amethystos: Η κοίμηση του Μητρ. Ράσκας-Πριζρένης, Κοσσυφοπεδίου και Μετοχίων ,Αρτεμίου .

Μία σπάνια φωτογραφία με τα πνευματικά παιδιά του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς. Οι Σέρβοι Επίσκοποι από αριστερά προς δεξιά -Αθανάσιος-Αρτέμιος --Ειρηναίος-Αμφιλόχιος

Δυστυχώς η ευλογημένη ομάδα διασπάστηκε.

Ο Αρτέμιος όταν ποίμαινε επί έτη πολλά τον λαό του Κοσόβου, ο Τζων Μπαιντεν πρόεδρος των ΗΠΑ ΜΕ ΝΟΘΕΙΑ,ως αντιπρόεδρος, απαίτησε την αποπομπή του από το Κόσσοβο και ο Πατριάρχης Σερβιας Ειρηναίος με την Τριάδα Αθανάσιο Γιεφτιτς, τον Αμφιλόχιο Ραντοβιτς και τον Ειρηναίο Μπουλοβιτς, μεθόδευσαν την βίαιη εκδίωξή του, κατά την θέληση των Αμερικανών, και αφού τον έκλεισαν μέσα στο Πατριαρχείο ζήτησαν να υπογράψει την παραιτησή του απο τη μητρόπολη Ρασκας και Πριζρενης.

Όπως έγραψε σε σχετικό άρθρο παλιότερα ο π.Θεόδωρος Ζήσης ο Αρτέμιος ήταν ανεπιθύμητος για δύο λόγους, όπως σύντομα εκθέτει ο ίδιος σε σημείωμά του με τίτλο «Γιατί με διώκουν».

Εν πρώτοις, διότι ως ποιμήν του μαρτυρικού Κοσσυφοπεδίου, και ουσιαστικά ως εθνάρχης των εκεί Ορθοδόξων Σέρβων, αντιστέκονταν στην ολοκλήρωση των σχεδίων της δημιουργίας ανεξαρτήτου Κοσσυφοπεδίου ως δευτέρου αλβανικού κράτους στα Βαλκάνια, κατά τα σχέδια της Νέας Τάξης Πραγμάτων, που αποβλέπουν στην εξασθένηση της Ορθόδοξης Σερβίας με τις ευλογίες του Βατικανού, για να ακολουθήσει στη συνέχεια και η εξασθένηση της Ορθόδοξης Ελλάδος κατά το πρότυπο του Κοσσυφοπεδίου.

Και δεύτερον για την αποφασιστική του στάση εναντίον του Οικουμενισμού, του Παπισμού και της Παγκοσμιοποιήσεως, εναντίον των νεωτερισμών στην ζωή και στην Θεολογία. Είναι συγκλονιστικά αλλά και ενδεικτικά του πατερικού και μαρτυρικού του ήθους όσα γράφει στη συνέχεια: «Έτσι, ενωμένοι όλοι αυτοί τους οποίους εμποδίζω στην εκπλήρωση των ατίμων σκοπών τους επιτίθενται από κοινού εναντίον μου έτοιμοι να με απομακρύνουν από την θέση μου, είτε να με εξοντώσουν. Ξέρω ότι όλοι οι προκάτοχοί μου στο θρόνο της Μητροπόλεως Ράσκας-Πριζρένης, όπως και όλος ο σερβικός λαός στο Κόσοβο και τα Μετόχια, αιώνες τώρα μαρτυρούσαν και μαρτυρούν με την παραχώρηση του Θεού. Δεν είναι παράξενο που και εγώ έχω την ίδια τύχη. Οι διώκτες μου μπορούν να μου στερήσουν τον επισκοπικό θρόνο, ακόμα και το επισκοπικό αξίωμα, μπορούν να με ανακηρύξουν άρρωστο, με γεροντική άνοια, ακόμα και παράφρονα, μπορούν να κάνουν και πολλές ανομίες τις οποίες ούτε μπορώ να φανταστώ. Όλα θα τα άντέξω με την βοήθεια του Θεού».

Βέβαια από την πολύ τους αγάπη η Σύνοδος της Εκκλησίας της Σερβίας το 2015 είχε προβεί σε "αφορισμό και καθαίρεση" του μακαριστού Επισκόπου Αρτεμίου και του είχε στείλει έγγραφο με το οποίο τον καλούσε σε μετάνοια και επιστροφή στην κανονική Εκκλησία!

Ο Θεός όμως τον καθαίρεσε;

Ο μακαριστός, ήταν ο πιο πιστός μαθητής του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς και παρέμεινε, μέχρι τέλους της ζωής του, ο πιο γνήσιος αντιοικουμενιστής Ιεράρχης της Εκκλησίας της Σερβίας.

Δυστυχώς, οι άλλοι μαθητές του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς δεν τήρησαν την ίδια Ορθόδοξη γραμμή.

Θυμίζουμε δύο από αυτούς, τον Μπάτσκα Ειρηναίο(Μπούλοβιτς) που προαλείφεται με ισχυρές πιθανότητες να εκλεγεί Πατριάρχης και τον μακαριστό Μαυροβουνίου Αμφιλόχιο(Ράντοβιτς), ότι, πήγαν στο Βατικανό για να πάρουν "επισκοπικό δακτυλίδι από τον Πάπα" οι ταλαίπωροι...

Ω!της αφροσύνης τους!

Δυστυχώς και ο εν πολύς κορυφαίος Ορθόδοξος Θεολογών, πρώην Ερζεγοβίνης Αθανάσιος (Γιέφτιτς), παρόλο ότι δεν υιοθέτησε την ίδια πρακτική, έβαλε νερό στο κρασί του μέχρι σημείου που μεθόδευε πρόσκληση στον Πάπα για να επισκεφθεί την μαρτυρική Εκκλησία της Σερβίας και από τον ίδιο τον δαιμονικό παπισμό.

Ο μακαριστός Αρτέμιος, όμως, έμεινε βράχος της πίστεως μέχρι τέλους και αγωνιζόταν -συν τοις άλλοις- για την έξοδο του Πατριαρχείου της Σερβίας, από το Παγκόσμιο Συμβούλιο των αιρέσεων, γνωστό ως ΠΣΕ.

Τη Δευτέρα 23 Νοεμβρίου έγινε η εξόδιος ακολουθία του μακαριστού Αρτεμίου σε πολύ ρωμαίγικο κλίμα, χαρήκαμε επειδή γίναμε από το οπτικοακουστικό υλικό , μάρτυρες μιας μοναδικής Χριστιανικής συνάθροισης ,όπως αρμόζει σε ελεύθερους , αυτοσυνείδητους, πολιτισμένους και πνευματικούς ανθρώπους,χωρίς μάσκες και φίμωτρα ...

Δόξα τω Θεώ