Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2023

Dubia στη Σύνοδο για τη συνοδικότητα

που παρουσιάστηκε στον Πάπα Φραγκίσκο
στις 10 Ιουλίου 2023
από τους καρδινάλιους

Walter Card. Brandmüller
Raymond Leo Card. Burke
Juan Card. Sandoval Íñiguez
Robert Card. Sarah
Joseph Card. Zen Ze-kiun

Card. Burke - Card. Sarah -
Card. Brandmüller -
Card. Sandoval Íñiguez - Card. Zen Ze-kiun

Πέντε συντηρητικοί καρδινάλιοι – Walter Brandmüller, Raymond Burke, Juan Sandoval Íñiguez, Robert Sarah και Joseph Zen – εξέφρασαν τις αμφιβολίες τους («dubia», στα λατινικά) στον Πάπα Φραγκίσκο την παραμονή της έναρξης της Συνόδου για το μέλλον της Εκκλησίας.

1 Dubium σχετικά με τη δήλωση ότι η Θεία Αποκάλυψη πρέπει να ερμηνευτεί ξανά με βάση τις πολιτιστικές και ανθρωπολογικές αλλαγές που είναιστη μόδα.

Μετά τις δηλώσεις ορισμένων επισκόπων, που ούτε διορθώθηκαν ούτε ανακλήθηκαν, ρωτάμε εάν στην Εκκλησία η Θεία Αποκάλυψη πρέπει να ερμηνεύεται ξανά σύμφωνα με τις πολιτισμικές αλλαγές της εποχής μας και σύμφωνα με το νέο ανθρωπολογικό όραμα που αυτές οι αλλαγές προωθούν. Ή εάν η Θεία Αποκάλυψη είναι δεσμευτική για πάντα, αμετάβλητη και επομένως δεν πρέπει να αντικρούεται, σύμφωνα με την επιταγή της Β' Συνόδου του Βατικανού, ότι «η υπακοή της πίστης» οφείλεται στον Θεό που αποκαλύπτει (Dei Verbum 5), ότι όσα αποκαλύπτονται για τη σωτηρία όλων πρέπει να παραμείνουν «για πάντα άθικτα» και ζωντανά και να «μεταδίδονται σε όλες τις γενιές» (7) και ότι η πρόοδος της κατανόησης δεν συνεπάγεται καμία αλλαγή στην αλήθεια των πραγμάτων και των λέξεων, επειδή η η πίστη «μεταδόθηκε μια για πάντα» (8), και το Magistero δεν είναι ανώτερο από τον Λόγο του Θεού, αλλά διδάσκει μόνο ό,τι έχει μεταδοθεί (10).

2 Dubium σχετικά με τη δήλωση ότι η διαδεδομένη πρακτική της ευλογίας των ομόφυλων ενώσεων συμφωνεί με την Αποκάλυψη και το Magisterium (τη διδασκαλία της Εκκλησίας) (CCC 2357).

Σύμφωνα με τη Θεία Αποκάλυψη, που πιστοποιείται στην Ιερά Γραφή, την οποία η Εκκλησία «με θεία εντολή και με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος ακούει ευσεβώς, φυλάει και εκθέτει πιστά» (Dei Verbum 10): «Εν αρχή» ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο κατ' εικόνα του, αρσενικό και θηλυκό, τους δημιούργησε και τους ευλόγησε, για να είναι καρποφόροι (βλ. Γεν. 1, 27-28), για το οποίο ο Απόστολος Παύλος διδάσκει ότι η άρνηση της σεξουαλικής διαφοράς είναι συνέπεια της άρνησης του Δημιουργού (Ρωμ. 1, 24-32). Ρωτάμε: μπορεί η Εκκλησία να παρεκκλίνει από αυτή την «αρχή», θεωρώντας την, σε αντίθεση με όσα διδάσκει η Veritatis splendor 103, ως απλό ιδανικό και αποδεχόμενη ως «πιθανό καλό» αντικειμενικά αμαρτωλές καταστάσεις, όπως οι ενώσεις με ανθρώπους του ίδιου φύλου, χωρίς να αποτύχει στο αποκαλυφθέν δόγμα;

3 Dubium σχετικά με τη δήλωση ότι η συνοδικότητα είναι «συστατική διάσταση της Εκκλησίας» (Αποστολικό Σύνταγμα Episcopalis Communio 6), έτσι ώστε η Εκκλησία να είναι από τη φύση της συνοδική.

Δεδομένου ότι η Σύνοδος των Επισκόπων δεν εκπροσωπεί το Σώμα των Επισκόπων, αλλά είναι ένα απλό συμβουλευτικό όργανο του Πάπα, αφού οι επίσκοποι, ως μάρτυρες της πίστης, δεν μπορούν να αναθέσουν την ομολογία της αλήθειας, τίθεται το ερώτημα εάν η συνοδικότητα μπορεί να είναι το ανώτατο ρυθμιστικό κριτήριο της μόνιμης διακυβέρνησης της Εκκλησίας χωρίς να αλλοιώνεται η συστατική της δομή που επιθυμεί ο Ιδρυτής της, σύμφωνα με την οποία η υπέρτατη και πλήρης εξουσία της Εκκλησίας ασκείται τόσο από τον Πάπα λόγω του αξιώματος του όσο και από το σώμα των επισκόπων μαζί με την κεφαλή τους τον Ρωμαίο Ποντίφικα (Lumen gentium 22).


4 Dubium σχετικά με την υποστήριξη των ποιμένων και των θεολόγων στη θεωρία ότι «η θεολογία της Εκκλησίας έχει αλλάξει» και ως εκ τούτου ότι η ιερατική χειροτονία μπορεί να απονεμηθεί στις γυναίκες.

Μετά τις δηλώσεις ορισμένων ιερέων, οι οποίες ούτε διορθώθηκαν ούτε ανακλήθηκαν, σύμφωνα με τις οποίες η θεολογία της Εκκλησίας και το νόημα της Θείας Λειτουργίας θα άλλαζαν με το Βατικανό Β', τίθεται το ερώτημα εάν η επιταγή της Β' Συνόδου του Βατικανού εξακολουθεί να ισχύει, ότι «η κοινή ιεροσύνη των πιστών και η διακονική ιεροσύνη διαφέρουν ουσιαστικά και όχι μόνο σε βαθμό» (Lumen Gentium 10) και ότι οι πρεσβύτεροι δυνάμει της «ιερής δύναμης του τάγματος να προσφέρουν θυσίες και να συγχωρούν αμαρτίες» (Presbyterorum Ordinis 2), ενεργούν κατ' όνομα και στο πρόσωπο του μεσολαβητή Χριστού, μέσω του οποίου τελειοποιείται η πνευματική θυσία των πιστών; Περαιτέρω, ερωτάται εάν εξακολουθεί να ισχύει η διδασκαλία της αποστολικής επιστολής 
Ordinatio Sacerdotalis του Αγίου Ιωάννη Παύλου Β' , η οποία διδάσκει ως οριστικά κρατούμενη αλήθεια η αδυναμία απόδοσης ιερατικής χειροτονίας στις γυναίκες, επομένως αυτή η διδασκαλία δεν υπόκειται περισσότερο σε αλλαγές ούτε στην ελεύθερη συζήτηση των ποιμένων ή των θεολόγων.

5 Dubium σχετικά με τη δήλωση «η συγχώρεση είναι ανθρώπινο δικαίωμα» και την επιμονή του Αγίου Πατέρα στο καθήκον τής αφέσεως όλων και πάντα, για το οποίο η μετάνοια δεν θα ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για τη μυστηριακή άφεση.

Αναρωτιέται αν εξακολουθεί να ισχύει η διδασκαλία της Συνόδου του Τριδέντου, σύμφωνα με την οποία, για την εγκυρότητα της μυστηριακής εξομολόγησης, είναι απαραίτητη η μετάνοια του μετανοούντος, η οποία συνίσταται στην απέχθεια της αμαρτίας που διαπράχθηκε με την πρόθεση να μην αμαρτήσει ξανά (Σύνοδος XIV, Κεφάλαιο IV : DH 1676), έτσι ώστε ο ιερέας πρέπει να αναβάλει την άφεση όταν είναι σαφές ότι αυτή η προϋπόθεση δεν πληρούται.


Βατικανό, 10 Ιουλίου 2023

Walter Card. BRANDMÜLLER
Raymond Leo Card. BURKE
Juan Card. SANDOVAL ÍÑIGUEZ
Robert Card. SARAH
Joseph Card. ZEN ZE-KIUN, SDB

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου