(Σάββατον, 24 Ἰουνίου 2023)
Ἔμπλεοι χαρᾶς εὑρισκόμεθα σήμερον ἐν τῷ μέσῳ ὑμῶν, εἰς τούς χώρους τῆς Ἀκαδημίας Θεολογικῶν Σπουδῶν Βόλου, εἰς τό θεολογικόν σέμνωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος καί Ἁλμυροῦ. Καί πρῶτον, εὐχαριστοῦμεν διά τήν πρόσκλησιν καί τήν θερμήν ὑποδοχήν, καθώς καί διά τάς προσφωνήσεις ἐκ μέρους τοῦ Ἱερωτάτου ἀδελφοῦ ἁγίου Δημητριάδος καί τοῦ Ἐλλογιμωτάτου καί ἀγαπητοῦ Διευθυντοῦ Δρος Παντελεήμονος Καλαϊτζίδη. Θά μελετήσωμεν τάς διατυπωθείσας, ἐξ ὀνόματος τῶν συνεργατῶν τῆς Ἀκαδημίας, ὑπό τοῦ κυρίου Καλαϊτζίδη προτάσεις δράσεων τῆς Ἀκαδημίας.
Ἐν συνεχείᾳ, ἐπιθυμοῦμεν νά δηλώσωμεν ὅτι ὁ χῶρος αὐτός, κέντρον συναντήσεως καί συμπνευματισμοῦ, φόρουμ θεολογικοῦ διαλόγου μέ τόν σύγχρονον κόσμον, εἶναι οἰκεῖος εἰς ἡμᾶς. Ἀφιερώσαμεν τήν ζωήν μας εἰς τόν διορθόδοξον, διαχριστιανικόν καί διαθρησκειακόν διάλογον, εἰς τόν διάλογον μέ τόν σύγχρονον κόσμον, τόν πολιτισμόν καί τούς πολιτισμούς, ἐπιζητοῦντες πάντοτε τήν σύγκλισιν καί τήν συνεργασίαν ἐπ᾿ ἀγαθῷ τῆς Ἐκκλησίας, τῆς εἰρήνης, τῆς ἀλληλεγγύης, τῆς προστασίας τῆς σκληρῶς δοκιμαζομένης φύσεως.Ἡ ἐμπιστοσύνη ἡμῶν εἰς τήν δύναμιν τοῦ διαλόγου ἐδικαιώθη. Αἱ προσπάθειαι καρποφοροῦν. Δοξάζομεν καθ᾿ ἡμέραν τόν φιλάνθρωπον Θεόν, ἐξ οὗ πᾶσα δόσις ἀγαθή.
Ἐτοιμάζοντες τήν παροῦσαν ἀντιφώνησιν, ἀνέγνωμεν ὅσα εἶπεν ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Περγάμου Ἰωάννης, ὁ μέγας θεολόγος, ἀκαδημαϊκός καί ἑταῖρος τῆς Ἀκαδημίας σας, κατά τήν ἐπίσκεψιν Ἀντιπροσωπείας της εἰς τό Κέντρον τῆς Ὀρθοδοξίας, τήν 5ην Ἰουνίου 2011. Ὁ ἀείμνηστος ἀδελφός ἐξῆρε τήν ἀνάγκην τοῦ διαλόγου τῆς Ὀρθοδοξίας μέ τόν σύγχρονον κόσμον καί ἐθεώρησεν ἐξαιρετικῶς σημαντικόν τό γεγονός ὅτι τοιοῦτος διάλογος ἤρχισεν ἤδη εἰς τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Δημητριάδος καί Ἁλμυροῦ διά μέσου τῶν δράσεων τῆς Ἀκαδημίας Θεολογικῶν Σπουδῶν. Ὑπεγράμμισεν, ἐπίσης, ὅτι ἡ φύσις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου εἶναι «νά ζεῖ μέ τόν διάλογο», καί ὅτι, μέ τήν ἔννοια αὐτή, Πατριαρχεῖο καί Ἀκαδημία μοιράζονται τό «κοινό ἔδαφος» τῆς διαλεγομένης Ὀρθοδοξίας. Ὁ μακαριστός ἀδελφός μᾶς ἐκάλεσε νά εὐλογήσωμεν καί νά στηρίξωμεν τήν προσπάθειαν πού καταβάλλει ἡ Ἱερά Μητρόπολις Δημητριάδος καί ἡ Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν, «γιά νά ζωντανέψει ὁ ὀρθόδοξος λόγος καί νά πάψει νά γίνεται ἕνας λόγος τοῦ παρελθόντος». Τήν δέ Ἀκαδημίαν προέτρεψε «νά θεωρεῖ τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ὡς τή μητέρα της, τήν τροφό της», κατακλείοντας μέ τή φράση καί τήν εὐχή, ὅτι «ἑνώνοντας τίς δυνάμεις μας θά μπορέσουμε νά κάνουμε πραγματικότητα αὐτό πού προφήτευσε ὁ Ράνσιμαν γιά τήν Ὀρθοδοξία ὡς τήν θρησκεία, τήν θεολογία τοῦ 21ου αἰῶνος».
Συμφωνοῦμεν μέ τήν θέσιν αὐτήν, καί ἐπικροτοῦμεν καί ἐπευλογοῦμεν κάθε πρωτοβουλίαν, ἡ ὁποία προάγει τήν «διαλεγομένην θεολογίαν» ὡς τήν μόνην ἀνταποκρινομένην εἰς τήν Παράδοσιν τῆς Ὀρθοδοξίας, τήν παράδοσιν τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Πατέρων. Εἴμεθα πεπεισμένοι, ὅτι ἡ μαρτυρία περί τῆς ἐλθούσης χάριτος καί τῆς ἐρχομένης πληρότητος τῆς Θείας Οἰκονομίας ἐν τῇ ἐσχατολογικῇ Βασιλείᾳ δέν εἶναι δυνατόν νά δοθῇ ἀπό μίαν κλειστήν καί σκυθρωπήν Ὀρθοδοξίαν. Ποτέ εἰς τήν ἱστορικήν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας ἡ κλειστότης δέν τήν ὠφέλησεν, ἀφοῦ ὁ τοποθετημένος «ὑπό τόν μόδιον» λύχνος δέν φωτίζει. Ἡ ἀδιαφορία διά τόν κόσμον δέν εἶναι ἡ ὀρθή κατανόησις τοῦ «οὐκ ἐκ τοῦ κόσμου» χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ Ἐκκλησία ζῇ καί δρᾷ ἐν τῷ κόσμῳ καί εἶναι ἀδιανόητον νά ἀγνοῇ τά σημεῖα τῶν καιρῶν καί νά μή ἀξιοποιῇ τάς θετικάς προοπτικάς κάθε ἐποχῆς. Δέν εἶναι οὔτε «ἀντίπαλος τῆς ἱστορίας», οὔτε «ἀντικόσμος». Μεταμορφώνει τήν ἱστορίαν και ἀποκαλύπτει τήν ἀλήθειαν τῶν πραγμάτων, ἐντάσσουσα τά πάντα εἰς τό σχέδιον τῆς Θείας Οἰκονομίας καί εἰς τήν προοπτικήν τῆς αἰωνιότητος.
Ἐκλεκτοί παρόντες,
Ἡ Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν, εἰς τά 23 περίπου ἔτη λειτουργίας, της ἔχει προσφέρει πάμπολλα καί ἀνεκτίμητα εἰς τήν Ἐκκλησίαν καί τήν θεολογίαν. Μέ τόν διαλογικόν προσανατολισμόν της, τήν συνεργασίαν μέ θεσμούς παγκοσμίου κύρους εἰς τόν ἐκκλησιαστικόν καί θεολογικόν χῶρον, μέ τήν ποιότητα τῶν συνεδρίων, τήν ἐπιλογήν ἐπικαίρων θεμάτων, τήν παρουσίαν εἰς αὐτά ὀνομαστῶν ἐκπροσώπων τῶν ἐπιστημιῶν καί τῆς διανοήσεως, ἀπέκτησεν ὑψηλόν κῦρος καί ἀναγνώρισιν παγκοσμίως. Ἐκφράζομεν, ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Διευθυντοῦ τῆς Ἀκαδημίας, τόν δίκαιον ἔπαινον πρός τά μέλη τοῦ Διοικητικοῦ της Συμβουλίου καί πρός πάντας τούς συντελεστάς τῆς ὑποδειγματικῆς λειτουργίας της. Ἅγιε Δημητριάδος, δικαιοῦσθε νά αἰσθάνεσθε ὑπερήφανος διά τήν Ἀκαδημίαν Θεολογικῶν Σπουδῶν τῆς θεοτηρήτου Μητροπόλεώς σας!
Μέ αὐτά τά αἰσθήματα, εὐχαριστοῦμεν ἅπαξ ἔτι, καί ἐξ ὀνόματος τῆς τιμίας ἡμῶν συνοδείας, διά τήν ὑποδοχήν ἐκ μέρους τοῦ Διευρυμένου Διοικητικοῦ Συμβουλίου τῆς Ἀκαδημίας καί εὐχόμεθα πᾶσαν ἄνωθεν ἐνίσχυσιν εἰς τό ἔργον σας, βέβαιοι διά τήν περαιτέρω καρποτόκον πορείαν τοῦ θεσμοῦ. Ὅλα τά καλά τοῦ Θεοῦ διά πάντας ἡμᾶς, ἀδελφοί καί τέκνα!
7.45 καί 26o λεπτό
ΤΟ ΘΕΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ, Ο ΓΑΜΟΣ ΚΤΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΑΚΤΙΣΤΟΥ, Η ΕΝΩΣΗ ΑΣΥΓΧΥΤΩΣ ΚΑΙ ΑΔΙΑΙΡΕΤΩΣ, ΚΛΕΙΣΤΟΤΗΣ; ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΣ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕ ΜΕΛΟΣ. ΕΝΑΣ ΕΤΕΡΟΣ ΝΟΜΟΣ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΚΥΡΩΣΟΥΜΕ ΠΑΡΑΥΤΑ.
«νά θεωρεῖ τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ὡς τή μητέρα της, τήν τροφό της»
ΑπάντησηΔιαγραφήΉμαρτον ρε συ.. που 'λεγε υπέροχα ο μακαρίτης ο Γεωργίου.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ αμεθυστο ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ. ΣΗΜΕΡΑ αμεθυστε ΠΡΟΚΡΙΝΕΤΑΙ Η ΠΑΣΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΑΝΟΙΧΤΟΤΗΣ. Ο ΣΥΓΧΩΡΕΜΕΝΟΣ Ο ΚΑΡΓΑΚΟΣ ΤΟ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΚΑΠΩΣ ΑΛΛΙΩ: «Ζούμε την εποχή εκπούστεuσης και εκποuτάνευσης του Εθνους ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΠΑΔΩΝ ΘΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΑΜΕ ΕΜΕΙΣ. Σπεκουλαδόροι κίναιδοι διευθύνουν τη χώρα μας»
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε ΧΑΛΑΡΩΣΕ, και ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ γι αυτο;;;ΜΟΝΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ;Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ Ο ΚΑΠΠΑΔΟΚΗΣ, ΑΛΛΙΩΣ ΕΠΡΑΤΤΕ σε ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΠΙΣΤΕΩΣ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι απλό. Αναζητούν τον ρόλο τους στα σημερινά πράγματα. Ευσεβής πόθος. Δεν έχουν αποστολή. Την αναζητούν και μέσα απ αυτή αναζητούν και την ταυτότητα τους. Αναζήτηση ταυτότητας -το σύγχρονο zietgiest. Δηλαδή τι θέλουμε;... να δείχνουν καθυστερημένοι; Το αστείο είναι πως τους αντιπαλεύουν κυρίως οι πραγματικά καθυστερημένοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου λέει "δεν έχει πλέον πέραση ο λόγος μας. Aς πούμε ότι λέγαμε λίγο πιο κομψά μπας και μας ακούσει και κανένας. Αν μη τι άλλο μην χάσουμε και τους λίγους που έχουν απομείνει." Δίκαιη η ανησυχία τους. Με τα λόγια δεν γίνεται τίποτα. Στην ουσία αυτό ομολογούν και για αυτό τείνουν να μετατραπούν σε Μ.Κ.Ο. Καλές προθέσεις, σύγχρονος λόγος για ακόμα καλύτερη χρηματοδότηση προκειμένου να απαλύνουμε τον πόνο του ανθρώπου και να δικαιολογήσουμε τον Ρόλο μας. Όποιος είναι στεναχωρημένος....ανοίξαμε και σας περιμένουμε. Στο ίδιο έργο και οι καθυστερημένοι που τα ξεχασμένα λόγια τους έφταναν για να είναι οκ και με τον παράδεισο εξασφαλισμένο.
Θα πω αυτό που θέλω με ένα παράδειγμα για ένα θέμα που έχει γίνει της μόδας.
Τον ομοφυλόφιλο πότε τον πλησίασε η Εκκλησία με έργο προκειμένου να μετανοήσει.....και όχι με αφορισμούς από την μία και κολακεία από την άλλη; Άλλος τρόπος δεν υπάρχει; Το γελοίο είναι πως και αν κάπου γίνεται είμαστε πλέον ανίκανοι να το εντοπίσουμε. Οι δε περισσότεροι από αυτούς που λένε πως μισούν την αμαρτία και όχι τον άνθρωπο....... ας το καλύτερα....κούφια λόγια.
Πότε θα καταλάβουμε πως η εκκλησία έχει ανάγκη πρώτα από στρατό και μετά από "ειδικές καταδρομές" και πως δεν κάνουν όλοι για κομάντο. Αν οι εκκλησία πρέπει να κάνει ένα άνοιγμα στην κοινωνία είναι να ψάξει να βρει στρατό και κομάντο. Όχι συνήθως δεν ΓΕΝΝΙΟΎΝΤΑΙ στις τάξεις των ευσεβιστών. Αυτοί ΆΛΛΩΣΤΕ γιατί να μεγαλώσουν μαχητές; ......αφού τον παράδεισο τον εξασφάλισαν με το που δεν έκαναν το εμβόλιο. Οι εκκλησία τείνει να γίνει ένας στρατός χωρίς στρατιώτες. Η εκκλησία είναι όμως στράτευμα και τίποτα άλλο και κομάντο δεν γίνονται χωρίς στρατιώτες. Πας για απλός στρατιώτης πρώτα και μετά σου λέει εσύ είσαι για τα επικίνδυνα, εσύ είσαι για στρατηγός, κοκ. Σήμερα όμως είναι της μόδας να είσαι γιωτάς. Οι σημερινοί λοχαγοί γιατί να έχουν αξιόμαχο στρατό; Για να τους θυμίζει πως πρέπει να πολεμούν; Μα σας παρακαλώ!! Θυμάμαι ακόμα εκείνη την αναφορά που είχες ανεβάσει αμέθυστε με τον Απόστολο Ιωάννη και τον νεαρό στην Έφεσο. Αυτό είναι η Εκκλησία. Τα υπόλοιπα είναι του Χριστού. Πόσα παιδιά έχουν χαθεί; Και περιμένουν να τα μαζέψουν έτσι;
Αυτό κύριοι δεν είναι αποστολή για μένα. Αυτό δεν μπορεί να παράξει έργο αντάξιο του Κυρίου. Ο Μωυσής ΔΕΝ ΕΙΠΕ. ΕΚΑΝΕ.
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΟΝΟ ΕΚΑΝΕ ΛΕΓΟΝΤΑΣ. Ποιοι νομίζουμε πως είμαστε;
Και όχι ας μην απεπλιζόμαστε......απλά να το βουλώσουμε οι περισσότεροι από εμάς......για να φανεί το έργο που κάνουν ΑΚΟΜΑ κάποιοι.