Από το νέο βιβλίο: «Μητροπολίτου Μόρφου Νεόφυτου Ομιλίες – ΤΟΜΟΣ Α’»
..Μία άλλη φορά που ήμουν μαζί με τον Όσιο Ιάκωβο Τσαλίκη, την ώρα του Χερουβικού ύμνου, καθώς κρατούσα τη λαμπάδα και βγήκαμε για τη Μεγάλη Είσοδο, κάθε τόσο σταματούσε. Και του λέω:
«Προχωρείστε, Γέροντα!»
Και αυτός μου απαντά:
«Μα, πως να προχωρήσω, παιδί μου, με τόσους αγγέλους;»
Και τον ακούω να λέει:
«Κάντε λίγο τόπο, άγιοι άγγελοί μου, να περάσουμε».
Επίσης την ώρα που κάλυπταν τα Τίμια δώρα οι ιερείς στην Προσκομιδή, έβλεπε τον αστέρα να κατεβαίνει στην Βηθλεέμ, όπου το βρέφος Ιησούς ήταν «κείμενον εν τη φάτνη». Κατά τη Θεία Λειτουργία, ο Γέροντας έβλεπε τη ζωή και τα πάθη του Κυρίου, τη Σταύρωση, τα σπουδαιότερα γεγονότα της ζωής του Χριστού, αυτό το σώμα και το αίμα Του! Για τον Άγιο Ιάκωβο η Θεία Λειτουργία δεν ήταν μια απλή τελετουργική πράξη, αλλά μία ορατή αίσθηση του ουρανού και της γης, της δόξας και της βασιλείας του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Κάποτε τον επισκέφτηκαν φοιτητές της Θεολογικής Σχολής Αθηνών και του έθεσαν το εξής ερώτημα:
«Γέροντα, τι είναι για σας η πίστη;»
Και τους απαντά:
«Εγώ θα έλεγα ότι πίστη είναι αυτό που λέει ο απόστολος Παύλος, δηλαδή «ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων». «Ου βλεπομένων», παιδιά μου. Δυστυχώς για μένα, είναι «βλεπομένων».
Του λένε: «Τι εννοείτε είναι »βλεπομένων».
Και τους απάντησε:
«Να κάνω Πρόθεση, και βλέπω τον άγγελό μου να με καθοδηγεί. Κρατώ τα Άγια για να μη μου πέσουν, τρέχουν οι άγγελοι, οι αρχάγγελοι να μου κρατούν τα Άγια για να μη μου πέσουν, διότι είμαι άρρωστος. Έχω πέντε ασθένειες! Ψέλνει το χερουβικό ο πατήρ Σεραφείμ έξω, βλέπω εγώ αγγέλους και αρχαγγέλους να κάνουνε βουτιές. Άρα, τους λέει, εγώ πιστεύω αυτά που βλέπω. Ενώ εσείς, παιδιά μου, ζείτε μέσα στην Ομόνοια, ζείτε μέσα στη σύγχρονη Αθήνα και έρχεστε να δείτε έναν ελεεινό ιερομόναχο που ασκητεύει εδώ στο δάσος του Οσίου Δαβίδ της βορείου Ευβοίας και με εμπιστεύεστε και πιστεύετε, χωρίς να έχετε δει αγγέλους και αγίους. Εγώ πιστεύω αυτά που βλέπω και σεις με πιστεύετε εμένα, χωρίς να έχετε δει ποτέ σας. Άρα, εσείς παιδιά μου, θα μετέχετε του μακαρισμού «μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες». Εγώ, δεν θα μετέχω αυτού του μακαρισμού. Η δική σας πίστη, παιδιά μου, είναι μεγαλύτερη από τη δική μου και ο Χριστός θα την εκτιμήσει περισσότερο, παρά τη δική μου που βλέπω».
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΙΤΕ: >> ΕΔΩ
...Στούς μικρούς μοίραζε ανεμώνες, άλλα στούς μεγάλους καί έπηρμένους προσέφερε κάτι αγκάθια, πού τρυπούσαν καί τις πιο σκληρές καρδιές. Καί τό αγκάθι τό πετούσε εντελώς απρόοπτα, για να είναι αφυπνιστικό. Τήν ώρα πού θαύμαζες τον λόγο του κι έκανες σκέψεις υψηλές για τό πρόσωπό του, σου πέταγε τ’ ακόντια καί τα βέλη. Περιέφερες ερευνητικά τα μάτια, για να δεις από που έρχονται. Καί αναρωτιόσουνα: «Από τον Έφραίμ εξακοντίζονται, τον άγιο, πού εγώ τον ευλαβούμαι;». Τον κούραζε τό ήθος τών νέων μοναχών. Μέ σκυμμένο τό κεφάλι εξομολογείτο: "Οί Γεροντάδες στήν σκεπή έχουν κρεμασμένα τα ψαρικά τους. Τριάντα χρόνια ποτέ δέν σκέφθηκα ούτε να τα κοιτάξω ούτε να τα ξεκρεμάσω. Σήμερα όλα τα έψαξαν, όλα τα κατέκτησαν. Δέν μ’ αρέσει, άλλα σιωπώ". (Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης)
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://simeiakairwn.wordpress.com/2020/10/22/%ce%bc%ce%bf%cf%85-%ce%b5%ce%af%cf%80%ce%b5-%ce%bf-%cf%80-%ce%b5%cf%86%cf%81%ce%b1%ce%af%ce%bc-%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%85%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%b9%cf%8e%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b7-%cf%80/