(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
O Γρηγόριος Eλευθεριάδης διηγείται μία ξεχωριστή μαρτυρία.
Κάποια φορά που είχε πάει να εξομολογηθεί περίμενε όλο σχεδόν το πρωινό μέχρι το μεσημέρι, να επιστρέψει ο Γέροντας που έλειπε.
Καθόταν κάτω από ένα δένδρο υπομένοντας την καλοκαιρινή ζέστη κι, είχε αρχίσει ν’ αδημονεί.
Ξαφνικά, τον βλέπει μπροστά του να εμφανίζεται απ’ το πουθενά κάθιδρος και κατακουρασμένος.
– Μα, πού ήσουν Γέροντα και χάθηκες;
Τον ρώτησε με απορία.
– Στην Παναγία τη Σουμελά ήμουν, γιαβρούμ, κι άναψα τα καντήλια.
Ήταν η ήρεμη απάντηση του αγίου της Σίψας…
Αυτά τα παράδοξα για μας, τους ανθρώπους της ύλης, ήταν για τον Γέροντα απολύτως φυσικά, καθώς κινούνταν καθημερινά μέσα σ’ αυτήν την ουράνια σφαίρα όπου φυσικοί περιορισμοί δεν υπάρχουν.
Η μάνα Αργυρώ, που τον διακονούσε τα τελευταία χρόνια, είχε πλέον τόσο εξοικειωθεί με την υπερφυσική του βιοτή ώστε, όταν τον έβλεπε να έρχεται πετώντας από τον Προφήτη Ηλία, με πολλή φυσικότητα τον μάλωνε, γιατί άργησε και κρύωσε το φαγητό.
Δεν της έκανε πλέον καμμία έκπληξη για ό,τι υπέρ φύσιν έβλεπε να συντελείται στο πρόσωπο του Γέροντα, που στοργικά και αφοσιωμένα διακονούσε σαν πραγματική του μητέρα…
Από Το Βιβλίο Ο “Όσιος Γεώργιος Της Δράμας, Ο Άγιος Των Πτωχών Και Των Πονεμένων”, Έκδοση Ιεράς Μονής Αναλήψεως Του Σωτήρος Ταξιάρχες (Σίψα).
O Γρηγόριος Eλευθεριάδης διηγείται μία ξεχωριστή μαρτυρία.
Κάποια φορά που είχε πάει να εξομολογηθεί περίμενε όλο σχεδόν το πρωινό μέχρι το μεσημέρι, να επιστρέψει ο Γέροντας που έλειπε.
Καθόταν κάτω από ένα δένδρο υπομένοντας την καλοκαιρινή ζέστη κι, είχε αρχίσει ν’ αδημονεί.
Ξαφνικά, τον βλέπει μπροστά του να εμφανίζεται απ’ το πουθενά κάθιδρος και κατακουρασμένος.
– Μα, πού ήσουν Γέροντα και χάθηκες;
Τον ρώτησε με απορία.
– Στην Παναγία τη Σουμελά ήμουν, γιαβρούμ, κι άναψα τα καντήλια.
Ήταν η ήρεμη απάντηση του αγίου της Σίψας…
Αυτά τα παράδοξα για μας, τους ανθρώπους της ύλης, ήταν για τον Γέροντα απολύτως φυσικά, καθώς κινούνταν καθημερινά μέσα σ’ αυτήν την ουράνια σφαίρα όπου φυσικοί περιορισμοί δεν υπάρχουν.
Η μάνα Αργυρώ, που τον διακονούσε τα τελευταία χρόνια, είχε πλέον τόσο εξοικειωθεί με την υπερφυσική του βιοτή ώστε, όταν τον έβλεπε να έρχεται πετώντας από τον Προφήτη Ηλία, με πολλή φυσικότητα τον μάλωνε, γιατί άργησε και κρύωσε το φαγητό.
Δεν της έκανε πλέον καμμία έκπληξη για ό,τι υπέρ φύσιν έβλεπε να συντελείται στο πρόσωπο του Γέροντα, που στοργικά και αφοσιωμένα διακονούσε σαν πραγματική του μητέρα…
Από Το Βιβλίο Ο “Όσιος Γεώργιος Της Δράμας, Ο Άγιος Των Πτωχών Και Των Πονεμένων”, Έκδοση Ιεράς Μονής Αναλήψεως Του Σωτήρος Ταξιάρχες (Σίψα).
κατά έναν παράδοξο τρόπο,συναντιόντουσαν&ο Ι.Τσαλικης με τον Άγιο Πορφύριο στην Εύβοια και τα λέγανε κάπου καπου,ο άγιος Ιάκωβος είχε πει στον Πορφύριο να μην φανερώσει αυτό που γίνεται όμως το εκμυστηρεύτηκε στον μητροπολίτη Νεοφυτο..όταν το έμαθε ο Ι.Τσαλικης του είπε:βρε ευλογημενε και του είπα να μην το πει,για να τον πειράξει ο Μόρφου συνέχισε όχι μόνο αυτό αλλά μου είπε και που συναντιεστε,πετάγεται ο Ιάκωβος έκπληκτος,μα και αυτό στο είπε;;τι ωραίο ε,τι ζηλευτό!!να είσαι ταυτόχρονα σε δύο μέρη!!!..ποιος ξέρει τώρα εκεί που βρίσκονται τι επιπλέον δυνάμεις,χαρίσματα να τους έχουν δωθεί..ΑΠ..
ΑπάντησηΔιαγραφήμιλάμε για ορθόδοξη φακιρική!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τα λέτε σοβαρά;;;
Οι φακίρηδες κοιμούνται στά καρφιά.
ΑπάντησηΔιαγραφή11:11...τι σε χάλασε ακριβώς;;..ο άγιος Καρσλιδης έβλεπε επίσης πολλούς από τους αγίους κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας..ΑΠ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Ελληνες αδελφέ είναι αγιομάχοι πλέον. Ημίπιστοι. Καί μέ τήν αμφιβολία στήν γλώσσα αισθάνονται ελεύθεροι καή ημίθεοι. Σκέφτονται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα. Τα θαύματα πάντοτε γίνονται με φυσικό τρόπο. Όποιος καταλαβαίνει, καταλαβαίνει και δεν το παίζω Πυθία. Ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτό Ευαγγέλιο νομίζω αναφέρεται ότι ειχαν προσπαθήσει πολλές φορές νά συλλάβουν τόν Κύριο αλλά εξαφανιζόταν.
ΑπάντησηΔιαγραφή