«Σταμάτα να ψέλνεις και να τραγουδάς και να μουρμουρίζεις πάνω απ’ τις χάντρες του κομποσχοινιού σου!
Ποιόν λατρεύεις σ’ αυτή τη μοναχική σκοτεινή γωνιά της πολυτελούς εκκλησίας (και της ψυχής σου)
με τις πόρτες όλες κλειστές;
Άνοιξε τα μάτια σου
και δες πως ο Θεός σου
δεν βρίσκεται μπροστά σου!
[ …]
Τι πειράζει αν τα ρούχα σου κουρελιαστούν και λερωθούν;
(και η ψυχή σου)
[ …]Ανοίξτε τις πόρτες σας στους αστέγους κλέφτες, αφήστε τον έξω κόσμο να περάσει και να γκρεμίσει το υπέροχο λειτουργικό σας σύστημα, ταπεινώστε τον εαυτό σας, αδειάστε τον, κάντε τον εαυτό σας ασήμαντο
Όσο κι αν το κάνετε αυτό, μπορεί νομίζετε, η κένωση του εαυτού σας να συγκριθεί με αυτή του Χριστού; Δεχτείτε τον όρκο της πενίας σε όλη του τη συντριπτική αυστηρότητα: καταστρέψτε κάθε άνεση, ακόμη και την μοναχική άνεση […]
Εξ άλλου, ο μοναχός είναι η κοπριά στη γλάστρα του Παραδείσου.»
Ποίημα της αγίας Μαρίας Σκομπτσόβα, η μνήμη της οποίας τιμάται στις 20 Ιουλίου. Η δια Χριστόν σαλή της σύγχρονης εποχής. Η αγία νεομάρτυρας ακτιβίστρια της Γαλλίας. Μια ολόκληρη ζωή “αντισυμβατικής αγιότητας” και ολοκαυτώματος για τον αδελφό σε κάθε επίπεδο… «Μητέρα ξένων παιδιών, αδελφή αλλοφύλων, απίστων αγία...»
"Λόγω της έντονης και αντιφατικής ζωής της, άργησε η Ορθόδοξη Εκκλησία να την κατατάξει ανάμεσα στους αγίους της. Παρόλο που είναι προφανές ότι έζησε μια ζωή γεμάτη αρετή και ηρωισμό και κατατάσσεται ανάμεσα στους μάρτυρες του εικοστού αιώνα, ο δυναμισμός με τον οποίο εναντιώθηκε σε κάθε μορφή εθνικισμού και αρρωστημένης προσκόλλησης της εκκλησιαστικής ζωής στην παράδοση, ακόμη καταφέρνει να ανεβάζει τη καρδιακή πίεση πολλών Ορθοδόξων.
Η αγία Μαρία εξακολουθεί να καταγγέλλει κάθε μορφή Χριστιανισμού που αναζητά τον Χριστό βασικά μέσα σε εκκλησιαστική κτίσματα". ("Αγία Μαρία Σκομπτσόβα, Η θυσία του αδελφού", εκδ. Δορκάς).
"Ο σταυρός του πλησίον μας θα' πρεπε να είναι ένα σπαθί που τρυπά την ψυχή μας.Η ψυχή μας θα' πρεπε να συμμετάσχει στη μοίρα του πλησίον μας, να συναισθάνεται, να συμπάσχει.[...] Αυτό είναι το μέτρο της αγάπης.
Μόνο όταν μια ψυχή κουβαλάει στον ώμο της κάποιου άλλου το σταυρό, τις αμφιβολίες του, τις θλίψεις του, τους πειρασμούς του, τις πτώσεις του, τις αμαρτίες του, τότε μόνο είναι δυνατόν να μιλάμε για σωστή σχέση με τον άλλον" ( Κείμενο της Αγίας Μαρίας, με τίτλο "Για τη μίμηση της Μητέρας του Θεού", από το ίδιο βιβλίο "Η θυσία του αδελφού", εκδ. Δορκάς).
"Μας αρέσει όταν η εκκλησιαστικοποίηση της ζωής συζητιέται, αλλά λίγοι άνθρωποι κατανοούν τι σημαίνει. Πράγματι πρέπει να συμμετέχουμε σε όλες τις Ακολουθίες για να εκκλησιαστικοποιήσουμε τη ζωή μας; Ή να κρεμάσουμε μιαν εικόνα σε κάθε δωμάτιο και να καίμε μπροστά της ένα καντήλι;
Όχι, η εκκλησιαστικοποίηση της ζωής είναι η αίσθηση του κόσμου όλου σαν μια εκκλησία, στολισμένη με εικόνες που θα πρέπει να ευλαβούμαστε, να τιμούμε και ν' αγαπούμε, γιατί αυτές οι εικόνες είναι αληθινές εικόνες του Θεού που έχουν την αγιότητα του ζωντανού Θεού πάνω τους". (Κείμενο της Αγίας Μαρίας, με τίτλο "Το μυστήριο της ανθρώπινης κοινωνίας", από το ίδιο βιβλίο "Η θυσία του αδελφού", εκδ. Δορκάς).
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΕΡΙΦΙΩΝ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΒΟΛΗΣ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΟΥ ΚΛΗΡΙΚΑΛΙΣΜΟΥ. ΣΑΝ ΕΡΙΦΙΑ ΘΑ ΟΔΗΓΗΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΠΟΤΗΡΙΟ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕΙ ΤΟΝ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΖΗΛΩΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΓΙΟΜΑΧΙΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου