Το βασικότερο είναι η χρονική στιγμή που επιλέχθηκε από τη Moody’s – αμέσως μετά την ψήφιση του πτωχευτικού εκτρώματος, καθώς επίσης της επιτάχυνσης των δικαστικών διαδικασιών για της κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς των σπιτιών των Ελλήνων. Αφού βεβαιώθηκε δηλαδή πως οι Έλληνες θα πληρώσουν τα συσσωρευμένα τεράστια χρέη του δημοσίου, είτε το καταλαβαίνουν, είτε όχι – με τα σπίτια τους, με την περαιτέρω πτώση των μισθών τους, με τον περιορισμό του κοινωνικού κράτους κοκ. Όπως ήταν αναμενόμενο δε, ο υπουργός οικονομικών της κυβέρνησης που οδηγεί με σβηστά φώτα την Ελλάδα στο γκρεμό, όπως έκανε το 2004-2009, αλλά και το 2012, δήλωσε πως πρόκειται για μία εξαιρετικά θετική εξέλιξη για την Ελλάδα και την οικονομία της – θεωρώντας πως απευθύνεται είτε σε καθυστερημένους, είτε σε ηλιθίους που δεν κρίνουν με αυτά που βλέπουν, αλλά με εκείνα που ακούν.
Άποψη
Προφανώς είναι το λιγότερο παράδοξο να αναβαθμίζεται η πιστοληπτική ικανότητα μίας χώρας με δημόσιο χρέος άνω του 200% του ΑΕΠ της, με κόκκινο ιδιωτικό πάνω από το 140% χωρίς τις επιβαρύνσεις (τόκοι, πρόστιμα κλπ.), με έλλειμμα στον προϋπολογισμό της που θα κυμανθεί στο 10%, με έλλειμμα στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών της, με πτώση του ΑΕΠ της στα 165 δις € από 184 δις € το 2019 με βάση τα αναθεωρημένα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (περί τα 239 δις € πριν από την κρίση, γράφημα), πιθανότατα με «δάκτυλο της Τρόικα» για να μείνουμε με σκυφτό το κεφάλι, με προβλεπόμενη άνοδο των κόκκινων τραπεζικών δανείων της τάξης των 10-15 δις €, με τις τράπεζες της, ιδίως την Πειραιώς στα όρια μίας επόμενης χρεοκοπίας, με νέες πτωχεύσεις επιχειρήσεων και νοικοκυριών προ των πυλών κοκ.
Εν τούτοις, οι λεπτομέρειες είναι αυτές που λένε την αλήθεια – ξεκινώντας από το παρακάτω κείμενο:
“Τελικά, αποδείχθηκε ότι η εμπιστοσύνη της Moody’s στις μεταρρυθμίσεις και στις προοπτικές ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας υπερίσχυσε έναντι των όποιων ανησυχιών για τις οικονομικές επιπτώσεις του δεύτερου lockdown. Η Moody’s αναβάθμισε την πιστοληπτική αξιολόγηση της Ελλάδας στο Ba3 από B1 προηγουμένως και πλέον ήρθε πιο κοντά στην κρίση των δύο άλλων μεγάλων οίκων, αφού η S&P αξιολογεί την Ελλάδα στο ΒΒ-, δηλαδή στο ίδιο επίπεδο, με βάση τη δική της μεθοδολογία και η Fitch στο ΒΒ, δηλαδή κατά ένα «σκαλοπάτι» υψηλότερα” (πηγή).
Τι λέει τώρα αυτό το κείμενο; Πως η Moody’s αναβάθμισε την Ελλάδα στο επίπεδο που την είχε η S&P πολύ πιο πριν, αλλά την αξιολογεί ακόμη χαμηλότερα από ότι Fitch. Άρα δεν έκανε στην ουσία τίποτα και η χώρα μας παραμένει σε μη επενδυτική βαθμίδα – ενώ μόνο η ΕΚΤ αγοράζει τα ομόλογα της κατά παρέκκλιση των κανονισμών της, έχοντας προφανώς πάρει την άδεια της Γερμανίας. Επίσης οι ελληνικές τράπεζες, διαθέτοντας τη μερίδα του λέοντος των χρημάτων με τα οποία τις ενισχύει το Ευρωσύστημα (περί τα 30 δις € έως πρόσφατα), αντί να χρηματοδοτούν την πραγματική οικονομία – όπου έχουν δώσει μόλις 10 δις €, εκ των οποίων τα 5 δις € σε έξι μεγάλες εταιρείες. Το επόμενο μέρος του ιδίου κειμένου είναι το εξής:
“Συγκεκριμένα, ανάμεσα στις μεταρρυθμίσεις τις οποίες ξεχωρίζει η Moody’s είναι η ανεξάρτητη αρχή εσόδων, η οποία έφερε την αύξηση των φορολογικών εσόδων και τη βελτίωση της φορολογικής συμμόρφωσης, η συνεχιζόμενη ψηφιοποίηση της δημόσιας διοίκησης και του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης καθώς και τα σημαντικά βήματα που κάνει η κυβέρνηση προς μία πιο συστημική προσέγγιση στη διαχείριση των κόκκινων δανείων του τραπεζικού κλάδου, μέσω του προγράμματος Ηρακλής”.
Εν προκειμένω αναφέρεται στην ΑΑΔΕ που ως γνωστόν δεν ελέγχεται ούτε καν από το υπουργείο οικονομικών, ενώ ελέγχει όλες τις εφορίες – στο δεύτερο πυλώνα της ληστείας των Ελλήνων δηλαδή (ανάλυση), με πρώτον το Υπερταμείο και τις θυγατρικές του (ΤΑΙΠΕΔ, ΕΤΑΔ, ΤΧΣ), στο οποίο έχει μεταφερθεί ολόκληρη η δημόσια περιουσία της Ελλάδας (ανάλυση). Μόνο μετά από διαμαρτυρίες δε εξαιρέθηκαν τελικά τα 2.300 ιστορικά μας μνημεία που είχαν μεταφερθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση (πηγή) – η οποία είχε δώσει τη συγκατάθεση της για το ξεπούλημα των πάντων, ενώ σήμερα κάνει πως δεν το γνωρίζει.
Εκτός του ότι τώρα θεωρεί θετική την αύξηση των φορολογικών εσόδων που έχει οδηγήσει τις ανείσπρακτες απαιτήσεις του κράτους απέναντι στους Έλληνες στα 108 δις €, με αποτέλεσμα να χαθούν χιλιάδες σπίτια, εγκωμιάζει επίσης το πρόγραμμα Ηρακλής (ανάλυση) – τη συμπαιγνία δηλαδή της κυβέρνησης με τις τράπεζες που θα μας κοστίσει ακόμη 12 δις επί πλέον στα 44 δις € συν 17 δις € προηγουμένως. Τέλος αναφέρει τα παρακάτω:
“Όμως, ο οίκος εξηγεί ότι η αναλογία του χρέους δεν είναι τόσο σημαντική για την Ελλάδα όσο είναι για άλλες χώρες, με δεδομένη την πολύ μακροπρόθεσμη ωρίμανση του ελληνικού χρέους και τη σημαντική και κατ΄ επανάληψη ελάφρυνση χρέους που έχουν δώσει οι πιστωτές του επίσημου τομέα. Το κατά πόσο το ελληνικό κράτος μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος, το οποίο μετριέται από τις πληρωμές τόκων σε σχέση με τα κρατικά έσοδα, είναι πολύ καλύτερο για την Ελλάδα (στο 6,2% για το 2021) σε σχέση με το μέσο όρο των χωρών της κατηγορίας Ba και αναμένεται να συνεχίσει να αυξάνεται, σημειώνει η Moody’s”.
Εδώ δεν μας λέει καθόλου τι ανταλλάγματα δώσαμε για να «πετύχουμε» την εξυπηρέτηση του χρέους – ξεκινώντας από το εγκληματικό PSI, με το οποίο υποθηκεύσαμε την πατρίδα μας για τα επόμενα 100 χρόνια χάνοντας την εθνική μας κυριαρχία, συνεχίζοντας με το τρίτο μνημόνιο που είχε ως επακόλουθο την ίδρυση της ΑΑΔΕ, του Υπερταμείου κλπ., καθώς επίσης φτάνοντας στην έντοκη επιμήκυνση της πληρωμής των 95 δις € – με αντάλλαγμα την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας.
Θεωρεί όμως ότι θα συνεχίσουμε να δίνουμε ότι ανταλλάγματα μας ζητηθούν, μέρη της εδαφικής ή θαλάσσιας κυριαρχίας μας δηλαδή, πως δεν θα σταματήσει το ξεπούλημα των δημοσίων επιχειρήσεων κοκ. Το βασικότερο βέβαια είναι η χρονική στιγμή της δήθεν αναβάθμισης – αμέσως μετά την ψήφιση του πτωχευτικού εκτρώματος (ανάλυση), καθώς επίσης της επιτάχυνσης των δικαστικών διαδικασιών για τις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς των σπιτιών των Ελλήνων (άρθρο). Αφού βεβαιώθηκε δηλαδή πως οι Έλληνες θα πληρώσουν τα συσσωρευμένα τεράστια χρέη του δημοσίου, είτε το καταλαβαίνουν, είτε όχι – με τα σπίτια τους, με την πτώση των μισθών τους, με τον περιορισμό του κοινωνικού κράτους κοκ.
Κλείνοντας, όπως ήταν αναμενόμενο ο υπουργός οικονομικών της κυβέρνησης που οδηγεί με σβηστά φώτα την Ελλάδα στο γκρεμό, όπως έκανε το 2004-2009 (ανάλυση), αλλά και το 2012 (άρθρο), δήλωσε πως πρόκειται για μία εξαιρετικά θετική εξέλιξη για την πατρίδα μας και την οικονομία της – θεωρώντας πως απευθύνεται είτε σε καθυστερημένους, είτε σε ηλιθίους που δεν κρίνουν με αυτά που βλέπουν, αλλά με εκείνα που ακούν.
https://analyst.gr/2020/11/07/i-propaganda-tis-anavathmisis/
«ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΣΑΠΙΟ ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΔΑΝΙΜΑΡΚΙΑΣ!»
ΑπάντησηΔιαγραφήSomething is rotten in the state of Denmark : Υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας, παρατηρεί, στον Σεξπηρικό Άμλετ , ο φρουρός ονόματι Marcellus μιλώντας με τον Horatio, (πράξις I, σκηνή IV, 90), όχι μόνον για την παράξενη συμπεριφορά του πρίγκιπα Άμλετ, αλλά για μία ολόκληρη σειρά σκοτεινών συμβάντων και ανησυχητικών προαισθημάτων, που φαίνονται να ρίχνουν ένα αρρωστημένο φως πάνω στην πολιτική ζωή του βασιλείου: σαν κάποιος, στην σκιά,να σχεδίαζε κάτι το ανομολόγητο,που γεννιέται από την φιλοδοξία να θέσει σε κίνδυνο το καλό των πολλών.
Έτσι και εμείς, αυτή την εποχή, εμείς οι ευρωπαίοι, εμείς οι χριστιανοί(ή μετά-χριστιανοί), εμείς οι δυτικοί, μπορούμε να πούμε μαζί με τον Marcellus : υπάρχει κάτι το σάπιο, στις χώρες μας, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στις ΗΠΑ.
Στις χώρες τις Ευρώπης, ιδιαίτερα, ξεκινώντας, περίπου, από την δεκαετία του ’90 (αν και ο καρκίνος υπήρχε ήδη από δεκαετίες πριν), κυριολεκτικά εξαπολύθηκαν καταστρεπτικές δυνάμεις που αναπτύχθηκαν, φαινομενικά, ακριβώς πάνω στην κακουχία της κοινωνίας στο σύνολό της, λόγος για τον οποίο φαίνεται τόσο δύσκολο, τόσο απίθανο, τόσο δονκιχωτικό, το έργο εκείνων που είχαν αρχίσει να συνειδητοποιούν τον κίνδυνο, το γιγαντιαίο πεδίο εφαρμογής του , τον χαμαιλεοντικό του χαρακτήρα: πράγματι, η απλή καταγγελία μιας συνωμοσίας παρόμοιων διαστάσεων συγκρούεται ενάντια σε χίλιες αντιστάσεις, ακόμη και ψυχολογικού τύπου, εκτός από το παραπέτασμα της παραπληροφόρησης και της “επίσημης” κουλτούρας.
Σε αυτό το σημείο, η κλασική αντίρρηση είναι η ακόλουθη: “Ας υποθέσουμε ότι τα πράγματα είναι έτσι όπως περιγράφηκαν πιο πάνω. Όμως γιατί εκείνοι οι κύριοι θα έκαναν όλα αυτά; Για ποιο σκοπό; Για ποιο σκοπό, για παράδειγμα, ένας George Soros θα έπρεπε να χρησιμοποιεί τους τεράστιους οικονομικούς πόρους του για να ενθαρρύνει και να διευκολύνει την μετανάστευση εκατομμυρίων αφρικανών στην Ευρώπη; Και για ποιο σκοπό οι πιο πλούσιες και ισχυρές οικογένειες του πλανήτη θα έπρεπε να αγοράζουν όλα τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης, τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων και επίσης θα ήθελαν να εξασφαλίσουν τον έλεγχο, άμεσο ή έμμεσο, της κουλτούρας, των πανεπιστήμιων , της επιστημονικής έρευνας; Τι θα κέρδιζαν που ήδη δεν κατέχουν; ” Είναι ερωτήσεις πολύ αφελείς , που γεννιούνται μόνον σε όποιον δεν έχει προβληματιστεί πάνω σε αυτό που σημαίνει να είναι κάποιοι, πραγματικά, οι κυρίαρχοι του κόσμου. Όταν το διακύβευμα είναι τόσο δυσανάλογο, δεν ισχύουν πια οι κανόνες του συνηθισμένου παιχνιδιού. Στο συνηθισμένο παιχνίδι, παίζεις για να κερδίσεις · στο ολικό παιχνίδι-και η κυριαρχία επί της ανθρωπότητας είναι το εξ ορισμού ολικό παιχνίδι- παίζεις για τον ίδιο τον πυρετό του παιχνιδιού. Και όταν φθάνεις σε αυτό το σημείο, ή κοντά σε αυτό, δεν υπάρχει πια ελευθερία, αλλά μόνον τρέλα και σκλαβιά.
Όμως υπάρχει κάτι ακόμη χειρότερο. Κανείς δεν γίνεται σκλάβος των παθών του χωρίς να πληρώσει ένα χρέος : Ο μεγαλύτερος χρεοσυλλέκτης είναι κάποιος που κρύβεται καλά ανάμεσα από τις θολές πτυχές της ψυχής: είναι Εκείνος, είναι ο Παλαιός Εχθρός, το ακάθαρτο ον που απολαμβάνει όλες τις κακίες, το οποίο χαίρεται για κάθε έγκλημα και γιορτάζει τους θριάμβους του σε έναν κόσμο που τέθηκε , συνειδητά ή ασυνείδητα, υπό την κυριαρχία του : «… πῶς ἐξέπεσεν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ὁ ἑωσφόρος ὁ πρωΐ ἀνατέλλων; συνετρίβη εἰς τὴν γῆν ὁ ἀποστέλλων πρὸς πάντα τὰ ἔθνη. Σὺ δὲ εἶπας ἐν τῇ διανοίᾳ σου· εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναβήσομαι, ἐπάνω τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ θήσω τὸν θρόνον μου, καθιῶ ἐν ὄρει ὑψηλῷ, ἐπὶ τὰ ὄρη τὰ ὑψηλὰ τὰ πρὸς Βορρᾶν. …»
Πηγή: http://www.accademianuovaitalia.it/index.php/storia-e-identita/storia-moderna/1037-c-e-del-marcio-in-danimarca