Σολόβιεφ: Περί του Αντιχρίστου! (3)

 Συνέχεια από: Παρασκευή 21 Αυγούστου 2020

Σολόβιεφ: Περί τού Αντιχρίστου! 

Κύριος Ζ- Και εσείς γνωρίζετε μήπως περιπτώσεις κατά τις οποίες η καλοσύνη ενός προσώπου μεταμόρφωσε το κακό σε καλό ή τουλάχιστον το ηρέμησε λίγο;

Κ(κυρία)-για να πω την αλήθεια δεν είδα ούτε άκουσα για τέτοιες περιπτώσεις….Όμως ένα λεπτό : νομίζω πώς αυτό που δηλώνετε ταιριάζει πολύ με αυτό που λέγατε προχθές στον Πρίγκιπα πώς ούτε ο Χριστός με όλη του την καλοσύνη μπόρεσε να βγάλει κάτι με την ψυχή του Ιούδα ή του κακού ληστή. Ο Πρίγκιπας πρέπει να απαντήσει: να μην ξεχάσετε να του το ζητήσετε όταν επιστρέψει.

Κύριος Ζ- Τί να πω: Επειδή δεν νομίζω πώς είναι ο Αντίχριστος δεν πιστεύω να επιστρέψει… και πιστεύω ακόμη λιγότερο στην Θεολογική του επάρκεια. Έτσι λοιπόν, για να μην γίνει η συζήτησή μας ακόμη πιο δύσκολη απ’αυτό το άλυτο πρόβλημα, φαντάζομαι τώρα την αντίρρηση που θα έπρεπε να προβάλλει ο Πρίγκιπας από την δική του οπτική γωνία. Γιατί ο Χριστός δεν αναγέννησε με την αγαθότητά του τις άγριες ψυχές του Ιούδα και των συντρόφων του; Απλώς επειδή η εποχή ήταν πολύ ανόητη και μόνον μερικές λίγες ψυχές, διέθεταν εκείνο το επίπεδο πνευματικής ανάπτυξης με την οποία είναι δυνατόν να συλληφθεί η εσωτερική δύναμη τής αλήθειας. Ο Ιούδας και οι σύντροφοί του ήταν πολύ καθυστερημένοι. Ο ίδιος ο Χριστός δεν είπε στους μαθητές του; (Ιωάν. 14,21) “Αυτά που κάνω εγώ θα τα κάνετε και εσείς και ακόμα περισσότερα”. Δηλαδή στο ανώτερο επίπεδο τής ηθικής εξελίξεως στο οποίο έφθασε στην εποχή μας η ανθρωπότης, οι μαθητές του Χριστού μπορούν με την δύναμη αντιστάσεως απέναντι στο κακό που διαθέτουν, να πραγματοποιήσουν θαύματα ηθικής πολύ μεγαλύτερα από εκείνα που ήταν δυνατή δεκαοχτώ αιώνες πριν.

Σ(στρατηγός)- Ένα λεπτό, ένα λεπτό! Εάν μπορούν να τα πραγματοποιήσουν, γιατί δεν τα πραγματοποιούν; Ή μήπως εσείς έχετε δει παρόμοια θαύματα; Διότι πράγματι ο πρίγκιπάς μας, ακόμη και σήμερα, “μετά από 18 αιώνες ηθικής εξελίξεως τής Χριστιανικής συνειδήσεως”, δεν κατορθώνει να φωτίσει την σκοτεισμένη μου ψυχή: παραμένω εκείνος ο καννίβαλος που ήμουν πριν τον συναντήσω και δεν αγαπώ τίποτε, όπως και πριν, μετά τον Θεό και την Ρωσία, περισσότερο από την στρατιωτική τέχνη και τα πυροβόλα όπλα. Και όμως έχω συναντήσει όχι μόνον τον πρίγκιπα αλλά και πολλούς άλλους πιο δυνατούς από αυτόν.

Κύριος Ζ- Γιατί να σταθούμε σε ένα τόσο προσωπικό έδαφος; Τί θέλετε από μένα; Υπερασπιζόμενος τον απουσιάζοντα αντίπαλό σας παρουσίασα ένα ευαγγελικό χωρίο που είχε λησμονήσει. Για τα υπόλοιπα, αν είναι δίκαια ή λανθασμένα, δεν απαντώ για τα όνειρα άλλων.

Κ(κυρία)- Τώρα θα εμπλακώ εγώ στην υπεράσπιση τού φτωχού πρίγκιπα. Εάν είχε θελήσει να είναι έξυπνος θα είχε απαντήσει έτσι στον στρατηγό: εγώ και οι συνθρησκευόμενοί μου τους οποίους συνάντησες θεωρούμαστε αληθινοί μαθητές του Χριστού μόνον για την διεύθυνση των σκεψεών μας και των πραξεών μας και όχι επειδή φθάσαμε να αποκτήσουμε μία ανώτερη ενέργεια. Όμως σε κάποιο μέρος υπάρχουν οπωσδήποτε ή σύντομα θα υπάρξουν πιο τέλειοι Χριστιανοί από εμάς και αυτοί θα ήταν ίσως ικανοί να γκρεμίσουν τον σκοτεινό σου τοίχο.

Κύριος Ζ- Μία παρόμοια απάντηση θα ήταν άνετη φυσικά διότι θα επικαλούνταν μία άγνωστη στιγμή. Αλλά αυτό δεν είναι σοβαρό. Ας δεχθούμε ότι αυτοί λένε: εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε κανένα πράγμα, ούτε μεγαλύτερο εκείνου που κάνει ο Χριστός, ούτε ίσο μ’Αυτόν, αλλά ούτε και μικρότερο εκείνου, αλλά μόνον κάτι που μας πλησιάζει στα έργα του. Από αυτή την παραδοχή τί μπορεί να συμπεράνει μία υγιής λογική;

Σ(στρατηγός)- Πιθανόν μόνον που οι λόγοι του Χριστού : “τα έργα που εγώ κάνω θα τα πραγματοποιήσετε και εσείς και μεγαλύτερα επίσης δεν ειπώθηκαν σ’αυτούς τους Κυρίους αλλά σε κάποιον άλλον που δεν τους μοιάζει καθόλου.

Κ(κυρία)-Όμως μπορούμε να φανταστούμε ένα πρόσωπο που εφαρμόζει εις βάθος την εντολή τής αγάπης προς τους εχθρούς και τής συγχώρησης των ύβρεων που δόθηκε από τον Χριστό και τότε για τον ίδιο τον Χριστό να λαμβάνει την δύναμη να μεταμορφώνει με την δική του πραότητα τις κακές ψυχές σε καλές.

Κύριος Ζ-ένα πείραμα αυτού του τύπου έγινε προσφάτως και όχι μόνον δεν είχε καμμία επιτυχία αλλά είχε ένα αποτέλεσμα αμέσως αντίθετο σε εκείνο που εσείς υποθέτετε! Υπήρξε ένα πρόσωπο μιας πραότητος χωρίς όρια, το οποίο όχι μόνον συγχωρούσε όλες τις ύβρεις αλλά απαντούσε σε κάθε βαρβαρότητα με ανανεωμένες ευλογίες και ακόμη μεγαλύτερες. Μήπως κατόρθωσε να συγκινήσει την ψυχή του εχθρού του, να τον αναγεννήσει ηθικώς; Αλλοίμονο, κατόρθωσε να σκληρύνει μόνον την καρδιά τού κακοποιού και πέθανε άδοξα από το χέρι του ίδιου.

Κυρία-Για τί πράγμα μιλάτε; Για ποιο πρόσωπο πρόκειται; Πού και πότε έζησε;

Κύριος Ζ- Στην Πετρούπολη πριν λίγα χρόνια. Πίστευα ότι το γνωρίζατε! Είναι ο Kammerherr Defarne.

Κυρία-Δεν το έχω ακούσει ποτέ, και πίστευα ότι έχω όλη την Πετρούπολη στο χέρι.

Π(Πολιτικός)-Και εγώ δεν θυμάμαι κάτι. Αλλά πώς είναι η ιστορία αυτού του Kammercherr;

Κύριος Ζ- έχει εκφραστεί θαυμάσια σε ένα αδημοσίευτο ποίημα του Aleksej Tolstoj (1817-1875).

Κυρία- Αδημοσίευτη; Τότε είναι οπωσδήποτε μία φάρσα γιατί αυτές οι μέθοδοι όταν πρόκειται για τόσο σπουδαία πράγματα;

Κύριος Ζ- Σας βεβαιώνω ότι ακόμη και αν είναι μία φάρσα στην μορφή, έχει ένα πολύ σοβαρό περιεχόμενο και ακόμη πιο σημαντικό, σωστό και πραγματικό. Πάντως αυτοί οι στίχοι περιγράφουν την πραγματική σχέση ανάμεσα στην καλωσύνη και την βαρβαρότητα πολύ καλύτερα από όσο θα μπορούσα να το κάνω εγώ με τον σοβαρό μου λόγο. Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι όταν οι επαγγελματίες γραμματισμένοι θυμηθούν τους ήρωές κάποιων ρομάντζων παγκοσμίως διάσημων τα οποία με τέχνη και σοβαρότητα οργώνουν την μαύρη γή της ψυχής, αυτή η φάρσα, η οποία, με τις καρικατούρες τής γραφής της ακουμπά το βαθύ υπόγειο τού ηθικού προβλήματος, θα διατηρήσει όλη της την καλλιτεχνική και φιλοσοφική αλήθεια!

Γ(γυναίκα)-Δεν πιστεύω στα παράδοξά Του. Εσείς είστε κατειλημμένος από το πνεύμα της αντιρρήσεως και προκαλείται επίτηδες την κοινή γνώμη!

Κύριος Ζ- Πολύ πιθανόν θα την προκαλούσα εάν υπήρχε. Παρ’όλα αυτά θα σας διηγηθώ την ιστορία του Delarue, αφού δεν την γνωρίζετε και εγώ την γνωρίζω από μνήμης!

Συνεχίζεται

Αμέθυστος.