Κυριακή 30 Μαΐου 2021

Η ΕΥΡΩΠΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ

Ειδικά όσον αφορά την Τουρκία, είναι γνωστό πως απειλεί την χώρα μας, παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, εργαλειοποιεί τους μετανάστες και γκριζάρει τα νησιά μας χωρίς κυρώσεις! Πώς θα μας στηρίξει εδώ η ΕΕ;  Κλείνοντας, αναφέρεται στο συνημμένο 2 ότι, υπάρχουν αντιδράσεις στο σχέδιο της ΕΕ για τη μετανάστευση – υποθέτοντας πως από τα γεγονότα της Ισπανίας, έγιναν  κατανοητά τα αδιέξοδα της μεταναστατευτικής πολιτικής της ΕΕ. Η Ελλάδα πάντως δεν έχει καμία διάθεση να μετατραπεί στο hotspot της Ευρώπης – ούτε να εποικισθούν τα νησιά της από την Τουρκία.

 .Βασίλης Βιλιάρδος

Κοινοβουλευτική Εργασία

Εισαγωγικά, ως πρώην δημοσιογράφος, ασφαλώς θα καταλαβαίνετε τα προβλήματα που δημιουργούνται σε μία χώρα, όταν η κυβέρνηση της ελέγχει πάνω από το 80% των ΜΜΕ, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα – ευχόμενοι να είναι η ΕΕ σε θέση, υπό τη δική σας ηγεσία, να βοηθήσει στη δημοκρατική λειτουργία του χώρου.

Στο θέμα μας τώρα, στην Ευρώπη μετά την πανδημία, όλοι είχαμε προβλέψει πως η Ευρωζώνη δεν θα μπορούσε να επιβιώσει από μία επόμενη κρίση – ενώ γνωρίζουμε πως τα κατάφερε μετά την κρίση χρέους του 2010, μεταθέτοντας τα προβλήματα στο μέλλον και θυσιάζοντας την Ελλάδα, για να διασωθούν οι γαλλικές και οι γερμανικές τράπεζες. 

Με την πανδημία όμως, έχουν αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό οι ήδη υφιστάμενες οικονομικές αποκλίσεις, μεταξύ του κέντρου και της περιφέρειας – γεγονός που σημαίνει πως εάν δεν ολοκληρωθεί τουλάχιστον η ζώνη του ευρώ, εάν δηλαδή δεν δρομολογηθεί η τραπεζική, η δημοσιονομική και η πολιτική ένωση των χωρών μελών, η διάλυση της Ευρωζώνης θα είναι νομοτελειακή.

Η ερώτηση μας εδώ είναι εάν προβλέπεται κάτι τέτοιο στο εγγύς μέλλον – αφού σύντομα, την επόμενη ημέρα της πανδημίας, θα φανούν τα τεράστια προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί.

Στο παράδειγμα της Ελλάδας, το δημόσιο χρέος της έχει υπερβεί το 200% του ΑΕΠ της, το κόκκινο ιδιωτικό το 150%, οι τράπεζες της είναι προβληματικές, ενώ τα ελλείμματα του 2020 και του 2021 πολύ δύσκολα θα ισοσκελισθούν – όταν σε πολλές άλλες χώρες, όπως στην Ιταλία, στην Ισπανία και στη Γαλλία, το δημόσιο χρέος είναι λιγότερο μεν, αλλά αρκετά μεγάλο, σε σημείο που να εμποδίζει την ανάπτυξη τους.

Εάν απαντήσει κανείς εδώ πως είναι αρκετό το Ταμείο Ανάκαμψης, το Next Generation EU, θα κάνει μεγάλο λάθος – πόσο μάλλον εάν λάβει υπ’ όψιν του τον τρόπο της διάθεσης του, όπου πάνω από το 50% αφορά πράσινα και ψηφιακά έργα.

Ειδικότερα, στην περίπτωση της Ελλάδας, τα χρήματα που θεωρητικά θα διατεθούν θα είναι 57 δις € – εκ των οποίων τα 17,77 δις € επιδοτήσεις, τα 12,72 δις € δάνεια και τα υπόλοιπα μόχλευση. Μόχλευση όμως με ποιόν τρόπο και από ποιους; Πώς θα καλυφθούν τα περίπου 35 δις € ελλείμματα του 2020 και του 2021;

Υποθέτουμε πως κάτι ανάλογο ισχύει τουλάχιστον για την Ιταλία – ενώ το βασικό πρόβλημα της Ευρωζώνης, το μισθολογικό dumping της Γερμανίας που οδηγούσε πριν από την πανδημία ακόμη τη μία μετά την άλλη χώρα του ευρώ στη χρεοκοπία, παραμένει άλυτο.

Η επόμενη ερώτηση μας έχει σχέση με τις μελλοντικές απαιτήσεις της Κομισιόν, όσον αφορά τους προϋπολογισμούς – όπου, εάν υπάρξει υποχρέωση πλεονασμάτων ενωρίτερα από το 2023, η Ελλάδα τουλάχιστον θα βιώσει πολύ δύσκολες καταστάσεις.

Πόσο μάλλον αφού είναι η μοναδική χώρα της Ευρωζώνης που, εκτός του ότι έχει υποθηκεύσει τα πάντα και κυριολεκτικά λεηλατείται, ευρίσκεται υπό το καθεστώς της αυξημένης εποπτείας – σύμφωνα με το νόμο 472 που επιβλήθηκε από τον κ. Σόιμπλε το 2013, με πειραματόζωο ξανά την Ελλάδα.

Επιλεκτικά τώρα σε κάποια θέματα, η Ελλάδα είχε την 4η χειρότερη ύφεση το 2020. Μας απασχολεί λοιπόν η αύξηση του ΑΕΠ – η δημιουργία πλούτου και απασχόλησης, για να είμαστε πιο σαφείς. 

Διαβάζουμε όμως στην ενημέρωση του ΥΠΕΞ, στο 4ο συνημμένο έγγραφο, για τη χρήση συμπληρωματικών δεικτών ευημερίας, πέραν του ΑΕΠ.

Γνωρίζουμε βέβαια πως ως  οικονομετρικό μέγεθος το ΑΕΠ έχει προβλήματα. Τι σημαίνει όμως η χρήση άλλων μεγεθών; Ότι θα μεταβούμε σε ένα καθεστώς, όπου δεν θα μετράμε το ΑΕΠ και δεν θα μας απασχολεί εάν δεν αυξάνεται;

Σε μία τέτοια περίπτωση, πώς θα μετρείται το χρέος ως προς το ΑΕΠ και πώς θα πληρώνεται; Θα χρηματοδοτεί τα ελλείμματα μας η ΕΚΤ, με την έκδοση χρημάτων; Προφανώς οφείλουμε να το γνωρίζουμε, επειδή δεν θέλουμε να ξυπνήσουμε ένα πρωί και να μας έχει βγάλει την πρίζα η ΕΕ – όπως το 2015 πριν το δημοψήφισμα.

Όσον αφορά τα άλλα μεγέθη ευημερίας που, σύμφωνα με το συνημμένο νούμερο 4 θα συντίθενται από τρεις συνιστώσες, από την κοινωνική, την οικονομική και την περιβαλλοντική, ποια θα είναι αυτά; Η κοινωνική μπορεί να αφορά την απασχόληση ή τα επιδόματα ή τα δικαιώματα στη συμμετοχή στην εργασία. Υπάρχουν τα κεφάλαια για να πληρώνουμε επιδόματα ανεργίας ή εκπαίδευσης, για ένα μεγάλο μέρος πληθυσμού;

Περαιτέρω, η Ελλάδα έχει από τα υψηλότερα ποσοστά ανέργων στην ΕΕ. Εκτός αυτού, έχουν εγκαταλείψει τη χώρα μας περίπου 700.000 Έλληνες λόγω των μνημονίων – γεγονός που σημαίνει πως πρέπει να δημιουργηθούν πολλές και ποιοτικές θέσεις εργασίας για να επιστρέψουν.

Θεωρούμε απίθανο κάτι τέτοιο με το Ταμείο Ανάκαμψης – αφού δεν θα δημιουργήσει, εάν, πάνω από 180.000 θέσεις εργασίας και δεν θα προσφέρει ανάπτυξη άνω του 1,2%.

Το λιγότερο που θα χρειαζόταν η Ελλάδα είναι η εξασφάλιση φθηνής ενέργειας για να ανακτήσουμε τον παραγωγικό μας ιστό – οπότε αφενός μεν πρέπει να εκμεταλλευθούμε τα δικά μας ενεργειακά αποθέματα με τη στήριξη της ΕΕ, όσον αφορά την Τουρκία, αφετέρου να διατηρήσουμε τα λιγνιτικά μας εργοστάσια, τουλάχιστον ως αποθέματα εφεδρείας.       

Εκτός αυτού, πρέπει να απελευθερωθούν ορισμένες σημαντικές ελληνικές βιομηχανίες που έχουν μπλοκαριστεί από την ΕΕ – όπως τα ναυπηγεία, η ΛΑΡΚΟ που διαθέτει το σημαντικότερο κοίτασμα της ΕΕ σε νικέλιο-κοβάλτιο, η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης κλπ.

Ειδικά όσον αφορά την Τουρκία, είναι γνωστό πως απειλεί την χώρα μας, παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, εργαλειοποιεί τους μετανάστες και γκριζάρει τα νησιά μας χωρίς κυρώσεις! Πώς θα μας στηρίξει εδώ η ΕΕ; 

Κλείνοντας, αναφέρεται στο συνημμένο 2 ότι, υπάρχουν αντιδράσεις στο σχέδιο της ΕΕ για τη μετανάστευση – υποθέτοντας πως από τα γεγονότα της Ισπανίας, έγιναν  κατανοητά τα αδιέξοδα της μεταναστατευτικής πολιτικής της ΕΕ.

Η Ελλάδα πάντως δεν έχει καμία διάθεση να μετατραπεί στο hotspot της Ευρώπης – ούτε να εποικισθούν τα νησιά της από την Τουρκία.

Τέλος, σε σχέση με τη διάσκεψη για το μέλλον της ΕΕ στο συνημμένο 3, ας μην πούμε πολλά – αφού θα κριθεί στην πράξη.

Είχαμε προβλέψει πως η ευρωζώνη δεν θα μπορούσε να επιβιώσει από μία επόμενη κρίση


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου