Το «Fratelli tutti» (Αδέλφια όλοι) είναι το ιδεολογικό μανιφέστο του Μπεργκολισμού. Δεν υπάρχει πλέον θεολογία αλλά ιδεολογία, μολονότι εμποτισμένη με ηθικισμό.
Το «Fratelli tutti» είναι το ιδεολογικό μανιφέστο του Μπεργκολισμού. Δεν υπάρχει πλέον θεολογία αλλά ιδεολογία, μολονότι εμποτισμένη με ηθικισμό. Υπάρχουν τα θέματα και τα θεωρήματά του και αφορούν την καθολική ιθαγένεια, τους μετανάστες και το καθήκον να τους καλωσορίσουμε, τον κόσμο χωρίς τείχη και σύνορα, το περιβάλλον που πρέπει να σωθεί. Και υπάρχουν και οι εχθροί του: ο εθνικισμός, ο λαϊκισμός και ο φιλελευθερισμός. Η μόλυνση αποδίδεται σε περιβαλλοντική υποβάθμιση και οικολογική διαταραχή, που είναι σίγουρα ένα κακό που πρέπει να αναφέρεται και να αντιμετωπίζεται, αλλά έχει πολύ μικρή σχέση με τον Covid. Η κατηγορία του Φραγκίσκου, σύμφωνα με την αγία του Κλάρα, Γκρέτα Τούνμπεργκ, υπονοεί μόνο έναν μεγάλο ένοχο: τον καπιταλιστικό εγωισμό. Στον αντίποδα, ποτέ άλλοτε η ευθύνη δεν βρισκόταν στα διατροφικά τερατουργήματα, στις διασταυρώσεις της αγοράς ή του εργαστηρίου, στην ασυνειδησία και την ομερτά μιας χώρας υπό κομμουνιστικό καθεστώς, της Κίνας. Η λέξη κομμουνισμός ξεχνιέται από τον Μπεργκόλιο, έστω κι αν κάποια από τήν κληρονομιά του εμφανίζονται μέσα του, ξεκινώντας από την επίθεση στην ιδιωτική περιουσία. Και ο κινεζικός κίνδυνος απομακρύνεται, μια απειλή για τον χριστιανικό πολιτισμό και τον κόσμο, πολύ πιο επιβλητική και επεμβατική από τον «εθνικισμό» και τον «λαϊκισμό».
Ας ξεκινήσουμε όμως από την καρδιά της Εγκυκλίου, το θέμα της αδελφοσύνης. Ο Bergoglio καταφεύγει κάτω από το ράσο του Αγίου Φραγκίσκου, μιλά στο όνομά του και βαφτίζει την εγκύκλιο του στην Ασίζη. Αλλά η αδελφότητα την οποία υπαινίσσεται ο Πάπας Φραγκίσκος είναι η τρίτη αρχή της Γαλλικής Επανάστασης, μετά την liberté και την egalitè. Είναι μια διατριβή που έχω υποστηρίξει εδώ και αρκετό καιρό και την οποία επίσης βρήκα χθες στον Massimo Cacciari σε μια συνέντευξη στη la Repubblica. Ο Πάπας αναφέρεται στον Διαφωτισμό στην επαναστατική του εκδοχή και χρησιμοποιεί την τριάδα της ελευθερίας, της ισότητας και της αδελφοσύνης πολλές φορές, δηλαδή -με τα λόγια του Cacciari- «τον πυρήνα αυτής της κοσμικής σκέψης που ιστορικά αντιτίθεται στην Εκκλησία». Η ιδεολογία του Bergoglio αναζητά μια θέση για τη μεταχριστιανική εκκλησία στην κοσμική νεωτερικότητα στο όνομα της αδελφοσύνης, με την έννοια ότι άλλα αστικά, πολιτικά και συνδικαλιστικά κινήματα έχουν ασχοληθεί με την ελευθερία και επομένως με τα ατομικά δικαιώματα, και με την ισότητα και συνεπώς με τα κοινωνικά δικαιώματα, αλλά η τρίτη αρχή, η αδελφοσύνη, έχει παραμεληθεί. Και τήν ξαναπαίρνει, εισάγοντας την εκκλησία στον σύγχρονο, αθεϊστικό και κοσμικό κόσμο, που προέρχεται από τη Γαλλική Επανάσταση και επίσης αναζητώντας έμπνευση από άλλες θρησκείες όπως το Ισλάμ (η ισλαμική αδελφότητα είναι πολιτική συνέπεια αυτού). Γράφει: «Αισθάνθηκα τον ενθουσιασμό με έναν ιδιαίτερο τρόπο από τον Μεγάλο Ιμάμη Ahmin Al Tayyeb». Αλλά αυτή η σύμπνοια με τον ιμάμη είναι λιγότερο απογοητευτική από οτιδήποτε άλλο.
Γιατί η αδελφότητά του έχει ελάχιστη σχέση με την αδελφότητα των Φραγκισκανών; Επειδή ο Φραγκίσκος της Ασίζης, μυστικιστής και ερωτευμένος με τον Θεό, αγαπά τη θεία αντανάκλαση στον άνθρωπο και τη δημιουργία, η δική του είναι μια αδελφότητα στον Πατέρα. Ο Bergoglio, από την άλλη, ακολουθεί αντίστροφη πορεία, ξεκινώντας από τον Χριστό και φθάνοντας στη θρησκεία της ανθρωπότητας. Ο Μπεργκόλιο αφαιρεί τη φιγούρα του Πατέρα, μετατρέπει τη φιγούρα του Υιού εξ ολοκλήρου στην ιστορία και την ανθρωπότητα και αφιερώνει την Εκκλησία στήν παγκόσμια αδελφότητα, την οποία ο εκφραστής της ή ή το μεγάφωνό του στην Civiltà Cattolica, ο Ιησουίτης πατέρας Antonio Spadaro, τήν μεταφράζει νομίμως σε παγκόσμια υπηκοότητα/ιθαγένεια, χωρίς σύνορα. Η εμπειρία της ζωής αλλά και της ιστορίας δείχνει ότι κάθε αδελφότητα χωρίς Πατέρα εκφυλίζεται σε αδελφοκτονία ή ξεθωριάζει σε ρητορική: αυτή ήταν η μοίρα του γιακωβινισμού καθώς και του κομμουνισμού, και κάθε άλλης αδελφότητας (μια συζήτηση πέρα από τον μασονισμό, του οποίου ο Μπεργολισμός μερικές φορές φαίνεται σαν την ποπ εκδοχή). Είναι ο Πατέρας που εγγυάται την ενότητα των αδελφών πριν από την αμοιβαία αναγνώριση, είναι η Μητέρα που τους βοηθά πριν παρέμβει το δικαίωμα της ιθαγένειας. Και από τον Πατέρα στον Υιο κυλάει η χρυσή κλωστή της Παράδοσης. Την οποία ο Μπεργκόλιο…
Στη συνέχεια ο Μπεργκόλιο τοποθετεί την ιδεολογία της Εκκλησίας του ως έναν τρίτο δρόμο, στη μέση μεταξύ δύο ψευδών αντιθέτων: του φιλελευθερισμού και του λαϊκισμού. Αυτό τονίζει ένας άλλος εκτελεστής και μεγάφωνός του, ο Andrea Riccardi , προστάτης της Κοινότητας του Sant'Egidio (« ο "τρίτος δρόμος" του Πάπα μεταξύ φιλελευθερισμού και λαϊκισμού», Corsera).
Στην πραγματικότητα, η επίπτωση της μπεργκολιανής ιδεολογίας είναι ακριβώς το αντίθετο: φιλελευθερισμός και λαϊκισμός, καπιταλισμός και εθνικισμός δεν είναι αντίθετα, αλλά για αυτόν είναι παρόμοια. Στην πραγματικότητα είναι το ίδιο πράγμα. Από τον Τραμπ και μετά. Και από αυτή την άποψη, η φιλοκινεζική επιλογή της Εκκλησίας του Bergoglio επιβεβαιώνει τις σκέψεις του Del Noce για τους καθολικούς προοδευτικούς.
Η άθεη και κομμουνιστική Κίνα είναι καλύτερη από τη χριστιανική και συντηρητική Αμερική. Η Εκκλησία του Ιωάννη Παύλου Β' , και πολλών από τους προκατόχους του, κήρυτταν πραγματικά τον τρίτο δρόμο, αλλά τα αντίθετα που έπρεπε να αντιταχθούν ήταν ο ατομικιστικός καπιταλισμός και ο ελευθεροκτόνος κομμουνισμός, εχθροί του Θεού και τα δύο. Και τα έθνη, η αγάπη για την πατρίδα, ήταν γι' αυτόν τον πάπα πλήρες μέρος του πατρικού και μητρικού δεσμού με τη γη των πατέρων και την πατρίδα.
Μετά, η προνομιακή του προσοχή στους μετανάστες, παραμελώντας τους υπόλοιπους που αριθμούν δισεκατομμύρια και είναι συχνά πιο άποροι και φτωχότεροι από αυτούς που έχουν τους πόρους να φύγουν και δεν θέλουν να εγκαταλείψουν τη γη τους, τους αγαπημένους τους, τους γέροντές τους.
Εύρημα. Με τη δικαιολογία της μόλυνσης στην εκκλησία του Bergoglio θα ανταλλάξουν το σημάδι της ειρήνης με μια κλειστή γροθιά...
«L’IDEOLOGIA DELLA FRATELLANZA IN BERGOGLIO» - Inchiostronero (www-inchiostronero-it.translate.goog)
ΛΕΓΕ ΜΕ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ, ΙΕΡΩΝΥΜΟ, ΙΕΡΑ;; ΣΥΝΟΔΟ. ΚΑΙ ΜΕΤΑ; ΦΙΛΑΜΕ ΧΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΜΑΣΟΝΟΥΣ ΤΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου