Περί αλαζονείας...

 

«ἀλλ᾽ ἴσθι τοι τὰ σκλήρ᾽ ἄγαν φρονήματα
πίπτειν μάλιστα, καὶ τὸν ἐγκρατέστατον
σίδηρον ὀπτὸν ἐκ πυρὸς περισκελῆ
θραυσθέντα καὶ ῥαγέντα πλεῖστ᾽ ἂν εἰσίδοις·»

Αντιγόνη του Σοφοκλή, στ. 473-476

Ελεύθερη απόδοση
Και ο σκληρός ο άνθρωπος, να ξέρεις,
πως πέφτει και συντρίβεται βαριά.
Δες το σκληρό το σίδερο, που μπήκε στη φωτιά
κι έγινε ατσάλι,
πώς, άμα πέσει από ψηλά,
σε χίλια κομμάτια σπάζει και τσακίζεται

Εσύ που έφτασες ψηλά, πολύ ψηλά, με μέσα άνομα,
και αλαζονεία γέμισες
πρόσεχε...,
το πέσιμό σου θα σε συντρίψει
και τίποτα, μα τίποτα
από σένα δε θα μείνει

Βασιλική Δεδούση

hamomilaki

Το Άγιο Πνεύμα είναι ένα και έχει πολλά χαρίσματα. Δεν είναι άλλο εδώ και άλλο εκεί. Δεν είναι πνεύμα συγχύσεως, αλλά αγάπης, ειρήνης…

Όταν οι πνευματικοί άνθρωποι χτυπιούνται, αυτό σημαίνει ότι βρίσκονται υπό την επίδραση πολλών άλλων πνευμάτων, που δεν έχουν καμμιά σχέση με το ένα Άγιο Πνεύμα.

Άγιος Παΐσιος

ΓΕΝΝΗΘΗΤΩ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΜΑΣ. ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ. ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΝΑ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΟΧΙ. ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΚΑΚΟΣ. 

    Πόθεν πόλεμοι καὶ μάχαι ἐν ὑμῖν; οὐκ ἐντεῦθεν ἐκ τῶν ἡδονῶν ὑμῶν τῶν στρατευομένων ἐν τοῖς μέλεσιν ὑμῶν;

Ιακ. 4,2             ἐπιθυμεῖτε, καὶ οὐκ ἔχετε· φονεύετε καὶ ζηλοῦτε, καὶ οὐ δύνασθε ἐπιτυχεῖν· μάχεσθε καὶ πολεμεῖτε, καὶ οὐκ ἔχετε, διὰ τὸ μὴ αἰτεῖσθαι ὑμᾶς·

           αἰτεῖτε καὶ οὐ λαμβάνετε, διότι κακῶς αἰτεῖσθε, ἵνα ἐν ταῖς ἡδοναῖς ὑμῶν δαπανήσητε.

         μοιχοὶ καὶ μοιχαλίδες! οὐκ οἴδατε ὅτι ἡ φιλία τοῦ κόσμου ἔχθρα τοῦ Θεοῦ ἐστιν; ὃς ἂν οὖν βουληθῇ φίλος εἶναι τοῦ κόσμου, ἐχθρὸς τοῦ Θεοῦ καθίσταται.

           ἢ δοκεῖτε ὅτι κενῶς ἡ γραφὴ λέγει, πρὸς φθόνον ἐπιποθεῖ τὸ πνεῦμα ὃ κατῴκησεν ἐν ἡμῖν;

        μείζονα δὲ δίδωσι χάριν· διὸ λέγει· ὁ Θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν.

        Ὑποτάγητε οὖν τῷ Θεῷ. ἀντίστητε τῷ διαβόλῳ, καὶ φεύξεται ἀφ᾿ ὑμῶν·

       ἐγγίσατε τῷ Θεῷ, καὶ ἐγγιεῖ ὑμῖν. καθαρίσατε χεῖρας ἁμαρτωλοὶ καὶ ἁγνίσατε καρδίας δίψυχοι.

       ταλαιπωρήσατε καὶ πενθήσατε καὶ κλαύσατε· ὁ γέλως ὑμῶν εἰς πένθος μεταστραφήτω καὶ ἡ χαρὰ εἰς κατήφειαν.

          ταπεινώθητε ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, καὶ ὑψώσει ὑμᾶς.

Ι

         Μὴ καταλαλεῖτε ἀλλήλων, ἀδελφοί. ὁ καταλαλῶν ἀδελφοῦ καὶ κρίνων τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καταλαλεῖ νόμου καὶ κρίνει νόμον· εἰ δὲ νόμον κρίνεις, οὐκ εἶ ποιητὴς νόμου, ἀλλὰ κριτής.

       εἷς ἐστιν ὁ νομοθέτης καὶ κριτής. ὁ δυνάμενος σῶσαι καὶ ἀπολέσαι· σὺ δὲ τίς εἶ ὃς κρίνεις τὸν ἕτερον;