π. Βασίλειος Θερμός
Ψυχίατρος παιδιών καί εφήβων.
Δρ. Θεολογικής Σχολής του Παν/μιου Αθηνών.
Καθηγητής στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών
Προσφάτως έγινε θόρυβος για δύο πρωτοβουλίες σχετικές με την Λατρεία μας. Οι γνωστοί φωνασκούντες, που επιθυμούν να επικρατεί στη λειτουργική ζωή η ακινησία του νεκροταφείου, χάλασαν τον κόσμο α) επειδή ένας μητροπολίτης ζητά την απομάκρυνση του Εσταυρωμένου από τον χώρο όπισθεν της Αγίας Τραπέζης, β) επειδή κάποιος πρεσβύτερος έντυσε ως ιερόπαιδες και κορίτσια!
Θα τοποθετηθώ εν συντομία σε αμφότερα:
1) Δεν ήταν τυχαίο ή αμέλεια της Εκκλησίας ότι επί αιώνες δεν υπήρχε Εσταυρωμένος. Ξέρετε γιατί; Απλούστατα, διότι όταν τελούμε την Θεία Λειτουργία δεν απευθυνόμαστε στον Χριστό! Μιλούμε στον Θεό-Πατέρα, ιστάμενοι δε οι κληρικοί ενώπιον της Αγίας Τραπέζης εικονίζουμε τον Χριστό! Ο Χριστός ο Ίδιος προσφέρει την Λειτουργία στον Πατέρα Του, μαζί με εμάς τα αδέλφια Του, όπως εμφαίνεται και από την ευχή του Χερουβικού Ύμνου: «Συ γαρ ει ο προσφέρων και προσφερόμενος και διαδιδόμενος, Χριστέ ο Θεός ημών…» (η μόνη ευχή της Λειτουργίας που απευθύνεται στον Χριστό). Ο τόπος του Χριστού, με άλλα λόγια, είναι από την άλλη πλευρά! [ΜΠΡΑΒΟ ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΣΗ. ΣΑΝ ΝΑ ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΤΟΥ Η ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΖΗΖΙΟΥΛΑ. ΠΑΝΤΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. ΩΣ ΕΞΟΥΣΙΑΝ ΕΧΟΝΤΑΣ ΔΙΟΡΙΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΔΗΛΩΝΑΝ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ.]
Οι υπερ-ορθόδοξοι που φωνάζουν αγνοούν ότι εισήχθη από τους Ρωμαιοκαθολικούς ο Εσταυρωμένος στην Κωνσταντινούπολη του 15ου αιώνα, σαν καλόπιασμα για να λάβουν οι Παλαιολόγοι βοήθεια από τον Πάπα, επεκτείνεται δε μόλις τον 19ο αιώνα!
Εν ολίγοις, η Εκκλησία μας που τελούσε σε κατάσταση άγνοιας και ύπνωσης λόγω Τουρκοκρατίας, συνήθισε στη νέα πραγματικότητα, λησμονώντας όμως την εκκλησιολογία. Το αποτέλεσμα είναι ότι κάποιοι συντηρητικοί αδελφοί μας, έχοντας καταστήσει κριτήριο των πάντων την συνήθεια, ωρύονται τώρα πως η απομάκρυνση του Εσταυρωμένου είναι ασέβεια και βεβήλωση. Και τούτο διότι δεν τούς ενδιαφέρει η θεολογική αλήθεια των πραγμάτων – μετράει μόνο το τι κάνει ο γέροντάς τους ή το Άγιον Όρος. Ή το τι συνήθισαν να βλέπουν. Ψυχολογία κάνουν, όχι Θεολογία!
2) Το φύλο των παιδιών που μεταφέρουν λαμπάδες και θυμιατό βοηθώντας κατά την Λατρεία δεν έχει καμία σημασία. Αυτό το διαπιστώνουμε στα γυναικεία μοναστήρια, στις ακολουθίες που γίνονται σε γυναικείες κατασκηνώσεις και ιδρύματα κτλ. Όσοι πιστοί είναι βαπτισμένοι και χρισμένοι διακονούν στη Λατρεία, αφού άλλωστε απαντούν στον λειτουργό, ψάλλουν, απαγγέλλουν κτλ, δηλαδή είναι οργανικοί παράγοντες της Λατρείας – εκτός αν κάποια σοβαρή αμαρτία τούς εμποδίζει, κάτι που ισχύει εξίσου για άνδρες και γυναίκες, όμως!
Θα ήταν παράλογο οι γυναίκες να λένε το «Αμήν» του καθαγιασμού – προσοχή: δια του οποίου και μόνο η Λειτουργία είναι ολοκληρωμένη! – και να απαγορεύεται να μεταφέρουν λαμπάδες. Αλλά βλέπετε ότι, ενός λάθους εισαγομένου, μύρια έπονται. Το πλήρωμα της Εκκλησίας αποξενώθηκε από την ιερωσύνη των λαϊκών, με αποτέλεσμα να εισαχθούν παράλογες αντιλήψεις. Όταν ξηλώνονται το ένα μετά το άλλο θεμελιώδη στοιχεία της Λατρείας, στο τέλος καταντούμε να τήν κάνουμε αγνώριστη.
Το στιχάρι το οποίο είθισται να φορούν τα αγόρια που διακονούν στο ιερό δεν τό έλαβαν με κάποια ιεροπραξία. Και είναι πολύ λογικό διότι στην αρχαία Εκκλησία δεν υπήρχε χωριστή αμφίεση: όλων τα ενδύματα ήταν ποδήρη, φυσική εξέλιξη δε αυτών υπήρξε το στιχάρι των χειροτονουμένων κληρικών.
Όσο για την ένσταση ότι απαγορεύεται να εισέρχονται στο ιερό βήμα γυναίκες, είναι απολύτως μετέωρη και κούφια, για τον εξής απλό λόγο. Ιερό βήμα στην ουσία δεν υφίσταται! Όσο λειτουργούσε υγιώς η εκκλησιολογία, δηλαδή κατά τους πρώτους 5-6 αιώνες, η καίρια διαχωριστική γραμμή βρισκόταν στην είσοδο του ναού προκειμένου να υποδηλώνει την διαφορά μεταξύ βαπτισμένων και αβαπτίστων. Όταν ολόκληρη η κοινωνία έγινε (κατ’ όνομα) χριστιανική, υψώθηκε τέμπλο και εισήχθη ο κληρικαλισμός, δηλαδή η διαχωριστική γραμμή κατάντησε να είναι μεταξύ κληρικών και λαϊκών! Τότε βαθμιαία ξεχάστηκε η ιερωσύνη των λαϊκών, έπαψαν η συμψαλμωδία τους και συναπαγγελία τους, και επεκράτησε η τραγική και αθεολόγητη συνήθεια να λέει το «Αμήν» του καθαγιασμού ο λειτουργός! Αν έμπαινε κάποιος από τους μεγάλους Πατέρες στους ναούς μας τώρα θα έφριττε, δηλαδή θα δυσκολευόταν να αναγνωρίσει ως Λειτουργία αυτό που κάνουμε…
Συνεπώς οφείλει να εφαρμόζεται ενιαία τακτική για αμφότερα τα φύλα: ή κανένας λαϊκός δεν μπαίνει στο ιερό, ή εισέρχονται ευλαβείς και επιλεγμένοι λαϊκοί αμφοτέρων των φύλων. Επιμένοντας να διαχωρίζουμε τα κορίτσια από τα αγόρια στην διακονία της Λατρείας μας δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να διαιωνίζουμε τις αντιλήψεις, στα μεν πρώτα πως είναι κατώτερα, στα δε δεύτερα πως είναι ανώτερα. Δηλαδή συντηρούμε μια κοινωνία ανισότητας. Και αποδεικνύουμε πανηγυρικά ότι, σε εποχές κατά τις οποίες επέρχεται κοσμογονία στις ανθρώπινες σχέσεις, στις νοοτροπίες, στην τεχνολογία κτλ, εμείς εξακολουθούμε να παραμένουμε κλεισμένοι αυτιστικά στον κόσμο μας. Ε, λοιπόν, όχι! Δεν θα δεχθούμε να επικρατήσουν οι αστοιχείωτοι!
Όχι μόνο διότι αγνοούν τον κόσμο ο οποίος μάς περιβάλλει. Αλλά, πρωτίστως, διότι αγνοούν την Θεολογία![ΤΟΥ ΖΗΖΙΟΥΛΑ]
Για την ιστορία να σας αναφέρω ότι ο εν λόγω κληρικός είναι αυτός που είχε τελέσει το μυστήριο του βαπτίσματος παιδιού του οποίου οι «γονείς» ήταν ένα ζευγάρι ανδρών ομοφυλοφίλων και μάλιστα είχε δώσει «σπουδαίες» ευχές ο… πατήρ! Είναι ο πρώτος διδάξας και έπειτα ακολούθησε η εκτροπή του Αμερικής Ελπιδοφόρου. Βλέπετε κάποιοι άνθρωποι στην Εκκλησία μας έχουν μπλέξει τον ρόλο τους και την αποστολή τους! Και προφανώς για άλλο δρόμο τους προόριζε η ζωή και αλλού κατέληξαν! Και τώρα λένε να παντρέψουν τις απόψεις τους μέσα από τον χώρο της Εκκλησίας μας στον οποίο υπηρετούν και δεν τους έχει δώσει κανείς το δικαίωμα της καινοτομίας και του εντυπωσιασμού!
Ο κάθε επίδοξος … Κονάνος ας πάει σπίτι του!
Ας μαζέψουν τα κουβαδάκια τους όλοι οι ευφάνταστοι νεωτεριστές άνευ λόγου και ας πάνε σε άλλη παραλία να παίξουν. Πάρτε τις παλαβομάρες που κουβαλάτε και αδειάστε μας τη γωνιά.Πάτε αλλού να ψάξετε ή και να πείτε το παραμύθι σας. Η Εκκλησία μας πολύ έχει ανεχτεί τέτοια φαινόμενα. Και η Αρχιεπισκοπή ας βάλει επιτέλους μια τάξη στα του οίκου της και προπαντός στα θέματα αυτά!
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΔΗΛΩΣΟΥΝ ΑΓΟΡΙΑ. ΟΠΩΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΜΑΣ ΚΛΗΡΟΥ.
ΑΝ ΚΑΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΦΑΩ ΕΙΔΩΛΟΘΥΤΑ, ΟΜΟΛΟΓΕΙ Ο ΑΠ. ΠΑΥΛΟΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΠΟΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΙΡΑΞΩ ΤΟΝ ΑΔΥΝΑΜΟ ΑΔΕΛΦΟ ΜΟΥ..
ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕ ΟΜΩΣ ΤΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΖΗΖΙΟΥΛΑ Ο ΚΑΥΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΓΙ΄ΑΥΤΟ Ο κ. ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΕΝΑΓΩΝΙΩΣ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ ΤΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΒΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΕΡΑ. ΚΑΘΟΤΙ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΥΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΗΘΙΚΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΣΧΑΤΑ.
Η ΚΑΘΕΤΟΣ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΣΩΤΟΥΣ, ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΑΣ.
Τί ζοῦμε Θεέ μου!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόµατί µου....
Ποιός ζήτησε σ' αὐτόν τόν ἄνθρωπο νά τοποθετηθεῖ γιά τόσο σοβαρό ζήτημα;
Μόνο τόν πονηρό, ἀδελφοί, ἤξερα ὥς τώρα ὅτι ἐνοχλεῖ τόσο πολύ ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ!
Τώρα μαθαίνω ὅτι ἐνοχλεῖ τόσο καί ἄλλους στό ὄνομα "χριστιανούς"....
«Τοῖς λέγουσιν, ὅτι τὴν ἐν τῷ καιρῷ τοῦ κοσμοσωτηρίου πάθους τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ προσαχθεῖσαν ὑπὲρ τῆς ἡμῶν σωτηρίας παρ’ αὐτοῦ θυσίαν τοῦ τιμίου αὐτοῦ σώματός τε καὶ αἵματος, ὡς ἀρχιερέως, κατὰ τὸ ἀνθρώπινον δι’ ἡμᾶς χρηματίσαντος, ὅτι περ ὁ αὐτὸς καὶ Θεὸς καὶ θύτης καὶ θῦμα, κατὰ τὸν πολὺν ἐν θεολογίᾳ Γρηγόριον, προσήγαγε μὲν αὐτὸς τῷ Θεῷ καὶ Πατρί, οὐ προσεδέξατο δὲ ὡς Θεὸς μετὰ τοῦ Πατρός, αὐτός τε ὁ μονογενὴς καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, ὡς διὰ τούτων ἀποξενοῦσιν αὐτόν τε τὸν Θεὸν Λόγον καὶ τὸ ὁμοούσιον καὶ ὁμόδοξον τούτου παράκλητον Πνεῦμα τῆς θεοπρεποῦς ὁμοτιμίας τε καὶ ἀξίας, ἀνάθεμα (γ΄).»
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσοι λένε ότι η θυσία και κατ' επέκτασιν η λειτουργία απευθύνεται αποκλειστικά στον Πατέρα είναι βλάσφημοι και αιρετικοί κρυπτο-αρειανοί.
Αδελφέ είναι συγκινητική η ακρίβεια μέ τήν οποια περιγράφεται η κακοδοξία τού οικουμενισμού καί τού κοινού ποτηρίου πού σχεδιάζεται.Τό ευχαριστούμε είναι λίγο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια απόδοση στα νεοελληνικά του κειμένου που παρατέθηκε από τον σχολιαστή 1,33 είναι εύκολο;
ΑπάντησηΔιαγραφήEυχαριστώ
«Τοῖς λέγουσιν, ὅτι τὴν ἐν τῷ καιρῷ τοῦ κοσμοσωτηρίου πάθους τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ προσαχθεῖσαν ὑπὲρ τῆς ἡμῶν σωτηρίας παρ’ αὐτοῦ θυσίαν τοῦ τιμίου αὐτοῦ σώματός τε καὶ αἵματος, ὡς ἀρχιερέως, κατὰ τὸ ἀνθρώπινον δι’ ἡμᾶς χρηματίσαντος, ὅτι περ ὁ αὐτὸς καὶ Θεὸς καὶ θύτης καὶ θῦμα, κατὰ τὸν πολὺν ἐν θεολογίᾳ Γρηγόριον, προσήγαγε μὲν αὐτὸς τῷ Θεῷ καὶ Πατρί, οὐ προσεδέξατο δὲ ὡς Θεὸς μετὰ τοῦ Πατρός, αὐτός τε ὁ μονογενὴς καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, ὡς διὰ τούτων ἀποξενοῦσιν αὐτόν τε τὸν Θεὸν Λόγον καὶ τὸ ὁμοούσιον καὶ ὁμόδοξον τούτου παράκλητον Πνεῦμα τῆς θεοπρεποῦς ὁμοτιμίας τε καὶ ἀξίας, ἀνάθεμα (γ΄).»
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε αυτούς που λένε ότι η θυσία του πολύτιμου σώματος και του αίματός του που προσφέρθηκε για τη σωτηρία μας από τον Κύριο και Θεό και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό την ώρα του κοσμοσωτηριακού του πάθους προσφέρθηκε από Αυτόν στον Θεό Πατέρα και ότι έτσι εκπλήρωσε τη Διακονία του Αρχιερέα για μας κατα την ανθρωπότητά Του (καθώς είναι ταυτόχρονα Θεός και Θυτης και θύμα κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο) αλλά μετά λένε ότι ο μονογενής, μαζί με το Άγιο Πνεύμα, δεν δέχτηκε ο ίδιος τη θυσία Του ως Θεός μαζί με τον Πατέρα, επομένως με μια τέτοια διδασκαλία αποξενώνουν από τη θεϊκή ισότητα τιμής και αξιοπρέπειας τόσο τον Θεό Λόγο όσο και το Πνεύμα τον Παράκλητο που είναι μιας ουσίας και μιας δόξας μαζί Του ανάθεμα