παγκόσμιο ΑΕΠ ήταν μόλις 4% – ενώ σήμερα έχει φτάσει στο 16%, γεγονός που σημαίνει πως ότι συμβαίνει στην Κίνα επηρεάζει την οικονομία ολόκληρου του πλανήτη. Λογικά λοιπόν ο COVID-19 που οι Αμερικανοί επιμένουν να αποκαλούν «κινεζικό ιό» για να ενοχοποιούν την Κίνα, είχε τα σημερινά αποτελέσματα – όσον αφορά την παγκόσμια διάδοση του.

Στα πλαίσια αυτά, διαπιστώνοντας κανείς πόσο ωφελεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα, τη Δύση και ιδίως τις Η.Π.Α. από γεωοικονομικής πλευράς η επιδημία, ενοχοποιώντας και απομονώνοντας ταυτόχρονα την Κίνα, καθώς επίσης πλήττοντας σοβαρά τη Γερμανία και κατ’ επέκταση την Ευρωζώνη (ανάλυση), δεν μπορεί παρά να αμφιβάλει για την πραγματική του προέλευση (πηγή) – πόσο μάλλον αφού έχει λειτουργήσει κυριολεκτικά όπως τα αμορτισέρ των αυτοκινήτων, ως σταθεροποιητής δηλαδή της κατάρρευσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος που έπεσε σε μία μεγάλη λακκούβα, απορροφώντας όλους τους κραδασμούς που προκάλεσε το πρόσφατο κραχ. Οφείλει δε να διαβάσει κανείς ένα άρθρο που περιγράφει τις Η.Π.Α. ως τη σημερινή Βαϊμάρη – αφού μέσω της πανδημίας θα αυξήσει τις ενέσεις ρευστότητας της Fed και το χρέος της σε δυσθεώρητα ύψη (πηγή).

Από την άλλη πλευρά, διαπιστώνει επίσης κανείς πως ενώ χρειάστηκαν αιώνες για να εδραιωθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ανθρώπινες ελευθερίες, ήταν αρκετές μόνο λίγες ήμερες για καταλυθούν, με τη βοήθεια της πανδημίας – γεγονός που δεν μπορεί παρά να μας προβληματίσει πολύ σοβαρά, σχετικά με τις αιτίες της και με τις μεθόδους καταπολέμησης της (ανάλυση). Φάνηκε δε καθαρά πως όποιος καταφέρει να ελέγξει «πανδημικά» το φόβο των ανθρώπων για το θάνατο, μπορεί να ελέγξει ολόκληρη την ανθρωπότητα: να καταλύσει τα ανθρώπινα δικαιώματα, να επιβάλει το αστυνομικό κράτος, να φυλακίσει τους πάντες στα σπίτια τους, να κλειδώσει τις οικονομίες, να κλείσει τις εκκλησίες και να εξουδετερώσει ταυτόχρονα τη θρησκεία, αφού θέτει σε αμφιβολία τη θεία.

Με απλά λόγια, εάν κάποιος έχει τη δυνατότητα να εξαπολύσει ένα βιολογικό όπλο, έναν ιό, έχοντας προηγουμένως ανακαλύψει ο ίδιος το αντίδοτο για να μην προσβάλλεται, μπορεί να επιβάλει ότι θέλει στις σημερινές κοινωνίες που φοβούνται όσο ποτέ στο παρελθόν το θάνατο – κυρίως επειδή δεν πιστεύουν πραγματικά στην Ανάσταση και στην ύπαρξη ενός άλλου κόσμου παύοντας να είναι θρησκευόμενες, οπότε έχουν την άποψη πως ο θάνατος είναι το οριστικό και αμετάκλητο τέλος τους.

Λογικά λοιπόν υπό αυτές τις συνθήκες η ζωή είναι πολυτιμότερη από οτιδήποτε άλλο – οπότε με την επίκληση κάποιας απειλής της ζωής, οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να σκύψουν το κεφάλι, να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους, να πεινάσουν, να χάσουν την ελευθερία τους, να ανεχθούν φασιστικές μεθόδους κοκ. Ξεχνούν δε αμέσως οτιδήποτε άλλο συμβαίνει, όπως το πρόσφατο κραχ και επικεντρώνονται σε τηλεοπτικές εκπομπές χειραγώγησης, σχετικά με την εξέλιξη της πανδημίας – αποβλακώνονται δηλαδή με έναν τρόπο που υπό κανονικές συνθήκες είναι αδιανόητος, αδύνατον να εξηγηθεί.

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας, σήμερα τα κρούσματα από την πανδημία στις Η.Π.Α. είναι 561.103 και οι θάνατοι 22.106 – σε έναν πληθυσμό 328,2 εκ. Το 2018 μόνο οι αυτοκτονίες από οικονομικές κυρίως αιτίες ήταν 48.344 και οι προσπάθειες αυτοκτονίας 1.400.000 (πηγή) – χωρίς φυσικά να το γνωρίζει κανένας και χωρίς να ληφθούν αστυνομικά μέτρα από το κράτος. Επομένως ο θόρυβος που έχει προκληθεί είναι δυσανάλογα μεγάλος, καλύπτοντας όλους τους άλλους θορύβους – όπως το κραχ, την υπερχρέωση των αμερικανικών νοικοκυριών, την αχόρταγη εκμετάλλευση τους από τις ελίτ κοκ.

Είναι λογικό λοιπόν να αντιμετωπίζουμε επιφυλακτικά, εάν όχι με καχυποψία αφενός μεν την πανδημία, αφετέρου τον τρόπο χειρισμού της – γνωρίζοντας πως καμία κυβέρνηση δεν τολμάει να τη χειριστεί με έναν διαφορετικό τρόπο από τους άλλους, φοβούμενη πως θα κατακριθεί από τους Πολίτες. Με απλά λόγια, όταν ακολουθείς το ρεύμα δεν έχεις κανένα πρόβλημα όπως γνωρίζουν πολύ καλά οι πολιτικοί – ενώ όταν κάνεις το αντίθετο, το ρίσκο είναι πολύ μεγάλο. Το γεγονός δε της ξαφνικής εξάπλωσης της πανδημίας στη Βρετανία, μετά την απόφαση του πρωθυπουργού της να πάει αντίθετα στο ρεύμα, είναι τουλάχιστον περίεργο – όπως και το ότι είναι ο πρώτος που προσβλήθηκε από τον ιό.

Συμπεραίνεται δε εύκολα πως για τον υγειονομικό έλεγχο των μαζών στο μέλλον, με καταναγκαστικά από τις κυβερνήσεις εμβόλια που δεν θα τολμούν να πάνε αντίθετα στο ρεύμα, με την τοποθέτηση τσιπ εντός τους, με τα κινητά για την υγειονομική δήθεν παρακολούθηση τους «για το δικό τους καλό» κοκ. δεν θα είναι απαραίτητη μια πανδημία, αλλά ο φόβος της – σήμερα με την επανάληψη του COVID-19 για κάποιες φορές στο μέλλον. Ενδεχομένως με το φόβο της μετάλλαξης του ιού ή με οτιδήποτε άλλο σκεφθεί αυτός που θα έχει ως στόχο του να ελέγχει τις μάζες – για να εμποδίζει τις ενέργειες πανικού τους στα χρηματιστήρια, για να αμβλύνει τις νομοτελειακές χρηματοπιστωτικές κρίσεις του καπιταλισμού-καζίνο, για να τους επιβάλλει τρόπους συμπεριφοράς ή για οτιδήποτε άλλο.

Όλα αυτά βέβαια είναι απλές σκέψεις που δεν διεκδικούν την επιστημονική τεκμηρίωση, αλλά δίνουν μόνο το έρεισμα σε αυτούς που επιμένουν να σκέφτονται και δεν θεωρούν ασφαλές το να ακολουθούν το ρεύμα – με τους κινδύνους σκόπιμης παρεξήγησης και παρερμηνείας που συνοδεύουν τέτοιου είδους συμπεριφορές, για να εξουδετερώνονται από εκείνους που δεν τις επιθυμούν. Εύχομαι σε όλους Καλή Μεγάλη Εβδομάδα, χωρίς περιττούς φόβους και με το πνεύμα τους να παραμένει ελεύθερο, όπως αρμόζει σε Έλληνες  – ανεπηρέαστο από τις φασιστικές μεθόδους ελέγχου της προσωπικής τους ζωής και των ατομικών τους ελευθεριών.

Βασίλης Βιλιάρδος13 Απριλίου 2020

https://analyst.gr/2020/04/13/o-pandimikos-elegxos-ton-mazon/