«ΑΣ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ» Ρομπέρτο ​​Πεκιόλι

 Ένα από τα παλαιότερα και πιο βαθιά σύμβολα, αναγνωρισμένο από όλους τους πολιτισμούς, ερμηνευμένο ως φαινόμενο που προκαλεί υπερβατικότητα

ΑΣ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΟ AR CO BALE NO

Ας πάρουμε πίσω το ουράνιο τόξο. Ένα από τα παλαιότερα και βαθύτερα σύμβολα, αναγνωρισμένο από όλους τους πολιτισμούς, ερμηνευμένο ως φαινόμενο που παραπέμπει στην υπέρβαση, η σχέση ανθρώπου, φύσης και Θεού, μια εικόνα φωτός σε αντίθεση με το σκοτάδι, μας έχει αρπάξει και σήμερα έχει γίνει το έμβλημα του ενθουσιασμένου δυτικού ειρηνισμού και κυρίως του ετερογενούς τρανς και ομοφυλοφιλικού κινήματος, το οποίο, όχι τυχαία, έχει αφαιρέσει ένα από τα επτά χρώματα από την ίριδα, το μπλε σύμβολο της αγνότητας και της ανόδου.

Από φυσική άποψη, το ουράνιο τόξο είναι ένα φαινόμενο της ατμοσφαιρικής οπτικής που οφείλεται στη διάθλαση και ανάκλαση του φωτός από μια πηγή φωτός μέσω σταγονιδίων νερού διάσπαρτα στην ατμόσφαιρα, παρατηρήσιμα κατά τη βροχή με τον ήλιο ή όταν ο ήλιος επιστρέφει μετά τη βροχή. Η εγκυκλοπαίδεια Treccani πληροφορεί ότι «εμφανίζεται ως μια σειρά ομόκεντρων κυκλικών χρωματιστών τόξων των οποίων τα χρώματα (αντιστοιχούντα σε αυτά του ηλιακού φάσματος) διαδέχονται το ένα το άλλο από το κόκκινο στο εξωτερικό έως το μπλε και το βιολετί προς το κέντρο». Η επιστήμη είναι ταξινομική και πεζή, η πνευματική παράδοση που συνοδεύει το ουράνιο τόξο για χιλιετίες είναι πλούσια και ποιητική. Ο καθένας - ενήλικας ή παιδί - παρατηρώντας ένα ουράνιο τόξο βιώνει μια έντονη στιγμή έκπληξης, που συνοδεύεται από θαυμασμό για το μεγαλείο της φύσης ή για τη γενναιόδωρη θεϊκή δύναμη.

Η νεωτερικότητα χαλάει, υποβαθμίζει, ευτελίζει και παραμορφώνει τα πάντα. Στην Τρίτη Χιλιετία, το ουράνιο τόξο έγινε για πρώτη φορά το έμβλημα μιας ψευδούς ισότητας και οικουμενικότητας - η σημαία του καθενός ή κανενός, αφού κάθε ταυτότητα υπάρχει σε σχέση με τον άλλο εκτός από τον εαυτό του - μέχρι τη δημοσιογραφική χρήση εκφράσεων όπως " άνθρωποι του ουράνιου τόξου» για να υποδείξουν εκείνους που αντιτίθενται στους αμερικανικούς πολέμους (οι μόνοι που προκάλεσαν την αγανάκτηση αυτού του τομέα γνώμης). Όλοι θυμόμαστε τις σημαίες με τα επτά χρώματα του ουράνιου τόξου στα παράθυρα χιλιάδων σπιτιών. Σιγά σιγά, ξεθώριασαν και αποσύρθηκαν: οι άνθρωποι του ουράνιου τόξου κοιμούνται ή έχουν διασκορπιστεί. Από την άλλη, ένας άλλος -πολύ επικίνδυνος- κόσμος προχωρά επιθετικά, αυτός του σύμπαντος LGBTQI+, το ισχυρό λόμπι των υποστηρικτών άπειρων μορφών «εναλλακτικής» σεξουαλικότητας, ανοιχτό σε κάθε νέα εμπειρία: αυτό σημαίνει το σύμβολο +, που προστέθηκε πρόσφατα .

Η μόνη μορφή σεξουαλικότητας που δεν επιτρέπει το νέο ουράνιο τόξο είναι αυτή που εμπίπτει στη βιολογική νόρμα, δηλαδή αυτό που πρέπει να ονομαστεί ετεροφυλοφιλία, τοποθετημένη στο ίδιο επίπεδο νομιμότητας για να μην προσβάλει άλλες μορφές «σεξουαλικού προσανατολισμού». Δεν είναι καθόλου παράβλεψη ότι το ουράνιο τόξο, που έχει γίνει παγκόσμιο σύμβολο LGBTQI+, έχει έξι χρώματα και όχι επτά, όπως στη φύση. Το γαλάζιο, ή μπλε, αντιπροσωπεύει την αγνότητα, ή τον μεγάλο εχθρό που πρέπει να νικηθεί και, στη χριστιανική παράδοση, την Παναγία. Επομένως, η ίριδα LGBT είναι ένα ψεύτικο ουράνιο τόξο που θέλει να αντικαταστήσει το αυθεντικό, περιφρονώντας την αλήθεια της φύσης.

Οι κλεμένοι είμαστε όλοι μας . Διάσπαση προσοχής, τεμπελιά, αδυναμία σύλληψης της τεράστιας σημασίας των συμβόλων, τα οποία, στην προκειμένη περίπτωση, αρπάζονται με σκοπό να ανατραπεί το νόημά τους. Στη βιβλική παράδοση, τα επτά χρώματα που σχεδιάζονται στον ουρανό συμβολίζουν τη συμμαχία που σκοπεύει να δημιουργήσει ο Θεός με το αγαπημένο του πλάσμα. Στο βιβλίο της Γένεσης (9,12-17) το διαβάσαμε καθαρά. Μετά τον Μεγάλο Κατακλυσμό, ο Θεός υπόσχεται να μην καταστρέψει ποτέ ξανά τη Γη. « Αυτό θα είναι το σημάδι της διαθήκης που συνάπτω μαζί σας και με όλα τα ζωντανά όντα που σας συνοδεύουν, για όλες τις μελλοντικές εποχές. Τοποθετώ το τόξο μου στα σύννεφα, ως ένδειξη της συμμαχίας μου με τη γη. Όποτε σκεπάζω τη γη με σύννεφα και το τόξο μου εμφανίζεται ανάμεσά τους, θα θυμάμαι τη διαθήκη με εσάς και με όλα τα ζωντανά όντα και τα νερά του κατακλυσμού δεν θα επιστρέψουν για να πέσουν επάνω σας για να καταστρέψετε τους θνητούς. Όταν το τόξο εμφανιστεί στα σύννεφα, θα το δω και θα θυμηθώ την αιώνια συμμαχία με όλα τα ζωντανά όντα στη γη. Αυτός ο Θεός είπε στον Νώε, είναι το σημάδι της συμμαχίας που έχω δημιουργήσει με όλους τους θνητούς ».

Είναι φανερός ο κολασμένος, αντιανθρώπινος χαρακτήρας της ανατροπής ενός χιλιόχρονου συμβόλου - η βεβήλωσή του - ως σημάδι μιας καταστροφικής λειτουργίας της φυσικής τάξης, αντίθετα, για τους πιστούς, στο σχέδιο του Θεού. η πιο σκοτεινή σκιά και, στη μέση, η σοβαρή σημασιολογική και σημειωτική ήττα (η δύναμη των σημείων) που υπέστη με την οικειοποίηση του (ψευδούς) ουράνιου τόξου.

Η ανατροπή σε αφήνει με κομμένη την ανάσα: από το φως στο σκοτάδι, από τα θεϊκά στα χειρότερα ένστικτα, που ονομάζονται επιθυμίες και νομιμοποιούνται από τον λεγόμενο «θετικό» νόμο. Καμία σχέση μεταξύ της σφαίρας του ιερού και της ανθρώπινης, όλα αναφέρονται στο υπερβατικό κατεστραμμένο. Η απαλλοτρίωση του ουράνιου τόξου είναι δικό μας λάθος, όσων δεν καταλάβαιναν τη λειτουργία της εκλεπτυσμένης λεκτικής και συμβολικής αναδιαμόρφωσης που γινόταν μπροστά στα μάτια μας.

Pierre Narcisse Guérin Morpheus και Iris

Το ουράνιο τόξο έχει βαθιές έννοιες σε κάθε πολιτισμό: στο Σουμεριανό έπος του Gilgamesh είναι το περιδέραιο της μεγάλης μητέρας Ishtar που υψώνεται στον ουρανό ως υπόσχεση και αιώνια υπενθύμιση της μεγάλης πλημμύρας. Στην Ελλάδα, το ουράνιο τόξο ήταν χαρακτηριστικό της Ίριδας, αγγελιοφόρου των θεών στα ομηρικά ποιήματα. Ο Βιργίλιος, τραγουδιστής της Ρώμης, παρουσιάζει την Ίριδα ως τη θεά που ανακοινώνει το σύμφωνο της ένωσης μεταξύ του Ολύμπου και της γης. Ντυμένη με ένα διάφανο πέπλο, εκδηλώθηκε μόνο ανάμεσα στα σύννεφα που τα διασχίζουν οι ακτίνες του ήλιου, αφήνοντας ένα πολύχρωμο φωτεινό ίχνος. Το πέπλο είναι ένα ισχυρό σύμβολο σύνδεσης μεταξύ δύο συμπάντων, η ιερή γέφυρα μεταξύ των υπαρξιακών επιπέδων θεών και ανθρώπων και η κατοχή των ακτίνων του ουράνιου τόξου είναι χαρακτηριστικό των αθανάτων.

Στη σκανδιναβική μυθολογία, το ουράνιο τόξο είναι η μαγική πόρτα, το Bifrost, που συνδέει την Άσγκαρντ –το σπίτι των θεών– με τη Μίντγκαρντ, τη χώρα των ανθρώπων. Κατά τη διάρκεια της τελικής μάχης μεταξύ φωτός και σκότους, το Ragnarok, το Bifrost θα καταστραφεί, σηματοδοτώντας το τέλος του χρόνου. Το σώμα του ουράνιου τόξου είναι μια σημαντική έννοια στον θιβετιανό βουδισμό, ενώ στην ινδική παράδοση το τόξο στον ουρανό είναι το Indradhanush, το τόξο του Indra, θεού των αστραπών και των κεραυνών. Για τους Κινέζους είναι μια ρωγμή στον ουρανό που σφράγισε η θεά Nuwa με πέτρες επτά διαφορετικών χρωμάτων. Εσχατολογία, κοσμολογία, πνευματικότητα, σύνδεση υψηλού και χαμηλού, ορατό σύμβολο της υπέρβασης: αυτό είναι το ουράνιο τόξο σε όλους τους πολιτισμούς του κόσμου.

Ποτέ και πουθενά δεν έχει ευτελιστεί και αποδομηθεί, πολύ περισσότερο δεν έχει τοποθετηθεί ως ορατό σημάδι της σεξουαλικότητας, του αχαλίνωτου ηδονισμού, της απόλαυσης ή της ανάκτησης συμπεριφοράς και συμπεριφορών που συνδέονται με τη σφαίρα των λιμπιντινικών ορμών. Γιατί λοιπόν το ουράνιο τόξο αντιπροσωπεύει κάτι τόσο διαφορετικό στις μέρες μας; Γιατί, για παράδειγμα, η λέξη υπερηφάνεια - pride in global newspeak - σχετίζεται σήμερα, στη φαντασία της ετοιμοθάνατης χώρας του δειλινού, με σεξουαλικές συμπεριφορές που στο παρελθόν και σχεδόν σε όλους τους λαούς, αν και με διαφορετικούς βαθμούς, θεωρούνταν παρεκκλίνουσες. ? Η υπερηφάνεια είναι ο όρος που δηλώνει τη σωστή ικανοποίηση για επιτυχίες, ικανότητες και πλεονεκτήματα, αγάπη για τον εαυτό και ταυτότητα.

Τους αφήσαμε να λεηλατήσουν την κληρονομιά των συμβόλων και να εισβάλουν, λερώνοντάς την, στην περιοχή του ιερού. Επαναλαμβάνουμε, το ουράνιο τόξο είναι ένα σύμβολο που δεν μπορεί να αποδομηθεί για να υποστηρίξει μια ιδεολογία που ανατρέπει αρχαίες αρχές.

Δεν μας αρέσει να εγκαταλείπουμε το έδαφος της σκυροδέτησης, αλλά η βεβήλωση του συμβόλου της αψίδας στον ουρανό -ακόμη και η ακύρωση του μπλε χρώματος, σημάδι αγνότητας, από την εικονογραφία του - η απώλεια του, ίσως να είναι η ανακοίνωση του τελικού Ragnarok, ή της οριστικής εξάντλησης του πολιτισμού στον οποίο ανήκουμε, έχοντας μπει στη βαβυλωνιακή φάση, αυτή της Σεμίραμις, της διεφθαρμένης βασίλισσας που « libito fé licito in sua legge »;

Augusto Valli, Semiramide πεθαίνει στον τάφο του Nino , 1893

Δεν ξέρουμε την απάντηση, και το γεγονός και μόνο ότι κάναμε την ερώτηση μας τρομάζει, σημάδι ότι οι έσχατοι καιροί πλησιάζουν. Χωρίς να είμαστε πιο ικανοί να συλλάβουμε τα σημάδια που μας μεταδίδει το θείο, από την εποχή των Σουμέριων μέχρι εκείνων της Big Tech.

Roberto PECCHIOLI 

 «ΑΣ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ» - Inchiostronero (www-inchiostronero-it.translate.goog)