Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΠΟΥΜΕΡΑΓΚ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ, ΣΑΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. Η επιλογη όμως ανάμεσα σέ δύο χωρίς τήν δυνατότητα τού λάθους καί τής διόρθωσής του είναι η κατάσταση πού ζούμε Είμαστε ανίκανοι λόγω υπερηφανίας νά αναγνωρίσουμε τό λάθος μας καί νά τό διορθώσουμε.Υπάρχει μιά ανατολίτικη ιστορία πού φωτίζει τό πολιτικό μας αδιέξοδο. Ενας επιστρέφοντας από τήν πόλη στό χωριό του συναντά έναν συγχωριανό ο οποίος έτρωγε κάτι από μιά σακκούλα υποφέροντας από φρικτό κάψιμο. Τί κάνεις εκεί ρωτάει. Εκανα λάθος, ήθελα μαύρο πιπέρι καί πήρα κόκκινο καί τώρα τό τρώω καί καίγομαι. Καί γιατί δέν τό πετάς; Αφού τό αγόρασα;
Δημοκρατίες, οι καλύτερες δικτατορίες: Ποιός δικτάτορας θα έκανε πανάκριβο το ρεύμα και μάλιστα θα έκανε και διακοπές της ηλεκτροδότησης, και δεν θα ξεσύκωνε θύελλα αντιδράσεων; Ουδείς θα το τολμούσε. Το τολμούν όμως οι δυτικές δημοκρατίες και δεν κουνιέται φύλλο ! Πως το τολμούν; Μας το λέει ο Ιωάννης Μεταξάς:
ΑπάντησηΔιαγραφή'' Ἂν ἐξετάσουμε καλὰ καλὰ τί θὰ πῆ Δημοκρατία στὴν Ἀμερική, τὴν Ἀγγλία καὶ τὴ Γαλλία, βρίσκουμε ὅτι πρόκειται περὶ τοῦ Φιλελευθερισμοῦ, δηλ. τοῦ κοινοβουλευτικοῦ λιμπεραλισμοῦ. Αὐτὴ λοιπὸν ἡ φιλελεύθερη, ἡ κοινοβουλευτικὴ Δημοκρατία -ἡ Democracy- εἶναι τὸ παιδὶ τοῦ Καπιταλισμοῦ. Εἶναι τὸ ὄργανο μὲ τὸ ὁποῖο ὁ Καπιταλισμὸς κυριαρχεῖ ἐπάνω στὴ λαϊκὴ μᾶζα. Εἶναι τὸ ὄργανο μὲ τὸ ὁποῖο κατορθώνει ὁ Καπιταλισμὸς νὰ παριστάνη τὴ θέλησί του ὡς τὴ λαϊκὴ θέλησι. Καὶ συνεχίζει ὁ Μεταξᾶς: Αὐτὸ τὸ εἶδος τῆς Δημοκρατίας χρειάζεται ἐκλογὲς καθολικῆς μυστικῆς ψηφοφορίας, ἄρα ὠργανωμένα κόμματα καὶ συνεπῶςπάρα πολλὰ χρήματα. Χρειάζεται ἐφημερίδες, δηλαδὴ καὶ πάλι πάρα πολλὰ χρήματα. Χρειάζεται ἐκλογικὴ ὀργάνωσι καὶ ἐκλογικοὺς ἀγῶνες, ἄρα καὶ πάλι πάρα πολλὰ χρήματα. Καὶ τόσα ἄλλα ποὺ ἀπαιτοῦν λεφτά. Ἑπομένως μόνον οἱ πλουτοκράτες ἢ τὰ ὄργανά τους μποροῦν νὰ κάνουν τέτοιους ἀγῶνες. Ἄνθρωποι ἢ καὶ ὁμάδες ἀνθρώπων χωρὶς χρήματα, ὅσο μεγάλα καὶ ἂν εἶναι τὰ ἰδανικὰ ποὺ ὑπερασπίζονται, εἶναι προωρισμένοι νὰ χάσουν. Ὅταν μάλιστα ἔχη κανεὶς τὶς ἐφημερίδες, τότε διαμορφώνει καὶ τὴν Κοινὴ Γνώμη ἀκριβῶς ὅπως αὐτὸς θέλει. Καὶ ἂν ἀκόμη ὑπερασπίζεται πράγματα ποὺ γυμνὰ θὰ τὰ ἀπεστρέφετο ὁ λαός, τὰ σκεπάζει μὲ τέτοια δημοσιογραφικὰ ψεύδη, ὥστε νὰ τὰ καταπίνη ὁ λαός. Ἢ καὶ ἂν δὲν τὰ καταπίνη, βάζει τὶς ἐφημερίδες να γράφουν πὼς τὰ κατάπιε. Καὶ τότε ὁ καθένας πιστεύει ὅτι ὅλοι οἱ ἄλλοι τὰ κατάπιαν. Καὶ ὑποτάσσεται καὶ αὐτός.''
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΠΟΥΜΕΡΑΓΚ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ, ΣΑΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. Η επιλογη όμως ανάμεσα σέ δύο χωρίς τήν δυνατότητα τού λάθους καί τής διόρθωσής του είναι η κατάσταση πού ζούμε Είμαστε ανίκανοι λόγω υπερηφανίας νά αναγνωρίσουμε τό λάθος μας καί νά τό διορθώσουμε.Υπάρχει μιά ανατολίτικη ιστορία πού φωτίζει τό πολιτικό μας αδιέξοδο. Ενας επιστρέφοντας από τήν πόλη στό χωριό του συναντά έναν συγχωριανό ο οποίος έτρωγε κάτι από μιά σακκούλα υποφέροντας από φρικτό κάψιμο. Τί κάνεις εκεί ρωτάει. Εκανα λάθος, ήθελα μαύρο πιπέρι καί πήρα κόκκινο καί τώρα τό τρώω καί καίγομαι. Καί γιατί δέν τό πετάς; Αφού τό αγόρασα;
ΑπάντησηΔιαγραφή