Όταν ο διάβολος βρίσκεται στην καρδιά, τότε ο άνθρωπος νιώθει ένα ασυνήθιστο βάρος να τον πλακώνει, μιαν οδυνηρή φωτιά να του καίει το στήθος. Τότε η ψυχή του φοβάται υπερβολικά, ενοχλείται από τα λόγια και τη συμπεριφορά των άλλων, στερείται την ορθή κρίση, βλέπει παντού κακές προθέσεις και κυριεύεται από εκδικητικότητα…
Όταν μέσα στην καρδιά σου ανάψει το μίσος εναντίον κάποιου, τότε πίστεψε πως ενεργεί μέσα σου ο διάβολος. Διώξε αμέσως και τον ίδιο και το έργο του. Μη θεωρήσεις το μίσος δικό σου, μην το αποδεχθείς. Με τον ίδιο τρόπο αντιμετώπισε και τα άλλα πάθη.
Έχουμε καθήκον να προσευχόμαστε και για τους άλλους ανθρώπους που είναι υποδουλωμένοι σε πάθη. Μέσα τους, όπως και μέσα μας, ενεργεί ο εχθρός.
Ο Κύριος θέλει όλους να τους ενώσει. Απεναντίας, ο διάβολος θέλει όλους να τους χωρίσει. Προσπαθεί να διασπάσει την ενότητα των μελών της οικογένειας, του χωριού, της πόλης, του κράτους, των αδελφοτήτων. Πολεμάει ιδιαίτερα εκείνους που ομολογούν την ορθόδοξη πίστη και ξεσηκώνει διωγμούς εναντίον της Εκκλησίας…
Σκοπός του είναι να μολύνει τον άνθρωπο, να τον αποξενώσει από τον Θεό και τον πλησίον, να σβήσει την αγάπη, να εξαλείψει κάθε αρετή, να εξεγείρει την ψυχή εναντίον του Θεού και της Εκκλησίας και, τελικά, να την οδηγήσει αιχμάλωτη στον άδη.
Η ψυχή μας δέχεται όχι μόνο τις εμπνεύσεις του Θεού και των φωτεινών αγγέλων, αλλά και την επενέργεια των σκοτεινών δαιμόνων. Έτσι γίνεται πεδίο μάχης ανάμεσα στο καλό και στο κακό.
Η ζωή μας πάνω στη γη είναι πόλεμος, αδιάκοπος πόλεμος. Αδυσώπητα μας πολεμούν οι νοητοί εχθροί μας με τα διάφορα πάθη… Σχεδόν κάθε καλή μου σκέψη, κάθε καλό μου αίσθημα, πρέπει να το υπερασπίζομαι με αγώνα… Το ληστρικό πλήθος των πονηρών πνευμάτων ενεργεί μέσα μου πρωί και βράδυ, νύχτα και μέρα, ακόμα και στα όνειρα!
Τι άντρο νοητών ληστών είναι η ψυχή μου! Πόσο μολυσμένη είναι η καρδιά μου! Πόσο παραμορφωμένη είναι μέσα μου η εικόνα του Θεού! Τι θύελλες ξεσηκώνουν τα πάθη μου!
Κύριε, βοήθησέ με στον αγώνα μου! Δυνάμωσε, παντοδύναμε Αρχηγέ, τους στρατιώτες Σου! Χωρίς Εσένα δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.
Από το βιβλίο: Πνευματική Ανθολογία από τους βίους και τους λόγους των Αγίων της Ρωσίας. Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής 2018, σελ. 67, 68, 70.
https://www.koinoniaorthodoxias.org/martiria-kai-didaxi/adiakopos-polemos-me-tous-nohtous-exthrous/
Ο Δημιουργός φέρνει στην ύπαρξη όντα και τους δωρίζει την αιώνια ευτυχία.Κάποια απο αυτά αντι να νοιώσουν ευγνωμοσύνη, γίνονται δαίμονες. Πως και γιατί;Πως άναψε μέσα τους η φωτιά του εγώ; Απο που; Μέγα το μυστήριο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτήν χθεσινη Εη ευχή διαβάζουμε. Μνήσθητι, ότι επιμελώς έγκειται η διάνοια τού ανθρώπουεπί τά πονηρά εκ νεότητος αυτού,καί ουδείς βρίσκεται αναμάρτητος επί τής γής.
ΑπάντησηΔιαγραφή