Τι προτείνουν αλήθεια τα κόμματα της Τρόικα Εσωτερικού για τις δαπάνες που εισηγούνται συνεχώς και που αυξάνουν ακόμη περισσότερο τα ελλείμματα και τα χρέη; Να συνεχιστούν με νέο δανεισμό, όσο μας δίνουν χρήματα, προφανώς έναντι ανταλλαγμάτων, ακόμη και αν αυτά αφορούν το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, τους πλειστηριασμούς της ιδιωτικής και την απώλεια περαιτέρω εθνικής μας κυριαρχίας; Να μη δίνεται σημασία στο ότι θα κληθούν να τα πληρώσουν στο πολλαπλάσιο τα παιδιά μας; Να μεταθέσουμε δηλαδή στην επόμενη γενιά τα χρέη που δημιούργησε η δική μας, αδιαφορώντας εντελώς για το μέλλον της πατρίδας μας;
Κοινοβουλευτική Εργασία
Κρίνοντας από τη σημερινή επερώτηση και όχι μόνο, το ΚΙΝΑΛ διακρίνεται από ευαισθησία στο θέμα του τουρισμού – ενώ ως ΠΑΣΟΚ είχε σημαντική συμβολή στην εξέλιξη του, αφού μαζί με τη ΝΔ είναι οι παρατάξεις που κυβέρνησαν τις τελευταίες δεκαετίες, κατά τη διάρκεια της αποβιομηχανοποίησης, της υπερχρέωσης, της χρεοκοπίας και της μετατροπής της χώρας μας σε αποικία χρέους.
Σε στελέχη του ΠΑΣΟΚ άλλωστε αποδίδεται η ανόητη άποψη πως ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας – ανόητη, αφού πρόκειται για υπηρεσίες και μάλιστα φθηνές στην περίπτωση της χώρας μας, οι οποίες επιβαρύνουν δυσανάλογα τις υποδομές, σε σχέση με τα έσοδα που μας προσφέρουν.
Στο ΠΑΣΟΚ αποδίδεται επίσης η ακριβώς αντίθετη φράση του Α. Παπανδρέου – σύμφωνα με την οποία καταντήσαμε δυστυχώς τα γκαρσόνια της Ευρώπης.
Στο θέμα μας τώρα, το ΚΙΝΑΛ κατηγορεί την κυβέρνηση πως δεν είχε και δεν έχει σχέδιο για να αντιμετωπίσει τις αρνητικές συνέπειες της πανδημίας στον τουρισμό – καθώς επίσης πως δεν εκπόνησε το δεκαετές πρόγραμμα που είχε εξαγγείλει το 2019 και που έπρεπε να ολοκληρωθεί πριν την πανδημία.
Εν προκειμένω έχει μεν απόλυτο δίκιο, αλλά δεν εκπλήσσει κανέναν, αφού η κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο για τίποτα – εφαρμόζοντας το γνωστό «βλέποντας και κάνοντας», με συνεχείς παρατάσεις και με αλλοπρόσαλλα, απρογραμμάτιστα κλειδώματα που καταστρέφουν τόσο την οικονομία, όσο και την υγεία.
Το αποτέλεσμα της πολιτικής αυτής είναι η εκτόξευση στα ύψη των διδύμων ελλειμμάτων και των διδύμων χρεών της χώρας – αφού μόνο το 2020 το έλλειμμα του προϋπολογισμού ξεπέρασε τα 20 δις € που προστέθηκαν στο χρέος, ενώ ο ιδιωτικός τομέας έχει κόκκινα χρέη, μοναδικά στην παγκόσμια ιστορία.
Από την άλλη πλευρά, για να είμαστε αντικειμενικοί, δεν υπήρχε ποτέ σχέδιο για τον τουρισμό και ήταν προβληματικός πολύ πριν την πανδημία – όπως διαπιστώνεται μεταξύ άλλων από τη διάρκεια διαμονής και από τη μέση δαπάνη ανά τουρίστα που μειωνόταν σταθερά τα τελευταία χρόνια, με μία μικρή βελτίωση το 2019, από 746 € στα 564 € όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά, όπως για όλα όσα θα αναφέρουμε.
Παρεμπιπτόντως, εμείς είμαστε ανέκαθεν εναντίον της μονοκαλλιέργειας του τουρισμού, πόσο μάλλον επειδή από οικονομικής πλευράς είναι ένας επικίνδυνος προ κυκλικός τομέας – προτείνοντας την αλλαγή του αποτυχημένου οικονομικού και του λανθασμένου τουριστικού μας μοντέλου.
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως υποτιμούμε τον τουρισμό, αλλά ότι θα έπρεπε να είναι ποιοτικός, με μεγαλύτερα έσοδα, ακόμη και αν μειωνόταν οι αφίξεις – καθώς επίσης να στηρίζει τους άλλους τομείς της οικονομίας μας, όπως την εγχώρια βιομηχανία παραγωγής τροφίμων και τον πρωτογενή μας τομέα, με την ανάλογη μακροοικονομική πολιτική.
Έχουμε άλλωστε ένα λεπτομερές σχέδιο για τον τουρισμό στο πρόγραμμα μας των 460 σελίδων που έχουμε αναρτήσει στην ιστοσελίδα μας – συνδέοντας τον με τους υπόλοιπους κλάδους.
Συνεχίζοντας στο άλλο σκέλος της επερώτησης του ΚΙΝΑΛ, ήταν πράγματι αποτυχημένο το άνοιγμα του τουρισμού το 2020 – με 7,4 εκ. αφίξεις έναντι 31,3 εκ. το 2019 και με 4,28 δις € έσοδα.
Μόνο ο υπουργός τουρισμού ισχυρίσθηκε πως κερδήθηκε το στοίχημα του ανοίγματος, με δηλώσεις του – γεγονός που επιβεβαιώνει πως δυστυχώς δεν έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα.
Γιατί όμως το ΚΙΝΑΛ αναφέρει πως ο τρόπος που έγινε το άνοιγμα οδήγησε στην άδικη ενοχοποίηση του τουρισμού για τη διασπορά του κορωνοϊού; Το ότι η αύξηση των κρουσμάτων το Φθινόπωρο οφείλεται στην τουριστική σεζόν, αναφέρεται ακόμη και στην 7η αξιολόγηση της Τρόικα – ενώ ο πρωθυπουργός, στη συζήτηση στη Βουλή στις 8.9.2020, παραδέχθηκε πως η κυβέρνηση ανέλαβε ένα λελογισμένο ρίσκο.
Το ρίσκο βέβαια δεν ήταν καθόλου λελογισμένο, κρίνοντας από το ότι δεν διενεργήθηκαν τα τεστ που είχε υποσχεθεί στους τουρίστες που έρχονταν από βεβαρυμμένες χώρες, από το λανθασμένο λογισμικό που χρησιμοποιήθηκε, καθώς επίσης από τις δηλώσεις της κυρίας Μπακογιάννη – σύμφωνα με τις οποίες δεν υπήρχε κανένα σχέδιο, δεν έγιναν επαρκή τεστ λόγω κόστους και μεσολάβησαν πιέσεις της TUI, μέσω της γερμανικής κυβέρνησης.
Τα παραπάνω επιβεβαιώθηκαν από τη Bild – κατά την οποία η εταιρία απείλησε να ακυρώσει τα πακέτα, εάν υπήρχαν τεστ και καραντίνα 36 ωρών.
Η αποτυχία επιβεβαιώθηκε και από τον υπουργό ανάπτυξης – σύμφωνα με τον οποίο δόθηκε βάρος στην αναπλήρωση των απωλειών της οικονομίας, ενώ η κυβέρνηση δεν περίμενε την εξάπλωση της πανδημίας το καλοκαίρι.
Έτσι καταλήξαμε στα καταστροφικά κλειδώματα που κοστίζουν 750 εκ. € την εβδομάδα – πολύ περισσότερο δηλαδή από τα τουριστικά έσοδα.
Αναφερόμαστε σε όλα αυτά, φοβούμενοι πως θα επαναληφθούν τα ίδια λάθη το 2021 – σημειώνοντας πως η TUI πουλάει ήδη πακέτα στη Μαγιόρκα, με μοναδική προϋπόθεση ένα αρνητικό τεστ και με τους Γερμανούς να κυκλοφορούν ελεύθερα, όταν οι Ισπανοί είναι περιορισμένοι στα σπίτια τους. Αυτό προγραμματίζεται και για την Ελλάδα;
Η Ελλάδα σταματάει επίσης την καραντίνα για ταξιδιώτες από 30 χώρες από σήμερα – ενώ, παρά τα τεστ, υπάρχουν ήδη κρούσματα σε τουρίστες, όταν η πανδημία θα συνεχιστεί για αρκετό χρόνο ακόμη, σύμφωνα με τον ΠΟΥ.
Δεν συμφωνούμε πάντως με την άποψη του ΚΙΝΑΛ, σύμφωνα με την οποία ο τουρισμός είναι στον αυτόματο πιλότο – αφού στην ουσία αποφασίζει για όλα η Τρόικα, εν προκειμένω μαζί με τους τουριστικούς πράκτορες.
Περαιτέρω, πράγματι ο τουρισμός είναι ένας μεγάλος εργοδότης στη χώρα μας – αφού απασχολούνται άμεσα 300.000 άτομα μαζί με τον επισιτισμό, με κριτήριο τα πακέτα του προγράμματος ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ που τελικά δεν γνωρίζουμε πού καταλήγουν, κρίνοντας από την καταγγελία Βρούτση.
Ο ΣΕΤΕ βέβαια το 2019 αναφερόταν σε 946.000 εργαζόμενους στον τουρισμό και σε 20,8% συμμετοχή του στο ΑΕΠ της χώρας – κάτι που αποδείχθηκε το 2020 πως ήταν υπερβολικό, με κριτήριο τον πολλαπλασιαστή.
Συμφωνούμε πάντως με το ότι, τα δάνεια του ΤΕΠΙΧ δόθηκαν σε λίγους, καθώς επίσης με τα κόκκινα χρέη που αναφέρονται και που στα ξενοδοχεία εκτιμώνται στα 3,6 δις € με στοιχεία του 2019, με 400 περίπου μονάδες ήδη υπερχρεωμένες – κάτι που όμως αποτελεί ένα γενικότερο πρόβλημα της οικονομίας και δεν λύνεται με την επιδότηση τόκων που στην ουσία υποστηρίζουν τις τράπεζες.
Από την άλλη πλευρά, πώς μπορεί να χρηματοδοτήσει κανείς ένα αποτυχημένο μοντέλο, εις βάρος προφανώς της πρωτογενούς παραγωγής και της βιομηχανίας; Πόσο μάλλον όταν η χώρα οδηγείται σε μία ακόμη χρεοκοπία, αφού το δημόσιο χρέος κατά το ΔΝΤ έφτασε στο 213,1% του ΑΕΠ το 2020;
Κλείνοντας με το θέμα των ανέργων που δεν συμπλήρωσαν τα 50 ένσημα και μένουν χωρίς εισόδημα, θεωρούμε μεν απόλυτα αναγκαία τη στήριξη τους, αλλά δεν συμφωνούμε με προτάσεις που δεν έχουν ακριβή ποσοτικοποίηση – ενώ είναι απόλυτα σωστή η αναφορά στη διαρκή υποβάθμιση των ΑΣΤΕ, αλλά απαιτείται μία σοβαρή συζήτηση για το θέμα, με συγκεκριμένες προτάσεις.
Μία ερώτηση στο τέλος από περιέργεια: Τι προτείνει αλήθεια το ΚΙΝΑΛ για τις δαπάνες που εισηγείται συνεχώς και που αυξάνουν ακόμη περισσότερο τα ελλείμματα και τα χρέη;
Να συνεχιστούν με νέο δανεισμό, όσο μας δίνουν χρήματα, προφανώς έναντι ανταλλαγμάτων, ακόμη και αν αυτά αφορούν το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, τους πλειστηριασμούς της ιδιωτικής και την απώλεια περαιτέρω εθνικής μας κυριαρχίας; Να μη δίνεται σημασία στο ότι θα κληθούν να τα πληρώσουν στο πολλαπλάσιο τα παιδιά μας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου