Άγ. Ιωάννης Χρυσόστομος: Οι Απόστολοι με την δύναμη της χάριτος ήσαν βιβλία ζωντανά και νόμοι έμψυχοι!

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=290083

Πώς λοιπόν εδόθη τότε ο νόμος εκείνος και πότε και πού;

Έπειτα από την καταστροφή των Αιγυπτίων εις την έρημον, επάνω εις το όρος Σινά, ενώ ανυψώνετο από το όρος καπνός και πυρ, ηχούσεν η σάλπιγγα, εξεσπούσαν βρονταί και αστραπαί και ο Μωυσής εισήρχετο εις αυτόν τον γνόφον.

Δεν συνέβη έτσι εις την Καινήν Διαθήκην.

Μήτε εις την έρημον εδόθη, μήτε εις το όρος ούτε με καπνόν και σκότος και αχλύν και θύελλαν.

Αλλά μέσα εις το σπίτι ενώ ήρχιζε η ημέρα και ήσαν όλοι καθισμένοι μαζί, συνέβησαν τα πάντα με πολλήν ημερότητα.

Δι’ όσους έχουν ακαλλιέργητον λογική και είναι δυσάγωγοι εχρειάζετο κάποια ικανοποίησις των αισθήσεων με την έρημον, το όρος, τον καπνόν, τον ήχον της σάλπιγγος και τα άλλα όμοια.

Ενώ διά τους προχωρημένους και πειθηνίους, αν έχουν υπερνικήσει την δύναμιν του σώματος δεν υπάρχει χρεία [ανάγκη] κανενός από αυτά.

Εάν τώρα και εις την συγκέντρωσιν αυτήν ηκούσθη ήχος, τούτο δεν έγινε διά τους αποστόλους αλλά διά τους παρισταμένους Ιουδαίους, χάριν των οποίων εφάνησαν και αι γλώσσαι του πυρός.

Αν και έπειτα από αυτό έλεγαν ότι “Γλεύκους μεμεστωμένοι εισί” [πιωμένοι, μεθυσμένοι], θα έλεγαν περισσότερα, αν δεν έβλεπαν τίποτε από αυτά.

Και εις μεν την Παλαιάν Διαθήκην όταν ανέβη ο Μωυσής κατέβη ο Θεός.

Εδώ όμως, αφού η ιδική μας φύσις ανυψώθη εις τον ουρανον ή μάλλον εις τον θρόνον του βασιλέως τότε κατέρχεται το Πνεύμα.

Και αν το Πνεύμα ήτο ολιγώτερον, δεν θα ήσαν όσα συνέβησαν μεγαλύτερα και πλέον θαυμαστά.

Διότι αι νεώτεραι πλάκες είναι πολύ ανώτεραι και λαμπρότερα τα έργα.

Δεν κατέβαιναν οι απόστολοι από το όρος έχοντες εις τα χέρια των στήλας από λίθο όπως ο Μωυσής.

Είχαν εις τον νουν των το Πνεύμα και ξεχειλίζοντες από κάποιον θησαυρόν και από κάποιαν πηγή διδαχής και χαρισμάτων και όλων των αγαθών περιήρχοντο όλα τα μέρη, και ήσαν οι ίδιοι με την δύναμιν της χάριτος βιβλία ζωντανά και νόμοι έμψυχοι.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο εκέρδισαν τας τρεις και τας πέντε χιλιάδας και τα πλήθη της γης, επειδή ήτο ο Θεός που ωμιλούσεν εις όλους τους προσερχομένους με το στόμα εκείνων.

Αφού και ο Ματθαίος ακόμη, γεμάτος από το Πνεύμα, έγραψεν όσα έγραψεν· ο Ματθαίος ο τελώνης.

Δεν εντρέπομαι που τον αποκαλώ από το επάγγελμά του, ούτε αυτόν ούτε τους άλλους.

Διότι αυτά αποδεικνύουν καλύτερα και την χάριν του Πνεύματος αλλά και την αρετήν εκείνων 

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Γιατί ο Απόστολος Ματθαίος ονόμασε την συγγραφή του ευαγγέλιο;

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=290549

Δικαιολογημένα την συγγραφήν του αυτήν την εκάλεσεν ευαγγέλιον. Ήλθε και εκήρυττεν εις όλους την κατάργησιν της κολάσεως, την διάλυσιν των αμαρτιών, την δικαιοσύνην, τον αγιασμόν, την απολύτρωσιν, την υιοθεσίαν, την κληρονομίαν των ουρανών, την συγγένειαν προς τον Υιόν του Θεού, εις τους εχθρούς, τους αγνώμονας, εις αυτούς που κάθηνται εις το σκότος.

Τι ημπορεί να εξισωθή με τα ευαγγέλια αυτά;

Θεός επάνω εις την γην, άνθρωπος εις τον ουρανόν· Και όλα έχουν αναμιχθή, οι άγγελοι εχόρευαν μαζί με τους ανθρώπους και οι άνθρωποι εσυντρόφευαν τους αγγέλους και τα άλλας δυνάμεις του ουρανού.

Και ήτο δυνατόν να ιδής ειρηνευμένον τον πολυχρόνιον πόλεμον, την συμφιλίωσιν του Θεού με ημάς τους ανθρώπους, εξηυτελισμένον τον διάβολον, τους δαίμονας να δραπετεύουν, τον θάνατον να έχει καταργηθή, τον παράδεισον να ανοίγεται, την κατάρα να εξαφανίζεται, την αμαρτίαν εξωρισμένην, την πλάνην να έχει εκδιωχθή, την αληθείαν να έχει επανέλθει, τον λόγον της ευσεβείας να σπείρεται παντού και να κυμματίζη, την πολιτείαν του ουρανού να φυτεύεται εις την γην, να ομιλούν με ελευθερίαν αι δυνάμεις εκείναι με ημάς, να επισκέπτωνται συνεχώς οι άγγελοι την γην και να υπάρχη πολλή ελπίδα για την μέλλουσαν ζωήν.

Διά τούτο εκάλεσε την ιερά αυτήν ιστορίαν Ευαγγέλιον.

Διότι όλα τα άλλα είναι λέξεις μόνον κεναί από πραγματικόν περιεχόμενον, ήτοι ο πλούτος των υλικών αγαθών, το μέγεθος της εξουσίας, τα αξιώματα, αι δόξαι και αι τιμαί και όλα όσα θεωρούνται αγαθά από τους ανθρώπους.

Τα κηρύγματα όμως των αλιέων θα ημπορούσαν αληθινά και κυριολεκτικά να αποκληθούν ευαγγέλια.

Όχι μόνον επειδή είναι σταθερά και ακλόνητα αγαθά και ανώτερα από την ιδικήν μας αξίαν αλλά και διότι μας εδόθησαν με όλην την ευκολίαν.

Διότι ούτε εκοπιάσαμεν ούτε ιδρώσαμεν, δεν εκουρασθήκαμεν και δεν εταλαιπωρήθημεν αλλά μόνον επειδή ηγαπήθημεν από τον Θεόν ελάβαμεν αυτά που ελάβαμεν.

Από Το Βιβλίο “Ι. Χρυσοστόμου Έργα”, Τόμος 9, “Υπόμνημα Εις Το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον Α’, Ομιλία Α’”, Της Σειράς «Έλληνες Πατέρες Της Εκκλησίας», Των Πατερικών Εκδόσεων “Γρηγόριος Ο Παλαμάς”. Η Εισαγωγή, Το Κείμενο, Η Μετάφραση Και Τα Σχόλια Είναι Των Ιγνάτιου Σακαλή Και Νικόλαου Τσίκη.

diakonima