Βασίλης Βιλιάρδος
Οι αριθμοί δεν λένε ποτέ ψέματα
Η κατάσταση βέβαια είναι κατά πολύ χειρότερη, εάν προσθέσει κανείς εδώ τα επί πλέον προβλήματα της Ελλάδας – όπως το δημόσιο χρέος του κεντρικού κράτους που έφτασε στα 401,5 δις € το Μάρτιο του 2023, έναντι πραγματικού ΑΕΠ 2022 περί τα 192 δις € (209%), το μοναδικό στα παγκόσμια ιστορία κόκκινο ιδιωτικό άνω των 260 δις €, το συνολικό ιδιωτικό πάνω από 406 δις €, το ακαθάριστο εξωτερικό χρέος που έχει ήδη υπερβεί τα 547 δις €, το εμπορικό έλλειμμα των 38,3 δις €, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών των 20,1 δις € κοκ.
Συμπερασματικά λοιπόν, δεν έχει καταρρεύσει μόνο το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων αλλά, επί πλέον, η μακροοικονομική εικόνα της χώρας μας είναι κατά πολύ χειρότερη από αυτήν των κρατών που κάποτε κοροϊδεύαμε – χώρες που είναι πια χρηματοοικονομικά υγιείς, έχουν την εμπιστοσύνη των αγορών, διαθέτουν μία κατά πολύ καλύτερη πιστοληπτική ικανότητα και σημαντικά θετικότερες προοπτικές.
Εάν εδώ συμπεριλάβει κανείς την κάκιστη ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρει στους Έλληνες το δημόσιο, παρά τους υπέρογκους φόρους που εισπράττει, ένα δημόσιο που είναι το 12ο πιο ογκώδες στον πλανήτη, θα απογοητευθεί εντελώς – κατανοώντας πως η Ελλάδα έχει «οπισθοδρομήσει» σε μεγάλο βαθμό, ευρισκόμενη σήμερα πολλές δεκαετίες πίσω. Εύλογα βέβαια αναρωτώνται ορισμένοι, γιατί τα διεθνή ΜΜΕ γράφουν τόσα καλά λόγια για την Ελλάδα – αφού οι οικονομικοί μας δείκτες είναι τόσο απογοητευτικοί.
Η απάντηση είναι πολύ απλή: επειδή έχουμε μία κυβέρνηση που δεν έχει κανένα δισταγμό να πλειστηριάσει την ιδιωτική περιουσία και να ξεπουλήσει τη δημόσια (άλλωστε είναι όλα υποθηκευμένα για έναν αιώνα – κάτι που έχει συμβεί για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία) μαζί με τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο. Για τον ίδιο λόγο θα μας δοθεί κάποια στιγμή και η επενδυτική βαθμίδα (έναντι ενός ακόμη μνημονίου) που ασφαλώς δεν δικαιούμαστε με τους παραπάνω δείκτες – σημειώνοντας πως η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη χωρίς επενδυτική βαθμίδα. Μπορούμε καλύτερα;
Όχι μόνο καλύτερα, αλλά είμαστε σε θέση να επιτύχουμε θαύματα, αφού η Ελλάδα είναι μία πάμπλουτη χώρα – όχι όμως με «οσφυοκάμπτες» πολιτικούς της συμφοράς που ενδιαφέρονται μόνο για τη νομή της εξουσίας.
Ουραγός της Ευρώπης
Η εξέλιξη του κατά κεφαλήν εισοδήματος της Ελλάδας, σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό μέσον όρο, είναι απογοητευτική – ενώ τεκμηριώνει την καταστροφή που μας προκάλεσαν τα μνημόνια, με τη χώρα μας να είναι η μοναδική στην παγκόσμια ιστορία που υπέγραψε τρία διαδοχικά, που χρεοκόπησε με γεμάτα ταμεία και που υποθήκευσε ολόκληρη τη δημόσια περιουσία της (με αντάλλαγμα τη μείωση του χρέους της κατά μόλις 51,3 δις €, όταν μόνο την τελευταία τριετία δανείσθηκε και σπατάλησε 51,5 δις €).
Παρ’ όλα αυτά, οι Έλληνες συνεχίζουν να στηρίζουν με την ψήφο τους τα τρία κόμματα που τους χρεοκόπησαν, τους ξεπούλησαν και θα τους χρεοκοπήσουν ξανά – όπως τα θύματα τους θύτες τους. Επομένως δεν δικαιούνται να έχουν κανένα παράπονο, σε σχέση με την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της χώρας που προβλέπεται και με τον αφελληνισμό της – ούτε για την προωθούμενη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με τους Τούρκους μέσω της Χάγης, όπου θα επιδιωχθεί αρχικά η αμφισβήτηση της συνθήκης της Λωζάνης.
Ποια θα ήταν η λύση; Απλούστατα η εγχώρια παραγωγή πλούτου, με πρώτο στόχο τον ισοσκελισμό του εμπορικού μας ισοζυγίου– το οποίο είχε το θηριώδες έλλειμμα των 38,3 δις € το 2022. Εάν εδώ μειώναμε τις εισαγωγές και αυξάναμε τις εξαγωγές για να ισοσκελισθεί, το πραγματικό ΑΕΠ μας των 192 δις € το 2022, θα εκτοξευόταν αυτόματα στα 230 δις € – ενώ το ονομαστικό μας (=μαζί με τον πληθωρισμό) των 208 δις, θα έφτανε στα 246 δις €. Ανάλογα δε θα αυξανόταν το κατά κεφαλήν εισόδημα – οπότε η ευημερία των Ελλήνων.
Υπάρχουν λύσεις
Το νούμερο ένα πρόβλημα της Ελλάδας παραμένει να είναι το υπέρογκο δημόσιο χρέος που ξεπέρασε τα 400 δις € το Δεκέμβρη του 2022 (χρεοκοπήσαμε με 300 δις €), κατά πολύ υψηλότερο από την επικίνδυνη ζώνη – καθώς επίσης το ιδιωτικό που υπερέβη τα 406 δις €, από τα οποία πάνω από 260 δις € κόκκινο. Φυσικά επίσης τα θηριώδη ελλείμματά μας, το ακαθάριστο εξωτερικό χρέος των 547 δις € κοκ.
Θεωρούμε δε δεδομένη την επιβολή ενός νέου μνημονίου (έχει ήδη δρομολογηθεί), με μία καλυμμένη μορφή και με ένα διαφορετικό όνομα – καθώς επίσης τη συνέχιση του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και των πλειστηριασμών της ιδιωτικής, έως ότου αλλάξει εντελώς το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Ελλάδας. Τι σημαίνει αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος;
Απλά πως όλα όσα έχουμε θα μεταφερθούν στα χέρια ξένων – με τους Έλληνες να παραμένουν φθηνοί σκλάβοι χρέους των νέων ιδιοκτητών της χώρας τους. Με την Ελλάδα δε αποικία και εξοχικό τους, για την κάλυψη των τουριστικών τους αναγκών – καθώς επίσης χώρο και όχι χώρα, για την πώληση των δικών τους προϊόντων.
Άλλωστε οι Γερμανοί έρχονται ήδη στην Ελλάδα με τη δική τους εταιρεία (TUI), προσγειώνονται στα δικά τους αεροδρόμια (Fraport), μένουν στα δικά τους ξενοδοχεία (TUI κα.), αγοράζουν από τα δικά τους Σούπερ Μάρκετ (Lidl), καταναλώνουν τα δικά τους εισαγόμενα προϊόντα, κινούνται με τα δικά τους αυτοκίνητα κοκ. – ενώ τα τουριστικά μας κατά κεφαλήν έσοδα είναι απογοητευτικά, όπως φαίνεται από τη μέση ημερήσια δαπάνη των τουριστών.
Η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, η μετατροπή μας από καταναλωτές εισαγομένων σε παραγωγούς, η χρησιμοποίηση των δικών μας ενεργειακών αποθεμάτων, οι επενδύσεις στον πρωτογενή μας τομέα, στη μεταποίηση, στη βιομηχανία και στην υψηλή τεχνολογία, είναι μερικές μόνο από τις λύσεις που υπάρχουν – ενώ πρέπει να σταματήσουμε επιτέλους να δανειζόμαστε, για να καταναλώνουμε ξένα προϊόντα.
Η εξέλιξη του κατά κεφαλήν εισοδήματος της Ελλάδας, σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό μέσον όρο, είναι απογοητευτική – ενώ τεκμηριώνει την καταστροφή που μας προκάλεσαν τα μνημόνια, με τη χώρα μας να είναι η μοναδική στην παγκόσμια ιστορία που υπέγραψε τρία διαδοχικά, που χρεοκόπησε με γεμάτα ταμεία και που υποθήκευσε ολόκληρη τη δημόσια περιουσία της (με αντάλλαγμα τη μείωση του χρέους της κατά μόλις 51,3 δις €, όταν μόνο την τελευταία τριετία δανείσθηκε και σπατάλησε 51,5 δις €).
Παρ’ όλα αυτά, οι Έλληνες συνεχίζουν να στηρίζουν με την ψήφο τους τα τρία κόμματα που τους χρεοκόπησαν, τους ξεπούλησαν και θα τους χρεοκοπήσουν ξανά – όπως τα θύματα τους θύτες τους. Επομένως δεν δικαιούνται να έχουν κανένα παράπονο, σε σχέση με την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της χώρας που προβλέπεται και με τον αφελληνισμό της – ούτε για την προωθούμενη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με τους Τούρκους μέσω της Χάγης, όπου θα επιδιωχθεί αρχικά η αμφισβήτηση της συνθήκης της Λωζάνης.
Ποια θα ήταν η λύση; Απλούστατα η εγχώρια παραγωγή πλούτου, με πρώτο στόχο τον ισοσκελισμό του εμπορικού μας ισοζυγίου– το οποίο είχε το θηριώδες έλλειμμα των 38,3 δις € το 2022. Εάν εδώ μειώναμε τις εισαγωγές και αυξάναμε τις εξαγωγές για να ισοσκελισθεί, το πραγματικό ΑΕΠ μας των 192 δις € το 2022, θα εκτοξευόταν αυτόματα στα 230 δις € – ενώ το ονομαστικό μας (=μαζί με τον πληθωρισμό) των 208 δις, θα έφτανε στα 246 δις €. Ανάλογα δε θα αυξανόταν το κατά κεφαλήν εισόδημα – οπότε η ευημερία των Ελλήνων.
Υπάρχουν λύσεις
Το νούμερο ένα πρόβλημα της Ελλάδας παραμένει να είναι το υπέρογκο δημόσιο χρέος που ξεπέρασε τα 400 δις € το Δεκέμβρη του 2022 (χρεοκοπήσαμε με 300 δις €), κατά πολύ υψηλότερο από την επικίνδυνη ζώνη – καθώς επίσης το ιδιωτικό που υπερέβη τα 406 δις €, από τα οποία πάνω από 260 δις € κόκκινο. Φυσικά επίσης τα θηριώδη ελλείμματά μας, το ακαθάριστο εξωτερικό χρέος των 547 δις € κοκ.
Θεωρούμε δε δεδομένη την επιβολή ενός νέου μνημονίου (έχει ήδη δρομολογηθεί), με μία καλυμμένη μορφή και με ένα διαφορετικό όνομα – καθώς επίσης τη συνέχιση του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και των πλειστηριασμών της ιδιωτικής, έως ότου αλλάξει εντελώς το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Ελλάδας. Τι σημαίνει αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος;
Απλά πως όλα όσα έχουμε θα μεταφερθούν στα χέρια ξένων – με τους Έλληνες να παραμένουν φθηνοί σκλάβοι χρέους των νέων ιδιοκτητών της χώρας τους. Με την Ελλάδα δε αποικία και εξοχικό τους, για την κάλυψη των τουριστικών τους αναγκών – καθώς επίσης χώρο και όχι χώρα, για την πώληση των δικών τους προϊόντων.
Άλλωστε οι Γερμανοί έρχονται ήδη στην Ελλάδα με τη δική τους εταιρεία (TUI), προσγειώνονται στα δικά τους αεροδρόμια (Fraport), μένουν στα δικά τους ξενοδοχεία (TUI κα.), αγοράζουν από τα δικά τους Σούπερ Μάρκετ (Lidl), καταναλώνουν τα δικά τους εισαγόμενα προϊόντα, κινούνται με τα δικά τους αυτοκίνητα κοκ. – ενώ τα τουριστικά μας κατά κεφαλήν έσοδα είναι απογοητευτικά, όπως φαίνεται από τη μέση ημερήσια δαπάνη των τουριστών.
Η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, η μετατροπή μας από καταναλωτές εισαγομένων σε παραγωγούς, η χρησιμοποίηση των δικών μας ενεργειακών αποθεμάτων, οι επενδύσεις στον πρωτογενή μας τομέα, στη μεταποίηση, στη βιομηχανία και στην υψηλή τεχνολογία, είναι μερικές μόνο από τις λύσεις που υπάρχουν – ενώ πρέπει να σταματήσουμε επιτέλους να δανειζόμαστε, για να καταναλώνουμε ξένα προϊόντα.
Η επιστροφή του εφιάλτη του 2010
Οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών (μαζί με τον τουρισμό) σε σταθερές τιμές του 2015, ήταν της τάξης των 70 δις € το 2019 – ενώ αυξήθηκαν μόλις στα 71,6 δις € το 2022. Αντίθετα, οι εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών, από 71,3 δις το 2019, εκτινάχθηκαν στα 85,8 δις € το 2022 – γεγονός που σημαίνει πως η ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας κατέρρευσε.
Αναφορικά με τις άμεσες ξένες επενδύσεις, σύμφωνα με την έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ) τα εξής: «Οι επενδύσεις με σκοπό τη δημιουργία νέων άμεσων παραγωγικών επιχειρήσεων η νέων εγκαταστάσεων στην Ελλάδα, παραμένουν σε πολύ χαμηλό επίπεδο, σε όρους αξίας – ενώ ο αριθμός των νέων έργων που αναγγέλλονται για την Ελλάδα, δεν παρουσιάζει αξιόλογη ανοδική τάση».
Πράγματι εδώ, εάν αφαιρέσει κανείς το ξεπούλημα, με το οποίο απλά αλλάζουν χέρια οι ελληνικές εταιρίες και τα ακίνητα, με πιστώσεις από τις ελληνικές τράπεζες, οι άμεσες ξένες επενδύσεις του 2021, ήταν χαμηλότερες από το 2020 – ενώ εάν αφαιρέσει επί πλέον τις επιχειρήσεις που έφυγαν, τότε τα νούμερα είναι εντελώς απογοητευτικά.
Ειδικότερα, οι άμεσες ξένες επενδύσεις που αφορούν εντελώς νέες, όχι δηλαδή εξαγορά υφισταμένων επιχειρήσεων αλλά εγκατάσταση νέων επιχειρήσεων ή επέκταση με νέες επενδύσεις (greeinfield Investment‘s) διαμορφώθηκαν το 2021 στα 2,767 δις $ – μειωμένες κατά 14,2% σε σύγκριση με το 2020, όπου ήταν 3,22 δις $, ενώ η κατάσταση δεν άλλαξε το 2022.
Ο ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου βελτιώθηκε μεν, στα 26,72 δις το 2022 από 23,93 δις το 2021 σε αλυσωτούς δείκτες όγκου του 2015, αλλά παραμένει πολύ κάτω από τα προ κρίσης επίπεδα (12,5% από 23,8% το 2007) – επίσης πολύ κάτω από το μέσον όρο της ΕΕ (22,5%), παρά το τεράστιο επενδυτικό κενό που έχει η Ελλάδα. Εκτός αυτού βελτιώθηκε κυρίως στα ακίνητα και στις κατασκευές – όπως φαίνεται από την ανάλυση της ΤτΕ.
Το χειρότερο όλων όμως είναι το ότι, η Ελλάδα ζει ξανά πάνω από τις δυνατότητές της – με κριτήριο το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών που εκτοξεύθηκε στα επίπεδα του 2010. Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι, εκτός από το δημόσιο, ο ιδιωτικός τομέας δημιουργεί επίσης χρέος – με ταχύτατους ρυθμούς. Εύλογα δυστυχώς, αφού η ιδιωτική κατανάλωση (134 δις €) είναι περί το 65% του ΑΕΠ – εξαιρετικά υψηλά, σε σύγκριση με τον μέσο όρο της ΕΕ που είναι 50%.
Οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών (μαζί με τον τουρισμό) σε σταθερές τιμές του 2015, ήταν της τάξης των 70 δις € το 2019 – ενώ αυξήθηκαν μόλις στα 71,6 δις € το 2022. Αντίθετα, οι εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών, από 71,3 δις το 2019, εκτινάχθηκαν στα 85,8 δις € το 2022 – γεγονός που σημαίνει πως η ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας κατέρρευσε.
Αναφορικά με τις άμεσες ξένες επενδύσεις, σύμφωνα με την έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ) τα εξής: «Οι επενδύσεις με σκοπό τη δημιουργία νέων άμεσων παραγωγικών επιχειρήσεων η νέων εγκαταστάσεων στην Ελλάδα, παραμένουν σε πολύ χαμηλό επίπεδο, σε όρους αξίας – ενώ ο αριθμός των νέων έργων που αναγγέλλονται για την Ελλάδα, δεν παρουσιάζει αξιόλογη ανοδική τάση».
Πράγματι εδώ, εάν αφαιρέσει κανείς το ξεπούλημα, με το οποίο απλά αλλάζουν χέρια οι ελληνικές εταιρίες και τα ακίνητα, με πιστώσεις από τις ελληνικές τράπεζες, οι άμεσες ξένες επενδύσεις του 2021, ήταν χαμηλότερες από το 2020 – ενώ εάν αφαιρέσει επί πλέον τις επιχειρήσεις που έφυγαν, τότε τα νούμερα είναι εντελώς απογοητευτικά.
Ειδικότερα, οι άμεσες ξένες επενδύσεις που αφορούν εντελώς νέες, όχι δηλαδή εξαγορά υφισταμένων επιχειρήσεων αλλά εγκατάσταση νέων επιχειρήσεων ή επέκταση με νέες επενδύσεις (greeinfield Investment‘s) διαμορφώθηκαν το 2021 στα 2,767 δις $ – μειωμένες κατά 14,2% σε σύγκριση με το 2020, όπου ήταν 3,22 δις $, ενώ η κατάσταση δεν άλλαξε το 2022.
Ο ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου βελτιώθηκε μεν, στα 26,72 δις το 2022 από 23,93 δις το 2021 σε αλυσωτούς δείκτες όγκου του 2015, αλλά παραμένει πολύ κάτω από τα προ κρίσης επίπεδα (12,5% από 23,8% το 2007) – επίσης πολύ κάτω από το μέσον όρο της ΕΕ (22,5%), παρά το τεράστιο επενδυτικό κενό που έχει η Ελλάδα. Εκτός αυτού βελτιώθηκε κυρίως στα ακίνητα και στις κατασκευές – όπως φαίνεται από την ανάλυση της ΤτΕ.
Το χειρότερο όλων όμως είναι το ότι, η Ελλάδα ζει ξανά πάνω από τις δυνατότητές της – με κριτήριο το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών που εκτοξεύθηκε στα επίπεδα του 2010. Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι, εκτός από το δημόσιο, ο ιδιωτικός τομέας δημιουργεί επίσης χρέος – με ταχύτατους ρυθμούς. Εύλογα δυστυχώς, αφού η ιδιωτική κατανάλωση (134 δις €) είναι περί το 65% του ΑΕΠ – εξαιρετικά υψηλά, σε σύγκριση με τον μέσο όρο της ΕΕ που είναι 50%.
Η τραπεζική ληστεία
Η θυγατρική του Υπερταμείου των ξένων, το ΤΧΣ, επένδυσε στις τράπεζες συνολικά 54 δις € – στην Εθνική 8,46 δις, στη Eurobank 5,72 δις, στην Πειραιώς 9,84 δις (τα 3 δις με τα CoCos) και στην Alpha 3,96 δις. Αμέσως μετά κάλυψε το χρηματοδοτικό κενό των τραπεζών που χωρίσθηκαν σε καλές και κακές – επενδύοντας 7,47 δις στην ΑΤΕ που κατέληξε στην Πειραιώς, στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο 3,7 δις που κατέληξε στη Eurobank, στην Proton Bank 562 εκ. που κατέληξε επίσης στη Eurobank, στην FBB 456 εκ. που κατέληξε στην Εθνική και σε πολλές συνεταιριστικές τράπεζες που «χάθηκαν».
Έναντι των επενδύσεων του, έλαβε το 84,4% της Εθνικής, το 95,2% της Eurobank, το 81% της Πειραιώς και το 81,7% της Alpha – ενώ σήμερα κατέχει το 40,34% της Εθνικής που άξιζε πρόσφατα 2,14 δις, το 1,4% της Eurobank (75 εκ.), το 27% της Πειραιώς (938 εκ.) και το 9% της Alpha. Συνολικά λοιπόν 3,45 δις € – οπότε η ζημία του που επιβάρυνε όλους εμάς είναι περί τα 50,5 δις €, όταν με το PSI μειώθηκε το δημόσιο χρέος μας μόλις κατά 51,3 δις €, (έναντι της υποθήκευσης ολόκληρης της δημόσιας περιουσίας μας για έναν αιώνα – κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ στην παγκόσμια ιστορία).
Οι παραπάνω συστημικές τράπεζες έλαβαν επί πλέον αναβαλλόμενο φόρο ύψους 17 δις € (σημαίνει πως δεν θα πληρώνουν φόρους για τα κέρδη τους για πολλά χρόνια, οπότε θα καλύπτεται από εμάς ), πούλησαν τα κόκκινα δάνεια τους στα κοράκια, στα οποία συμμετέχουν, με εξευτελιστικές τιμές και με ζημίες που θα αποσβέσουν από τα κέρδη τους (με αποτέλεσμα να πλειστηριάζονται τα σπίτια των Ελλήνων και μάλιστα ηλεκτρονικά – δεν συμβαίνει σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης), ενώ προικίσθηκαν με το hive down – γεγονότα που σημαίνουν πως πρόκειται για τη μεγαλύτερη ληστεία στην παγκόσμια ιστορία, με τη χορηγία όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων.
Η θυγατρική του Υπερταμείου των ξένων, το ΤΧΣ, επένδυσε στις τράπεζες συνολικά 54 δις € – στην Εθνική 8,46 δις, στη Eurobank 5,72 δις, στην Πειραιώς 9,84 δις (τα 3 δις με τα CoCos) και στην Alpha 3,96 δις. Αμέσως μετά κάλυψε το χρηματοδοτικό κενό των τραπεζών που χωρίσθηκαν σε καλές και κακές – επενδύοντας 7,47 δις στην ΑΤΕ που κατέληξε στην Πειραιώς, στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο 3,7 δις που κατέληξε στη Eurobank, στην Proton Bank 562 εκ. που κατέληξε επίσης στη Eurobank, στην FBB 456 εκ. που κατέληξε στην Εθνική και σε πολλές συνεταιριστικές τράπεζες που «χάθηκαν».
Έναντι των επενδύσεων του, έλαβε το 84,4% της Εθνικής, το 95,2% της Eurobank, το 81% της Πειραιώς και το 81,7% της Alpha – ενώ σήμερα κατέχει το 40,34% της Εθνικής που άξιζε πρόσφατα 2,14 δις, το 1,4% της Eurobank (75 εκ.), το 27% της Πειραιώς (938 εκ.) και το 9% της Alpha. Συνολικά λοιπόν 3,45 δις € – οπότε η ζημία του που επιβάρυνε όλους εμάς είναι περί τα 50,5 δις €, όταν με το PSI μειώθηκε το δημόσιο χρέος μας μόλις κατά 51,3 δις €, (έναντι της υποθήκευσης ολόκληρης της δημόσιας περιουσίας μας για έναν αιώνα – κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ στην παγκόσμια ιστορία).
Οι παραπάνω συστημικές τράπεζες έλαβαν επί πλέον αναβαλλόμενο φόρο ύψους 17 δις € (σημαίνει πως δεν θα πληρώνουν φόρους για τα κέρδη τους για πολλά χρόνια, οπότε θα καλύπτεται από εμάς ), πούλησαν τα κόκκινα δάνεια τους στα κοράκια, στα οποία συμμετέχουν, με εξευτελιστικές τιμές και με ζημίες που θα αποσβέσουν από τα κέρδη τους (με αποτέλεσμα να πλειστηριάζονται τα σπίτια των Ελλήνων και μάλιστα ηλεκτρονικά – δεν συμβαίνει σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης), ενώ προικίσθηκαν με το hive down – γεγονότα που σημαίνουν πως πρόκειται για τη μεγαλύτερη ληστεία στην παγκόσμια ιστορία, με τη χορηγία όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων.
Το τέλος της ουτοπίας
«Το ΑΕΠ της Ελλάδας υποχώρησε μη αναμενόμενα κατά 0,1% το πρώτο τρίμηνο του 2023, σε σχέση με το τέταρτο τρίμηνο του 2022 – ενώ οι τρεις οικονομολόγοι που συμμετείχαν στην έρευνα του Bloomberg, είχαν προβλέψει ανάπτυξη».
Η επιβράδυνση βέβαια της ιδιωτικής κατανάλωσης ήταν αυτονόητη – αφού η αγοραστική αξία των μισθών περιορίσθηκε κατά 7,4% σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, λόγω πληθωρισμού. Εκτός αυτού, μειώθηκε η στήριξη των νοικοκυριών με τα 50 δις € δανεικά που ήδη ξοδεύτηκαν – ενώ οι Έλληνες υπερφορολογούνται ξανά, με τους ίδιους συντελεστές στις αυξημένες τιμές και ληστεύονται από τις τράπεζες με τα αρνητικά επιτόκια (=ονομαστικά μείον τον πληθωρισμό).
Επομένως, σωστά έχουμε αναφέρει ότι, ανάπτυξη που στηρίζεται στην κατανάλωση με δανεικά έχει ημερομηνία λήξης – ενώ υπερχρεώνει το κράτος. Επίσης τους ιδιώτες, αφού δεν παράγουν αρκετά – με κριτήριο την κατακόρυφη άνοδο του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, στα μείον 20,1 δις € (επίπεδο 2010).
«Το ΑΕΠ της Ελλάδας υποχώρησε μη αναμενόμενα κατά 0,1% το πρώτο τρίμηνο του 2023, σε σχέση με το τέταρτο τρίμηνο του 2022 – ενώ οι τρεις οικονομολόγοι που συμμετείχαν στην έρευνα του Bloomberg, είχαν προβλέψει ανάπτυξη».
Η επιβράδυνση βέβαια της ιδιωτικής κατανάλωσης ήταν αυτονόητη – αφού η αγοραστική αξία των μισθών περιορίσθηκε κατά 7,4% σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, λόγω πληθωρισμού. Εκτός αυτού, μειώθηκε η στήριξη των νοικοκυριών με τα 50 δις € δανεικά που ήδη ξοδεύτηκαν – ενώ οι Έλληνες υπερφορολογούνται ξανά, με τους ίδιους συντελεστές στις αυξημένες τιμές και ληστεύονται από τις τράπεζες με τα αρνητικά επιτόκια (=ονομαστικά μείον τον πληθωρισμό).
Επομένως, σωστά έχουμε αναφέρει ότι, ανάπτυξη που στηρίζεται στην κατανάλωση με δανεικά έχει ημερομηνία λήξης – ενώ υπερχρεώνει το κράτος. Επίσης τους ιδιώτες, αφού δεν παράγουν αρκετά – με κριτήριο την κατακόρυφη άνοδο του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, στα μείον 20,1 δις € (επίπεδο 2010).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου