Οι «Αντιθέσεις» ανοίγουν μια μεγάλη συζήτηση , Ιστορικού- Γεωπολιτικού και Στρατηγικού βάθους με αφορμή την επέτειο από τα 80 χρόνια της έναρξης της περίφημης επιχείρησης «Μπαρμπαρόσα» , την εισβολή δηλαδή της Ναζιστικής Γερμανίας στην Σοβιετική Ένωση στις 22 Ιουνίου του 1941 και την έναρξη του «Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου» που συνέθεσε την μεγαλύτερη χερσαία πολεμική αναμέτρηση όλων των εποχών. Οι προεκτάσεις στα πριν – κατά και μετά της σημαντικότερης και φονικότερης πολεμικής αναμέτρησης του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που λαθόρισε και την αρχή του τέλους και την συντριβή του Φασισμού στην Ευρώπη αλλά που καθόρισε επί της ουσίας , την μεγάλη και τις μικρές εικόνες του μεταπολεμικού κόσμου και των γεωπολιτικών του τοποθετήσεων , μέχρι το σήμερα της νέας παγκόσμιας γεωπολιτικής και στρατηγικής αναδιάταξης .
- Γιατί η ιστορία του 20αι. γράφεται στον 21αι
-Γιατί το τέλος του Α’ Παγκοσμίου σηματοδοτεί την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου
- Το πραγματικό πρόβλημα των διεθνών συνθηκών
-Κομιντέρν και Αντικομιντέρν
-Γιατί η σύγκρουση των «δύο κόσμων» είχε ξεκινήσει πριν από τον πόλεμο;
-Οι νέες μορφές της σύγκρουσης στο Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο
-Διπλωματία/ Κατασκοπεία
-Ο ισπανικός εμφύλιος ως πρόβα τζενεράλε
-Οι συγκρούσεις στην Άπω Ανατολή
-Το Σύμφωνο Μολότωφ -Ρίμπεντροφ απάντηση στο Σύμφωνο του Μονάχου ή κάτι άλλο;
-Ο Κόσμος μετά την Γιάλτα
-Τα διδάγματα της Ιστορίας μήπως όχι μόνο δεν διδάσκονται, αλλά στη σύγχρονη εποχή η Ιστορία καλείται να προσαρμοστεί στα προκατασκευασμένα διδάγματα;
-Πού οδηγεί η ηρωοποίηση των συνεργατών των ναζί στην Ανατολική Ευρώπη
- Γιατί η Γερμανία ασχολείται περισσότερο με τα δικά της θύματα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου; Γιατί δεν συμμετέχει η γερμανική κυβέρνηση και η Μπούντεσταγκ σε εκδηλώσεις μνήμης και συγνώμης για την 80η Επέτειο της Γερμανικής Εισβολής στην ΕΣΣΔ, αλλά εγκαινιάζει Ιδρύματα για τα δικά της θύματα του πολέμου που υπέστη όπως λέει ;
Τι σημαίνει η αναθεώρηση της Ιστορίας και η εξίσωση θύτη και θύματος για το Ελληνικό αίτημα των Γερμανικών Οφειλών από την περίοδο της Κατοχής ;
-Η ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΩΝ ΔΙΔΑΓΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Το ανασκευασμένο «ιδεολόγημα» της «θεωρίας των δύο άκρων» , με την μορφή της εξίσωσης και στην Ε.Ε ,και που στοχεύει
Γιατί 80 χρόνια μετά οι εξελίξεις σε Ανατολική Ευρώπη με πρώτη εικόνα την Ουκρανία , οδηγούν αναπόφευκτα στην Ιστορική Μνήμη του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου;
Στην εκπομπή καταθέτουν την οπτική τους για θεατές και αθέατες πλευρές της Ιστορίας , με τις προεκτάσεις τους γεωπολιτικά και στρατηγικά στο σήμερα , με εργαλείο και το εγχείρημα να γραφτεί ξανά η Ιστορία με όρους συνολικής αναθεώρησης της για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και των πραγματικών τους αιτίων , οι :
- Ιωάννης Κακουδάκης , Αντιστράτηγος ε.α. / Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΣ/ Πρώην Διευθυντής της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού του ΓΕΣ και Πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Στρατιωτικής Ιστορίας του ΓΕΕΘΑ
- Δημήτρης Πατέλης , Καθηγητής Φιλοσοφίας της Ιστορίας στο Πολυτεχνείο Κρήτης / Διδάκτορας του Κρατικού Πανεπιστημίου Μόσχας "Μ. Β. Λομονόσοφ"
- Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος , Ιστορικός / Ανώτερος Στρατηγικός Αναλυτής, Συνδιευθυντής του Athens Hub του Οργανισμού Geneva Centre for Security Policy
- Ο Prof. Christophe Schminck-Gustavus, Ομότιμος Καθηγητής Ιστορίας του Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Βρέμης
-Και ο Νίκος Παπαδάτος , διδάκτωρ Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Γενεύης και ιστορικός ερευνητής του διεθνούς ινστιτούτου Global Studies Institute (GSI, Γενεύη)/ Επισκέπτης καθηγητής στο τμήμα Ιστορίας, Πολιτικών Κομμάτων και Κοινωνικών Κινημάτων του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας Λομονόσοφ/ Ιστορικός Ερευνητής των πρωτογενών αρχείων της Ρωσικής Ομοσπονδίας
Υπάρχει άραγε ιστορία; Πολύ αμφιβάλλω. Μια καταγραφή ορισμένων συμβάντων υπάρχει, κάτι σαν ημερολόγιο και τίποτα περισσότερο. Μεγάλος ο συνδυασμός παραγόντων πίσω από κάθε ιστορικό συμβάν, ανεξιχνίαστες κρίσιμες λεπτομέρειες . Αν προσθέσουμε και τον υποκειμενισμό των ιστορικών, τότε τι μένει; Να μια μικρή ''λεπτομέρεια'' που αφορά τον Πρώτο παγκόσμιο πόλεμο: ''Τι κέρδιζε ένας Εβραίος δημοσιογράφος όταν έγινε εκπρόσωπος του γερμανικού ιμπεριαλισμού, ο οποίος στο επίπεδο της εσωτερικής πολιτικής ήταν αναπόφευκτα, αν όχι αντισημιτικός, σίγουρα δεν ήταν πολύ φιλικός προς τους Εβραίους; Για να πάρουμε μια ιδέα για το ποιος ήταν ο Χάρντεν( https://en.wikipedia.org/wiki/Maximilian_Harden ) , πρέπει να πούμε ότι μετακινιόταν από την αριστερά στην δεξιά με μεγάλη ευκολία και στη συνέχεια έφευγε πάλι, προφανώς σαν χαλαρό κανόνι: αρκεί να πούμε ότι το 1914 ενέκρινε τη γερμανική εισβολή του Βελγίου, και έγραψε πολλά άρθρα ζητώντας από τη Γερμανία να κερδίσει τον πόλεμο για να προσαρτήσει το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, της Αφρικής και της Ασίας για να κάνει το Ράιχ τη μεγαλύτερη δύναμη στον κόσμο, ενώ στην άμεση μεταπολεμική περίοδο προώθησε ένα νέο πολιτικό σύστημα βασισμένο στις αξίες της σοσιαλδημοκρατίας. Έτσι, παρατηρούμε ότι ένας Εβραίος δημοσιογράφος, ο τελευταίος που θα περιμέναμε να δούμε σε αυτόν τον ρόλο, προκάλεσε την πολιτικό τορπιλισμό του επικεφαλής συμβούλου του Γουλιέλμου Β΄ (ο σύμβουλος που ήταν ενάντια στον πόλεμο) με αποτέλεσμα την δρομολόγηση του πολέμου. Όλα αυτά με το πρόσχημα μιας ηθικολογικής εκστρατείας, ενώ οι στόχοι της ήταν σαφώς πολιτικού χαρακτήρα και πιο συγκεκριμένα της εξωτερικής πολιτικής''....
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσον αφορά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο μια ελάχιστη ανίχνευση http://theodotus.blogspot.com/2012/01/wall-street.html