«Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ, ΤΟ ΣΟΥΡΟΥΠΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ – ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ» - Ρομπέρτο ​​Πεκιόλι

 ” Η ισχυρή σκέψη παίρνει θέση σε θέματα που αφορούν τη ζωή και το μέλλον όσων ζουν και φορούν ρούχα

THE NOMOS OF TECHNOLOGY , THE DOWN OF POLITICS – ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

Η ισχυρή σκέψη παίρνει θέση σε θέματα που αφορούν τη ζωή και το μέλλον όσων ζουν και φορούν ρούχα. Το ένα είναι η τεχνική. Στο παρόν υπάρχει ένας « νόμος της τεχνολογίας», μια κοινή λογική, μια ψεύτικη πεποίθηση που τοποθετεί τα μέσα, τις τεχνικές, πάνω από κάθε άλλη αρχή, κρύβοντας τους σκοπούς: την κατεδάφιση των προσωπικών και κοινοτικών ταυτοτήτων για να ανάγονται οι άνθρωποι σε αυτόματα χειραγωγούμενα.

Ο Ezra Pound (1) παρατήρησε ότι κάθε εποχή έχει μια βασική ιδέα, ένα nomos. Ήταν θεολογία για τον Μεσαίωνα, τέχνη για την Αναγέννηση, λόγος για τον δέκατο όγδοο αιώνα, οικονομία για τον εικοστό αιώνα. Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τη συγχρονικότητα χωρίς να αναλογιστούμε την τεχνολογία, το μέσο που έχει γίνει σύστημα, τη συμμαχία μεταξύ των ολιγαρχιών του χρήματος και της βιομηχανίας, συν τους γίγαντες της Silicon Valley, στη σκιά της πολιτικής-στρατιωτικής ισχύος των Ηνωμένων Πολιτειών. Η τεχνολογία έχει γίνει ο καθοριστικός παράγοντας της κοινωνίας. Ούτε καλό ούτε κακό, αμφίθυμο, αναπαράγεται ακολουθώντας τη δική του λογική. Καταπατά την ελευθερία, εξαντλεί τους φυσικούς πόρους, ομογενοποιεί πολιτισμούς. Η επανάστασή του αντιπροσωπεύει τη μετάβαση από τον έλεγχο των λαών μέσω της οικονομικής μόχλευσης -χρέους- στην κυριαρχία μέσω τεχνολογικών εργαλείων. Η τεχνολογία άλλαξε τη φύση της, έγινε ένα σύστημα μέσω της πληροφορικής που ενοποίησε τα υποσυστήματα, επιτρέποντάς της να μετατραπεί σε ένα οργανωμένο σύνολο που μοντελοποιεί, εκμεταλλεύεται, μεταμορφώνει, διαπερνά: ένα τυφλό σύστημα που δημιουργεί τον εαυτό του και δεν διορθώνει τα δικά του λάθη, εκτός αυτών τών τεχνικών.

Τσάρλι Τσάπλιν, Σύγχρονοι Καιροί.

Η παγίδα κλείνει μετά τη μεγάλη ανάπτυξη των τηλεματικών δικτύων επικοινωνίας και στην αυγή μιας νέας επανάστασης, της τεχνητής νοημοσύνης. Τα πάντα συνδέονται μεταξύ τους σε μια τεράστια μάζα δεδομένων ικανών να διασταυρώσουν και να δημιουργήσουν νέα, μεταδεδομένα, ο έλεγχος και το εμπόριο των οποίων πυροδοτεί μάχες μεταξύ γιγάντων, κινεί τεράστια ποσά με τον έλεγχο της ζωής δισεκατομμυρίων ανθρώπων που διακυβεύονται. Η κοινωνία είναι μια μεγαμηχανή της οποίας οιάνθρωποι είναι τα γρανάζια, όπως κατάλαβε ο Τσάρλι Τσάπλιν στους Modern Times. Η μεγάλη απουσία είναι η ελευθερία. Ωστόσο, όσο ο άνθρωπος καταναλώνει, εργάζεται και ζει σύμφωνα με τις τεχνικές οδηγίες, ο άνθρωπος νιώθει ελεύθερος, πεπεισμένος ότι έχει αυξήσει αμέτρητα τις δυνατότητές του.

Μέση Γη ή χώρα των σκιών.

Είναι μια τεχνητή ελευθερία, τόσο που απαιτεί ηρωισμό για να φύγεις από τον κύκλο της Τεχνικής που κατείχαν οι σκοτεινοί άρχοντες της Μόρντορ (2) . Η μετάβαση όλων των σχετικών διαδικασιών από την πολιτική και οικονομική διαχείριση στην τεχνική διαχείριση έχει ολοκληρωθεί σε μεγάλο βαθμό. Οι χρηματοπιστωτικές αγορές λειτουργούν μέσω αλγορίθμων, αυτοματισμών, από τους οποίους αφαιρείται η ανθρώπινη παρέμβαση. Το μέλλον βρίσκεται στην ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης και της κυβερνητικής, σε μηχανές ικανές να αντικαταστήσουν τον άνθρωπο.

Έχουμε υποδείξει τον εχθρό. Όχι η τεχνική, αλλά οι κύριοι της και οι σκοποί τους. Ο σοφός κοιτάζει το φεγγάρι, όχι το δάχτυλο που το δείχνει. Η κατανόηση του νόμου της τεχνολογίας είναι το βήμα προς τον εντοπισμό των σημείων θραύσης της ισχύος. Ο Noam Chomsky (3) μίλησε, αναφερόμενος στους θόλους της χρηματοδότησης, της τεχνολογίας και της διεθνικής βιομηχανίας, ως κύριους του σύμπαντος. Πριν από αυτόν, ο Jean Ziegler (4) είχε ορίσει τα φαινόμενα συγκέντρωσης ιδιοκτησίας μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού ως ιδιωτικοποίηση του κόσμου. Η τεχνολογία έχει μετατραπεί σε όργανο κυριαρχίας και επιτήρησης, που έχει αφαιρεθεί από τον έλεγχο των κρατών ή της δημόσιας διάστασης. Μέσα από τη διάρρηξη νέων επιστημονικών κλάδων, την επέκταση της Τεχνολογικής προόδου, τον μεταανθρωπισμό, μια ανατριχιαστική ιδεολογία προιόν απόσταξης στις δεξαμενές σκέψης των οικονομικών και χρηματοπιστωτικών ολιγαρχιών, την επιτάχυνση της επιστημονικής ανάπτυξης προσανατολισμένης στον μετασχηματισμό του ανθρώπινου είδους μέσω της γενετικής, της κυβερνητικής, της νευροεπιστήμης.

Η τεχνική εκφράζει την απόρριψη της ιδέας των ορίων στα οποία θεμελιώθηκε ο δυτικός πολιτισμός από την ελληνική σκέψη. «Η θέληση που οργανώνεται με την τεχνολογία ασκεί βία στη γη και την παρασύρει στην εξάντληση, τη φθορά και τις μεταμορφώσεις του τεχνητού. Ο ίδιος ο άνθρωπος γίνεται ανθρώπινο υλικό». (Heidegger (5) ) Παύουμε να είμαστε άνθρωποι, μεταμορφωνόμαστε σε πράγματα, πλαστικά αντικείμενα που πρέπει να χειραγωγούνται και να χρησιμοποιηθούν σύμφωνα με προκαθορισμένα σχέδια. Είμαστε αλυσοδεμένοι στην τεχνολογία, μια σκέψη που δεν σκέφτεται αν την αποδεχόμαστε με ενθουσιασμό ή την αρνούμαστε κατηγορηματικά. Αλλά είμαστε ακόμη περισσότερο στη δύναμή της αν τήν θεωρήσουμε ουδέτερη. αυτή η αναπαράσταση μας κάνει εντελώς τυφλούς στην ουσία της. Τυφλοί και ανήμποροι, αδυνατούμε να αντιληφθούμε τη μη ουδετερότητα της τεχνολογίας και τη φύση της ως στόχο που στοχεύει στην κυριαρχία του πλανήτη. Ο νόμος της τεχνολογίας δεν νοείται με την έννοια της ερημοποίησης, της ελευθερίας, της κατάργησης της ηθικής διάστασης, της οικειότητας, της αναδιαμόρφωσης προσωπικοτήτων.

Τα πάντα συνδέονται μεταξύ τους σε μια τεράστια μάζα δεδομένων ικανών να διασταυρώσουν και να δημιουργήσουν νέα, μεταδεδομένα, ο έλεγχος και το εμπόριο των οποίων πυροδοτεί μάχες μεταξύ γιγάντων, κινεί τεράστια ποσά με τον έλεγχο της ζωής δισεκατομμυρίων ανθρώπων που διακυβεύονται.

Ωστόσο , ο άνθρωπος είναι το κατ' εξοχήν «τεχνικό» ον. Ο Arnold Gehlen (6) , ιδρυτής της φιλοσοφικής ανθρωπολογίας, όρισε τον άνθρωπο ως ένα ον που παίρνει θέση. Ένα είδος χωρίς συμπεριφορά που καθορίζεται από ένστικτα, ημιτελές, μη εξειδικευμένο. Ο Max Scheler μίλησε για ένα πλάσμα ανοιχτό στον κόσμο,  πλαστικό. Ο Χέρντερ σάν να είναι ελλιπής. Η εξειδίκευσή μας είναι ο πολιτισμός, η ικανότητα συσσώρευσης γνώσης, η τάση για δράση, η θέληση για δύναμη. Μέσα από αυτά τα χαρακτηριστικά ο άνθρωπος «αθωώνει» τον εαυτό του.

Η απαλλαγή είναι το άθροισμα των γνωστικών επιδόσεων που πολλαπλασιάζουν τις δυνατότητες και την κυριαρχία της ύπαρξης. Ο άνθρωπος είναι τόσο πιο απαλλαγμένος όσο προχωρά η ικανότητά του για έρευνα. Η καινοτομία είναι ότι βρισκόμαστε σε ένα σημείο καμπής στο οποίο η ανθρωπότητα εξαιρεί τον εαυτό της και βασίζεται σε ό,τι είναι άλλο από τον εαυτό της, τις μηχανές που έχει φτιάξει η ίδια, μέχρι τις πιο πρόσφατες τεχνητές μορφές «συνειδητής» ζωής, τον απόλυτο Άλλο. Οι κίνδυνοι είναι τεράστιοι και εγείρουν φόβους για το μη αναστρέψιμο της πορείας προς τον άνθρωπο 2.0. Τα συμφέροντα που διακυβεύονται, οι ανθρωπολογικές και υπαρξιακές συνέπειες είναι ανυπολόγιστες. Ο μελλοντολόγος Yuval Noah Harari (7) φαντάζεται ότι θα αντικαταστήσουμε τη φύση με τεχνητή νοημοσύνη και η νέα θρησκεία θα ονομαστεί dataism, αφού ο κόσμος είναι μια γιγάντια ροή δεδομένων.

Ο κίνδυνος είναι η οπισθοδρόμηση της τεχνολογικής ανθρωπότητας. Ο ψυχίατρος Vittorino Andreoli δηλώνει ότι η συνεχής σύνδεση τροποποιεί το μυαλό και τον εγκέφαλο, ο οποίος, λόγω της πλαστικότητάς του, χάνει τον ορθολογισμό και τη συναισθηματικότητα, βάζοντας στη θέση τους μια δυαδική λογική του ναι ή όχι και μια γνώση που κατέχουν λίγοι πολύ πλούσιοι. άνθρωποι». Η νέα μνήμη είναι λιθίου, βρίσκεται στην τεράστια αποθήκη τεχνικού εξοπλισμού. Δεν θυμόμαστε τηλέφωνα, δεν κάνουμε πια μαθηματικές πράξεις, οι νέοι, συνηθισμένοι στη στοιχειώδη και δυαδική γλώσσα, αδυνατούν να κατανοήσουν τα κείμενα που διαβάζουν και αγνοούν την αφηρημένη σκέψη. Η παλινδρόμηση που συνοψίζει ο Maurizio Blondet στην έκφραση άγριοι με τα κινητά τηλέφωνα αγγίζει ολοένα και ευρύτερα τμήματα του πληθυσμού. Η τεχνική μάς απαλλάσσει από πράξεις και αποφάσεις, επομένως τείνει να εξαλείφει τη σκέψη. Οι υπολογιστές και τα smartphone μας κάνουν εξαρτημένους, αλλά και αυτιστικούς.

Η αντίσταση στην υποταγή των αναγκών του τεχνικού μηχανισμού, ή των κυρίων του, στο ανθρώπινο πρόσωπο εξασθενεί. Μάρτιν Χάιντεγκερ πάλι (8) : «Το πιο ανησυχητικό με διαφορά είναι ότι ο άνθρωπος δεν είναι προετοιμασμένος για αυτή τη ριζική αλλαγή στον κόσμο. Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι δεν είμαστε σε θέση, μέσω της διαλογιστικής σκέψης, να κάνουμε μια επαρκή σύγκριση με αυτό που πραγματικά αναδύεται».

Ο στόχος είναι να σφυρηλατηθεί μια ανθρωπότητα που γεννιέται, ζει και πεθαίνει υπό την καθοδήγηση του τεχνολογικού Big Brother.

Σχέδιο Πανοπτικόν, 1791.

Η τεχνική είναι τυφλή, αλλά όχι ουδέτερη. Ο κίνδυνος είναι ότι οι σύγχρονες τεχνικές προετοιμασίας δεν γίνονται κατανοητές με την έννοια της αναγωγής στο πανομοιότυπο και της αναδιαμόρφωσης της ατομικής προσωπικότητας μέσα στο Πανοπτικό (9) , «αυτό που βλέπει τα πάντα», η κατασκευή του χρηστικού Jeremy Bentham ( 10) , ραδιοκεντρική ορθολογική φυλακή με έναν μόνο αόρατο φρουρό. Η αορατότητα τού κηδεμόνα είναι γνωστή σε όσους παρατηρούνται, που διατηρούνται σε μια κατάσταση μόνιμης έντασης που τους οδηγεί στην άσκηση της πειθαρχίας σαν να ήταν πάντα υπό έλεγχο. Ο εξαναγκασμός για επανάληψη καθορίζει ένα ενιαίο μοντέλο συμπεριφοράς, τροποποιώντας ανεξίτηλα τον χαρακτήρα.

Η τεχνική είναι μηδενιστική, έχει έναν και μόνο σκοπό, να λειτουργεί. Δεν λύνει, δεν λυτρώνει, δεν προσφέρει σενάρια σωτηρίας. Πρέπει λοιπόν να πάρουμε θέση, να μην εξαιρεθούμε, να ξαναπλέξουμε το νήμα και να αναγνωρίσουμε τα αποτελέσματά του, ενώ αποδεχόμαστε τα πρακτικά πλεονεκτήματα. Υπάρχει ένας χρόνος της φύσης και ένας χρόνος της τεχνικής: το μέτρο και η ισορροπία πρέπει να αποκατασταθούν. Επηρεάζει το πλάσμα, τον άνθρωπο και τη δημιουργία.

Χαρακτηριστικό της τεχνικής είναι ο λυσιονισμός. Το κακό, η αρρώστια, ο θάνατος είναι απλά τεχνικά προβλήματα, στα οποία η τεχνολογία θα δώσει λύση, αργά ή γρήγορα. Μια σαγηνευτική υπόσχεση που μας απαλλοτριώνει, μια μεταβίβαση ιδιοκτησίας της ζωής μας. Για να επιλύσετε τα πάντα, κάντε κλικ εδώ. Είναι η εκτροπή του τεχνολογικής λύσης, με ένα θεμελιώδες ρητορικό ερώτημα: γιατί να βασιζόμαστε σε νόμους, κράτη ή δημόσιους θεσμούς, όταν έχουμε αισθητήρες και βρόχους ανατροφοδότησης στη διάθεσή μας;

Είναι ένα μοντέλο διακυβέρνησης, ένα τέλειο πολιτικό πρόγραμμα. Έχει ένα ελάττωμα: έχει συλληφθεί ενάντια στο ανθρώπινο πρόσωπο και τις ελευθερίες. Αντί να διαχειρίζεται τις αιτίες των προβλημάτων, μια επέμβαση που απαιτεί θάρρος, φαντασία και ψυχική ευελιξία, περιορίζεται στον έλεγχο των επιπτώσεων. Το γλυκό ναρκωτικόγιά σκλάβους που ο Aldous Huxley (11) ονόμασε soma. Πρωταθλητής της νέας ιδεολογίας είναι ο Mark Zuckerberg, ο εφευρέτης του Facebook, του οποίου το μανιφέστο, Building the Global Community, είναι μια ανησυχητική οικουμενική δυστοπία που προορίζεται να γίνει πραγματικότητα εάν εκατομμύρια άνθρωποι δεν κατανοήσουν τις αντιανθρώπινες δυνατότητές του. Είναι η ιδρυτική πράξη της ψευδούς ψηφιακής δημοκρατίας, στην πραγματικότητα μια αυτοκρατορία έχοντας στην κορυφή τον θόλο αυτών που κατέχουν τεχνολογικές γνώσεις, άμεση επιστημονική έρευνα, ελέγχουν τα χρήματα, την επικοινωνία και, έχοντας όλα τα μέσα, καθορίζουν όλους τους σκοπούς.

Η ιδεολογία που υποστηρίζει το εγχείρημα είναι ο ακραίος φιλελευθερισμός, τόσο στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα όσο και στον τομέα των «νέων δικαιωμάτων». Ο στόχος είναι να σφυρηλατηθεί μια ανθρωπότητα που γεννιέται, ζει και πεθαίνει υπό την καθοδήγηση του τεχνολογικού Big Brother. Αρκετά με τη δύναμη των κρατών, των λαών και των εθνών. Οι κοινότητες που συνδέονται με την εγγύτητα και το μοίρασμα έχουν κονιοποιηθεί και οι κοινωνίες που βασίζονται σε συμβόλαια και συμφέροντα έχουν επίσης ξεπεραστεί. Υπερατομικιστής, εγκλωβισμένος στο κέλυφος της σύνδεσης, της καταναγκαστικής κατανάλωσης και του προφίλ της σειράς - μαζική γεύση εκφρασμένη με μια φανταστικά υποκειμενική έννοια - ο νέος άνθρωπος είναι ένας κορμός σκαλισμένος από μια βιομηχανική μηχανή, παρασυρόμενος σε μια θάλασσα στην οποία είναι τά συντρίμμια.

Carl Schmitt: «Ένα ψυχοτεχνικό μηχάνημα μαζικής πρότασης είναι σε δράση που λειτουργεί με λέξεις και νοήματα και επαναδιαμορφώνει μια πλαστική ανθρωπότητα». Ο άνθρωπος, αποχαρακτηρισμένος ως ανθρώπινο υλικό, μετακινείται από έναν χώρο τόπων σε έναν χώρο με ροές, ελεγχόμενες πληροφορίες, δεδομένα που καταλογίζονται και συνδέονται σε έναν ιστό που τυλίγει άτομα χωρίς σημεία αναφοράς, πληρώνοντας και χειροκροτώντας θεατές, αγοραστές. Ο στόχος είναι μια δύναμη που μετατρέπεται σε κυριαρχία μέσω του τεχνικού οργάνου.

Υποδόριο τσιπ.

Έχει δημιουργηθεί μια αναγκαστική σχέση με την τεχνολογία που μας αναγκάζει να χρησιμοποιήσουμε μια ενιαία, ουδέτερη, αποδυναμωμένη γλώσσα και διαδικασίες που μας απαλλάσσουν από τη λογική και τον πειραματισμό. Για να μας κάνουν να αποδεχθούμε τον κοινωνικό έλεγχο, μας ναρκώνουν με αφηρημένη ελευθερία. Η πιθανότητα εμφύτευσης υποδόριου τσιπ με όλα τα δεδομένα μας είναι ανησυχητική. Δεδομένα, πάντα δεδομένα: είμαστε το αποτέλεσμα ενός μαθηματικού μοντέλου... για το καλό μας, για την υγεία μας. Έχουμε συνηθίσει και δίνουμε τη συγκατάθεσή μας –όταν μας ζητούν– σε συνεχώς νέες μορφές ελέγχου. Οι επισκέψεις σε ιστότοπους και κοινωνικά δίκτυα σημειώνονται και διασταυρώνονται, ακόμη και οι κάρτες του σούπερ μάρκετ μιλούν για εμάς.

Αρκετά με τη δύναμη των κρατών, των λαών και των εθνών. Οι κοινότητες που συνδέονται με την εγγύτητα και το μοίρασμα έχουν κονιοποιηθεί και οι κοινωνίες που βασίζονται σε συμβόλαια και συμφέροντα έχουν επίσης ξεπεραστεί .

Η ζωή γίνεται με τα δεδομένα που προκύπτουν από τη συγκέντρωση της τηλεφωνικής και ηλεκτρονικής μας κίνησης, την περιήγηση στο διαδίκτυο και τη χρήση καρτών μικροτσίπ. Οι κύριοι είναι η GAFA (Google, Apple, Facebook, Amazon) καθώς και η Microsoft, στη σκιά της συσκευής εμπιστευτικών πληροφοριών. Η συλλογή μεταδεδομένων επιτρέπει τη δημιουργία προφίλ, δηλαδή την πλήρη ανασυγκρότηση της ύπαρξής μας, και επιβάλλει μια νέα ταυτότητα, την ψηφιακή ταυτότητα. Είμαστε μια μαθηματική ακολουθία που διατηρεί και επεξεργάζεται εκ νέου όλες τις πληροφορίες που υπάρχουν για εμάς. Η ψηφιακή ταυτότητα περιέχει το προφίλ μας, την αλληλεπίδραση μεταξύ των διαφόρων βάσεων δεδομένων στις οποίες, θέλοντας ή όχι, συνειδητοποιώντας ή όχι, είμαστε παρόντες.

Η ταύτιση συνεπάγεται μια σχέση υποταγής έναντι των ιδιωτών εξουσιαστών, που επιφυλάσσεται για χιλιετίες στη δημόσια σφαίρα. Επιπλέον, η προσωπική ταυτότητα είναι ένα πολιτιστικό και κοινωνικό κατασκεύασμα, που τώρα έχει αντιστραφεί σε σχέση εξάρτησης. Χίλιες φορές τη μέρα το λένε δημοκρατία!

Το σύστημα ψυχαγωγίας και η τηλεόραση ολοκληρώνουν το έργο της ανακατασκευής όντων που έχουν μετατραπεί σε παθητικούς υποδοχείς χιλίων καναλιών που είναι όλα διαφορετικά από άποψη κοπής, επιλογής ειδήσεων, βίαιων ή εφησυχαστικών εικόνων και προσανατολισμού. Η διαφήμιση, μάνα και δασκάλα, σηματοδοτεί τους καιρούς, με τόνο, εμφάνιση και γλώσσα πλέον μελωδική, τώρα υπαινιγματική, βασισμένη στα πιο τετριμμένα ένστικτα. Για τους άσχετους παρεκκλίνοντες, η τιμωρία είναι ο αποκλεισμός: από την κοινωνική αναγνώριση, από την πολιτιστική συζήτηση, από την αγορά. Είναι ολοκληρωτισμός.

Υπάρχει μια εμμονή με την ασφάλεια που είναι ο φόβος του άλλου. Ο José Ortega y Gasset (12) το κατάλαβε αυτό : στην εποχή των μαζών, η κοινωνία έχει διαλυθεί σε μυριάδες αμοιβαία εχθρικές ομάδες. Αν μας παρατηρήσουν χίλια ηλεκτρονικά μάτια, αλλάζουν οι συμπεριφορές μας, πρώτα συνειδητά και μετά ακούσια. Γινόμαστε αυτό που απαιτεί η εξουσία: πειθαρχημένοι, αυτολογοκριμένοι, συμβατοί με τη μόδα, αυτόματοι με προγραμματισμένη συμπεριφορά.

«IL NOMOS DELLA TECNICA, IL TRAMONTO DELLA POLITICA – PARTE PRIMA» - Inchiostronero

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥ ΣΤΑΜΟΥΛΗ ΤΟΥ ΛΟΧΙΑ ΤΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ. Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ Η ΟΠΟΙΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΤΗΝ ΟΜΟΙΩΣΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ. ΑΜΦΙΘΥΜΗ. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΕΝΘΑΔΕ, ΤΟΥ ΚΤΙΣΤΟΥ, ΠΟΥ ΕΠΕΒΑΛΛΕ Ο ΧΑΙΝΤΕΓΚΕΡ ΚΑΙ ΚΑΘΙΕΡΩΣΕ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ΣΑΝ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΗΝ ΕΤΕΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΤΙΣΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Ο ΖΗΖΙΟΥΛΑΣ. ΔΕΝ ΣΦΑΞΑΝΕ.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

(1) Ο Έζρα Πάουντ (1885-1972) ήταν Αμερικανός ποιητής, δοκιμιογράφος και μεταφραστής, ο οποίος πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Ιταλία. Έζησε κυρίως στην Ευρώπη και υπήρξε ένας από τους πρωταγωνιστές του μοντερνισμού και της ποίησης των αρχών του 20ού αιώνα. Αποτέλεσε, μαζί με τον Τόμας Στερνς Έλιοτ, την κινητήρια δύναμη πολλών μοντερνιστικών κινημάτων, κυρίως του εικονισμού (α) και του στροβιλισμού (β) , ρεύματα που ευνόησαν μια εντυπωσιακή γλώσσα, μια γυμνή φαντασία και μια σαφή αντιστοιχία μεταξύ της μουσικότητας του στίχου και τής διάθεσης που εξέφρασε, σε αντίθεση με τη βικτωριανή λογοτεχνία και τους γεωργιανούς ποιητές. Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1930 και του 1940 εξέφρασε θαυμασμό για τους Μουσολίνι, Χίτλερ και Όσβαλντ Μόσλεϊ. Έχοντας μετακομίσει στην Ιταλία το 1924, υποστήριξε το φασιστικό καθεστώς μέχρι την πτώση της Ιταλικής Κοινωνικής Δημοκρατίας. Συνελήφθη από τους παρτιζάνους, παραδόθηκε στις ένοπλες δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, όπου δικάστηκε για προδοσία. Κηρύχθηκε αναρμόδιος, κρατήθηκε για δεκατρία χρόνια σε δικαστικό ψυχιατρείο μέχρι που απελευθερώθηκε, επέστρεψε στην Ιταλία όπου πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του. (α) Ο εικονισμός είναι ένα λογοτεχνικό κίνημα που γεννήθηκε και διαδόθηκε στις ΗΠΑ και στο Ηνωμένο Βασίλειο στις αρχές του εικοστού αιώνα. Σπάζοντας με την ύστερη ρομαντική ποιητική παράδοση, ο Imagism υποστήριξε την ανάγκη για μια συνοπτική και καθαρή ποιητική γλώσσα, βασισμένη στην ακρίβεια και την αμεσότητα με την οποία παρουσιάζονται οι εικόνες. (β) Ο Vorticism είναι ένα πολιτιστικό κίνημα που ζωντάνεψε στην Αγγλία το 1913, και το οποίο στην απεικόνιση σχημάτων στροβιλισμού ήθελε να εκφράσει την έννοια της ενέργειας και της δύναμης εισάγοντας κίνηση και δυναμισμό στη ζωγραφική.
(2) Mordor (Σκοτεινή Γη). Είναι ένα από τα βασίλεια του Arda, του φανταστικού σύμπαντος τής φαντασίας που δημιουργήθηκε από τον Άγγλο συγγραφέα JRR Tolkien. Βρίσκεται στη Μέση Γη. Οι οροσειρές που περικλείουν το Mordor είναι τα Ephel Dúath (Βουνά της Σκιάς) στα νότια και δυτικά, ενώ στα βόρεια βρίσκονται τα Ered Lithui (Βουνά τέφρας). Οι κύριες διαδρομές πρόσβασης στη Shadowland, όπως ονομάζεται επίσης και η Mordor, είναι οι Πύλες Morannon και το πέρασμα Cirith Ungol.
(3) Ο Avram Noam Chomsky (Φιλαδέλφεια, 7 Δεκεμβρίου 1928) είναι Αμερικανός γλωσσολόγος, φιλόσοφος, γνωστικός επιστήμονας, θεωρητικός επικοινωνίας, ακαδημαϊκός, πολιτικός ακτιβιστής και δοκιμιογράφος. Ομότιμος καθηγητής γλωσσολογίας στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης, αναγνωρίζεται ως ο ιδρυτής της γενεσιουργικής-μετασχηματιστικής γραμματικής, που συχνά αναφέρεται ως η πιο σχετική συνεισφορά στη θεωρητική γλωσσολογία του 20ού αιώνα. Παράλληλα με αυτό, ο Τσόμσκι είναι ιδιαίτερα γνωστός για τον ακτιβισμό και την πολιτική του δέσμευση, ελευθεριακής σοσιαλιστικής έμπνευσης.
(4) Ο Jean Ziegler (Thun, 19 Απριλίου 1934) είναι Ελβετός κοινωνιολόγος και πολιτικός, συγγραφέας πολυάριθμων δοκιμίων για τα θέματα της φτώχειας και για τις καταχρήσεις και τις στρεβλώσεις των διεθνών χρηματοπιστωτικών συστημάτων.
(5) Ο Μάρτιν Χάιντεγκερ (1889-1976) ήταν Γερμανός φιλόσοφος. Θεωρείται ο μεγαλύτερος εκφραστής του οντολογικού και φαινομενολογικού υπαρξισμού, έστω κι αν πάντα απέρριπτε την τελευταία ταμπέλα.
(6) Arnold Gehlen (1904-1976). Ήταν Γερμανός φιλόσοφος, ανθρωπολόγος και κοινωνιολόγος. Der Mensch. Το Seine Natur und seine Stellung in der Welt (Man. His Nature and his place in the world) δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1940, και στη συνέχεια κατέληξε σε μια βαθιά αναθεωρημένη και διορθωμένη έκτη έκδοση τη δεκαετία του 1970. Θεωρούμενο ένα από τα κλασικά της φιλοσοφικής ανθρωπολογίας, είναι η θεωρητική βάση πάνω στην οποία οικοδομείται ολόκληρη η Γκελενιανή σκέψη.
(7) Yuval Noah Harari (Kiryat Ata, 24 Φεβρουαρίου 1976). Είναι Ισραηλινός ιστορικός, δοκιμιογράφος και καθηγητής πανεπιστημίου. Το 2012 ήταν μέλος της Young Israeli Academy of Sciences, διδάσκει στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ και είναι περισσότερο γνωστός για την έκδοση του best seller Sapiens: A Brief History of Humankind το 2014.
(8) Ο Μάρτιν Χάιντεγκερ (1889-1976) ήταν Γερμανός φιλόσοφος. Θεωρείται ο μεγαλύτερος εκφραστής του οντολογικού και φαινομενολογικού υπαρξισμού, έστω κι αν πάντα απέρριπτε την τελευταία ταμπέλα.
(9) Το Panopticon ή panopticon είναι μια ιδανική φυλακή που σχεδιάστηκε το 1791 από τον φιλόσοφο και νομικό Jeremy Bentham. Η ιδέα του σχεδιασμού είναι να επιτρέπει σε έναν μόνο επόπτη να παρατηρεί (opticon) όλα (pan) τα θέματα ενός σωφρονιστικού ιδρύματος χωρίς να τους επιτρέπει να καταλάβουν εάν παρακολουθούνται ή όχι εκείνη τη στιγμή. Το όνομα παραπέμπει επίσης στον Αργώ Πανόπτη της ελληνικής μυθολογίας: ένας γίγαντας με εκατό μάτια, επομένως, θεωρείται εξαιρετικός φύλακας. Η ιδέα του πανοπτικού είχε μεγάλη μετέπειτα απήχηση, ως μεταφορά για μια αόρατη δύναμη, εμπνέοντας στοχαστές και φιλοσόφους όπως ο Michel Foucault, ο Noam Chomsky, ο Zygmunt Bauman και ο Βρετανός συγγραφέας George Orwell στο μυθιστόρημα 1984.
(10) Ο Jeremy Bentham (1748-1832) ήταν Άγγλος φιλόσοφος και νομικός. Ήταν πολιτικός ριζοσπάστης και θεωρητικός με επιρροή στην αγγλοαμερικανική νομική φιλοσοφία. Είναι γνωστός ως πρώιμος υποστηρικτής του ωφελιμισμού και των δικαιωμάτων των ζώων και επηρέασε την ανάπτυξη του φιλελευθερισμού.
(11) Aldous Huxley (1894-1963). Ήταν Βρετανός συγγραφέας. Διάσημος για τα μυθιστορήματά του, μερικά από τα οποία, όπως το Brave New World και το The Island, ανήκουν στο είδος της δυστοπικής μυθοπλασίας, έχει δημοσιεύσει επίσης δοκίμια, διηγήματα, ποιήματα και ταξιδιωτικές ιστορίες. Εκτός από το πτυχίο του στη Λογοτεχνία, απέκτησε πτυχίο Βιολογικών Επιστημών στην Οξφόρδη το 1915. Ο Χάξλεϋ ήταν ανθρωπιστής και ειρηνιστής, αλλά ενδιαφερόταν επίσης για πνευματικά θέματα όπως η παραψυχολογία και ο φιλοσοφικός μυστικισμός. Ήταν επίσης γνωστό ότι ενέκρινε και χρησιμοποιούσε παραισθησιογόνα. Είναι ένα από τα πιο επιφανή μέλη της διάσημης οικογένειας Huxley. Από το τέλος της ζωής του ο Χάξλεϋ θεωρούνταν, σε ορισμένους ακαδημαϊκούς κύκλους, ηγέτης της σύγχρονης σκέψης και διανοούμενος της υψηλότερης βαθμίδας.
(12) Ο José Ortega y Gasset (1883-1955) ήταν Ισπανός φιλόσοφος και δοκιμιογράφος. «Μάζα είναι ό,τι δεν αξιολογεί τον εαυτό του - ούτε για καλό ούτε για κακό - για ειδικούς λόγους, αλλά που νιώθει «όπως όλος ο κόσμος», και όμως δεν στενοχωριέται από αυτό, πράγματι νιώθει άνετα να αναγνωρίζει τον εαυτό του ως πανομοιότυπο με τούς υπολοιπους."