Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ «ΔΙΑΣΩΣΗΣ»

Έχουμε δυστυχώς την εντύπωση ότι, δεν μάθαμε απολύτως τίποτα από τα τρομακτικά σφάλματα του παρελθόντος, ούτε πολλοί από εμάς, ούτε οι πολιτικοί – γεγονός που σημαίνει πως δεν κινδυνεύουμε μόνο να τα επαναλάβουμε, αλλά να κάνουμε ακόμη χειρότερα. Δεν θα πάψουμε λοιπόν ποτέ να υπενθυμίζουμε ξανά και ξανά την τραγωδία των μνημονίων και το έγκλημα του PSI – όπου ο συγκεκριμένος ενορχηστρωτής του είχε υποσχεθεί στους Πολίτες ότι, τι δημόσιο χρέος μας ως προς το ΑΕΠ θα είχε μειωθεί τοι 2020 στο 120%! Εάν δεν είχε επιμηκυνθεί πάντως η αποπληρωμή κλπ. των 96,3 δις € δανείων του EFSF το 2018, κατά την άποψη μας με αντάλλαγμα την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας, η Ελλάδα θα ευρισκόταν ήδη στα πρόθυρα της χρεοκοπίας – ειδικά μετά την ανεύθυνη σπατάλη και τις αντίστοιχες ζημίες του κράτους, για την κάλυψη του λάθους των lockdowns, η οποία χρηματοδοτήθηκε με δανεικά 51,5 δις €.

. Βασίλης Βιλιάρδος

Περιληπτική Ανάλυση

Η Ελλάδα υπήρξε το δύστυχο θύμα μίας καλοστημένης παγίδας, με στόχο τη διάσωση των διεθνών επενδυτών – με κριτήριο τα δάνεια που της παρείχαν από το 2010 οι Ευρωπαίοι, καθώς επίσης το ΔΝΤ. Μέσω αυτών των δανείων έγινε η μεγαλύτερη μεταφορά χρεών στην παγκόσμια ιστορία, από τον ιδιωτικό στο δημόσιο τομέα.

Δεν υπήρχε πάντως κανένας λόγος να οδηγηθεί η πατρίδα μας στο ΔΝΤ και στη χρεοκοπία – όπως έχουμε τεκμηριώσει (ανάλυση). Μπορεί δε να αποφεύχθηκε τελικά η πτώχευση, αλλά η χώρα μας καταδικάσθηκε στη χειρότερη δυνατή μορφή της – στην κυλιόμενη χρεοκοπία (ανάλυση).

Συμπεριλαμβανομένου τώρα του τρίτου προγράμματος, από τα 301,9 δις € που έλαβε συνολικά η Ελλάδα, λιγότερα από 10 δις € οδηγήθηκαν στον κρατικό προϋπολογισμό – έναντι θηριωδών μνημονίων, μέσω των οποίων επιβλήθηκαν εξοντωτικά μέτρα της τάξης των 60 δις € που μείωσαν ανάλογα το ΑΕΠ της χώρας, προκαλώντας της μία καταστροφή άνευ προηγουμένου.

Τα μέτρα αυτά ήταν αφενός μεν φόροι, αφετέρου μειώσεις των δημοσίων δαπανών, στην ίδια περίπου αναλογία (ανάλυση) – με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική κατάρρευση της οικονομίας, από την οποία θα υποφέρουν πολλές γενιές Ελλήνων. Τα δάνεια δε που συνόδευσαν το πρώτο και δεύτερο μνημόνιο, καθώς επίσης η χρήση τους, φαίνονται στο γράφημα (πηγή).

Όπως διαπιστώνεται από το γράφημα, τα 86,9 δις € χρησιμοποιήθηκαν για την εξόφληση των υφισταμένων χρεών, κυρίως απέναντι στις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες, τα 52,3 δις € για τόκους, τα 37,3 δις € για την αύξηση των κεφαλαίων των τραπεζών που ανήκουν πλέον σε ξένους ιδιοκτήτες (μαζί με ένα μεγάλο μέρος της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων που κατάσχεται και πλειστηριάζεται), ενώ τα 29,7 δις € για το PSI – επομένως, μόλις 9,7 δις € οδηγήθηκαν στον προϋπολογισμό.

Όσον αφορά τα δάνεια που συνόδευσαν το τρίτο μνημόνιο, η διάθεση τους φαίνεται στο επόμενο γράφημα – υπενθυμίζοντας πως κάθε φορά η Ελλάδα εκβιαζόταν με την επόμενη δόση, έτσι ώστε να λαμβάνει όλο και πιο επώδυνα μέτρα. Τα μέτρα αυτά θα την οδηγήσουν στην αλλαγή του ιδιοκτησιακού της καθεστώτος – επίσης στην αντικατάσταση των Ελλήνων που θα συνεχίσουν να μεταναστεύουν και να μην πολλαπλασιάζονται, από φθηνούς αλλοδαπούς.

Τέλος, σε σχέση με το PSI, με το οποίο πτώχευσε επίσημα η Ελλάδα, παραδίδοντας τα κλειδιά της και μετατρεπόμενη σε προτεκτοράτο, με την υποθήκευση των πάντων και με αγγλικό δίκαιο στα ομόλογα της, ενώ χρεοκόπησαν επί πλέον οι τράπεζες, καθώς επίσης αρκετοί δημόσιοι οργανισμοί, το γράφημα που ακολουθεί περιγράφει με το χειρότερο δυνατό τρόπο το έγκλημα.

Όπως φαίνεται καθαρά, το αντάλλαγμα της απίστευτης αυτής ανοησίας, εάν όχι προδοσίας, ήταν σε τελική ανάλυση (πηγή) μόλις 51,3 δις € – το μεγαλύτερο μέρος των οποίων επιβάρυνε την ίδια τη χώρα μας, όπως τις τράπεζες, τους δημοσίους οργανισμούς και τους Έλληνες ομολογιούχους. Όσον αφορά τώρα το δήθεν κέρδος μας από τους τόκους, εάν η Ελλάδα δεν είχε τότε χρεοκοπήσει και συμμετείχε στα προγράμματα της ΕΚΤ, θα δανειζόταν αργότερα με επιτόκια κάτω του 2%, όπως όλες οι άλλες χώρες της Ευρωζώνης – κάτι που θα ίσχυε επίσης για τις τράπεζες, οι οποίες δεν θα κινδύνευαν να χρεοκοπήσουν ξανά.

Ολοκληρώνοντας την περιγραφή της τραγωδίας, έχουμε δυστυχώς την εντύπωση ότι, δεν μάθαμε απολύτως τίποτα από τα τρομακτικά σφάλματα του παρελθόντος, ούτε πολλοί από εμάς, ούτε οι πολιτικοί – γεγονός που σημαίνει πως δεν κινδυνεύουμε μόνο να τα επαναλάβουμε, αλλά να κάνουμε ακόμη χειρότερα.

Εάν δεν είχε επιμηκυνθεί πάντως η αποπληρωμή κλπ. των 96,3 δις € δανείων του EFSF το 2018 (πηγή), κατά την άποψη μας με αντάλλαγμα την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας, η Ελλάδα θα ευρισκόταν ήδη στα πρόθυρα της χρεοκοπίας – ειδικά μετά την ανεύθυνη σπατάλη και τις αντίστοιχες ζημίες του κράτους, για την κάλυψη του λάθους των lockdowns, η οποία χρηματοδοτήθηκε με δανεικά 51,5 δις €!

Η τραγωδία της ελληνικής «διάσωσης» – The Analyst