ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ FLYNN ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ

 Roberto Pecchioli

Το φαινόμενο Flynn και η μεγάλη επαναφορά. Σύμφωνα με την ταινία του Fritz Lang Metropolis. Σήμερα κλέβουν τα λόγια μας, τις γνώσεις μας, αφαιρούν σταδιακά τις πνευματικές μας ικανότητες: το φαινόμενο Flynn αντίστροφα & "The Great Reset"

Το Metropolis είναι μια βουβή ταινία του 1927 σε σκηνοθεσία Φριτς Λανγκ, που θεωρείται το αριστούργημά του.

Πορτρέτο του Charles Maurice de Talleyrand Périgord του François Gérard, 1808

Η εποχή των μαζών είναι η νίκη της βαρβαρότητας. Είναι η εποχή του κακομαθημένου κυρίου, που ζει σαν να υπήρχε από πάντα ο πολιτισμός, μια πανάρχαια τιτάνια προσπάθεια, που εκτιμά τον εαυτό του «όπως όλος ο κόσμος και όμως δεν ανησυχεί γι’ αυτό, αντιθέτως νιώθει ευκολία στο να αναγνωρίζει τον εαυτό του πανομοιότυπο με τους άλλους». Ο José Ortega y Gasset έγραψε: « Η μάζα κατακλύζει οτιδήποτε είναι μοναδικό, διαφορετικό, ατομικό, κατάλληλο και επιλεγμένο. Όποιος δεν είναι σαν τον υπόλοιπο κόσμο, που δεν σκέφτεται όπως ο υπόλοιπος κόσμος, διατρέχει τον κίνδυνο να εξαλειφθεί. (…) Ολόκληρος ο κόσμος ήταν κανονικά η περίπλοκη ενότητα διαφορετικών, ιδιαίτερων μαζών και μειονοτήτων. Τώρα όλος ο κόσμος είναι μόνο οι μάζες». Η βάναυση αλλά φαινομενική κυριαρχία των μαζών, ωστόσο, είναι μόνο η υπέρτατη οξυδέρκεια της εξουσίας. Ο Ορτέγκα επισημαίνει ότι η εξουσία, ανά πάσα στιγμή, χρειάζεται συναίνεση, χωρίς την οποία η μοίρα της είναι αβέβαιη και εφήμερη. Δεν οδηγείς για πολύ μόνο με βαρβαρότητα, φόβο και δύναμη. Ο Talleyrand (1) , το αρχέτυπο της εξουσίας, ο υπουργός που επέζησε του Αρχαίου Καθεστώτος, της Επανάστασης και της Βοναπαρτιστικής καταιγίδας αλώβητος, είπε κάποτε στον Ναπολέοντα, τον νέο αυτοκράτορα: « Με τις ξιφολόγχες, κύριε, όλα μπορούν να γίνουν, εκτός από ένα πράγμα. Νά κάτσεις πάνω τους ».

Όσοι ασκούν κυριαρχία το γνωρίζουν αυτό, όπως ξέρουν ότι ο λαός λατρεύει να εξαπατάται και ότι οι μάζες δεν αποφασίζουν τίποτα και, ακόμη και όταν νομίζουν ότι ενεργούν, στην πραγματικότητα αναστατώνονται. Μισεί την ελευθερία (η μάζα) – που είναι η διάκριση, η συλλογιστική – και θέλει να πιστεύει ότι έχει δύναμη στο βαθμό που έχει άποψη. Εκφράζει τη γνώμη της (η μάζα) για όλα, με πολύ μεγαλύτερη μανία αφού ήταν πεπεισμένη ότι είχε δικαιώματα. Τους τελευταίους δυόμισι αιώνες, οι κυρίαρχες αριστοκρατίες και ολιγαρχίες έπρεπε στην πραγματικότητα να αναγνωρίσουν –όχι χωρίς σκληρούς αγώνες– κάποια δικαιώματα των μαζών. Αυτό απαιτήθηκε από την τεράστια αύξηση του πληθυσμού –η οποία στη Δύση έχει σταματήσει εδώ και δύο γενιές– αλλά κυρίως από τη νέα τάξη πραγμάτων ενός πολιτισμού εν μέσω της βιομηχανικής επανάστασης (TPI), που έχει ανάγκη από μεγάλες μάζες για την οικονομία της και τίς στρατιωτικές επιχειρήσεις.

Χωρίς τις λέξεις για την οικοδόμηση ενός συλλογισμού, η περίπλοκη σύνθετη σκέψη είναι αδύνατη

Σ' αυτή τη μάζα έπρεπε να παραχωρηθεί το δικαίωμα ψήφου εάν καλούνταν να πεθάνουν στον πόλεμο. Η τεχνική και επιστημονική προσπάθεια των εταιρειών που αύξησαν δραματικά τα υλικά τους μέσα, υποστηρίχθηκε από εκατομμύρια καταρτισμένους ανθρώπους, καλύτερα μορφωμένους από τις προηγούμενες γενιές. Εργάτης, τεχνικός, στρατιώτης, επαγγελματίας στην υπηρεσία μιας αυξανόμενης κοινωνικής τάξης: χρειαζόταν περισσότερη κουλτούρα και εύλογο περιθώριο ελευθερίας. Σε εκείνο τον κόσμο, όχι μόνο εξαπλώθηκε η εκπαίδευση και ο πολιτισμός, αλλά αυξήθηκε και η μέση νοημοσύνη του πληθυσμού. Αυτό απέδειξε ένας Νεοζηλανδός μελετητής, ο James R. Flynn (2), ο οποίος θεώρησε την αύξηση του μέσου IQ του πληθυσμού. Το φαινόμενο, γνωστό ως φαινόμενο Flynn, αναλύθηκε σε ένα δοκίμιο τού 1987. Με βάση τη συγκριτική μελέτη των ερευνών που έγιναν σε παιδιά από το 1947 και μετά, αποδείχθηκε ότι στις πιο ανεπτυγμένες χώρες το πηλίκο νοημοσύνης (αν και με κάθε επιφύλαξη ως προς την αξία του σχετικού τεστ) είχε αυξηθεί κατά τουλάχιστον 8 μονάδες κατά την εξεταζόμενη περίοδο.

Η τάση αντιστρέφεται ραγδαία, τόσο που σήμερα μιλάμε για το ανάποδο φαινόμενο Flynn:στις δυτικές χώρες το IQ μειώνεται κατά μισή μονάδα κάθε χρόνο από το 2000. Εν ολίγοις, γινόμαστε πιο ανόητοι. Είναι η επίδραση του πολιτισμού τής εικόνας, που βασίζεται στην επιπολαιότητα (επιφανειακότητα), στην αδιαφοροποίητη συσσώρευση πληροφοριών, στην εξειδίκευση που μας κάνει ειδικούς σε έναν μικροσκοπικό τομέα γνώσεων  αγνοώντας οτιδήποτε άλλο. Είναι επίσης το αποτέλεσμα της εξάρτησης σε τεχνητές συσκευές για την εκτέλεση οποιασδήποτε διανοητικής επέμβασης και τη λήψη οποιασδήποτε απόφασης, απενεργοποιώντας ολόκληρες περιοχές του εγκεφάλου. Η τρίτη και τώρα η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, που βασίζεται στην τεχνολογία της πληροφορίας και τη ρομποτοποίηση, δεν χρειάζεται μεγάλες ανθρώπινες μάζες, ούτε κερδοσκοπική ευφυΐα. Η εξουσία προτιμά μια τεχνική εκπαίδευση που αποτελείται από οργανικές, μηχανικές γνώσεις.

Τζέιμς Ρ. Φλιν

Το φαινόμενο Flynn αναποδογύρισε ή γιατί γινόμαστε πιο χαζοί χρόνο με τον χρόνο

Μια ανθρωπότητα που δεν ρωτά και δεν κάνει ερωτήσεις είναι ευπρόσδεκτη: αρκούν μάζες εκπαιδευμένες στη χρήση συσκευών πληροφορικής, με δυαδικό μυαλό (ανοιχτό/κλειστό, ναι-όχι) όπως οι τεχνικές συσκευές. Η κριτική σκέψη, η γόνιμη αμφιβολία δεν ενδιαφέρουν. Ο πολιτισμός προορίζεται για μειονότητες που προορίζονται να ηγηθούν. Το παρόν βασίζεται κυρίως στην εικόνα, στη λάμψη (το φλας), τη ροή πληροφοριών που διασκορπίζεται λόγω υπερφόρτωσης και από τις οποίες πρέπει να διατηρούνται μόνο οι «χρήσιμες» για το σύστημα κατανάλωσης. Μόνο ό,τι μετράει μπορεί να διεκδικηθεί αμέσως στην αγορά ή ό,τι χρειάζεται για τη χρήση συσκευών υπολογιστών, όχι πλέον παραφυάδων του ανθρώπου, αλλά οδηγών, δασκάλων, δασκάλων των οποίων η έλλειψη προκαλεί δραματικό βραχυκύκλωμα.

Διανοητική χειραγώγηση

Οι μάζες πρέπει να πιστεύουν ότι έχουν δύναμη, δικαιώματα, ακόμη και την ικανότητα να ηγούνται, αλλά η πραγματικότητα είναι το αντίθετο.

Η καταναγκαστική χρήση υπολογιστών, αριθμομηχανών, smartphone μειώνει την ικανότητα υπολογισμού, συγκέντρωσης, λογικής, αναστέλλει την άσκηση της μνήμης, πού οδηγεί στη γνώση. Εξ ου και η εξαθλίωση της γλώσσας. Δεν πρόκειται απλώς για τη μείωση της λεξιλογικής γνώσης, για ένα μαζικό λεξιλόγιο μειωμένο σε λίγες λέξεις, αλλά για την απώλεια της γλωσσικής ικανότητας επεξεργασίας που επιτρέπει τη διατύπωση μιας σύνθετης σκέψης. Εξ ου και η προοδευτική εξαφάνιση των χρόνων και των λεκτικών τρόπων, που γεννά μια σκέψη σχεδόν πάντα παρακμασμένη στο παρόν, ανίκανη να προβληθεί στον χρόνο. Ο αυτάρεσκος –και βάρβαρος– κύριος σκέφτεται, μιλάει και συμπεριφέρεται πάντα μόνο στο παρόν (σε ενεστώτα χρόνο): άλλη μια ανακάλυψη του Ορτέγκα. Χωρίς τις λέξεις  για την οικοδόμηση ενός συλλογισμού, η περίπλοκη σκέψη είναι αδύνατη.

 Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα ανέκαθεν εμπόδιζαν τη σκέψη, μέσω της μείωσης του αριθμού και της σημασίας των λέξεων. Αν δεν υπάρχουν σκέψεις, δεν υπάρχουν κριτικές σκέψεις. Και δεν υπάρχει σκέψη χωρίς λόγια, χωρίς λέξεις. Η εξουσία είναι ανιθαγενής (απάτριδα), αλλά έχει έδρα, τις Ηνωμένες Πολιτείες, των οποίων η νοοτροπία ευδοκιμεί στον αναγωγισμό, την απλοποίηση, την ενόχληση με τις έννοιες. Από τις ΗΠΑ προέρχεται η προσπάθεια για απλοποίηση της ορθογραφίας, κατάργηση των ειδών, των χρόνων, των αποχρώσεων, της πολυπλοκότητας ή μάλλον της φτωχοποίησης του ανθρώπινου μυαλού (με άλλα λόγια να εξαθλιωθεί ο ανθρώπινος νους). Είναι μια στρατηγική επιλογή: οι μάζες πρέπει να πιστεύουν ότι έχουν δύναμη, δικαιώματα, ακόμη και την ικανότητα να ηγούνται, αλλά η πραγματικότητα είναι το αντίθετο. Είναι αποστερημένες από τις λέξεις, απομακρυσμένες από τον πολιτισμό -διαλογιστική σκέψη- γεμίζουν με ανούσια «δικαιώματα», σχεδόν όλα στη σφαίρα των ορμών, προσανατολισμένα προς την απώλεια της ευθύνης προς όφελος της άνεσης. Ετεροκατευθυνόμενοι, χειραγωγημένοι, πιστεύουν όλα όσα τους κάνουν να πιστεύουν, αλλά – εδώ είναι η τεράστια διαφορά σε σχέση με άλλες φορές – πεπεισμένοι ότι σκέφτονται και ενεργούν αυτόνομα. Κινούνται σαν μάζες πεπεισμένες να ασκήσουν την ατομική ελευθερία: μια εντυπωσιακή επιτυχία της εξουσίας.

Giorgio Agamben Ιταλός φιλόσοφος και ακαδημαϊκός 

Η υπερβολική χρήση των φυσικών πόρων του πλανήτη, ο υπερπληθυσμός, η απόδειξη ότι ο μηχανισμός της συσσώρευσης και της κατανάλωσης δεν μπορεί να διαρκέσει επ' αόριστον, άλλαξαν βαθιά την ατζέντα των ολιγαρχιών. Δεν μπορούν πλέον να αντέξουν την ελευθερία της σκέψης, την ύπαρξη αντιφρονούντων και αντιπάλων. Το κινεζικό τεχνο-ολοκληρωτικό και καθοδηγητικό μοντέλο είναι επιτυχημένο και οι δυτικές ελίτ γνωρίζουν την ιστορία και την γεωπολιτική. Όλα πρέπει να αλλάξουν πολύ γρήγορα. Ο Giorgio Agamben, ο πιο διαυγής αναλυτής των ραγδαίων αλλαγών την εποχή του ιού, έχει γράψει ότι η παγκοσμιοποίηση είναι ένας μοναδικός τραγέλαφος: ο καπιταλισμός στην κομμουνιστική παραλλαγή. Ολιγαρχική ιδιωτικοποίηση, πυραμιδική εξουσία, ενωμένη σε ένα ολοκληρωτικό πολιτικό καθεστώς που "θα συνδυάσει την πιο απάνθρωπη πτυχή του καπιταλισμού με την πιο φρικτή πτυχή του κρατιστικού κομμουνισμού, συνδυάζοντας την ακραία αλλοτρίωση των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων με πρωτοφανή κοινωνικό έλεγχο.

Ένας εικονογράφος του 19ου αιώνα, ο Έμπιστος Υπηρέτης

                 Κομμουνιστικός καπιταλισμός Giorgio Agamben

Το καθεστώς γίνεται απαγορευτικό, αυταρχικό, ο αέρας έχει γίνει δύσβατος για τους λαούς –τους ευρωπαϊκούς– που μεγάλωσαν και έζησαν σε ένα κλίμα ελευθερίας, γόνιμης αμφιβολίας, συζήτησης. Η νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων δεν είναι και τόσο νέα. Είναι ένα σύστημα κυριαρχίας που η διαφορά του με το παρελθόν είναι ποσοτική, η κατοχή απείρως ισχυρότερων μέσων. Η θεωρία μιλάει

Grande Reset

γιά μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία που διευθύνεται από μια ελίτ που λειτουργεί στη σκιά, μια αυταρχική, αόρατη και πανταχού παρούσα πλανητική κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα, δεν χρειάζεται πλέον να κρύβονται: διακηρύσσουν ανοιχτά το πρόγραμμά τους, τόσο πολύ η πλειοψηφία δεν μπορεί να καταλάβει τη σημασία του, πόσο μάλλον να οργανώσει αντίσταση. Από τότε που παγιδευτήκαμε στον Covid-19 - στην τρομακτική και τρομοκρατική του αφήγηση - μιλάμε για τη Μεγάλη Επαναφορά (TPI) , μια επιχείρηση που στοχεύει στη βαθιά αλλαγή της οικονομίας, της ζωής και των συνηθειών του πληθυσμού. Ένα μεγάλο μέρος του επικοινωνιακού συστήματος και της πολιτικής προσποιείται ότι το θεωρεί θεωρία συνωμοσίας παρανοϊκών και -διαθέτοντας όλα τα μέσα- καταφέρνει να κρύψει την πραγματικότητα. Κι όμως, οι αρμόδιοι μίλησαν πολύ καθαρά.

Η Σιγκαπούρη απέχει πολύ από τις χιονισμένες κορυφές των Ελβετικών Άλπεων

Ο Covid αναγκάζει το φόρουμ του Νταβός να μετακομίσει στη Σιγκαπούρη. Θα διεξαχθεί από τις 13 έως τις 16 Μαΐου 

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ ανακοίνωσε μια συνάντηση στο Νταβός για τον Ιανουάριο του 2021 ως αποτέλεσμα της «παγκόσμιας κρίσης υγείας»

 με ένα συγκεκριμένο θέμα στην ατζέντα: τη μεγάλη επαναφορά. Αξίζει να επαναλάβουμε ότι το «πάρτι του Νταβός» αποτελείται από πολλές χιλιάδες δισεκατομμυριούχους, χρηματοδότες, κορυφαίους επιχειρηματίες και πολιτικά και πολιτιστικά «σκεπτόμενα κεφάλια» στην υπηρεσία τους. Το δελτίο τύπου που ανακοινώνει τη διάσκεψη υπογράφεται από τον Πρίγκιπα Κάρολο της Αγγλίας (όσοι πιστεύουν ότι οι βασιλικές οικογένειες δεν μετρούν πλέον τίποτα έχουν βοηθήσει) και από τον διευθυντή του WEF, Karl Schwab (LC), συγγραφέα ενός βιβλίου με τίτλο Η Μεγάλη επαναφορά. Ο υπότιτλος είναι «από κάθε κρίση, μια ευκαιρία παρουσιάζεται». Τέλειο μασονικό ολιγαρχικό πρόγραμμα: Ordo ab chao, η (νέα) τάξη προκύπτει από το χάος, δηλαδή από τα βάσανα δισεκατομμυρίων ανθρώπων.

                      Η Μεγάλη Επαναφορά. Il Grande Reset. La Grande Risistemazione.

Παρουσιάζουμε εδώ μερικές από τις δηλώσεις στο βιβλίο του Schwab. Ο Covid είναι μια από τις λιγότερο θανατηφόρες πανδημίες που έχει γνωρίσει ο κόσμος εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια. Ο Covid προσφέρει την ευκαιρία να εισαγάγουμε πρωτοφανείς κοινωνικές αλλαγές. Πολλά πράγματα θα αλλάξουν για όλους και ένας νέος κόσμος θα αναδυθεί. Πολλοί ρωτούν πότε θα επανέλθουν τα πράγματα στο φυσιολογικό. Η σύντομη απάντηση είναι: ποτέ. Θα γίνουμε πιο αποτελεσματικοί στη διαχείριση των γονιδίων μας και των γονιδίων των παιδιών μας. «Ευφυή» σωματίδια, υπολογιστές εξοπλισμένοι με κεραίες, όλα μικρότερα από έναν κόκκο άμμου, μπορούν να εισαχθούν στο ανθρώπινο σώμα. Η διέλευση των εθνικών συνόρων θα περιλαμβάνει λεπτομερή σάρωση εγκεφάλου για να εκτιμηθεί ο κίνδυνος ασφάλειας που ενέχει ο ταξιδιώτης. Πιθανότατα, εξωτερικές συσκευές θα εμφυτευτούν στον εγκέφαλο και στο σώμα μας. Τα εργαλεία της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης επιτρέπουν νέες μορφές παρακολούθησης και νέους μηχανισμούς ελέγχου. Το έργο των δικηγόρων, γιατρών, δημοσιογράφων ή βιβλιοθηκονόμων αναμφίβολα θα είναι εν μέρει ή πλήρως αυτοματοποιημένο. Το μέλλον θα μας προκαλέσει να κατανοήσουμε την έννοια του να είμαστε άνθρωποι.

Εκτεταμένο πρόγραμμα. Η ατζέντα είναι αυτή του μετανθρωπισμού, ή μάλλον της υπέρβασης του απαρχαιωμένου ανθρώπινου πλάσματος, υβριδοποιημένου με τη μηχανή, του οποίου ο έλεγχος βρίσκεται σταθερά στα χέρια της ολιγαρχίας και των τεχνοκρατών της. Οι κύριοί σας έχουν αποφασίσει για όλους. Το μόνο πρόβλημα ήταν η αναβολή του φόρουμ –η μετάδοση θα μπορούσε επίσης να πιάσει τους Illuminati στον ελβετικό χειμώνα– για τον Μάιο του επόμενου έτους, όχι στο Νταβός, αλλά στην υπερασφαλή Σιγκαπούρη, το μαργαριτάρι του ασιατικού δεσποτισμού. Καμία σκιώδης κυβέρνηση: η σίγουρη πορεία της νέας παγκόσμιας τάξης, της οποίας οι αρνητικές αξίες για τη χρήση του λαού είναι η κατανάλωση, η έλλειψη κουλτούρας, τα χαμηλά και τα ασήμαντα πάθη.

1984. Orwell- δυστοπία μεταξύ μνήμης και γλώσσας

Η Νέα Παγκόσμια Τάξη έχει ξεφορτωθεί τη δημοκρατική ψευδαίσθηση για χρήση των μαζών και έχει αναλάβει τον άμεσο έλεγχο της ζωής μας.

Η υπερβατικότητα, η γνώση και η πνευματικότητα απαγορεύονται σε έναν πλανήτη όπου όλα είναι ισοδύναμα –άρα άσχετα, εκτός από την κυριαρχία των καθολικών κυρίων, των παγκόσμιων αφεντάδων– τα παλιά έθνη πεθαίνουν, αντικαθιστώνται από τεχνοοικονομικές μεγαλοεταιρίες με δικαίωμα ζωής και θανάτου. Ένας δυστοπικός κόσμος που κατοικείται από μια άκριτη, ευκολόπιστη μάζα, ξένη προς την πραγματικότητα, βυθισμένη σε τεχνητούς οπτικοακουστικούς και χημικούς παραδείσους, όπου ο άνθρωπος είναι ένας ασήμαντος αριθμητικός κώδικας, μια οντότητα που προορίζεται να παράγει, να καταναλώνει και να πεταχτεί. Η υποταγή του πληθυσμού δεν συμβαίνει πλέον αποκλειστικά με τη χρήση βίας ή ακόμη και με προοδευτικό ψυχικό και πνευματικό ευνουχισμό. Το τρέχον έτος έδειξε ένα άλμα σε ποιότητα. Η εξουσία έχει γίνει οριστικά βιοεξουσία, κυριαρχία και επιτήρηση των σωμάτων και της ζωής.

Οι μάζες επιστρέφουν στον αρχέγονο ρόλο τους του αδρανούς, πλαστικού υλικού, που διερευνήθηκε από τον Elias Canetti στο Mass and Power (LC) . Η μυθοπλασία της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου έχει ξεπεραστεί τη χρονιά του ιού. Τρόμος συν έλεγχος επικοινωνίας συν η ανοιχτή επίδειξη δύναμης καταναγκασμού. Μας διδάσκουν ένα σκληρό μάθημα, ο πυρήνας του οποίου είναι ότι η Νέα Παγκόσμια Τάξη έχει ρίξει τη δημοκρατική ψευδαίσθηση για χρήση των μαζών και έχει αναλάβει τον άμεσο έλεγχο της ζωής μας. Γνωρίζουμε ποιος είναι υπεύθυνος και, μέσω της αποστολής ενόπλων (των «δυνάμεων της τάξης») γνωρίζουμε τις συνέπειες της διαφωνίας. Τα συνταγματικά δικαιώματα αναστέλλονται, οι διαμαρτυρίες απαγορεύονται, αντιμετωπίζονται με μίσος από τη φοβισμένη μάζα. Η λογοκρισία είναι ανεξέλεγκτη.

Θα επικαλεστούν το έγκλημα του μίσους για όσους μιλούν άσχημα για την εξουσία, τους ειδικούς και το σύστημα. Αυστηρά μιλώντας, έχουν δίκιο: κάθε διαφωνία περιέχει μια δηλωμένη αποστροφή. Απλώς πείτε το μίσος και εγγράψτε το στο ποινικό δίκαιο. Το παιχνίδι γίνεται, φυσικά μετά από μια μακρά, τριχοειδή διαδικασία εξημέρωσης της γνώμης. Για όσους δεν συμφωνούν, όχι μόνο είναι έτοιμος ένας ισχυρός κατασταλτικός μηχανισμός, αλλά και το μίσος του πλήθους: ο νόμος του Λιντς (3) , ο μόνος που γνωρίζει ένας ένας λαός που έχει υποβιβαστεί σε μάζα, ένας μαζικός πληθυσμός. Λιντσάρισμα από τις μάζες: αυτό περιμένει τους εναπομείναντες αντιπάλους και όποιον επιμένει να σκέφτεται.

Συνεχή διατάγματα, αντιφατικά και μερικές φορές γελοία στην Ιταλία, ρυθμίζουν τις πιο στοιχειώδεις πτυχές της ζωής μας. Αυτοί υπαγορεύουν πού και αν μπορούμε να πάμε, ποιον μπορούμε να συναντήσουμε, για πόσο καιρό, και ούτω καθεξής. Η αντίδραση; Τίποτα, ή ελάχιστη. Πριν από λίγες μέρες, σε μια «κίτρινη ζώνη», σχετικά απαλλαγμένη από απαγορεύσεις, ένας μεγαλόσωμος Αφρικανός νεαρός με κοστούμι και γραβάτα μετρούσε τη θερμοκρασία όποιου έμπαινε σε σούπερ μάρκετ. Μόνο ο συγγραφέας γύρισε πίσω. Ο Μισέλ Φουκώ το διαισθάνθηκε: ένας κόσμος που διοικείται σαν φυλακή, ένα σύμπαν στο οποίο μας αντιμετωπίζουν, όντως μας διοικούν, σαν κρατούμενους. To Disipline and Punish, Birth of Prison (LC) (Εποπτεία και τιμωρία, η γέννηση της φυλακής) είναι ο προφητικός τίτλος του δοκιμίου του Φουκώ για τη βιοεξουσία. Τίποτα τυχαίο, πόσο μάλλον η «υπεύθυνη» απάντηση σε μια απροσδόκητη έκτακτη ανάγκη, αλλά ένας «αιφνιδιαστικός πόλεμος» της ολιγαρχίας εναντίον του λαού, του οποίου η αναψυχή -πραγματική ή υποτιθέμενη- έχει τελειώσει.

Δουλεύουν για να μας περιορίσουν σε παιδιά που τραυλίζουν που ζητούν καραμέλα να τήν αποκτήσουν αμέσως, αφού αναγνωρίζουν μόνο επιθυμίες. Η μελλοντική υπεράνθρωπη απανθρωπιά θα είναι Παβλοβιανή, δηλαδή θα ζει με ετεροκατευθυνόμενες παρορμήσεις, με πρωταρχικά ένστικτα χωρίς σκέψη ή πνεύμα. Η Μεγάλη Επαναφορά μας θεωρεί κοπάδια που προορίζονται, με διαφορετικές μορφές, για το σφαγείο, ένα μέρος στο οποίο θα πάμε χαρούμενοι, αφού το ψέμα θα είναι συνεχές, ογκώδες, σφυρηλατημένο και πειστικό. Κανείς δεν θα έχει πλέον τα πολιτιστικά, πνευματικά και ηθικά εργαλεία για να συζητήσει την εξουσία. Τέρμα οι άσκοπες εικασίες για το καλό και το κακό - δεν "υπηρετούν" καμία ζωική ζωή - καμία ατομική προσωπικότητα δεν "χρειάζεται" για τη ζωή των ζώων... Ό,τι βεβαιώνει και επιβάλλει ο «πάνω» θα είναι πάντα αληθινό και σίγουρο, ακόμα κι αν έρχεται σε αντίθεση με τη λογική και την αλήθεια.

Η σκέψη δημιουργεί προβλήματα: καλύτερα να ακολουθείς το κοπάδι. Είναι και θα είναι αμείλικτοι με εκείνους που αντιτίθενται στο παγκόσμιο σύστημα που διοικείται από μεγάλες εταιρείες, με την εξουσία στα χέρια μιας χούφτας παντοδύναμων κάτω από τη φτέρνα των οποίων κινείται μια μάζα χωρίς αρχές και άθεη κατά εντολή. Δεν είναι και τόσο καινούργια, η τάξη που μας επιβάλλουν: έχει "μόνο" περισσότερα μέσα από ό,τι στο παρελθόν. Πιστεύαμε ότι είχαμε λόγο, μέσω της ψηφοφορίας και των διαδικασιών της άυλης δημοκρατίας. Όλα τελειωμένα, απομεινάρια ενός παρελθόντος στο οποίο η εξουσία έπρεπε τουλάχιστον να επιδεικνύει μια κάποια υποκρισία, να επιδεικνύει σεβασμό για τον λαό. Έχουν αποδείξει, σ' αυτή τη φοβερή χρονιά στο ηλιοβασίλεμα, ότι η μάζα είναι αδρανής. Δεν αντιδρά, δεν αντιτίθεται: φόβος συν συνεχής χειραγώγηση. Πιστεύουμε αυτό που μας κάνουν να πιστεύουμε, ο εγκέφαλος έχει απενεργοποιήσει τους αισθητήρες αμφιβολίας, ακόμα και της παλιάς, υγιούς λαϊκής δυσπιστίας.

Globish, 1500 λέξεις για να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον

Η παθητικότητα μας βλέπει με τα κεφάλια σκυμμένα σε μονή γραμμή, όπως στην ταινία του Fritz Lang "Metropolis". 

Η πανδημία είναι μια πανδημία σκέψης και εθελοντικής υποβολής/υποταγής. Τις τελευταίες εβδομάδες, όσοι περπατούν στο δρόμο κρυμμένοι πίσω από τη μάσκα του διατάγματος παρατηρούν ουρές παντού, που χαρακτηρίζονται από φανταστική σιωπή και μια πραότητα που σε κάνει να ανατριχιάζεις. Μπροστά από τα ταχυδρομεία, μπερδεύει τη γραμμή για να αποκτήσει έναν κωδικό που θα επιτρέπει σε όσους πληρώνουν τους λογαριασμούς τους ηλεκτρονικά να ζητούν κρατικά νομίσματα αποζημίωσης. Η πράξη έχει την καλή της λέξη στα globish(4), τα στοιχειώδη αγγλικά: ονομάζεται cashback, επιστροφή μετρητών, αλλά η πρόθεση – άλλη μια συγκλονιστική επιτυχία – είναι να μας πείσει να εγκαταλείψουμε τα μετρητά, δηλαδή να εξαρτηθούμε από μηχανές και κάρτες. Όλα στα χέρια σας κύριοι, τα χρήματα που κερδίσαμε με τον ιδρώτα μας.

Η πραγματεία των επαναστατών του Juenger "Passing to the Woods" ενάντια στον κομφορμισμό και την οργανωμένη χειραγώγηση.

Τα χέρια πέφτουν και νιώθει κανείς ότι «πάει στο δάσος» όπως ο επαναστάτης στο Juenger. Η Νέα Τάξη δεν είναι ούτε νέα ούτε τάξη, είναι χαοτική γιατί είναι άδικη, γιατί στηρίζεται στην καταγωγή του Κάιν που σκοτώνει τον αδελφό του, του Σατανά που ξεσηκώνεται εναντίον του Κυρίου, του Φάουστ που συμβιβάζεται με τον Μεφιστοφέλη. Είναι ο καθρέφτης που αντανακλά την παραμορφωμένη εμφάνισή μας, τις κακίες (τα ελαττώματα) που η εξουσία γνωρίζει, εκμεταλλεύεται και πειράζει για να μας κυριαρχήσει πιο βαθιά. Έχουμε ελεύθερη βούληση, αλλά τη χρησιμοποιούμε για να επιλέξουμε το χειρότερο. Οι άρχοντες της Μεγάλης Επαναφοράς δεν έχουν άλλη αξία, δεν έχουν κανένα άλλο προσόν  από το να μας γνωρίζουν από μέσα, εκ των έσω. Καμία συνωμοσία. Μόνο η Εωσφορική ικανότητα να μας κάνει να αποδεχθούμε την εκούσια δουλεία. Ο Etienne De la Boétie (LC) είχε δίκιο: ο τύραννος διατηρεί την εξουσία γιατί του την παραχωρούν οι υπήκοοί του. Η αρχική, φυσική ελευθερία εγκαταλείπεται οικειοθελώς, αλλοιωμένη από τη συνήθεια εκείνων που προτιμούν τη δουλεία από τη δύσκολη κατάσταση ενός ελεύθερου ανθρώπου.

Ο Ντάριο Φο έγραψε ότι το αφεντικό ξέρει χίλιες λέξεις και ο εργάτης τριακόσιες: γι' αυτό είναι το αφεντικό. Είναι μια αναλαμπή αλήθειας, που εξηγεί τη δέσμευση των ισχυρών να μας κρατήσουν σε άγνοια και μειοψηφία. Αν σηκώσουμε κεφάλι, κλέβουν τα λόγια μας, τις λέξεις μας, τις γνώσεις μας, αφαιρούν σταδιακά τις διανοητικές μας ικανότητες: το αντίστροφο φαινόμενο Flynn, η Μεγάλη Επαναφορά.

Ρόμπερτ Πεκιόλι

Σημειώσεις

(1) Ο Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord, 1ος Πρίγκιπας του Μπενεβέντο (Παρίσι, 2 Φεβρουαρίου 1754 - Παρίσι, 17 Μαΐου 1838), ήταν Γάλλος καθολικός επίσκοπος, πολιτικός και διπλωμάτης που ανήκε στον οίκο Talleyrand-Périgord. Ο Talleyrand θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους εκφραστές του χαμαιλεοντισμού. Υπηρέτησε τη μοναρχία του Λουδοβίκου XVI, μετά τη Γαλλική Επανάσταση στα διάφορα στάδια της, την αυτοκρατορία του Ναπολέοντα Βοναπάρτη και μετά τη μοναρχία ξανά, αυτή τη φορά αυτή του Λουδοβίκου XVIII, αδελφού και διαδόχου του πρώτου μονάρχη. Άτομο με μεγάλη πολιτική ευφυΐα και μπροστά από την εποχή του, έδειξε ότι ήταν σε θέση να δει το μέλλον πολύ περισσότερο από ό,τι μπορούσαν να κάνουν οι σύγχρονοί του. Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης καριέρας του του έδωσαν πολλά παρατσούκλια, μεταξύ των οποίων τα πιο γνωστά ήταν «Ο κουτσός διάβολος», «Ο χαμαιλέοντας» και «Ο μάγος της διπλωματίας». Ήταν, μαζί με τον Μέττερνιχ, ο «διευθυντής» του Κογκρέσου της Βιέννης. «Θέλω οι άνθρωποι να συνεχίσουν να συζητούν για αιώνες τι ήμουν, τι σκέφτηκα, τι ήθελα» (Talleyrand) 

(2) Ο James Robert Flynn (Ουάσιγκτον, 28 Απριλίου 1934 - Dunedin, 11 Δεκεμβρίου 2020 [1]) ήταν Αμερικανός ψυχολόγος και ακαδημαϊκός γεννημένος στη Νέα Ζηλανδία, γνωστός για τις δημοσιεύσεις του σχετικά με την ανθρώπινη νοημοσύνη και την αύξηση με την πάροδο του χρόνου των βαθμολογιών IQ παγκοσμίως, ένα φαινόμενο που έχει ονομαστεί φαινόμενο Flynn. Το φαινόμενο Flynn, στο οποίο οφείλει τη φήμη του, είναι το θέμα μιας πολυσυγγραφικής μονογραφίας που δημοσιεύτηκε από την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία το 1998. Συνίσταται στην αύξηση της τιμής του μέσου IQ του πληθυσμού με την πάροδο των ετών. Το αποτέλεσμα παρατηρήθηκε από τον ίδιο σε διάφορες χώρες: για το λόγο αυτό, θεωρήθηκε από τον ίδιο ως ανεξάρτητο από την κουλτούρα προέλευσης. Παρατήρησε ότι ο δείκτης νοημοσύνης είχε αυξηθεί προοδευτικά, με μέση αύξηση περίπου 3 μονάδων για κάθε δεκαετία. Ο πληθυσμός των ΗΠΑ, για παράδειγμα, κέρδισε περισσότερους από 13 βαθμούς από το 1938 έως το 1984.

 (3) Ο Τσαρλς Λιντς (Chestnut Hill, 1736 - Κομητεία Pittsylvania, 29 Οκτωβρίου 1796) ήταν Αμερικανός αξιωματικός, της εποχής του Πολέμου της Ανεξαρτησίας (1776-1783), που πολέμησε οι ΗΠΑ εναντίον της Αγγλίας. Μνημονεύεται για τον νόμο του Lynch (λιντσάρισμα). Ο Τσαρλς ζούσε στην κομητεία Μπέντφορντ, ένα μέρος γεμάτο μαύρους που διαμαρτύρονταν για την κακή και ταπεινωμένη μεταχείρισή τους και μακριά από κάθε δικαστήριο. Ο Λιντς κλήθηκε τότε από την κοινότητα των λευκών γαιοκτημόνων να πάρει τις δικές του αποφάσεις ενάντια σε κάθε έγκλημα. Η Γενική Συνέλευση της Βιρτζίνια αποφάσισε αυτή τη συμπεριφορά: όρισε αυτές τις διαδικασίες ως «παράνομες αλλά δικαιολογημένες». Το όνομά του έγινε από τότε συνώνυμο της εκτέλεσης με συνοπτικές διαδικασίες ή ή του "λιντσαρίσματος".

(4) Globish, ένας όρος που γεννήθηκε από τη συγχώνευση των λέξεων «globe» (globe) και «english» (αγγλικά), globish, ο οποίος μπορεί να μεταφραστεί στα ιταλικά ως globese (παγκόσμια + αγγλικά, παγκόσμια αγγλικά), είναι μια απλοποιημένη έκδοση της αγγλικής γλώσσας που έχει ως στόχο να χρησιμοποιεί μόνο τους πιο κοινούς και απλούς όρους και φράσεις της γλώσσας. Υπάρχει ένα globish λεξικό που δημιουργήθηκε από τον Γάλλο Jean-Paul Nerrière, ο οποίος το έκανε εμπορικό σήμα και κατέχει τα δικαιώματα. Ο δημιουργός, ο Nerriere, είναι πρώην υπάλληλος της IBM, ο οποίος συνέλαβε αυτού του είδους τα "ελαφριά" αγγλικά που οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θα πρέπει να καταλαβαίνουν πιο εύκολα από τα εκτεταμένα. Στην πραγματικότητα, πολλοί γνωρίζουν πολύ απλοποιημένα αγγλικά, που συχνά αναφέρονται ως "globish". Ο Nerriere είχε αυτή την ιδέα όταν ήταν σε ένα συνέδριο μαζί με άλλους συναδέλφους από όλο τον κόσμο που επικοινωνούσαν μεταξύ τους σε Globish: όταν οι δύο Αμερικανοί που επρόκειτο να διοργανώσουν το συνέδριο (φυσικοί ομιλητές), οι άλλοι απλώς κατάλαβαν τα ονόματά τους και για όλα τα υπόλοιπα δεν κατάφεραν να καταλάβουν ο ένας τον άλλον. Ο Nerriere αποφάσισε λοιπόν να γράψει ένα λεξικό μόνο 1.500 λέξεων για να διδάξει τα βασικά, απαραίτητα αγγλικά, ώστε και οι λιγότερο έμπειροι να μπορούν να καταλαβαίνουν τις ομιλίες των φυσικών ομιλητών.