από Giorgio Agamben - 06/12/2022
Πηγή: Quodlibet
Οι φιλόσοφοι μιλούν για τον θάνατο του Θεού σχεδόν έναν αιώνα και, όπως συμβαίνει συχνά, αυτή η αλήθεια φαίνεται σήμερα σιωπηρά και σχεδόν ασυνείδητα αποδεκτή από τον απλό άνθρωπο, χωρίς ωστόσο να μετράει και να κατανοεί τις συνέπειες. Ένα από αυτά -και σίγουρα όχι το λιγότερο σχετικό- είναι ότι ο Θεός -ή, μάλλον, το όνομά του- ήταν η πρώτη και τελευταία εγγύηση για τη σύνδεση της γλώσσας με τον κόσμο, μεταξύ λέξεων και πραγμάτων. Εξ ου και η αποφασιστική σημασία στον πολιτισμό μας του οντολογικού επιχειρήματος, που συνέδεε άρρηκτα τον Θεό και τη γλώσσα, και του ορκισμένου όρκου στο όνομα του Θεού, που μας ανάγκασε να λογοδοτήσουμε για την παράβαση του δεσμού μεταξύ των λόγων και των πραγμάτων μας.Εάν ο θάνατος του Θεού μπορεί να συνεπάγεται μόνο την απώλεια αυτού του δεσμού, τότε αυτό σημαίνει ότι στην κοινωνία μας η γλώσσα έχει γίνει καταστατικά ένα ψέμα. Χωρίς την εγγύηση του ονόματος του Θεού, κάθε ομιλία, όπως ο όρκος που εξασφάλιζε την αλήθεια του, δεν είναι τίποτα άλλο από ματαιοδοξία και ψευδορκία. Αυτό είδαμε να εμφανίζεται πλήρως τα τελευταία χρόνια, όταν κάθε λέξη που λέγεται από τα θεσμικά όργανα και τα μέσα ενημέρωσης δεν ήταν παρά κενότητα και απάτη.
Σήμερα πλησιάζει στο τέλος της μια εποχή σχεδόν 2.000 ετών του δυτικού πολιτισμού, η οποία στήριξε την αλήθεια και τη γνώση της στη σχέση μεταξύ Θεού και λόγου, μεταξύ του ιερού ονόματος του Θεού και των απλών ονομάτων των πραγμάτων. Και σίγουρα δεν είναι τυχαίο ότι μόνο οι αλγόριθμοι και όχι οι λέξεις φαίνεται να έχουν ακόμα κάποια σχέση με τον κόσμο, αλλά αυτό μόνο με τη μορφή πιθανοτήτων και στατιστικών, επειδή οι ζυγοί αριθμοί μπορούν τελικά να αναφέρονται μόνο σε έναν άνθρωπο που μιλάει, υπονοούν ακόμα μερικά ονόματα .
Εάν έχουμε χάσει την πίστη μας στο όνομα του Θεού, εάν δεν μπορούμε πλέον να πιστεύουμε στον Θεό του όρκου και του οντολογικού επιχειρήματος, δεν αποκλείεται, ωστόσο, να είναι δυνατή μια άλλη μορφή αλήθειας, που δεν είναι μόνο η θεολογική υποχρεωτική αντιστοιχία λέξης και πράγματος. Μια αλήθεια που δεν τελειώνει με την εγγύηση της αποτελεσματικότητας του λογοτύπου, αλλά σώζει την παιδική ηλικία του ανθρώπου σε αυτήν και διατηρεί ό,τι είναι ακόμα βουβό μέσα του ως το πιο οικείο και αληθινό περιεχόμενο των λόγων του. Μπορούμε ακόμα να πιστεύουμε σε ένα νήπιο Θεό, όπως εκείνο το μωρό Ιησού, τον οποίο, όπως μας έχουν διδάξει, οι ισχυροί ήθελαν και θέλουν να σκοτώσουν πάση θυσία.
Φοβερό, τέλειο,
ΑπάντησηΔιαγραφή(υπάρχουν ακόμη έξυπνοι και πιστοί άνθρωποι)
Καταπληκτικό!!!